Διασχίζοντας τη Σίκινο μέσα από μονοπάτια που μυρίζουν μέλι κι άγρια ρίγανη

Διασχίζοντας τη Σίκινο μέσα από μονοπάτια που μυρίζουν μέλι κι άγρια ρίγανη Facebook Twitter
1

Κάθε φορά που οι σκέψεις μου ταξιδεύουν στις διακοπές μου στη Σίκινο, δυσκολεύομαι να πιστέψω πως πρόκειται για έναν αληθινό τόπο, για ένα ακόμη νησί των Κυκλάδων με υπέροχες παραλίες, γραφικούς οικισμούς, εντυπωσιακές μονές και ξεχωριστούς ανθρώπους, το οποίο περπάτησα, αφουγκράστηκα και χάρηκα με την ψυχή μου.

Ίσως οφείλεται στην απόκοσμη γαλήνη που εκπέμπει το λιμανάκι της Αλοπρόνοιας, στην πρωινή ομίχλη που στρογγυλοκάθεται στις κορυφές του νησιού, στο επιβλητικό τοπίο όπου δεσπόζει ο μυστηριακός ναός της Επισκοπής, στη θέα των αστεριών από κάποιο ξέφωτο του Κάστρου, στις εξαγνιστικές βουτιές από τα βράχια της παραλίας του Αγίου Γεωργίου, στη συγκλονιστική θέα από το δυσπρόσιτο παρεκκλήσι της Αγίας Μαρίνας, στον «διαφορετικό» αέρα που φέρει μυρωδιές από μέλι, κάππαρη και άγρια ρίγανη, στο εκτυφλωτικό φως κατά την κατάβαση προς την εξωτική παραλία του Μάλτα, στην εικόνα του ήλιου που βουτάει στη θάλασσα από το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής: ίσως όλο αυτό το χαρμάνι αισθήσεων και παραισθήσεων να προσδίδει μια σχεδόν μυθολογική, ουτοπική διάσταση στη μεθυστική Σίκινο σε βαθμό τέτοιον που το μυαλό χάνεται ανάμεσα στις πραγματικές αναμνήσεις και στις φανταστικές προβολές της σκέψης.

Υπάρχει, όμως, μία και μοναδική συνθήκη για να φανερωθεί η παραπάνω αυθεντική πτυχή του νησιού: ο ταξιδιώτης οφείλει να επιτρέψει στην ανήσυχη, περιπετειώδη ψύχη που κρύβει μέσα του να βγει στην επιφάνεια.


Υπάρχει, όμως, μία και μοναδική συνθήκη για να φανερωθεί η παραπάνω αυθεντική πτυχή του νησιού: ο ταξιδιώτης οφείλει να επιτρέψει στην ανήσυχη, περιπετειώδη ψύχη που κρύβει μέσα του να βγει στην επιφάνεια. Κι αυτό γιατί η εμπειρία της επίσκεψης στο νησί μένει ανολοκλήρωτη αν δεν περπατήσετε έστω ένα από τα αρκετά και καλά σηματοδοτημένα μονοπάτια του, τα οποία φτάνουν σχεδόν σε κάθε κρυμμένη γωνιά του μαγικού αυτού τόπου.

Μέσω αυτών θα έχετε τη δυνατότητα να διασχίσετε φαράγγια γεμάτα μελίσσια και πηγές, ηλιοκαμένες πλαγιές με ατελείωτη θέα στο Αιγαίο, άγρια βουνά με πορτοκαλί, απότομα βράχια και ως ανταμοιβή θα λάβετε μία από τις εκπληκτικές παραλίες του Μάλτα, του Αγίου Παντελεήμονα και των Σαντορινέικων – συνήθως για προνομιακές, πριβέ βουτιές.


Η Χώρα, τώρα, είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο από μόνη της. Χωρισμένη σε τρεις διαφορετικούς οικισμούς, το Χωριό, το Βουνί και το Κάστρο, προσφέρει συγκλονιστική θέα στην απεραντοσύνη του Αιγαίου.

