O καλόγερος του Lützerath
Γεια σας,
Ονομάζομαι Loïc Schneider, και αυτή τη στιγμή δικάζομαι στη Γερμανία για μια υπόθεση που έχει λάβει ελάχιστη δημοσιότητα στη Γαλλία και αλλού, την υπόθεση του καλόγερου που έσπρωξε έναν αστυνομικό μέσα στη λάσπη. Αντιμετωπίζω 5 χρόνια φυλάκισης.
Μετά τη διαδήλωση στο Lützerath που έγινε για να σωθεί αυτό το χωριό από την καταστροφή που θα προκαλούσε ένα ανθρακωρυχείο της RWE, το βίντεο της σκηνής έκανε το γύρο του κόσμου. Έγινε meme (αν ψάξετε στο google "Mud Wizard Police"). Βρίσκομαι σε επαφή με τον "Martin Lejeune", ο οποίος αρχικά κινηματογράφησε αυτή τη σκηνή (όπου σπρώχνω τον αστυνομικό στη λάσπη μαζί με άλλα βίντεο που παρουσιάστηκαν μπροστά στο δικαστήριο κατά την πρώτη ακρόαση) και συμφώνησε ότι αυτές οι εικόνες θα πρέπει να χρησιμοποιούνται δωρεάν αρκεί να τον αναφέρουν, ειδικά αν πρόκειται για μικρά μέσα ενημέρωσης με λίγους πόρους.
Στην πρώτη ακροαματική διαδικασία, η οποία είναι για γέλια (μόνο 16 θέσεις), θα διαβάσω την 9σέλιδη δήλωσή μου, στην οποία προσδιορίζω στο τέλος δύο επαναστατικές ιδέες. Η μία είναι μια τεχνική για μια ριζοσπαστική, μη βίαιη αυτοοργάνωση, εμπνευσμένη από τη διαδήλωση στο Lützerath, όπου 30.000 άνθρωποι κατάφεραν δύο φορές να σπάσουν τις γραμμές της αστυνομίας. Πρόκειται για έναν τρόπο συσπείρωσης που περιγράφω λεπτομερέστερα στη δήλωσή μου. [...]
Στις 5 Φεβρουαρίου στο Mönchengladbach, θα πραγματοποιηθεί το δεύτερο σκέλος της δίκης με την κατάθεση των δύο αστυνομικών, την οποία μπορώ να σας διαβιβάσω από τον φάκελο. Η ακροαματική διαδικασία θα ξεκινήσει στις 10 π.μ. στην αίθουσα Α 100.
Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.
Loïc Schneider
Ο Loïc Schneider είναι Γάλλος καλλιεργητής, συγγραφέας και περιβαλλοντικός ακτιβιστής που γεννήθηκε στη Νανσύ το 1995.
Βίντεο του Γερμανού δημοσιογράφου και ακτιβιστή Martin Lejeune. Comédie burlesque! "Ο αστυνομικός δεν τραυματίστηκε καν, όπως μάθαμε από τον Τύπο. Η κατάσταση είναι μάλιστα ασυνήθιστη και μάλλον αστεία για πολλούς ανθρώπους πίσω από τις οθόνες τους. Σκεφτείτε για μια στιγμή τα εκατομμύρια των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο που μπόρεσαν να γελάσουν και να παρατείνουν το προσδόκιμο ζωής τους."
Lützerath. Το τελευταίο οχυρό. Στο Αλμανάκ (19.01.2023).
Κύριε δικαστά,
Βρίσκομαι ενώπιόν σας για να απαντήσω στην κατηγορία ότι είμαι ο καλόγερος του Lützerath. Αλλά πώς μπορώ να απαντήσω σε ένα αστυνομικό και δικαστικό όργανο που έχει κινήσει 270 διαδικασίες εναντίον ανθρώπων που ήρθαν να διαδηλώσουν εκείνη την ημέρα (600 από την αρχή του αγώνα); Και καμία εναντίον αστυνομικών που να οδήγησε πραγματικά σε καταδίκες; Αστυνομικοί που εκπροσωπούν το νόμο αλλά δεν έχουν το θάρρος να επωμιστούν τις πράξεις τους απέναντι στην δικαιοσύνη και να πουν: "Χτύπησα ένα κρανίο με το γκλομπ μου".
