Σύρος: Η αρχοντιά που διασχίζει τον χρόνο

Σύρος: Η αρχοντιά που διασχίζει τον χρόνο Facebook Twitter
Στη Σύρο τα πάντα, οι εικόνες, οι μυρωδιές, τα χρώματα, είναι ολοζώντανες παραπομπές σε έναν μαγικό κόσμο όπου το απλό και το απέριττο κρύβουν ατελείωτο πλούτο σε ένα νησί που σίγουρα δεν είναι μόνο για διακοπές αλλά για κάθε μέρα του χρόνου. Φωτο: Shutterstock
0

Το λαμπερό στολίδι της Σύρου ταιριάζει σε όλους όσοι επιμένουν ότι οι διακοπές τους πρέπει να έχουν αισθητική, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, αρχοντιά, μεγαλοπρέπεια, ποιότητα. Ενδεχομένως και μια νοσταλγία για την ομορφιά που αποτελεί αιώνια υπόσχεση ευτυχίας και για το καλό που θα επικρατήσει στη μουσική, στο φαγητό, στην κάθε ελάχιστη λεπτομέρεια που μετράει γι' αυτούς τους αμετανόητους ευζωιστές των Κυκλάδων.

Δεν είναι τυχαίο ότι η πρωτεύουσά της, η Ερμούπολη, είναι συνυφασμένη με το αγέρωχο παρελθόν της και ειδικά με τον 19ο αιώνα, οπότε το νησί αποτέλεσε το κοσμοπολίτικο κέντρο της χώρας, το παλιό κέντρο του εμπορίου της ανατολικής Μεσογείου και το μοναδικό καταφύγιο των κυνηγημένων προσφύγων, οι οποίοι άρχισαν να καταφθάνουν μαζικά διεκδικώντας ένα καλύτερο μέλλον.

Ο χρόνος έχει σταματήσει εδώ για πάντα, σαν μια όμορφη, παλιά φωτογραφία που μπορείς να τη δεις να ξαναζωντανεύει στο θέατρο Απόλλων που χτίστηκε ως απομίμηση των εμβληματικών θεάτρων της Ευρώπης, στο περίφημο δημαρχείο του Τσίλλερ με την επιβλητική σκάλα ή στον περίτεχνο διάκοσμο ναών όπως η Κοίμηση της Θεοτόκου, όπου θα ανακαλύψεις σπάνια εκκλησιαστικά αριστουργήματα, ακόμα και εικόνα φιλοτεχνημένη από τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο!

Δεν είναι τυχαίο ότι η πρωτεύουσά της, η Ερμούπολη, είναι συνυφασμένη με το αγέρωχο παρελθόν της και ειδικά με τον 19ο αιώνα, οπότε το νησί αποτέλεσε το κοσμοπολίτικο κέντρο της χώρας, το παλιό κέντρο του εμπορίου της ανατολικής Μεσογείου και το μοναδικό καταφύγιο των κυνηγημένων προσφύγων, οι οποίοι άρχισαν να καταφθάνουν μαζικά διεκδικώντας ένα καλύτερο μέλλον.

Η χρονομηχανή σταματάει για πάντα στο Ελληνικό Καφενείο στην κεντρική πλατεία, με το απογευματινό λικέρ να αποκτάει εδώ νέο νόημα.  Βεγγέρες, παλιά ενσταντανέ από καρτ ποστάλ έρχονται κατευθείαν στον νου όταν συναντάς τη μαρμαροστρωμένη πλατεία Μιαούλη με τους μεγαλοπρεπείς φοίνικες, το δημαρχείο, το παλιό κτίριο της λέσχης «Ελλάς», που παλιά φιλοξενούσε τις λεγόμενες χοροεσπερίδες, ή τα μαγαζιά που έχουν μείνει αναλλοίωτα στον χρόνο.

Βγαλμένο από τα βάθη του χρόνου μοιάζει, για παράδειγμα, το Οινοπνευματοπωλείο Κριτσίνη, που έχει το ίδιο ντεκόρ από το 1917: το παλιό ξύλινο ρολόι στον τοίχο και τα υπέροχα «χειροποίητα» οινοπνευματώδη και κρασιά. Χαρακτηριστικό είναι και το φαρμακείο του Κωβαίου, το πρώτο στην Ελλάδα, όπως διατείνεται ο ίδιος, με τα μπουκαλάκια, την κλασική διακόσμηση και τα ξύλινα, παλιά ράφια από το 1837.

Στο ίδιο πλαίσιο και ο Αθυμαρίτης, το παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο που προσφέρει το κλασικό γλυκό της Σύρου με την αμυγδαλόπαστα αλλά και πάστες άλλης εποχής, όπως η Κουβανέζα ή το ποντικάκι. Δεν είναι να απορείς που το φάντασμα της Μαρίνας από τη Μεγάλη Χίμαιρα του Καραγάτση περιπλανιέται ακόμα παντού στο νησί. Επειδή, λοιπόν, η Σύρος εμπνέει τη σκέψη και την ανάγνωση, καλή είναι μια βόλτα και από τον Βιβλιοπόντικα στην Ερμούπολη, ένα από τα πιο όμορφα βιβλιοπωλεία στην Ελλάδα.

Σύρος: Η αρχοντιά που διασχίζει τον χρόνο Facebook Twitter
Ο χρόνος έχει σταματήσει εδώ για πάντα, σαν μια όμορφη, παλιά φωτογραφία. Φωτο: Shutterstock


Πανέμορφη και η συνοικία Βαπόρια, στο ομώνυμο εστιατόριο-καφέ της οποίας θα απολαύσεις μοναδική θέα, ηλιοβασίλεμα με δροσερά κοκτέιλ ή λεμονάδα. Για πιο προχωρημένες γεύσεις, υπάρχει η Κουζίνα με την εντυπωσιακή βουκαμβίλια, όνειρο και το ομώνυμο εστιατόριο με την κρυμμένη αυλή (ό,τι πρέπει για ερωτική εξομολόγηση).

Ελληνική δημιουργική κουζίνα στην Ερμούπολη σημαίνει Μαζί και Περί... Τίνος, ενώ για τσιπουροκαταστάσεις, οι οποίες επιβάλλονται στην κάπως πιο παρεΐστικη Σύρο, υπάρχουν το εμβληματικό Τσιπουράδικο 50-50, το Αερικό και η Πικραλίδα με τους απίστευτα γευστικούς μεζέδες.

Για συζήτηση και κοζερί με τους ντόπιους το «σωστό» μαγαζί είναι αναμφίβολα το Barola. Μην ξεχαστείς, πάντως, με την κουβέντα και δεν φας μετά παγωτό στο Dai, Dadi στο λιμάνι με ντόπιο γάλα. Εκεί θα συναντήσεις και το περίφημο παντοπωλείο του Πρέκα με ό,τι καλούδι βάλει ο νους: μη φύγεις χωρίς το τυρί του Σαν Μιχάλη, ένα μπουκάλι με ωραίο Ασύρτικο Σύρου και απαραιτήτως χαλβαδόπιττες και λουκούμια (σε αυτό το νησί ακόμα μετράει η γεύση τριαντάφυλλο).

 
Πάντως, είναι ανέλπιστο ότι η Σύρος είναι ένας πραγματικός γαστρονομικός παράδεισος. Το ωραιότερο ριζότο, για παράδειγμα, με μελάνι μαύρης σουπιάς που έχω φάει στη ζωή μου, όπως και άλλα ευφάνταστα πιάτα με ολόφρεσκα θαλασσινά, ήταν στο Ηλιοβασίλεμα του Κώστα Μπουγιούρη στον Γαλησσά, ένα εστιατόριο δίπλα ακριβώς στη θάλασσα, μια ειδυλλιακή τοποθεσία που σε στέλνει κατευθείαν στα '70s.

Σύρος: Η αρχοντιά που διασχίζει τον χρόνο Facebook Twitter
Η χρονομηχανή σταματάει για πάντα στο Ελληνικό Καφενείο στην κεντρική πλατεία.

Αντίστοιχη εμπειρία και το Αλλού Γιαλλού στο Κίνι, ενώ η πιο ωραία χωριάτικη, μαζί με φρεσκομαγειρεμένα πιάτα, σερβίρεται λίγο πιο κάτω, στα 2 Τζιτζίκια. Αν βρεθείς στη γραφική παραλία της Αζόλιμνου –δεν θα θες να φύγεις από εκεί–, επιβάλλεται να δοκιμάσεις το κότσι στην ταβέρνα «Φιλομήλας», όπως και το τρομερό επίσης κεμπάμπ που σερβίρεται εδώ. Ο συνδυασμός φαγητού και θάλασσας σε αυτό το νησί είναι ιδανικός.

