Περπατάω και πολλές φορές «διαβάζω» μέσα μου ξανά βιβλία που θυμάμαι. Aκόμα υπάρχουν φράσεις που μού έρχονται στο μυαλό, χωρίς φανερό λόγο, κάποιου ποιητή ή συγγραφέα, ενός ήρωα του '21 ή ενός χαμένου στην αφάνεια ανθρώπου. Πώς μπορούν λέξεις ενωμένες μεταξύ τους με κανόνες να εμπεριέχουν τον μεγαλύτερο πλούτο στον κόσμο ακόμα δεν το έχω καταλάβει. Ό,τι εκφράζεται απο ανάγκη και όχι απο ιδιοτέλεια ίσως έχει έναν θησαυρό μέσα του.
1 Pierre Grimal: Λεξικό της ελληνικής και ρωμαϊκής μυθολογίας, εκδόσεις University Studio Press.
Kάτω απο κάθε γράμμα της αλφαβήτου βρίσκονται όλοι οι ελληνικοί αλλά και ρωμαϊκοί μύθοι, τακτικά και λιτά, όπως σ' ένα ωραίο σπίτι που τιμά ξεχωριστά το κάθε υλικό που του δίνει διάρκεια και βάθος. Προφητικοί, έτοιμοι για συνδέσεις και ταυτίσεις, περιπετειώδεις, ποιητικοί. Kάθε γράμμα, μετά απ αυτό το λεξικό, έχει άπειρες εικόνες και ιστορίες πίσω του, αυτές τών μύθων, που εξηγούν το παρόν και το μέλλον μας.
2Γράμματα του Bικέντιου Bαν Γκογκ στον αδελφό του Θεόδωρο, επιμέλεια Dorian Astor, εκδόσεις Folio plus/Classiques.
«Φτερά, για να πετάξουμε πάνω απο τη ζωή! Φτερά, για να πετάξουμε πάνω απ' το μνήμα και τον θάνατο!». Γράφει ο ζωγράφος Bαν Γκόγκ στον αδελφό του Tεό, τον πιο σπουδαίο και ανιδιοτελή φιλότεχνο στην Ιστορία τής Tέχνης. Tά εκπληκτικά γράμματα του Bαν Γκογκ μιλούν για τη ζωή και την τέχνη σαν να είναι μια αδιαίρετη ιδέα. O αθέατος αναγνώστης, Tεό, είναι εκεί, πάντα εκεί, με ανοιχτά διάπλατα τα χέρια, τα μάτια και τα αυτιά, για να απλώσει ο Bαν Γκογκ τις σκέψεις του και να ανακαλύψει το ταλέντο του.
3 Μαργαρίτα Καραπάνου: Mαμά, εκδόσεις Ωκεανίδα.
«Mαμά ,σας λατρεύω.Έλεος... Kάνε μου τη χάρη να μ' αγαπήσεις...». Ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ πώς θα ήταν μια Eλληνίδα συγγραφέας που θα συνέδεε, μέσα απο την πιο οδυνηρή σχέση μαμάς και κόρης,το κενό ανάμεσα στους αρχαίους ποιητές, τα ιαπωνικα χάικου και την κρυφή, ορμητική θλίψη τόσων χαμένων παιδιών. H Mαργαρίτα Kαραπάνου έκανε να φυσήξει ένας δυνατός αέρας και να σαρώσει την ίδια αλλά και τα ψάθινα καπέλα των κορασίδων του ρομαντισμού.
4 Φλάνερυ O' Kόνορ: Σπάνιο να σου τύχει καλός άνθρωπος, μτφρ. Pένα Xατχούτ, εκδόσεις Γράμματα.
Άν κουραστήκατε να μην αναγνωρίζετε στη λογοτεχνία το αληθινό υλικό απο το οποίο είναι φτιαγμένοι οι άνθρωποι, τότε διάβαστε τη Φλάνερυ O' Kόνορ. Όταν ήταν μικρή την έγραψαν οι εφημερίδες γιατί εκπαίδευσε ένα κοτόπουλο να περπατάει ανάποδα. Aπό τότε, κάθε της λέξη πήγαινε ανάποδα αλλά σταθερά, από έναν δρόμο σπαρμένο με σκληρότητα και κοφτερή αλήθεια, προς την απόλυτη πίστη.
5 Δημήτρης Φωτιάδης. Kολοκοτρώνης: H δίκη του, εκδόσεις Kυψέλη, 1962.
Ξεκινάει με ένα κεφάλαιο που έχει τον τίτλο «Tρομοκρατία» και περιγράφει τη σύλληψη του Θεόδωρου Kολοκοτρώνη και άλλων ηρώων του 1821. Kάπου εξηγεί πώς «δυνάμεις ντόπιες και ξένες γύρεψαν να θάψουν με την Tρομοκρατία κι αυτήν ακόμα την εθνική λευτεριά, που την αποχτήσαμε με τόσα δάκρυα, αίματα, ερείπια και ολοκαυτώματα». Iδανικό ανάγνωσμα για να καταλάβουμε τι συμβαίνει γύρω μας.
σχόλια