Πώς μπορώ να απαντήσω όταν η προσοχή που δίνεται στο ποιος είμαι και τι κάνω στη ζωή μου θα επηρεάσει την απόφαση; Λες και το γεγονός ότι είμαι τραπεζίτης ή ότι ψάχνω για δουλειά πρέπει να έχει αντίκτυπο στην απόφαση. Οι πλούσιοι, οι σταρ ή οι πολιτικοί συχνά τα καταφέρνουν καλύτερα από τους άλλους. Τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει σχεδόν καθόλου από τότε που ο La Fontaine είπε πριν από 300 χρόνια: "Ανάλογα με το αν είσαι ισχυρός ή φουκαράς, οι δικαστικές αποφάσεις θα σε ασπρίσουν ή θα σε μαυρίσουν...".
Σε αυτή την υπόθεση, η οποία είχε αντίκτυπο στη γερμανική κοινωνία με την ιστορική κινητοποίηση σχεδόν 30.000 ανθρώπων και τη μαζική διάδοση στα δίκτυα του βίντεο με τον καλόγερο που σπρώχνει έναν αστυνομικό στη λάσπη, υπάρχουν μόνο 16 θέσεις στο ακροατήριο οι οποίες θα πρέπει να μοιραστούν μεταξύ των μέσων ενημέρωσης, της οικογένειας και των φίλων μου, καθώς και των υποστηρικτών και των περίεργων.
Ένα χρόνο μετά τη διαδήλωση του Lützerath και τη σύσταση μιας επιτροπής EK Lützerath για την έρευνα και τον εντοπισμό των διαδηλωτών που πέταξαν λάσπη, η ταυτότητα του καλόγερου αποκαλύφθηκε στον Τύπο. Λέγεται ότι ήταν Γάλλος. Μια αστυνομική πηγή θα τροφοδοτήσει ένα άρθρο στη συντηρητική ταμπλόιντ BILD, το οποίο έφτασε στο σημείο να συμπεριλάβει το ονοματεπωνυμό μου. Ήταν ένα άρθρο γραμμένο με περιφρόνηση που τελείωνε με τη φράση "Ο Loïc S. μπορεί να αντιμετωπίσει έως και πέντε χρόνια φυλάκισης" - ώστε να με τρομάξει. Όταν διάβασα αυτό το άρθρο στη BILD μετά τη δημοσίευσή του στις 10 Ιανουαρίου 2024, ήξερα με βεβαιότητα ότι θα γινόμουν στόχος μιας δίκης. Διαφορετικά, κανένας δημοσιογράφος δεν θα τολμούσε να δημοσιεύσει στον Τύπο τόσα πολλά προσωπικά στοιχεία, ιδίως το όνομα και το επώνυμό μου.
Αποφάσισα τότε να μην περιμένω την κλήση στο δικαστήριο και να δείξω ότι δεν φοβόμουν τη δίκη. Ένας φίλος μού πρότεινε να απαντήσω σε αυτές τις κατηγορίες μέσω μιας γερμανικής εφημερίδας. Έδωσα μια συνέντευξη στο Stern, το οποίο δεν γνώριζα. Ταυτόχρονα, επικοινωνώ με τον δικηγόρο μου στη Γερμανία, ο οποίος φροντίζει να μάθει περισσότερα για την έρευνα σε βάρος μου. Αρχίζω να μετανιώνω που έδωσα αυτή τη συνέντευξη. Δύο εβδομάδες αφότου εμφανίστηκε το άρθρο στο Stern, ο δικηγόρος μού λέει στο τηλέφωνο ότι αποσύρουν τη δίωξη εναντίον μου λόγω έλλειψης επαρκών αποδεικτικών στοιχείων. Χαίρομαι που το ακούω αυτό, αλλά αηδιάζω που έδωσα τη συνέντευξη, η οποία κινδύνευε τώρα να γίνει νέο αποδεικτικό στοιχείο. Δυστυχώς, αυτό θα συμβεί. Ήθελα να σας εξηγήσω αυτή την εξέλιξη των πραγμάτων επειδή διάβασα στον γερμανικό Τύπο ότι είχα αυτοεκτεθεί κάνοντας υποτίθεται ένα "coming out". Αν ήθελα πραγματικά να πω ότι ήμουν ο καλόγερος, πιστεύετε ότι θα περίμενα ένα χρόνο για να το κάνω; Γιατί να μην το έκανα αμέσως, όταν το βίντεο κυκλοφορούσε τόσο πολύ στη Γερμανία; Θα προτιμούσα αυτή η φιγούρα να παραμείνει μυστηριώδης και ανώνυμη.
Δεν ήταν εύκολο να κάνω αυτή τη δήλωση, γιατί για να κάνεις μια συζήτηση χρειάζεσαι υλικό, οπότε όταν έλαβα την πρόσκλησή σας ταχυδρομικώς με άρθρα από τον ποινικό κώδικα, δεν είχα πολλή έμπνευση.
