Το «do it yourself” ψωμοτύρι κλείνει μέσα του όλη τη φιλοσοφία της γαστρονομίας όπως διαμορφώνεται παγκόσμια στις μέρες μας: την επιστροφή στην παρηγορητική τροφή που επαναφέρει μνήμες της παιδικής ηλικίας. Την επιστροφή στο τοπικό ελληνικό προϊόν, δίνοντας έμφαση στο τυρί, δεδομένου ότι η Ελλάδα-άσχετα αν κάποιοι διατίνονται ότι δεν παράγουμε τίποτα-είναι 3η στην ευρωπαϊκή λίστα των ΠΟΠ τυριών, μετά τη Γαλλία και την Ιταλία, με 20 συνολικά ΠΟΠ τυριά.
Την απελευθέρωση από τις επιταγές της υψηλής γαστρονομίας και τις μόδες, καθώς πια και οι σεφ επιστρέφουν στις παραδοσιακές τους μνήμες, με υλικά ταπεινά και προσιτά σε όλους. Και τέλος, την αποδοχή της προσωπικής άποψης του κοινού, καθώς καθένας πια μπορεί να επιβάλλει το δικό του γούστο, αυτοσχεδιάζοντας ανάλογα με τη γεύση του ένα ψωμοτύρι που, ωστόσο, προσγειώνεται στη νέα εποχή, αποκτά γλυκόξινη γεύση και μπορεί να αγκαλιάσει στη νέα εκδοχή του όλα τα ενδιαφέροντα προϊόντα της νεότερης τοπικής παραγωγής.
Γι’αυτό, πλάι στο τυρί χωράνε μαρμελάδες, μέλια, γλυκά κουταλιού, αλλαντικά, σάλτσες, πάστες και τουρσιά, έτσι ώστε ο καθένας να δημιουργήσει τη δική του μπουκιά, δίνοντας την προσωπική του δημιουργική άποψη και μια ολοκαίνουρια ευκαιρία στο ψωμοτύρι της παράδοσης. Mε τον φίλο μου τον Ανδρέα Λαγό πειραματιστήκαμε με φρέσκιες ιδέες πάνω σε ένα παλιό μοτίβο και να τί μας προέκυψε.
Το “οπωσδήποτε”
Για να κάνεις καλό ψωμοτύρι, πρωτίστως χρειάζεσαι καλό ψωμί. Ζυμωτό, αληθινό, από φούρνο που το φτιάχνει μόνος του και δεν το αγοράζει έτοιμο κατεψυγμένο φουλ στις χρωστικές, τα συντηρητικά και τα διογκωτικά. Το ψωμάκι, λοιπόν, ακόμη κι αν είναι φρέσκο της ημέρας χρειάζεται ένα ζωντάνεμα, μια δεύτερη ανάσταση που θα του δώσουν την ανεπανάληπτη γεύση του “μόλις βγήκε από το φούρνο” κι ένα τόσο δα τραγανούλι που σε κάνει να λιώνεις. Γι’αυτό, το κόβουμε σε φέτες και το περνάμε ελάχιστα από την φρυγανιέρα (1 τσακ), από την τοστιέρα ή το ζεσταίνουμε σε αντικολλητικό τηγάνι στο μάτι.
Φοκάτσα με πελτέ, ντομάτα και δυό-τρεις ακόμη πονηριές
Παίρνουμε μια φοκάτσα, ένα ελιόψωμο ή ένα οποιοδήποτε ψωμάκι ζυμωμένο με λάδι. Την κόβουμε στα δυό, την ζεσταίνουμε όπως συμφωνήσαμε παραπάνω, και πάραυτα τρίβουμε τις εσωτερικές πλευρές της με μια σκελίδα σκόρδο κομμένη στα δυό. Τη ραντίζουμε με ελαιόλαδο, την αλείφουμε με πελτέ ντομάτας και την πασπαλίζουμε με τριμμένο μπαχάρι. Απλώνουμε πάνω της θρυματισμένη φέτα και κάπαρη, μαζί με φρεσκοτριμμένο πιπέρι. Σκεπάζουμε και έτοιμο το σαντουιτσάκι!
Γλυκό και υγιεινό
Κόβουμε φέτες από ψωμί ολικής-ή ό,τι άλλο μας βρίσκεται-το ζεσταίνουμε όπως είπαμε, και το ραντίζουμε με βυσινάδα, αδιάλυτη εννοείται. Βάζουμε από πάνω μια φετούλα φέτα, ξαναραντίζουμε με βυσινάδα και πασπαλίζουμε με ψιλοκομμένο φυστίκι.
Αντί για βυσινάδα μπορούμε να βάλουμε συκόμελο, χαρουπόμελο ή πετιμέζι.
Μπαγκέτα με ανθότυρο και σταφυλάκια
Τη σερβίρεις και για γλυκό! Κόβεις τη μπαγκέτα σε κομμάτια στο μέγεθος που σε βολεύει και την ανοίγεις στα δυό. Τη φρυγανίζεις ελαφρά. Σε ένα μπολ ανακατεύεις ανθότυρο με μέλι και ψιλοκομμένο φρέσκο δυόσμο. Απλώνεις το μείγμα στη μπαγκέτα, σκορπάς από πάνω ρόγες σταφυλιού κομμένες στη μέση και πασπαλίζεις με ψιλοκομμένο, καβουρδισμένο αμυγδαλάκι.
σχόλια