7 κινηματογραφικοί χαρταετοί

7 κινηματογραφικοί χαρταετοί Facebook Twitter
0

Μπορεί η Καθαρά Δευτέρα να είναι μια ημέρα που γιορτάζεται έντονα κυρίως στη χώρα μας, σηματοδοτώντας το τέλος της Αποκριάς και την αρχή της νηστείας του Πάσχα, όμως το έθιμο του χαρταετού, άρρηκτα συνδεδεμένο με την ημέρα, ξεπερνά κατά πολύ τα σύνορά μας. Με πιθανή προέλευση την Κίνα, ισχυρή δημοφιλία σε χώρες της Ασίας, αλλά και διάδοση σε όλο τον κόσμο, ειδικά σε παλαιότερες εποχές, το πέταγμα του χαρταετού πέρα από ένα ιστορικό παιδικό παιχνίδι, μοιάζει να αντανακλά την ελευθερία της ψυχής και την ανάγκη του ανθρώπου να ονειρεύεται. Αυτή η αντανάκλαση κινηματογραφήθηκε αρκετές φορές στην ιστορία του σινεμά, με την κάμερα να κοιτά κι αυτή ψηλά, σαν τους ήρωες που τρέχουν στο έδαφος σαν ονειροπαρμένοι ή αντιθέτως ηρεμούν από την ομορφιά της στιγμής. Επτά χαρακτηριστικές περιπτώσεις παρουσιάζονται παρακάτω.

Mary Poppins (1964)

Η απόφαση του κυρίου Μπανκς πως η οικογένειά του είναι σημαντικότερη από την δουλειά γιορτάζεται με το υπέροχο τραγούδι των αδερφών Σέρμαν, ενώ η Τζούλι Άντριους από το παράθυρο κοιτά ελαφρώς μελαγχολικά αλλά με υπερηφάνεια. Το ίδιο τραγούδι ακούγεται και σε μια από τις ωραιότερες σκηνές της Μαγικής Ομπρέλας (2013) όπου η Έμμα Τόμσον ως συγγραφέας των βιβλίων με ηρωίδα τη Mary Poppins χαμογελά και χορεύει για πρώτη φορά με το δημιουργικό team της Disney.

 

A Boy Named Charlie Brown (1969)

Η πρώτη από τις τέσσερις κινηματογραφικές ταινίες με τους ήρωες του Τσαρλς Σουλτς. Ο συνεσταλμένος Τσάρλι Μπράουν μεταξύ άλλων αδυνατεί να πετάξει σωστά έναν χαρταετό και όταν τελικά το καταφέρει θα σημαίνει πως έχει αλλάξει προς το καλύτερο. Χαρταετοί παρουσιάζονται φυσικά και στα υπόλοιπα φιλμ της σειράς, με τελευταίο το Πίνατς: Η Ταινία του 2015.

Νεκροταφείο Ζωντανών (1989)

Στη μεταφορά του βιβλίου του Στίβεν Κινγκ βρίσκουμε την πιο δυσάρεστη ίσως χρήση χαρταετού στο σινεμά, καθώς συνδυάζεται με τη στιγμή ενός φρικτού ατυχήματος για ένα μικρό παιδί που παίζει ανέμελο ως εκείνη την ώρα. Μετά αναλαμβάνει η μεταφυσική και η φαντασία του Κινγκ.

 

Ο Αρχάριος (1998)

 

Ο Max Fischer κάνει τα πάντα εκτός των ωρών διδασκαλίας του σχολείου του και μαζί με την  ξιφασκία, το δέκαθλο, την αστρονομία, το κουνγκ φου, τη μελισσοκομία και άλλα πολλά ενδιαφέροντα, θα βρει λίγο χρόνο για την ομάδα πετάγματος χαρταετού. Πετώντας τον δικό του θα αισθανθεί μετά από καιρό γαλήνια και θα ζητήσει συγχώρεση από τους φίλους του για τη συμπεριφορά που είχε μέχρι πρόσφατα.

 

Ψάχνοντας τη Χώρα του Ποτέ (2004)

Ο Τζόνι Ντεπ ως Τζ. Μ. Μπάρι συναντά την Κέιτ Γουίνσλετ και τους τέσσερις γιους της και μια δυνατή φιλία γεννιέται, παρά τις αντιρρήσεις του περίγυρού τους. Μεταξύ άλλων, θα περάσουν μαζί μια μέρα στο δάσος, όπου τα παιδιά θα μάθουν, με μεγάλο ενθουσιασμό, να πετούν χαρταετό.

 

Χαρταετοί Πάνω από τη Πόλη (2007)

Η πιο προφανής αναφορά της λίστας, καθώς εδώ οι χαρταετοί δεν περιορίζονται σε μια σκηνή αλλά σχεδόν πρωταγωνιστούν. Η παρουσία τους στην αφήγηση είναι πολυεπίπεδη, αφού εκφράζουν αρχικά την παιδική φιλία, αργότερα  τον ανταγωνισμό, μέχρι την λύτρωση από τις πράξεις του παρελθόντος. Συμπτωματικά (;) σκηνοθετημένο από τον Μαρκ Φόρστερ που έκανε και το Ψάχνοντας τη Χώρα του Ποτέ.

