Οι χειμερινοί κολυμβητές επιστρέφουν στα πάτρια εδάφη

ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΙ ΚΟΛΥΜΒΗΤΕΣ Facebook Twitter
Άνθρωποι άγνωστοι που τους ενώνει μια μεγάλη αγάπη και μια ακόμα μεγαλύτερη τρέλα. Φωτ.: ΑΠΕ-ΜΠΕ
0

ΕΧΩ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΝΑ ΜΕΝΩ δίπλα στη θάλασσα κι αυτό σου δίνει μια καλή αίσθηση της εποχικότητας. Χειμώνας με αντάρες, φουρτούνες και κύματα που καλύπτουν την παραλία, άνοιξη με βόλτες στην ακρογιαλιά και δειλές ηλιοθεραπείες και καλοκαίρι τίγκα από κόσμο, άρωμα από αντιηλιακό και φουσκωτά, πολύχρωμα ζωάκια. Και μετά ξανά χειμώνας.

Όταν φεύγουν όλοι από τις παραλίες –και εννοώ ακόμα κι εκείνους που όσο κρατάει ο καιρός κρατάνε και το μαύρισμά τους με κολύμπι του Σαββατοκύριακου–, επιστρέφουν στον τόπο τους οι «εξορισμένοι» χειμερινοί κολυμβητές. Αυτοί που κάθε καλοκαίρι εξαφανίζονται από τις πηγμένες ακρογιαλιές –ή τουλάχιστον τις απολαμβάνουν πολύ πρωί, πριν καταφθάσουν οι διψασμένοι για βουτιές και ρακέτες λουόμενοι– και ξαναγυρίζουν σε αυτό που θεωρούν δικαιωματικά ως ένα είδος πατρίδας μόλις πιάσουν τα πρώτα κρύα.

Δεν είναι μόνο άσκηση, ούτε μόνο βόλτα, ούτε καν μόνο θέμα υγείας. Είναι ένας τρόπος ζωής γεμάτος από την ελευθερία του νερού που, αν τον γνωρίσεις, υποθέτω ότι δύσκολα τον αποχωρίζεσαι.

Τότε είναι που ακόμα και οι πιο τολμηροί, οι γυμνασμένοι, με το φοβερό μαυρισμένο σώμα –άντρες και γυναίκες–, αρχίζουν να «κωλώνουν» μπροστά στο δελτίο καιρού που προειδοποιεί για το κύμα του χειμώνα που έρχεται, προτιμούν πιο στεγνά σπορ και καταχωνιάζουν μαγιό και πετσέτες μέχρι να ζεστάνει πάλι η θάλασσα και να ξαναβγούν στις παραλίες ακόμα πιο γυμνασμένοι, ακόμα πιο μαυρισμένοι, ακόμα πιο σίγουροι για την εικόνα τους.

Οι χειμερινοί κολυμβητές, από την άλλη, έχουν μια άλλη σχέση με τη θάλασσα. Δεν είναι μόνο άσκηση, ούτε μόνο βόλτα, ούτε καν μόνο θέμα υγείας. Είναι ένας τρόπος ζωής γεμάτος από την ελευθερία του νερού που, αν τον γνωρίσεις, υποθέτω ότι δύσκολα τον αποχωρίζεσαι. Είναι μεγάλοι, ίσως γιατί μετά τη σύνταξη μπορείς να κάνεις τα πρωινά σου ό,τι θέλεις εσύ κι αυτοί επιλέγουν να τα κάνουν επαφή με τη φύση και μάλιστα όχι στην πιο φιλική εκδοχή της. Τους βλέπω να περπατούν με το μπουρνούζι τους, έτοιμοι να νικήσουν το κρύο –που μάλλον δεν το νιώθουν– και να κολυμπάνε, άλλοι κανονικά και άλλοι με τον τρόπο που προσπαθούν τα μικρά παιδιά. Είναι όμως εκεί. Μέσα στο νερό. Ακόμα κι αν έχει αέρα, κύμα ή συννεφιά, τρέχουν να προλάβουν εκείνη τη βουτιά που τους δίνει ζωή. 

Δεν είναι μόνοι τους. Φτιάχνουν τις δικές τους παρέες, ανάλογα με την παραλία όπου συχνάζουν. Άνθρωποι άγνωστοι που τους ενώνει μια μεγάλη αγάπη και μια ακόμα μεγαλύτερη τρέλα. (Ή μήπως η θεραπεία από την τρέλα της καθημερινότητας;) Καταφθάνουν κάθε πρωί με το αυτοκινητάκι τους, που γίνεται το προσωπικό τους πολυτελές αποδυτήριο, και μετά το κολύμπι μπορεί να τους δεις να κάθονται σε καρέκλες κάμπινγκ και να λιάζονται κάτω από αυτό που εμείς ονομάζουμε «ήλιο με δόντια». Έχουν σώματα ζαρωμένα, αλλά εκπέμπουν μια άλλη μορφή υγείας. Αυτή που πάει χέρι-χέρι με τη χαρά της ζωής, με το νόημα που όλοι ψάχνουμε και με εκείνη την απόλυτη σιωπή που αισθάνεσαι όταν βουτάς τα αυτιά σου στη θάλασσα και ακούς μόνο την ανάσα σου. 

