ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ φαντάζομαι την ίδια επείγουσα απήχηση ή την «κοινωνία ώρα μηδέν» διάσταση που μετέφερε το –ακόμα πανταχού παρόν– Adolescence, αυτή εδώ η αυτοτελής σειρά που αφηγείται την ιστορία μιας γυναίκας στα σαράντα που αντιμετωπίζει καρκίνο τέταρτου (και ως εκ τούτου, τελικού) σταδίου ενώ νόμιζε ότι έχει ξεμπερδέψει μ’ αυτή τη μέγγενη προ διετίας.
Κι ας πρωταγωνιστεί μια τόσο σημαντική ηθοποιός όπως η Μισέλ Γουίλιαμς, επικεφαλής ενός καταπληκτικού καστ, που ολοκληρώνεται μαγικά με την εμφάνιση της Σίσι Σπέισεκ στο ρόλο της μητέρας της. Όχι λόγω θέματος, αλλά ίσως λόγω του ιδιαίτερου –και εξαιρετικά εμπνευσμένου, αλλά και επιμορφωτικού– τρόπου με τον οποίον διαχειρίζεται όχι μόνο την απόκοσμη υφή που αποκτά η ζωή (και η ερωτική, αλλά και κάθε επιθυμία) στο κατώφλι του θανάτου, αλλά και ένα σωρό άλλα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη ζωή μας. Που είναι η ζωή μας.
Υπάρχουν σκηνές στο Dying for Sex, που, παρά το βάρος της περίστασης –όσο κι αν αυτό εξομαλύνεται από τις κωμικές καταστάσεις και τις σεξουαλικές περιπέτειες που μπλέκει η πρωταγωνίστρια σε αναζήτηση της ερωτικής απόλαυσης αλλά και του ίδιου της του εαυτού– η εμπειρία για τον θεατή είναι …αναζωογονητική.
Υπάρχουν σκηνές στο Dying for Sex, ειδικά μετά το δεύτερο μισό της σειράς (όποιος/α επιμείνει, παρά τους αρχικούς δισταγμούς που μπορεί να έχει, θα ανταμειφθεί πιστεύω), η οποία προβάλλεται στο Disney+ και αποτελείται από οκτώ ημίωρα επεισόδια, που, παρά το βάρος της περίστασης –όσο κι αν αυτό εξομαλύνεται από τις κωμικές καταστάσεις και τις σεξουαλικές περιπέτειες που μπλέκει η πρωταγωνίστρια σε αναζήτηση της ερωτικής απόλαυσης αλλά και του ίδιου της του εαυτού– η εμπειρία για τον θεατή είναι …αναζωογονητική.

Γεγονός αξιοθαύμαστο για μια σειρά που ασχολείται με τον θάνατο. Και με το σεξ –σε ποικίλες εκφάνσεις του, από τα «βασικά» μέχρι τα BDSM– αλλά πιο πολύ με τον θάνατο. Δηλαδή με τη ζωή εν τέλει, και με το πώς μπορείς να την ζήσεις σύμφωνα με το είναι σου, έστω και λίγο πριν το αβάσταχτα πρόωρο φινάλε.
Το Dying for Sex αφηγείται μια πραγματική ιστορία και είναι βασισμένη στο ομώνυμο podcast, όπου μιλούσε για την περίπτωσή της η Μόλι Κόχαν, την οποία ενσαρκώνει η Μισέλ Γουίλιαμς στη σειρά (η Κόχαν πέθανε το 2019). Επειδή όμως δεν πρόκειται ούτε για το Love Story ούτε για Εκείνο το καλοκαίρι, η αγάπη, ο έρωτας (και το πολλά μονοπάτια που μπορεί να επιλέξει κανείς στο πεδίο του συναινετικού σεξ, όσο εξωφρενικά ή «ανώμαλα» κι αν εξακολουθούν να φαίνονται σε μια μέση αντίληψη) και η διαχείριση του μοιραίου, εξερευνώνται μέσα από μια σύγχρονη διαίσθηση.
«Εσείς οι παλιοί millennials είστε τόσο τραγικοί», λέει στην πρωταγωνίστρια η ειδικός στην παρηγορητική φροντίδα η οποία σιγοντάρει την ερωτική οδύσσεια της ασθενούς της. «Νομίζετε ότι το σεξ είναι μόνο διείσδυση και οργασμός». Πιο διεισδυτική και πιο καίρια όμως είναι ίσως η σειρά όχι τόσο στα σεξουαλικά όσο στα κοινωνικά ταμπού. «Δεν θέλω να πεθάνω με τον Στιβ», λέει στην κολλητή της φίλη η Μόλι, λίγο αφότου έχει μάθει τα άσχημα μαντάτα, κατά ειρωνική σύμπτωση την ώρα που βρισκόταν σε άλλη μια κοινή θεραπευτική συνεδρία με τον σύζυγό της, τον Στιβ, ο οποίος έχει να την αγγίξει από την εποχή του «πρώτου» της καρκίνου στον μαστό. «Θέλω να πεθάνω μαζί σου».
Dying for Sex | Official Trailer | Michelle Williams, Jenny Slate, Rob Delaney