Αν, πάλι, προτιμάς τα αρμυρίκια, υπάρχει ο Μέγας Γιαλός, ενώ το πιο κοσμοπολίτικο μέρος του νησιού είναι αναμφίβολα οι Αγκαθωπές με τον μπιτάτο Οno, όπου Ιάπωνες σεφ ετοιμάζουν γευστικό σούσι και η όλη ατμόσφαιρα παραπέμπει κατευθείαν σε Μύκονο και Ίμπιζα. Το μάτι δεν μπορεί να μην πέσει στις κεντητές, σαν με βελονάκι, ομπρέλες.


Σε αυτό το νησί παραμονεύουν παντού οι εκπλήξεις. Αρκεί μια βόλτα στην Άνω Σύρα με τα γραφικά σοκάκια και τον καθολικό ναό του Σαν Τζώρτζη. Αρκεί, επίσης, να μπεις στον πανέμορφο Ταξιάρχη με την τρομερή θέα στο φαράγγι για να νομίζεις ότι πρωταγωνιστείς σε ταινία.

Σύρος: Η αρχοντιά που διασχίζει τον χρόνο Facebook Twitter
Σε αυτό το νησί παραμονεύουν παντού οι εκπλήξεις. Φωτο: Shutterstock

Τέτοια εμπειρία έχει κανείς καθώς βολτάρει στην Ποσειδωνία (γνωστή από το τραγούδι και ως Ντελαγκράτσια) με τα εμβληματικά νεοκλασικά και τις επαύλεις που θυμίζουν το αστικό παρελθόν του νησιού. Ένα τέτοιο δείγμα είναι η έπαυλη των αδελφών Τσιροπινά αλλά και τα πετρόχτιστα σπίτια που ξεφυτρώνουν ανάμεσα στα αμπέλια και την πυκνή βλάστηση στην περιοχή Χρούσσα.

Στη Σύρο τα πάντα, οι εικόνες, οι μυρωδιές, τα χρώματα, είναι ολοζώντανες παραπομπές σε έναν μαγικό κόσμο όπου το απλό και το απέριττο κρύβουν ατελείωτο πλούτο σε ένα νησί που σίγουρα δεν είναι μόνο για διακοπές αλλά για κάθε μέρα του χρόνου.

Ταξίδια
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Διασχίζοντας τη Σίκινο μέσα από μονοπάτια που μυρίζουν μέλι κι άγρια ρίγανη

Ταξίδια / Διασχίζοντας τη Σίκινο μέσα από μονοπάτια που μυρίζουν μέλι κι άγρια ρίγανη

Ένας τόπος ανεξερεύνητος, ανόθευτος, αυθεντικός, έτοιμος να αποκαλυφθεί στον ταξιδιώτη που αντιμετωπίζει τα ταξίδια ως εμπειρία ψυχανάλυσης, ενδοσκόπησης, εσωτερικής αναζήτησης και αλλαγής.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΛΕΙΤΣΙΚΑΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Η 28χρονη Φωτεινή Γάλλου εκδίδει την εφημερίδα «Τα Χωριάτικα» στον παραδοσιακό οικισμό της Πρώτης Σερρών, όχι για να καλύψει ένα κενό στην αγορά αλλά στις ανθρώπινες σχέσεις. Απολαμβάνει τη ζωή στο χωριό και δεν τη βρίσκει ούτε πισωγύρισμα ούτε αποτυχία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιώργος Καπουτζίδης: «Στη Νέα Ζηλανδία είδα πραγματικά ευτυχισμένους ανθρώπους»  «Στη Νέα Ζηλανδία είσαι πάρα μα πάρα πολύ μακριά από οτιδήποτε» Ο Γιώργος Καπουτζίδης θα μπορούσε να ζήσει για πάντα στη Νέα Ζηλανδία

Γιώργος Καπουτζίδης / «Στη Νέα Ζηλανδία δεν εκνευρίζονται, δεν κορνάρουν»