Gattu (2011)

Οι χαρταετοί είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στην Ινδία, όπου υπάρχει το έθιμο του πετάγματός του την ημέρα της ανεξαρτησίας της χώρας (15 Αυγούστου). Ως εκ τούτου, υπάρχουν αρκετά παραδείγματα ταινιών του Bollywood όπου χρησιμοποιούνται χαρταετοί και ένα πολύ χαρακτηριστικό είναι το Gattu. Διαδραματίζεται σε μια μικρή πόλη, η κάτοικοι της οποίας έχουν εμμονή με τους χαρταετούς, αλλά βλέπουν πάντα έναν μυστηριώδη μεγάλο μαύρο χαρταετό να βρίσκεται ψηλότερα από όλους. Ένα μικρό παιδί βάζει στόχο να τον ξεπεράσει και θα κάνει τα πάντα για να πραγματοποιήσει το όνειρό του.

 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είδαμε το «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ και είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Οθόνες / To «Juror#2» του Κλιντ Ίστγουντ είναι η καλύτερη αμερικανική ταινία της χρονιάς

Αλλά δυστυχώς δεν θα προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες, επειδή οι υπεύθυνοι του στούντιο θεωρούν ότι το ενήλικο σινεμά αυτού του τύπου ανήκει στις streaming πλατφόρμες.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Daily / Say Nothing: Μια καθηλωτική σειρά με φόντο το βίαιο δράμα της Βόρειας Ιρλανδίας

Η αυτοτελής σειρά κατορθώνει να λειτουργεί συγχρόνως ως ιστορική αναπαράσταση, ως συνταρακτικό δράμα, ως καθηλωτικό θρίλερ, ακόμα και ως δραματοποιημένο true crime, ειδικά για τους θεατές που δεν είναι εξοικειωμένοι με τις πολυσύνθετες πτυχές του ένοπλου αγώνα στη Βόρεια Ιρλανδία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά

Οθόνες / Η βίβλος του cult ελληνικού σινεμά μόλις κυκλοφόρησε

Τα κείμενα του Φώντα Τρούσα για τις «βαθιά υποτιμημένες ταινίες που απελευθέρωσαν τη ματιά του θεατή από την οικογενειακή τηλεοπτική εικόνα, απενοχοποιώντας περαιτέρω το γυμνό» και για τον underground και τον πειραματικό ελληνικό κινηματογράφο κυκλοφορούν σε ένα μοναδικό, κυριολεκτικά, βιβλίο, από τα LiFO Books.
M. HULOT
Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό νέο ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Η φωνή του «τέρατος»: Ο Μάνσον με τα δικά του λόγια σ’ ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ

Ένα νέο ντοκιμαντέρ εξετάζει και αμφισβητεί όλα όσα νομίζουμε ότι γνωρίζουμε για τη διαβόητη φιγούρα, παρουσιάζοντας για πρώτη φορά ηχογραφημένες συνομιλίες του σε διάστημα είκοσι ετών.
THE LIFO TEAM
Τα γεγονότα της ζωής

Οθόνες / Κασσαβέτης, Σκορσέζε, Ερίθε: 10 άχαστες προβολές στο φετινό Πανόραμα

Πρεμιέρες, παράλληλες εκδηλώσεις, αφιερώματα: Από τις 21 ως τις 27 Νοεμβρίου, οι κινηματογράφοι Τριανόν, Newman και Στούντιο φιλοξενούν το μακροβιότερο αθηναϊκό κινηματογραφικό φεστιβάλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Οθόνες / Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Ο αγαπημένος Έλληνας σκηνοθέτης ξεδίπλωσε σημαντικές στιγμές από τη ζωή και την πορεία του και αφηγήθηκε πολύτιμες ιστορίες που διαμόρφωσαν το queer σινεμά του στο φετινό Iconic Talks Powered by Mastercard που πραγματοποιήθηκε στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Τα δέκα αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

Μυθολογίες / Τα 10 αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

«Κάθε φορά που το βλέπω προσπαθώ να καταλάβω πώς έχει οργανωθεί αυτό το χάος»: Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης μάς καλεί να ανακαλύψουμε δέκα animation διαφορετικών τεχνικών, που τον έχουν επηρεάσει βαθιά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Οθόνες / 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Η Fischer, επίσημος χορηγός των Βραβείων Κοινού εδώ και μια δεκαετία, στήριξε για μία ακόμη χρονιά τον θεσμό, απονέμοντας πέντε βραβεία στις ταινίες που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους των θεατών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου «Game of Thrones» συνεχίζεται

Οθόνες / «Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου Game of Thrones συνεχίζεται

Η σειρά του HBO, που παίρνει τη σκυτάλη από το πραγματικά αξιόλογο «Penguin», προσπαθεί να επικαλεστεί τη συνταγή του μεγάλου hit του καναλιού και ξεστρατίζει από το ατμοσφαιρικό σύμπαν του Ντενί Βιλνέβ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι θρυλικοί boomers του 65ου φεστιβάλ θεσσαλονίκης

Pulp Fiction / Οι θρυλικοί boomers του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Ματ Ντίλον: Oι διάσημοι, σχεδόν συνομήλικοι ηθοποιοί που τιμήθηκαν με Χρυσό Αλέξανδρο και έδειξαν με τις διαφορετικές επιλογές τους ισάριθμα σίκουελ στην καριέρας τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM