Γιατί οι καλλιτέχνες δεν μπορούν να κόψουν το τσιγάρο

Γιατί οι καλλιτέχνες δεν μπορούν να κόψουν το τσιγάρο Facebook Twitter
0

ΕΙΤΕ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ νοσταλγία, είτε για αντίδραση στη σύγχρονη κουλτούρα της ευεξίας, είτε για κάποια εκδήλωση υπαρξιακού άγχους, το τσιγάρο εμφανίζει ξαφνικά μια διάχυτη παρουσία στην τέχνη, το ντιζάιν, ακόμη και στο φαγητό. Η συλλέκτρια και επιμελήτρια Beth Rudin DeWoody, 71 ετών, λέει ότι οι νέοι καλλιτέχνες «επιστρέφουν στις παλιές εικόνες των τσιγάρων στις διαφημίσεις και τις ταινίες της δεκαετίας του '60 και του '70 που είναι τόσο εντυπωσιακές και glamorous – αν αφαιρέσεις φυσικά το πραγματικό δηλητήριο του τσιγάρου».

Τον περασμένο Δεκέμβριο, η ίδια επιμελήθηκε μια έκθεση με θέμα το τσιγάρο στον ιδιωτικό της χώρο τέχνης, το Bunker, στο West Palm Beach της Φλόριντα, η οποία περιλάμβανε έργα σύγχρονων καλλιτεχνών, όπως οι ζωγράφοι Ana Benaroya και Danielle McKinney, καθώς και έργα-σταθμούς όπως το σχέδιο του Claes Oldenburg "Design for a Bowling Alley in the Form of Cigarette and Smoke" (1968).

Οι φωτογραφίες της με τις συγκεκριμένες «λιχουδιές» – κατασκευασμένες από μελομακάρονα, κουλούρι βουτηγμένο σε λευκή σοκολάτα και γκρίζα ζάχαρη άχνη – έγιναν viral, εμπνέοντας πολλούς μιμητές, συμπεριλαμβανομένου του Heim, ο οποίος αναδημιούργησε τα μπισκότα για ένα άλλο πάρτι.

«Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, το τσιγάρο αποτελεί ένα εικαστικό αντικείμενο», λέει ο Todd Heim, γνωστός στο Instagram από το drag alter ego του, Steak Diane. «Είναι το φετίχ της μόδας της για τα πάρτι».

Για τα Χριστούγεννα, η φίλη του Lydia Cambron, η 40χρονη store designer της εταιρείας επίπλων MillerKnoll στη Νέα Υόρκη, έφτιαξε μπισκότα που έμοιαζαν με σταχτοδοχεία γεμάτα με τσιγάρα. Οι φωτογραφίες της με τις συγκεκριμένες «λιχουδιές» –κατασκευασμένες από μελομακάρονα, κουλούρι βουτηγμένο σε λευκή σοκολάτα και γκρίζα ζάχαρη άχνη– έγιναν viral, εμπνέοντας πολλούς μιμητές, συμπεριλαμβανομένου του Heim, ο οποίος αναδημιούργησε τα μπισκότα για ένα άλλο πάρτι.

«Τα βάλαμε δίπλα σε ένα μπολ με αληθινά τσιγάρα», λέει ο 34χρονος, του οποίου η πρόσφατη σειρά ειδών τραπεζιού, Chez Diane, περιλαμβάνει σουβέρ κεντημένα με τσιγάρα που εμπνεύστηκε από την παιδική του ηλικία στην Αϊόβα, όπου οι γονείς και οι παππούδες του κάπνιζαν αρειμανίως στο τραπέζι του δείπνου. «Ναι, είναι κακό για την υγεία μας, αλλά νομίζω ότι όλοι έχουμε συνειδητοποιήσει ότι το άτμισμα είναι μάλλον χειρότερο από το τσιγάρο», λέει. «Και ζούμε σε μια εποχή που υπάρχουν πολλά κακά πράγματα για την υγεία μας, τα οποία είναι πέρα από τον έλεγχό μας».

