Ο Dior, η Chanel και τα φαντάσματα της Κατοχής

The New Look: Ο Dior, η Chanel και τα φαντάσματα της Κατοχής Facebook Twitter
Αξίζει πάντως να ακολουθήσει κανείς τη διαδρομή της σειράς, έστω και με μέτριο ενθουσιασμό, για την ερμηνεία της Μπινός.
0

Η ΑΦΗΓΗΣΗ ΞΕΚΙΝΑ ΤΟ 1955 με την επιστροφή της Κοκό Σανέλ στο Παρίσι μετά από χρόνια παραμονής στην Ελβετία, προκειμένου να διεκδικήσει εκ νέου τον θρόνο της στην υψηλή ραπτική.

Την ίδια στιγμή, σ’ ένα κατάμεστο αμφιθέατρο στη Σορβόνη, ο Κριστιάν Ντιορ αποθεώνεται από ένα ενθουσιώδες κοινό. Κάποια στιγμή, μια νεαρή φοιτήτρια παίρνει τον λόγο και τον ρωτά για την Κατοχή, όταν η Σανέλ είχε αναγκαστεί να κλείσει τον διάσημο ήδη Οίκο της ενώ εκείνος, άσημος ακόμα, δούλευε για τον μόδιστρο Λισιέν Λελόνγκ, φτιάχνοντας τουαλέτες για τις συζύγους και τις ερωμένες των Ναζί. Ο Ντιορ (με τη μορφή του πάντα εξαίρετου Μπεν Μέντελσον) κάτι ψελλίζει περί επιβίωσης σε τρομακτικές περιστάσεις και μ’ αυτή την αφορμή, η σειρά μάς γυρίζει πίσω, στο 1943, για να μας δείξει με δραματικό τρόπο πώς πραγματικά κύλησε η ζωή στην Κατοχή για τα δύο αυτά τεράστια ονόματα της μόδας, που εδώ ελάχιστα συναντιούνται.  

Παρά τους δύο ογκόλιθους της υψηλής ραπτικής που αποτελούν τις κεντρικές φιγούρες της σειράς, λίγο έχει να κάνει η αργόσυρτη ομολογουμένως αφήγηση με τη μόδα ή με τη δημιουργική διαδικασία εν γένει, και πολύ περισσότερο με τα τραύματα, τις ενοχές και τις επιλογές που βαραίνουν την συνείδηση.

Ο Ντιόρ δούλευε στην Κατοχή για να επιβιώσει αλλά και για να στηρίξει την αδελφή του Κατρίν, που συμμετείχε ενεργά στην Αντίσταση και συνελήφθη λίγες μέρες πριν από την αποχώρηση των Γερμανών (η τρομακτική της οδύσσεια στα στρατόπεδα συγκέντρωσης αποτελεί έναν από τους κεντρικούς αφηγηματικούς άξονες της σειράς). Τον βλέπουμε, μελαγχολικό και καταβεβλημένο, να τα πίνει σ’ ένα μπιστρό για να βγει «άλλη μια νύχτα κατοχικής μιζέριας», όπως λέει ο συνάδελφος και φίλος του Κριστόμπαλ Μπαλενσιάγκα, που κάθεται πλάι του και του υπενθυμίζει ότι «οι επιλογές μας έχουν σημασία, πίστεψέ με».

The New Look: Ο Dior, η Chanel και τα φαντάσματα της Κατοχής Facebook Twitter
Τον Ντιόρ υποδύεται ο πάντα εξαίρετος Μπεν Μέντελσον.

Την ίδια στιγμή, η Σανέλ (με τη μορφή της Ζιλιέτ Μπινός, κλονισμένη και αδίστακτη συγχρόνως) διέμενε σε πολυτελή σουίτα του ξενοδοχείου Ritz και ξάπλωνε (κυριολεκτικά και μεταφορικά) με τους Ναζί, ελπίζοντας να τη βοηθήσουν να πάρει πίσω τα κεφάλαια που της είχαν αφαιρέσει οι Εβραίοι πρώην συνεργάτες της.

Παρά τους δύο ογκόλιθους της υψηλής ραπτικής που αποτελούν τις κεντρικές φιγούρες της σειράς (η οποία παίρνει τον τίτλο της από την ατάκα «η μόδα χρειάζεται ένα νέο look», που εκστομίζει λίγο μετά τον πόλεμο η διευθύντρια του Harper’s Bazaar Κάρμελ Σνόου, που την υποδύεται η Γκλεν Κλόουζ), λίγο έχει να κάνει η αργόσυρτη ομολογουμένως αφήγηση με τη μόδα ή με τη δημιουργική διαδικασία εν γένει, και πολύ περισσότερο με τα τραύματα, τις ενοχές και τις επιλογές που βαραίνουν την συνείδηση.

