Είναι από τα θέματα που θυμόμαστε που και που, για να ξεχαστούν το επόμενο δευτερόλεπτο, όχι πάντα λόγω αδιαφορίας, αλλά επειδή είναι ασύλληπτα βαριά και σοβαρά οπότε κάνουμε ό,τι κάνουμε συνήθως: ξεχνιόμαστε στην καθημερινότητα.
Το γεγονός ότι 1 δις ανθρώπων παγκοσμίως δεν έχει φαγητό ήταν ως τώρα μακρινή είδηση, μέχρι που η κρίση άρχισε να γρατζουνάει και τους Έλληνες, αλλά και πάλι, το αποδίδουμε στην κρίση, ενώ το θέμα είναι πιο σοβαρό: δεν είναι ζήτημα πρόσκαιρης κρίσης, είναι μόνιμο ζήτημα παγκόσμιας πολιτικής: προκειμένου να φάνε κάποιοι προϊόντα εκτός εποχής με περιθώριο σπατάλης, πρέπει άλλοι να στερηθούν και τα πιο βασικά, και σε αρκετές περιπτώσεις, να πεθάνουν.
Τα Ηνωμένα Έθνη προειδοποιούν ότι μέχρι το 2050 η γη θα στεγάζει επιπλέον 2,5 δις ανθρώπων, δηλαδή άλλες δύο Κίνες. Το φαγητό ήδη δεν φτάνει, πώς θα είναι η κατάσταση τότε; Το «τότε» δεν είναι ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας, είναι η εποχή που τα παιδιά θα είναι ενήλικες.
Η ιστορία δεν εξελίσσεται γραμμικά βέβαια. Εκρήξεις πληθυσμού έχουν ξαναγίνει, κι έχουν αντιμετωπιστεί (για τους πιο τυχερούς) με νέες τεχνολογίες, νέους σπόρους, όλα όμως γίνονται με θυσία της φύσης και με μερικές φορές τρομαχτικές προειδοποιήσεις για την υγεία. Ακούγονται διάφορες προτάσεις, όπως η καλλιέργεια των ερήμων, η κατανάλωση εντόμων, που υπάρχουν σε αφθονία (λαοί με μεγάλους πληθυσμούς το έχουν δοκιμάσει προ πολλού, ίσως έρχεται και η σειρά μας), νέα «θαυματουργά» φυτά με μαγικές ιδιότητες.
Όσοι δεν σταματήσατε ήδη να διαβάζετε επειδή όλα αυτά είναι καταθλιπτικά, ή επειδή νιώθετε αδύναμοι μπροστά στις δυνάμεις που κινούν τον κόσμο, θέλω να σας πω ότι αν θέλετε, μπορείτε να βοηθήσετε. Δεν χρειάζεται να κάνετε κάτι που είναι έξω από τον χαρακτήρα σας – υπάρχουν πολλές οργανώσεις που χρειάζονται υποστήριξη, και τώρα που η οικονομική στήριξη είναι μεγάλο θέμα, μπορείτε να χαρίσετε το χρόνο σας. Εγώ σας προτείνω την ActionAid, επειδή ξέρω και εμπιστεύομαι απόλυτα όποιον έχω γνωρίσει και έχω δει από κοντά με ποιον τρόπο λειτουργούν και προσπαθούν να βοηθήσουν. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να βοηθήσετε εσείς αυτούς. Μπορείτε να ξεκινήσετε από εδώ, η σελίδα στο Facebook είναι εδώ, και το Twitter εδώ.
Το 2004 γυρίστηκε ένα σχετικό ντοκιμαντέρ με τίτλο “The future of food” που περιγράφει την επιρροή μεγάλων εταιριών με μεταλλαγμένους σπόρους στην Αμερική. Νομίζω ότι η Ελλάδα δεν είναι στην ίδια κατάσταση (ακόμα) γιατί δεν έχει τόσο μεγάλες εταιρίες αλλά είναι μια καλή αρχή για όσους θέλουν να ενημερωθούν. Κατά τη γνώμη μου είναι κατά τόπους μονοδιάστατο και επιστημονικά μοιάζει πολύ απλοϊκό, αλλά από τότε έχει κάνει το γύρο του κόσμου πολλές φορές και στο κάτω κάτω, δε χρειάζεται να συμφωνείς με κάτι 100% για να το δεις, άλλωστε τι σημασία έχει η δική μου γνώμη. Μπορείτε να το παρακολουθήσετε ολόκληρο εδώ:
σχόλια