Διασχίζοντας τη Σίκινο μέσα από μονοπάτια που μυρίζουν μέλι κι άγρια ρίγανη Facebook Twitter
H εμπειρία της επίσκεψης στο νησί μένει ανολοκλήρωτη αν δεν περπατήσετε έστω ένα από τα αρκετά και καλά σηματοδοτημένα μονοπάτια του, τα οποία φτάνουν σχεδόν σε κάθε κρυμμένη γωνιά του μαγικού αυτού τόπου.

Το Χωριό, το παλιότερο οικιστικό σύνολο του νησιού, αποτελείται από αναστηλωμένα σπίτια που λειτουργούσαν ως τόποι εξόριστων κατά την περίοδο της δικτατορίας του Μεταξά και προσφέρεται για απογευματινή βόλτα στα αμφιθεατρικά σοκάκια του, τα οποία κοιτάζουν απέναντι, το Κάστρο.

Αυτό αποτελεί έναν πανέμορφο, «εναλλακτικού» κυκλαδίτικου στυλ αρχιτεκτονικό λαβύρινθο γεμάτο κρυφά σοκάκια που οδηγούν σε γκρεμούς, αυλές και πλατείες. Στην κεντρική πλατεία βρίσκεται η Παναγιά η Παντάνασσα και γύρω από αυτήν θα συναντήσετε τα καφέ, τα μπαρ και τις ταβέρνες του Κάστρου. Το καφέ «Ηλιαχτίδα», στην είσοδο του Κάστρου απέναντι από το σχολείο, ξεχωρίζει για την ασυναγώνιστη θέα της βεράντας του, το Στέκι του Γαρμπή σερβίρει το άπαιχτο σικινιώτικο σουβλάκι (ντομάτα, χοιρινό και ξινοτύρι), ενώ η όρεξή σας θα ανοίξει και για βιβλία στο ψαγμένο βιβλιοπωλείο «Σηματολόγιον», ένα πολιτισμικό κόσμημα του νησιού.


Τελευταίο σταθμό και ιδανικό επίλογο πρέπει να αποτελέσει η απογευματινή επίσκεψη στο ξακουστό πια οινοποιείο του Μάναλη, για να απολαύσετε κάποια από τις γευστικές ποικιλίες κρασιού του και τις ιδιαίτερες ντόπιες γεύσεις στο εστιατόριό του Στροφυλιά, να αφεθείτε στη μαγεία ενός από τα πιο όμορφα ηλιοβασιλέματα του Αιγαίου και να κάνετε τον απαραίτητο απολογισμό των διακοπών σας.

Διασχίζοντας τη Σίκινο μέσα από μονοπάτια που μυρίζουν μέλι κι άγρια ρίγανη Facebook Twitter
Το επιβλητικό τοπίο όπου δεσπόζει ο μυστηριακός ναός της Επισκοπής.


Μπορεί, τελευταία, η Σίκινος να έχει υπερπροβληθεί, τόσο μέσω του διαφημιστικού spot γνωστής εταιρείας τηλεπικοινωνίας όσο και λόγω της εξαιρετικής περιβαλλοντικής πρωτοβουλίας να καταργήσει τα πλαστικά καλαμάκια, αλλά είμαι βέβαιος πως ο ανέγγιχτος από το μαζικό τουριστικό αποτύπωμα χαρακτήρας της δεν πρόκειται να δηλητηριαστεί.

Παραμένει ένα τόπος ανεξερεύνητος, ανόθευτος, αυθεντικός, έτοιμος να αποκαλυφθεί στον ταξιδιώτη που αντιμετωπίζει τα ταξίδια ως εμπειρία ψυχανάλυσης, ενδοσκόπησης, εσωτερικής αναζήτησης και αλλαγής. Αν, τελικά, ισχύει αυτό το κλισέ περί ξεχωριστής ενέργειας και δονήσεων για τα νησιά του Αιγαίου, τότε βρίσκει την απόλυτη εφαρμογή του στη Σίκινο, στο νησί όπου η πραγματικότητα και η φαντασία μπερδεύονται απολαυστικά για να συγκλονίσουν το είναι του ρομαντικού επισκέπτη. Το τελευταίο αντίο, με την εικόνα των παιδιών να βουτούν στα απόνερα των πλοίων, συγκινεί και ανανεώνει το ραντεβού.