Ο προϊστάμενος του μοναστικού τάγματος των Φραγκισκανών, αδελφός Markus, εξέδωσε απόφαση μέσω του Τύπου λέγοντας ότι "δεν ενήργησε σωστά" - αναφερόμενος στο πρόσωπο που περιγράφει ως "ψευτοκαλόγερο". Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα ZEIT με τίτλο "Würde ein echter Mönch Polizisten schubsen?", μπόρεσε να προσθέσει λίγη ουσία στη συζήτηση.
Θα ήθελα αρχικά να πω ότι εκτιμώ την ειλικρίνειά του και το παράδειγμα της στράτευσής του που έδωσε στο παρελθόν κατά της Deutsche Bank με ένα πλακάτ που κρατούσε και στο οποίο έγραφε "Το οικονομικό μας σύστημα βαδίζει πάνω σε πτώματα", μια εικόνα με πολύ ισχυρό νόημα που είναι πάντα επίκαιρη. Η απόλυτη πρόκληση είναι να ξέρουμε πώς να κάνουμε εδώ ορατά τα δεινά που προκαλούν τα γρανάζια της καπιταλιστικής μηχανής, συχνά μακριά από τα μάτια μας, εκεί όπου κείτονται τα πτώματα. [...]
Για τον αδελφό Markus, φτάνει να σπρώξεις έναν αστυνομικό στη λάσπη για να πάψεις να είσαι καλόγερος. Είναι η τελική καταδικαστική απόφαση, η ύστατη κρίση. Σε αυτή την περίπτωση, ο αστυνομικός δεν τραυματίστηκε καν, όπως μάθαμε από τον Τύπο. Η κατάσταση είναι μάλιστα ασυνήθιστη και μάλλον αστεία για πολλούς ανθρώπους πίσω από τις οθόνες τους. Σκεφτείτε για μια στιγμή τα εκατομμύρια των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο που μπόρεσαν να γελάσουν και να παρατείνουν το προσδόκιμο ζωής τους. Τίποτα το ψυχρό, τίποτα το τραγικό. Αλλά η προσβολή είναι εκεί, είναι η αντιστροφή της σχέσης κυριαρχίας. Ένας άνθρωπος μπορεί να είναι για μια στιγμή ανώτερος από την αστυνομία, χάρη στη λάσπη. Η αστυνομία θα έπρεπε να είναι παντοδύναμη και ικανή να ελέγχει τα πάντα. Όταν ο αδελφός Markus λέει: "Αλλά με αυτόν τον τρόπο, εκμεταλλεύεται την αδυναμία τους", αυτό δεν συμβαίνει κάθε στιγμή; Δεν βρισκόμαστε συνεχώς αντιμέτωποι με αστυνομικούς που εκμεταλλεύονται την αδυναμία μας;
Ούτε εμένα μου αρέσει να "εκμεταλλεύονται" την "αδυναμία" μας. Δεν μου αρέσει όταν χιλιάδες άνθρωποι ξυλοκοπούνται από εξαγριωμένους αστυνομικούς, που φωνάζουν και κραδαίνουνν τα γκλομπ τους. Από την αρχή, η αστυνομία επιτέθηκε στα τυφλά. Είδα ματωμένα πρόσωπα και αναίσθητους ανθρώπους στο έδαφος. Έκλαψα τρεις φορές γιατί η βία ήταν τόσο αφόρητη. Τα δίκτυα ακτιβιστών στο Lützerath ανέφεραν ότι 45 άτομα υπέστησαν τραυματισμούς στο κεφάλι από την αστυνομία κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης. 46 με μένα, γιατί κι εγώ χτυπήθηκα στο πρόσωπο χωρίς λόγο από έναν αστυνομικό ενώ βιντεοσκοπούσα μια σκηνή αστυνομικής βίας. 'Ημουν αρκετά τυχερός που είχα μόνο μερικές παροδικές κοκκινίλες Και καθώς οι ακτιβιστές δεν είναι τόσο οργανωμένοι όσο η αστυνομία, δεν θα μάθουμε ποτέ τον ακριβή αριθμό των τραυματισμένων διαδηλωτών, γιατί πολλοί άνθρωποι πήγαν σπίτι τους τραυματισμένοι. Δοκίμασα τη στρατηγική του να μένω ακίνητος όταν η αστυνομία επιτίθεται, φτιάχνοντας αλυσίδες με τα χέρια. Ήταν κατά κάποιο τρόπο θυσιαστικό, αρκετά αποτελεσματικό για να κρατήσουμε τις θέσεις, αλλά άχρηστο αν ελπίζαμε ότι η αστυνομία δεν θα ήταν βίαιη, και επομένως πολύ τραυματικό στη θέα των σοβαρά τραυματιών και του αίματος. Μισώ να βλέπω αίμα. Εγώ ο ίδιος χτυπήθηκα στον αγκώνα με ένα γκλομπ χωρίς λόγο. [...]
