ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ-ΙΚΑΡΟ ΜΠΑΜΠΑΣΑΚΗ
3. Αναγγελία. Το site του Ευγένιου Αρανίτση ετοιμάζεται πυρετωδώς. Θα ανακοινώσω από εδώ πότε θα αρχίσει να εκπέμπει και πώς θα έχετε πρόσβαση στη λεκτική παραγωγή του συγγραφέα, ποιητή και δοκιμιογράφου που ακόμα καταπλήσσει τους αναγνώστες με τις λογοτεχνικές ακροβασίες και την ιριδίζουσα πρόζα, συν το ιλιγγιώδες χιούμορ, που συναντάμε στις Λεπτομέρειες για το τέλος του Κόσμου (εκδ. Νεφέλη) και σε όλα του τα έργα.
4. Ποίηση. «και να που θυμήθηκα // τον Τάσο Δενέγρη / γυφτάκια φορτώνουν παλιοσίδερα / στην Κάνιγγος / γυρνούν και φεύγουν / τα αμάξια για επαρχία // καλαμπάκα, Γρεβενά, Καστοριά // κι ένα φίδι / σέρνει την ουρά του / έρχεται από χώρα που μυρίζει πάντα θάνατο / και γάλα κορινθιακό // τι ντροπή // σημαίες χτυπιούνται στις μαρκίζες // κόκκινο τούλι πέφτει απ' τα δέντρα / κι όλοι βουτάνε το κεφάλι // στα ξερόφυλλα // σαν να μην άρχισε ποτέ / αυτός ο χειμώνας / μήτε και θα τελειώσει (Διονύσης Μαρίνος, Αναμνεζά, εκδ. Γαβριηλίδη). Να ένας ποιητής που ξέρει και να γράφει και να διαβάζει: ο Διονύσης Μαρίνος. Θυμίζουμε ότι έχει επίσης εκδώσει τα μυθιστορήματα Χαμένα Κορμιά (εκδ. Τετράγωνο, 2011) και Τελευταία πόλη (εκδ. Γαβριηλίδης, 2012).
6. Πόλεμος. «Παρά την καταστροφή στη ζωή τόσων ανθρώπων και στο φυσικό περιβάλλον, το τέλος του πολέμου έφερε επίσης μαζί του και αρκετή αισιοδοξία. Όταν οι λαοί της Ευρώπης κοίταζαν γύρω τους τον Μάιο του 1945, ανακάλυπταν πως υπήρχαν πολλά για τα οποία θα έπρεπε να αισθάνονται υπερήφανοι. Δεν ήταν όλες οι αλλαγές που υποχρεώθηκαν να υποστούν αρνητικές. Η εξάλειψη των δικτατοριών είχε αφήσει την ήπειρο πιο ελεύθερη, πιο ασφαλή και πιο δίκαιη απ' ό,τι ήταν πριν από τον πόλεμο, και οι δημοκρατικές κυβερνήσεις ήταν επιτέλους σε θέση να επανιδρυθούν – ακόμα και στην Ανατολική Ευρώπη για ένα διάστημα. Υπήρχε η γενική αίσθηση πως, ό,τι κι αν επρόκειτο να φέρει το μέλλον, θα ήταν τουλάχιστον πιο λαμπρό απ' ό,τι η περίοδος που είχαν μόλις βιώσει» (Keith Lowe, Όλεθρος. Η Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, μτφρ. Ιωάννης Χαλαζιάς, εκδ. Ψυχογιός).
7. Φουκώ. «Μισέλ Φουκώ: αυτή η λεπτεπίλεπτη, κομψή και αδρή φιγούρα που δεν υποχωρούσε μπροστά σε τίποτα και σε κανέναν και που, σαν ξιφομάχος του πνεύματος, χειριζόταν την πένα σαν σπαθί» (Πωλ Βεν, Φουκώ, Η σκέψη του, η προσωπικότητά του, μτφρ. Γιώργος Καράμπελας, εκδ. Εστία).
8. Μυθιστόρημα. Διαβάζω τα Μηχανάκια του Μανόλη, που υπογράφει ο Σουηδός Γιαν Χένρικ Βαν (Λουντ, 1959), ο οποίος έχει κάνει τις περιπλανήσεις του στα τοπία της ελλαδικής ένδειας. Μνήμες, καθημερινότητα, ταβέρνες, προσμονή. Σε μετάφραση της Μαρίας Φραγκούλη, από τις εκδόσεις του καλού περιοδικού «Εντευκτήριο».
9. Δοκίμιο. Κέντημα η μετάφραση του Ξενοφώντα Κομνηνού. Μιλώ για το πυκνό και έξοχα γραμμένο δοκίμιο Από την κριτική του ουρανού στην κριτική της γης του Κώστα Παπαϊωάννου (1925-1981) που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ίνδικτος στην πολύτιμη περίκομψη σειρά «Έδικτα». Το εξώφυλλο κοσμεί ένα έργο του σημαντικού ζωγράφου Γιώργου Χατζημιχάλη.
10. Μέλημα / Sorge. Ο Θάνος Σταθόπουλος, μετά το Αυτόματο (εκδ. Γαβριηλίδης), συνθέτει νέο έργο. Αποσπάσματα θα δημοσιευτούν σε επόμενο τεύχος της «Νέας Εστίας».
radiobookspotting.blogspot.gr/
Info
Άντζελα Δημητρακάκη, Τέχνη και Παγκοσμιοποίηση, Σελίδες: 278, Εκδόσεις Εστία/ Αλμπέρ Καμύ, Γράμματα σ' έναν φίλο Γερμανό, Μτφρ.: Νίκη Καρακίτσου-Dougé & Μαρία Κασαμπάλογλου-Roblin, Σελίδες: 94, Εκδόσεις Πατάκη
σχόλια