Ταξίδια
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τήνος: Φως, τέχνη, αγνότητα

Ταξίδια / Τήνος: Φως, τέχνη, αγνότητα

Η χαρακτηρισμένη και ως «μούσα του Αιγαίου», γενέτειρα των σπουδαίων Γύζη και Χαλεπά, έγινε αρκετά «της μόδας» τα τελευταία χρόνια και παρότι είναι ακόμα συνδεδεμένη κυρίως με τον θρησκευτικό τουρισμό, έχει πολλά περισσότερα να προσφέρει
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΛΙΑΚΟΓΚΟΝΑΣ
Μήλος: Σεληνιακές μαρέγκες και ηφαιστειακό αρνάκι σε τιρκουάζ νερά

Ταξίδια / Μήλος: Σεληνιακές μαρέγκες και ηφαιστειακό αρνάκι σε τιρκουάζ νερά

Το πέμπτο μεγαλύτερο νησί των Κυκλάδων έχει σχήμα πετάλου και μοιάζει με θεματικό πάρκο όσον αφορά τις φημισμένες παραλίες του, καθεμία πολύ διαφορετική από τις υπόλοιπες.
ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΠΑΣΤΑΜΟΥ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Γειτονιές της Ελλάδας / Η Φωτεινή γύρισε στο χωριό και έφτιαξε μια εφημερίδα από το μηδέν

Η 28χρονη Φωτεινή Γάλλου εκδίδει την εφημερίδα «Τα Χωριάτικα» στον παραδοσιακό οικισμό της Πρώτης Σερρών, όχι για να καλύψει ένα κενό στην αγορά αλλά στις ανθρώπινες σχέσεις. Απολαμβάνει τη ζωή στο χωριό και δεν τη βρίσκει ούτε πισωγύρισμα ούτε αποτυχία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιώργος Καπουτζίδης: «Στη Νέα Ζηλανδία είδα πραγματικά ευτυχισμένους ανθρώπους»  «Στη Νέα Ζηλανδία είσαι πάρα μα πάρα πολύ μακριά από οτιδήποτε» Ο Γιώργος Καπουτζίδης θα μπορούσε να ζήσει για πάντα στη Νέα Ζηλανδία

Γιώργος Καπουτζίδης / «Στη Νέα Ζηλανδία δεν εκνευρίζονται, δεν κορνάρουν»

O γνωστός σεναριογράφος και ηθοποιός ταξίδεψε ως την άλλη άκρη του κόσμου για να γνωρίσει από κοντά μια χώρα που, πέρα από την επιβλητική της φύση, φαίνεται να έχει επιλέξει έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Και με το που προσγειώθηκε, τον υποδέχτηκε… μία Καρυάτιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Στο Μέσο Γερακάρι Ζακύνθου, η Αθήνα δεν είναι καν στον ορίζοντα»

Για 15 χρόνια, ο Ανδρέας Γεωργίου πηγαινοερχόταν στη δουλειά του, από ένα χωριό της Κορινθίας ως το κέντρο της Αθήνας. Η απόφαση να μετακομίσει σε ένα χωριό της Ζακύνθου δεν ήταν εύκολη. Μια φράση της κόρης του όμως τον έπεισε κι έτσι τώρα πια ζει σε ένα μέρος με ατελείωτους ελαιώνες και μεγάλη αγάπη για την ποίηση και το παραδοσιακό τραγούδι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Ταξίδια / Μονοπάτια Αγίου Όρους: Ανάμεσα στη φύση και την πνευματικότητα