O γνωστός σεναριογράφος και ηθοποιός ταξίδεψε ως την άλλη άκρη του κόσμου για να γνωρίσει από κοντά μια χώρα που, πέρα από την επιβλητική της φύση, φαίνεται να έχει επιλέξει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Και με το που προσγειώθηκε, τον υποδέχτηκε… μία Καρυάτιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Για 15 χρόνια, ο Ανδρέας Γεωργίου πηγαινοερχόταν στη δουλειά του, από ένα χωριό της Κορινθίας ως το κέντρο της Αθήνας. Η απόφαση να μετακομίσει σε ένα χωριό της Ζακύνθου δεν ήταν εύκολη. Μια φράση της κόρης του όμως τον έπεισε κι έτσι τώρα πια ζει σε ένα μέρος με ατελείωτους ελαιώνες και μεγάλη αγάπη για την ποίηση και το παραδοσιακό τραγούδι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Ταξίδια / Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Οι διαδρομές ανάμεσα σε επιβλητικά μοναστήρια και σκήτες, όπως και η φροντίδα για την προστασία τους, ενώνουν ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο: έναν Αυστραλό δικαστή, έναν Βέλγο τραπεζικό, έναν ψυχίατρο από το Ομάν, έναν Άγγλο εκδότη και έναν Έλληνα μηχανικό αεροσκαφών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Οι επαρχίες μας / «Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Η Δέσποινα Τζιουβάρα άφησε την Αθήνα για τον Βουτσαρά, ένα από τα Κουρεντοχώρια, και ευελπιστεί να βοηθήσει την περιοχή να περάσει σε μια νέα εποχή μετά την απότομη ερήμωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Δεμάτι κάλεσμα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η καθημερινότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ ίδια στο βουνό»

Ο Βασίλης Νάκκας, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΚοινΣΕπ «Τα Ψηλά Βουνά», απευθύνει πρόσκληση σε όσους θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στο Δεμάτι Ζαγορίου, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη των ορεινών κοινοτήτων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τρεις φίλοι από την Αθήνα δημιούργησαν μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία, έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία

Γειτονιές της Ελλάδας / «Είναι ωραίο να μη γυρίζουν όλα γύρω από τα λεφτά»

Τρεις Αθηναίοι δημιούργησαν το Yamochori, μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία – έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση, οργανώνοντας δράσεις και αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στη Λάρισα

Ταξίδια / 48 ώρες στη Λάρισα

Από τα αρχαία θέατρα που κρύβονται στο κέντρο της, μέχρι το καλλιτεχνικό χωριό της που ζωντανεύει κάτω από τον ήλιο, η πόλη αυτή δεν είναι απλώς μια ενδιάμεση στάση προς τη Θεσσαλονίκη, αλλά προσφέρει πολλά μαζί με το τσίπουρο Τυρνάβου και τον χαλβά Φαρσάλων.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Οι άνθρωποι του χωριού είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι. Επέλεξα να ζήσω ανάμεσά τους και όχι σε παλάτια. Κοντά τους όμως νιώθω βασιλιάς».

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ζώντας κοντά στους ανθρώπους του χωριού νιώθω βασιλιάς»

Ο Νίκος Πατερέκας μετακόμισε ξαφνικά στη Νέα Αβόρανη, έγινε αγρότης και, αν και κάποια αγαπημένα του πρόσωπα μπορεί να μην τον στήριξαν σε αυτή την απόφαση, πορεύεται με οδηγό την υπόσχεση που έδωσε όταν έχασε τους παππούδες του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στον Βόλο

Ταξίδια / 48 ώρες στον Βόλο

Από ένα έργο του Πικιώνη και ένα ιστορικό κινηματοθέατρο μέχρι τα παραδοσιακά τσιπουράδικα και τα βιομηχανικά μνημεία, ο Βόλος αποκαλύπτει την πολυπολιτισμική του κληρονομιά. Εδώ, το παλιό συναντά το νέο, με την παραλία και τα Παλαιά να είναι μόνο η αρχή για μια συναρπαστική εξερεύνηση.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Η Χαρά Δελή άφησε τη δουλειά της ως πολιτικός μηχανικός στην Αθήνα για να ζήσει από τη σαπωνοποιία στην Τρίπολη. Αν και η μετάβαση δεν ήταν εύκολη, τώρα δεν φαντάζεται τη ζωή της χωρίς τον χρόνο που απέκτησε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Ηχητικά Άρθρα / Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Το Μιλάνο μπορεί να έχει μια απωθητική μουσολινική αισθητική στα κτίρια και τον χειρότερο κόσμο που μπορείς να συναντήσεις σε κέντρο πόλης, αλλά δεν είναι ούτε άσχημο, ούτε αδιάφορο.
M. HULOT