Αυτήν τη στάση υιοθετεί και ο Daniel E. Soares, 29 ετών, ιδιοκτήτης της εταιρείας catering Alimentari Flaneur στη Νέα Υόρκη, με πελάτες όπως το Goop. Μαζί με τα τυριά και τα αλλαντικά, περιλαμβάνει σχεδόν πάντα μια πιατέλα με σύκα, διανθισμένη με δεκάδες σκόρπια τσιγάρα Marlboro Gold. «Τις περισσότερες φορές, ο κόσμος γελάει και τρώει γύρω απ’ αυτά», λέει.

«Αλλά τα τσιγάρα δεν χρειάζεται να καπνίζονται για να στείλουν το μήνυμα ότι είναι ΟΚ να κάνεις παρασπονδίες πού και πού». Από τη μεριά της, η Βρετανίδα κεραμίστρια Alma Berrow, 31 ετών, η οποία φιλοτεχνεί απεικονίσεις ξεχειλισμένων σταχτοδοχείων, καθώς και μπαστουνάκια βουτύρου με αποτσίγαρα μέσα τους, έλκεται από την ανατρεπτική ιδιότητα των τσιγάρων. «Κολλημένα στη μέση του τραπεζιού, μπορεί να έχουν μια δόση αναρχίας», λέει. «Τα κάνω όμως γυαλιστερά, χρησιμοποιώντας λίγο χρυσό τελείωμα, ώστε να μοιάζουν με καραμέλα - και να μην έχουν καμία από τη δυσοσμία των τσιγάρων στην πραγματική ζωή».

Με στοιχεία από The New York Times Style Magazine

Design
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

H δημιουργικότητα είναι μια αναπάντεχη δύναμη

Creative Minds / H δημιουργικότητα είναι μια αναπάντεχη δύναμη

Ο Άλεξ Κάβδας συζητά με την Καλλίνα Κυρατσούλη, Head of Creative στη Soho Square Athens και τον Χρήστο Κουτσούκο, Executive Creative Director στην Cream, για τη σημασία της δημιουργικότητας αλλά και το πώς μία καλή ιδέα μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο, στο πλαίσιο του πρώτου επεισοδίου της νέας σειράς podcast «Creative Minds», με την υποστήριξη των βραβείων Ermis Awards.
Casa Gaia Ένα παράδειγμα εμβληματικών μεσογειακών διακοπών

Design / Casa Gaia Ένα παράδειγμα εμβληματικών μεσογειακών διακοπών

Η Casa Gaia από τους Bobotis+Bobotis Architects είναι μια βίλα που, απόλυτα συνδεδεμένη με το τοπίο, ενσωματώνει με ευαισθησία τις καθημερινές ανθρώπινες ανάγκες, αποτίνοντας φόρο τιμής στη διαχρονική ηρεμία του μεσογειακού καλοκαιριού.
ΔΑΝΑΗ ΜΑΚΡΗ
10 απίθανα αθηναϊκά σπίτια

Design / 10 απίθανα αθηναϊκά σπίτια

Τη χρονιά που μας πέρασε, η Τζούλη Αγοράκη «άνοιξε» για τους αναγνώστες της LifO μερικά από τα πιο ιδιαίτερα, όμορφα, παράξενα, εκκεντρικά, γουστόζικα σπίτια της πόλης μας. Διαλέξαμε 10 που θα μας μείνουν αξέχαστα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ
CHECK Ένα Μουσείο Παραμυθιού φτιαγμένο από ανακυκλώσιμα υλικά

Design / Ένα Μουσείο Παραμυθιού φτιαγμένο από ανακυκλώσιμα υλικά

Στην πόλη της Καβάλας oγδόντα παραμύθια και αγαπημένοι ήρωες προσφέρουν στα παιδιά την ευκαιρία να ταξιδέψουν σ’ έναν φανταστικό κόσμο με τη χρήση απλών, καθημερινών αντικειμένων που συχνά καταλήγουν στα σκουπίδια.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένα σπίτι σαν ζεστή αγκαλιά