Κατά τη διάρκεια μιας ακατανόητης αστυνομικής επίθεσης, μιας από τις πολλές που έγιναν εκείνη την ημέρα κατά των διαδηλωτών, ενώ βιντεοσκοπούσα, θέλησα να αποτρέψω αυτή την αχαλίνωτη αστυνομική βία. 'Ενας αστυνομικός τρέχει ακριβώς δίπλα μου, του έβαλα τρικλοποδιά και έπεσε στο έδαφος με τη φόρα που είχε πάρει. Δεν είχα σκεφτεί καθόλου να το κάνω αυτό. Ήταν μια αυθόρμητη αντίδραση, που δεν μπόρεσα να την ελέγξω. Δεν ήθελα να κλάψω για τέταρτη φορά καθώς έβλεπα ανθρώπους να ξυλοκοπούνται. Σκέφτηκα ότι ήταν μια μη βίαιη ενέργεια για να σταματήσω αυτόν τον αστυνομικό από το να είναι βίαιος. Ένιωσα ότι ήμουν αποτελεσματικός. Στη συνέχεια, έτρεξα για να μην με πιάσουν και έλεγα συνέχεια: "Τι έκανα; Τι έκανα;" και σταμάτησα τη ζωντανή μετάδοση και διέγραψα το βίντεο. [...]
Ο αστυνομικός σηκώθηκε μετά από την τρικλοποδιά μου και ενώθηκε με τους συναδέλφους του, οι οποίοι συνέχιζαν να χτυπούν με τα γκλομπ τους. Απλώς άργησε λίγο στην άσκηση της βίας του και δεν μπόρεσε να δώσει όσα χτυπήματα θα ήθελε. Από μόνο του, αυτό δεν είναι τραγικό, το αντίθετο μάλιστα. Αν όλοι οι αστυνομικοί είχαν εξουδετερωθεί στη λάσπη από χίλιους καλόγερους, η υπόλοιπη διαδήλωση θα μπορούσε να είχε φτάσει μέχρι το Lützerath. Θα είχαμε σώσει το χωριό και τις υπέροχες καλύβες στα δέντρα. Ένα εορταστικό συμπόσιο θα είχε διαρκέσει όλη τη νύχτα. Διώχνοντας τις καταστροφικές μηχανές και την αστυνομία, θα μπορούσαμε να είχαμε ξαναφτιάξει την υπέροχη ουτοπία που εκφράστηκε στο Lützerath. [...]
Ο Τολστόι, ο Ιβάν Ίλιτς και ο Ζακ Ελλύλ είναι χριστιανοί αναρχικοί συγγραφείς που με εμπνέουν.
Έχοντας λάβει μια λουθηρανική ανατροφή, την αμφισβήτησα όταν είδα τη βία των λόγων του Λούθηρου. Για τους φτωχούς αγρότες που επαναστατούσαν ενάντια στους φόρους και την καταπίεση των πριγκίπων, είπε, απευθυνόμενος στους ιππότες των πριγκίπων:
"Πρέπει να τους κομματιάσουμε, να τους στραγγαλίσουμε, να τους κόψουμε το λαιμό, κρυφά και ακόμη και δημόσια, όπως σκοτώνουμε τα λυσσασμένα σκυλιά! Γι' αυτό, αγαπητοί κύριοι, κόψτε τους το λαιμό, σκοτώστε τους, στραγγαλίστε τους, ελευθερώστε τους εδώ, σώστε τους εκεί! Αν πέσετε στη μάχη, δεν θα έχετε ποτέ πιο ιερό θάνατο. "
Μπροστά σε τόση λουθηρανική βία, η οποία συμμάχησε και υποστήριξε τους ισχυρούς, δεν μπορώ παρά να λυπάμαι που οι εξεγέρσεις των αγροτών και ο Thomas Müntzer τελικά συντρίφτηκαν. Η μνήμη των ηττημένων συχνά διαστρεβλώνεται από εκείνη των νικητών. Είναι αυτοί οι φτωχοί επαναστάτες αγρότες τέρατα και ο Λούθηρος άγιος; [...]
Ολόκληρη η δήλωση του Loïc Schneider μπορεί να διαβαστεί (στα γαλλικά) εδώ.