Αξίζει πάντως να ακολουθήσει κανείς τη διαδρομή της σειράς, έστω και με μέτριο ενθουσιασμό, για την ερμηνεία της Μπινός, η Σανέλ της οποίας δεν είναι ούτε τέρας ούτε θύμα των περιστάσεων, αλλά κάτι περίεργο ανάμεσα, και ταυτόχρονα ανησυχητικά αναγνωρίσιμο.  

The New Look — Official Trailer | Apple TV+

Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Γάζα θα μας στοιχειώνει πάντα

Daily / Η Γάζα θα μας στοιχειώνει πάντα

Παρότι στο παρελθόν υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της πολιτικής του Ισραήλ, στο νέο του βιβλίο, ο επιφανής καθηγητής, συγγραφέας και αρθρογράφος Πίτερ Μπέιναρτ επιχειρεί να αναμετρηθεί ως Εβραίος με τη γενοκτονία στη Γάζα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ένα κοινωνικό γεγονός

Daily / Τέμπη: Ένα κοινωνικό γεγονός

Το τραύμα είναι βαρύ, η πληγή βαθιά, οι ενδείξεις συγκάλυψης χαστούκι στο πρόσωπο, ο κυνισμός των αρχών γροθιά στο στομάχι. Και ίσως αυτός ήταν ο λόγος που τόσοι άνθρωποι που δεν βγαίνουν τακτικά «στον δρόμο» αποφάσισαν να δηλώσουν τη φυσική τους συμμετοχή στις συγκεντρώσεις για τα Τέμπη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Soundtrack to a Coup d’Etat: Ένα υβριδικό αριστούργημα που βρήκε το δρόμο για τα Όσκαρ 

Daily / Soundtrack to a Coup d’Etat: Ένα υβριδικό αριστούργημα που βρήκε τον δρόμο για τα Όσκαρ

Υποψήφια για το βραβείο καλύτερης ταινίας ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους είναι αυτή η εκπληκτική ταινία που εκθέτει με αποκαλυπτικό τρόπο τη μεταχείριση της αφρόκρεμας της τζαζ μουσικής ως «βιτρίνας» για την καθαίρεση και τη δολοφονία του ηγέτη της ανεξαρτησίας του Κογκό, Πατρίς Λουμούμπα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Όταν ο κακοποιητής δηλώνει φεμινιστής

Daily / Όταν ο κακοποιητής δηλώνει φεμινιστής

Οι συντριπτικές αποκαλύψεις για σωρεία σεξουαλικών επιθέσεων εκ μέρους του διάσημου συγγραφέα Νιλ Γκέιμαν, ο οποίος συχνά εμφανιζόταν ως «φεμινιστής», αποδεικνύουν ότι οι χαρισματικοί άνθρωποι, αλλά και τα «power couples», πρέπει να προσεγγίζονται με ιδιαίτερη προσοχή.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η προβοκατορία του Τοσκάνι

Daily / Η προβοκατορία του Τοσκάνι

Η πιο σημαντική, η πιο καίρια φωτογραφία που συνδέθηκε με τον Ολιβιέρο Τοσκάνι και τις αμφιλεγόμενες διαφημιστικές πρακτικές του –η θρησκευτική σχεδόν εικόνα του λιπόσαρκου ασθενή του AIDS στο νεκροκρέβατό του– δεν ήταν δική του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Το θέμα με τον Καζαντζίδη

Daily / Το θέμα με τον Καζαντζίδη

Έχει προ πολλού περάσει στην περιοχή των συμβόλων, πάνω στα οποία προβάλλονται αμφίσημα και αντιφατικά πράγματα, σαν αυτά που εξέφραζε κατά καιρούς και ο ίδιος. Μουσικά όμως, είναι αδύνατον να τον αρνηθείς, όσο κι αν θα το ήθελες ίσως.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Daily / «Yacht Rock»: Το πιο απολαυστικό μουσικό ντοκιμαντέρ της χρονιάς 

Από τους Steely Dan, τους Toto και τον Kenny Loggins μέχρι τον Questlove, τον Thundercat και τον Mac De Marco, τo ντοκιμαντέρ του HBO συνδέει τις κουκίδες ενός φαινομένου που αποτελεί λιγότερο ένα μουσικό είδος και περισσότερο μια αίσθηση, μια ιδέα, ένα vibe.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