Το Κορίτσι του 17
Για τη Σοφία Ρούμπου, που πέθανε σήμερα
Σοφία Ρούμπου. Κρυφό κόλημμα χρόνια. Το Κορίτσι του 17. Ούτε όμορφη ακριβώς ούτε ταλαντούχα ακριβώς. Αλλά με ένα φάλτσο στο παίξιμο, που δεν ήξερες αν είναι αδεξιότητα ή μοντερνισμός. Κι ο τίτλος της ταινίας αυτής που σίγουρα ήταν μοντέρνος τότε. Ακόμα και τα τραγούδια του Πλέσσα έχουν μια τόσο εκκεντρική οικονομία (δεδομενης της εποχής) που αγγίζει τη ξενερωσιά, αλλά τελικά αποδεικνύονται απλώς παράξενα, ελκυστικά για λάθος λόγους― σαν κάτι ούφο που τα ερωτεύεσαι και δεν τους το λες ποτέ.
Παράξενο κορίτσι, σαν μοναχικό, σαν παραστρατημένο (λέξη της εποχής), με τάση προς λαγωχειλία, με τάση προς στραβισμό, τελικά όμως ομορφούλα, τελικά όμως αλησμόνητο.
Την είχα σαν μυστικό, χωρίς ποτέ να γράψω γι αυτήν μια απ' αυτές τις χαζές καλτίλες που έγιναν της μόδας για να αποδεικνύεται η ειρωνική ανωτερότης της hipsteria. Στο youtube υπάρχουν της παναγίας τα μάτια, αλλά όχι πιά το ετερόδοξο, μοναχικό, αλλόκοσμο Koρίτσι του 17.
Υπάρχει μόνο αυτό το βίντεο, που μού το έστειλε η Γλυκερία μια Αγίου Ευσταθίου, και σχεδόν ντράπηκα, σα να με τσάκωσαν κλέπτοντα οπώρας.
Πέθανε σήμερα. Σοφία Ρούμπου. Την εκτιμούσαν λίγοι. Αλλά καλοί.
