Το Τέταρτο του Χατζιδάκι
Και όσοι ήρθαν δεύτεροι
Το βρήκα σήμερα και εξεπλάγην.
Δεν κρατώ κανένα ιδιαίτερο αρχείο. Αλλά είναι η κομβικότερη στιγμή στη δουλειά μου. Με πήρε τηλέφωνο ο Μάνος, είχα γρίππη, κρεβατωμένος στην Κυψέλη, «Θέλω να κάνεις τις συνεντέυξεις» μού είπε― αν και ήμουν μόλις 25 χρονών. Στο πρώτο κιόλας τεύχος, έβαλε δύο συνεντεύξεις μου: τον Γιώργο Μαυροΐδη και τον Ντίνο Χριστιανόπουλο -που έκανε πάταγο.
Ήταν καλή εποχή το Τέταρτο για μένα. Λόγω Χατζιδάκι βέβαια. Αν του άρεσε κάτι, σου μιλούσε με απίστευτο ενθουσιασμό και γενναιοδωρία. Αν όχι, στο ξεφούρνιζε χαμογελώντας, μετά από μήνες.
"Αν ήξερα ότι θα συγχύσεις τόσο την καημένη τη Νelly's, δεν θα σε άφηνα να πας να την βρεις", μου είπε, όταν είχε παραιτηθεί και φύγει.
Ο Κοσκωτάς, τότε στις δόξες του (εξύφαινε τις απάτες του, κατάκλεβε την Τράπεζα Κρήτης, αλλά ακόμα δεν είχε σκάσει το σκάνδαλο, ακόμα δεν είχε θυμώσει ο Τεγόπουλος), είχε στριμώξει ολόκληρο Χατζιδάκι σε ένα δωματιάκι 20 τετραγωνικών στην Βουκουρεστίου.
Μετά την λιγάκι θεαματική αποχώρησή του, ήρθαν αυτοί που έρχονται πάντα μετά. Οι δεύτεροι. Νοίκιασαν καινούρια καταπληκτικά γραφεία στην Βαλαωρίτου και μας κάλεσαν με τρομερή χάρη. Τα πρωτοπαλλίκαρα του απατεώνα.
Οι μισοί από τους 6 της συντακτικής ομάδας, έμειναν (δεν τους κακίζω, βιοπορισμός κ.λπ.) Οι άλλοι μισοί, φύγαμε (εγώ, η Τζούλια Τσιακίρη, η Ειρήνη Λεβίδη). Δεν έδινα δεκάρα πώς θα επιβιώσω, αγαπούσα τον Μάνο και αυτός το ανταπέδωσε με την κατοπινή τρυφερότητά του.
Μετά από καμιά τριανταριά τεύχη απίστευτης πλήξης και κυκλοφοριακής πτώσης (κάτω από τα 5.000), το Τέταρτο έκλεισε.
Το σκάνδαλο έσκασε και οι απατεώνες μπήκαν φυλακή. Τα χρόνια περάσανε και την λάμψη του τίτλου άρχισαν να τον διεκδικούν περισσότερο εκείνοι που τότε το γλέντησαν λιγότερο. Τερατολογίες διάφορες. Κατανοητό.
Είτε ζεις είτε δεν ζεις.