Τους θαυμάζω. Πάντα τους θαύμαζα – μαζί και τη μητέρα μου που έκανε κάθε μέρα τρία τέταρτα με το λεωφορείο για να ευχαριστηθεί 5 λεπτά κολύμπι. Κάθε Χριστούγεννα κάνουν μικρές μαζώξεις μετά το μπάνιο τους με τσίπουρο, ούζο και μεζέδες ρεφενέ. Σχηματίζουν με τις καρέκλες τους έναν κύκλο, δημιουργώντας χωρίς να το ξέρουν μια ιδιαίτερη ομάδα θεραπείας, εξαγνισμού, αποτοξίνωσης –όλα αυτά μαζί– και απολαμβάνουν την παρέα. Σε λίγο καιρό θα κόψουν τη δική τους βασιλόπιτα, όπως κάθε χρόνο. Φορώντας μια φόρμα, καθισμένοι στα φτηνά καρεκλάκια παραλίας, θα μοιράσουν τα κομμάτια και θα ευχηθούν καλή χρονιά δίπλα στη θάλασσα. Κι αυτό ίσως είναι το φλουρί που οι περισσότεροι ονειρευόμαστε να κερδίσουμε κάποια στιγμή στη ζωή μας.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αντώνης Τσαπατάκης: Ο «ασημένιος» Παραολυμπιονίκης του Παρισιού, ο αστυνομικός, ο συγγραφέας

Αθλητισμός / Αντώνης Τσαπατάκης: «Αυτό που με έχει μάθει η ζωή είναι η σημασία του ρήματος "ζω"»

Ο «ασημένιος» Παραολυμπιονίκης του Παρισιού έχει διακριθεί για τη δύναμη, το πάθος και την αποφασιστικότητά του, στοιχεία που τον έχουν καταστήσει εμβληματική μορφή στον χώρο του αθλητισμού.
LIFO NEWSROOM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Οπτική Γωνία / Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Ο καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Κέντρου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια σχολιάζει στη LiFO τη σύγκρουση που έχει ξεσπάσει μεταξύ της κυβέρνησης Τραμπ και των αμερικανικών πανεπιστημίων και πώς βλέπει την επόμενη μέρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αθήνα: Τα ηλεκτρικά πατίνια και το χάος της μικροκινητικότητας/ Πώς θα μπει τάξη στο χάος με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;/ «Δεν γίνεται να μην έχουμε πατίνια γιατί είναι επικίνδυνο να κυκλοφορήσουν»

Ρεπορτάζ / Τι θα γίνει επιτέλους με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;

Τα ηλεκτρικά πατίνια είναι η νέα τάση μετακίνησης στην πόλη αλλά προς το παρόν δημιουργούν αρκετά προβλήματα και προκαλούν αντιδράσεις. Πώς θα μπουν όρια στην άναρχη κυκλοφορία τους και τη στάθμευσή τους και ποιες υποδομές χρειάζονται;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Ρεπορτάζ / Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Νέοι αυτοκινητόδρομοι, νέες γραμμές μετρό, νοσοκομεία, σιδηρόδρομοι, αεροδρόμια. Στις μακέτες όλα φαίνονται φανταστικά. Πότε όμως στ' αλήθεια παραδίδονται, πόσο κοντά στις μακέτες θα είναι η πραγματικότητα; Και ποια οφέλη μπορεί να προσφέρουν στην κοινωνία και την οικονομία;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η οικονομία από νέο κραχ;

Οπτική Γωνία / Έρχεται νέο παγκόσμιο κραχ;

Εμπορικοί πόλεμοι, γεωπολιτικές απειλές και ο κίνδυνος παγκόσμιας ύφεσης. Πόσο θα επηρεαστεί η Ελλάδα από τη νέα εποχή Τραμπ; Ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, Κώστας Μήλας, μιλά στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Οπτική Γωνία / Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Υπάρχει τελικά ασυμβίβαστο μεταξύ χριστιανισμού και φεμινισμού; Μπορούν οι δύο ταυτότητες να συνυπάρξουν ή πρόκειται για έναν αδύνατο συνδυασμό; Δύο γυναίκες παραθέτουν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Ρεπορτάζ / Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Το πράσινο της πόλης μπορεί να είναι περιορισμένο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις είναι αξιόλογο - και η άνοιξη το φέρνει ξανά στο προσκήνιο, μαζί με τα προβλήματά του. Λύσεις υπάρχουν· το ζητούμενο είναι να εισακουστούν.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ζωή, όπως Ζορό

Βασιλική Σιούτη / Ζωή, όπως Ζορό

Τιμωρός του κατεστημένου ή εκπρόσωπος μιας δήθεν αντισυστημικής ελίτ που παίζει με τα σπίρτα; Η δημοσκοπική εκτόξευσή της είναι γεγονός και όλοι προσπαθούν να μαντέψουν πόσο θα κρατήσει και ποιες θα είναι οι συνέπειες.   
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Πράγματι, μεγάλος αριθμός των Ένορκων Διοικητικών Εξετάσεων καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα»

Οπτική Γωνία / Οι ΕΔΕ στην Ελλάδα: Πόσες καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα;

Πότε διενεργείται μια Ένορκη Διοικητική Eξέταση; Είναι αλήθεια ότι μεγάλος αριθμός ΕΔΕ καταλήγουν στο αρχείο και τι πρέπει να αλλάξει στο ρυθμιστικό πλαίσιο; Μιλά στη LiFO ο δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, Νίκος Βιτώρος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ακαρνανικά Όρη: Ενεργειακές Κοινότητες-«μαϊμού» και διά της πλαγίας

Ρεπορτάζ / Ακαρνανικά Όρη: Ενεργειακές κοινότητες-«μαϊμού» και διά της πλαγίας

Μια κραυγαλέα κατάχρηση του θεσμού των ενεργειακών κοινοτήτων στα Ακαρνανικά Όρη αμαυρώνει τον θεσμό, παρακάμπτει την περιβαλλοντική νομοθεσία και αποκαλύπτει την αδυναμία της διοίκησης να ελέγξει την επιχειρηματική δραστηριότητα που βλάπτει το περιβάλλον και την οικονομία.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