Design / Ένα σπίτι σαν ζεστή αγκαλιά

Ο διευθυντής προγράμματος του Δίεση, Γιώργος Γιαννόπουλος, προτιμά να ψάχνει πράγματα στο «γιουσουρούμ του Facebook» παρά να μπει σε μια αλυσίδα επίπλων. Και όταν έχει τις κλειστές του, μπορεί να ασχολείται με μια καρέκλα για δέκα ώρες χωρίς να κουράζεται.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Ένα σπίτι που μας προτρέπει να ζήσουμε στο max/ Ένα σπίτι που φοράει με χιούμορ τον μαξιμαλισμό του

Design / «Ο μινιμαλισμός είναι πλήξη»

Κάποτε η Tina Livanos είχε καθυστερήσει σε έναν γάμο, όπου ήταν παράνυμφος, επειδή είχε βρει μια ιδιαίτερη λάμπα. Μέχρι και σήμερα ψάχνει αδιάκοπα σε αντικερί, ανοιχτές αγορές και παζάρια, προκειμένου να γεμίσει το σπίτι της με έπιπλα και μπιχλιμπίδια.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Βιβλίο / Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Μια νέα ερευνητική έκδοση του Ιδρύματος Ωνάση, ευχάριστη και ζωντανή, αφηγείται την ιστορία της πολυκατοικίας αλλά και της πόλης μας με τις μεγάλες και τις μικρότερες αλλαγές της, μέσα από 37 ιστορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα σπίτι σε διάλογο με τη δικαιοσύνη και την τέχνη

Design / Ένα διαμέρισμα του ’70 που απορρίπτει οτιδήποτε παλιό

Το σπίτι του Αλέξανδρου Κασσανδρινού είναι γεμάτο τέχνη, χωρίς καμία αντίκα, με έπιπλα περισσότερο βολικά παρά ντιζαϊνάτα και άπειρο φως — τόσο, που το καλοκαίρι στο καθιστικό χρειάζονται γυαλιά ηλίου για να καθίσει κανείς.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Γιώργος και Ρούλης Αλαχούζος

Design / Αδελφοί Αλαχούζοι: Οι πιο διάσημοι Έλληνες «εφετζήδες»

Από την «Ανατομία ενός εγκλήματος» και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 μέχρι τον Harry Potter και την τελευταία ταινία του Κρόνενμπεργκ, εδώ και σαράντα χρόνια ο Γιώργος και ο Ρούλης Αλαχούζος δημιουργούν εντυπωσιακά και τρομακτικά όντα σαν σύγχρονοι αλχημιστές, επιστρατεύοντας τη φαντασία και τη δεξιοτεχνία τους.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Oι Αθηναίοι / «Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Η αρχιτέκτονας και υπεύθυνη των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη, Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη, δεν λησμόνησε ποτέ στην πορεία της πως η μορφή ενός κτιρίου πρέπει να έχει χαρακτήρα, ειλικρίνεια και κλίμακα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Sotja

Οι Αθηναίοι / Sotja: «Στο ξεκίνημά μου έλεγαν "αυτό το κοριτσάκι θα μου κάνει το tattoo;"»

Όταν μπήκε στα τατουατζίδικα, ελάχιστες γυναίκες εργάζονταν εκεί. Εξασκήθηκε πάνω σε «πανκιά» και βρήκε το προσωπικό της στυλ στις horror ταινίες των ’60s. Η Αθηναία της εβδομάδας θυμάται την εποχή που τα tattoo προκαλούσαν προβλήματα στη δουλειά και κακεντρεχή σχόλια στον δρόμο - και αυτή η πραγματικότητα δεν έχει ακριβώς τελειώσει.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