Οι διαδρομές ανάμεσα σε επιβλητικά μοναστήρια και σκήτες, όπως και η φροντίδα για την προστασία τους, ενώνουν ανθρώπους απ’ όλο τον κόσμο: έναν Αυστραλό δικαστή, έναν Βέλγο τραπεζικό, έναν ψυχίατρο από το Ομάν, έναν Άγγλο εκδότη και έναν Έλληνα μηχανικό αεροσκαφών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Οι επαρχίες μας / «Στο χωριό καταλάβαμε για πρώτη φορά πως ο φορτιστής του κινητού κάνει θόρυβο»

Η Δέσποινα Τζιουβάρα άφησε την Αθήνα για τον Βουτσαρά, ένα από τα Κουρεντοχώρια, και ευελπιστεί να βοηθήσει την περιοχή να περάσει σε μια νέα εποχή μετά την απότομη ερήμωση.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Δεμάτι κάλεσμα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η καθημερινότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ ίδια στο βουνό»

Ο Βασίλης Νάκκας, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΚοινΣΕπ «Τα Ψηλά Βουνά», απευθύνει πρόσκληση σε όσους θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στο Δεμάτι Ζαγορίου, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη των ορεινών κοινοτήτων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τρεις φίλοι από την Αθήνα δημιούργησαν μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία, έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία

Γειτονιές της Ελλάδας / «Είναι ωραίο να μη γυρίζουν όλα γύρω από τα λεφτά»

Τρεις Αθηναίοι δημιούργησαν το Yamochori, μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία – έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση, οργανώνοντας δράσεις και αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στη Λάρισα

Ταξίδια / 48 ώρες στη Λάρισα

Από τα αρχαία θέατρα που κρύβονται στο κέντρο της, μέχρι το καλλιτεχνικό χωριό της που ζωντανεύει κάτω από τον ήλιο, η πόλη αυτή δεν είναι απλώς μια ενδιάμεση στάση προς τη Θεσσαλονίκη, αλλά προσφέρει πολλά μαζί με το τσίπουρο Τυρνάβου και τον χαλβά Φαρσάλων.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Οι άνθρωποι του χωριού είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι. Επέλεξα να ζήσω ανάμεσά τους και όχι σε παλάτια. Κοντά τους όμως νιώθω βασιλιάς».

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ζώντας κοντά στους ανθρώπους του χωριού νιώθω βασιλιάς»

Ο Νίκος Πατερέκας μετακόμισε ξαφνικά στη Νέα Αβόρανη, έγινε αγρότης και, αν και κάποια αγαπημένα του πρόσωπα μπορεί να μην τον στήριξαν σε αυτή την απόφαση, πορεύεται με οδηγό την υπόσχεση που έδωσε όταν έχασε τους παππούδες του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στον Βόλο

Ταξίδια / 48 ώρες στον Βόλο

Από ένα έργο του Πικιώνη και ένα ιστορικό κινηματοθέατρο μέχρι τα παραδοσιακά τσιπουράδικα και τα βιομηχανικά μνημεία, ο Βόλος αποκαλύπτει την πολυπολιτισμική του κληρονομιά. Εδώ, το παλιό συναντά το νέο, με την παραλία και τα Παλαιά να είναι μόνο η αρχή για μια συναρπαστική εξερεύνηση.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Η Χαρά Δελή άφησε τη δουλειά της ως πολιτικός μηχανικός στην Αθήνα για να ζήσει από τη σαπωνοποιία στην Τρίπολη. Αν και η μετάβαση δεν ήταν εύκολη, τώρα δεν φαντάζεται τη ζωή της χωρίς τον χρόνο που απέκτησε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Ηχητικά Άρθρα / Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Το Μιλάνο μπορεί να έχει μια απωθητική μουσολινική αισθητική στα κτίρια και τον χειρότερο κόσμο που μπορείς να συναντήσεις σε κέντρο πόλης, αλλά δεν είναι ούτε άσχημο, ούτε αδιάφορο.
M. HULOT

σχόλια

1 σχόλια