Όταν το Βuzzfeed δημοσίευσε τη λίστα με τα «33 ομορφότερα απομονωμένα μέρη στον κόσμο» την τρίτη θέση, χωρίς να δίνονται πολλές λεπτομέρειες, κατέλαβε ένα αλλόκοσμο κτίσμα με τη λεζάντα "Abandoned dome houses in Southwest Florida". Την εντυπωσιακή εικόνα την βλέπετε παραπάνω. Το ποστ στο Buzzfeed κέρδισε 600.000 κοινοποιήσεις στο Facebook και πλέον το μυστικό της Φλόριντα γνωρίζει στιγμές δόξας.
Πίσω από αυτή την ιδιαίτερη και σπάνιας ομορφιάς έπαυλη κρύβεται μια ενδιαφέρουσα ιστορία την οποία αφηγείται η κόρη του ιδιοκτήτη στην ιστοσελίδα Coastal Breeze News. Το εκκεντρικό 'Cape Romano' που χτίστηκε το 1980 από τον Bob Lee αποτέλεσε από τα πρώτα χρόνια σχεδιασμού του, αντικείμενο θαυμασμού και συζητήσεων. Μάλιστα, πολλές ιστορίες φαντασίας και τρόμου περιτύλιγαν το σπίτι της οικογένειας, ενώ όπως θυμάται η κόρη του Lee, Janet Maples μια φορά που είχε πάει στο φαρμακείο άκουσε τους πελάτες πίσω της να συνομιλούν «έχεις πάει στο σπίτι αυτό με τους τρούλους; -Ναι αλλά έχω ακούσει ότι το φυλάνε οπλισμένοι φρουροί».
Ο Bob Lee το σχεδίασε έτσι ώστε όταν η βροχή έπεφτε στις οροφές, το νερό να καταλήγει μέσω της υδροροής σε μια γιγάντια στέρνα κάτω από το κέντρο του τρούλου. Το νερό φιλτραριζόταν και χρησιμοποιούνταν για το μπάνιο, το πλύσιμο των πιάτων και τις δραστηριότητες του σπιτιού.
Με την πάροδο των χρόνων, οι τρούλοι κατέρρευσαν σε ορισμένα σημεία, θυμίζοντας πια ένα σκηνικό αποκάλυψης. Οι τρούλοι του σπιτιού που κάποτε ήταν λειτουργικό και πλήρως εξοπλισμένο, ακόμη και με καλωδιακή τηλεόραση, και υδρομασάζ άρχισαν να αποσαθρώνονται από τα νερά του κόλπου. «Ήταν τόσο διασκεδαστικό όταν το χτίζαμε με τον μπαμπά, ο οποίος ήθελε να ζει απομονωμένος στο νησί, ψαρεύοντας, και βλέποντας τον καιρό», δηλώνει η Janet Maples.
O Bob Lee, ένας επιτυχημένος πετρελαιοπαραγωγός, αποσύρθηκε από τη δράση σε ηλικία 44 χρόνων και «άρχισε να κάνει αυτά που αγαπούσε, όπως το να εφευρίσκει πράγματα και να κάνει κατασκευές. Μάλιστα, είχε εφεύρει και ένα σύστημα θερμότητας για τα πατώματα στο σπίτι μας και έναν τρόπο ώστε τα ξύλα να πέφτουν στο τζάκι μέσα από τον τοίχο μας. Τα παιδιά τον λάτρευαν. Ήταν τόσο ευχάριστος στις παρέες. Ένας πραγματικά εκτός της εποχής του άνθρωπος που λατρευε την περιπέτεια», αναφέρει η κόρη του.
Το σπίτι ήταν μια σχεδιαστική καιονοτομία για το 1980 που χτίστηκε. Ο Lee ήθελε να δημιουργήσει ένα σπίτι που θα συντηρούνταν από μόνο του. Το 1978 και 1979 αγόρασε τέσσερα οικόπεδα στο Ακρωτήριο από τέσσερις διαφορετικούς ιδιοκτήτες ώστε να τα ενώσει και να μπορέσει να κτίσει εκεί το σπίτι των ονείρων του. Προτού, ωστόσο, ξεκινήσει το σπίτι στο Cape Romano είχε δημιουργήσει ήδη ένα μοντέλο του στο Τενεσι. «Το σπίτι εκείνο υπάρχει ακόμη αλλά δεν κατοικήθηκε ποτέ γιατί είχε πρόβλημα υγρασίας. Για το Cape Romano ο Bob Lee χρησιμοποίησε μεταλλικές φόρμες που ενώθηκαν μεταξύ τους όπως μια μπάλα του μπάσκετ. Υπήρχε εξωτερικό και εσωτερικό στρώμα και χρησιμοποίησε μπετόν για τη σύνδεση των δύο στρωμάτων ώστε να δημιουργήσει τους τρούλους».
Για να αποκτήσει εφόδια για το Cape Romano ο Lee χρησιμοποίησε φορτηγά τα οποία χώρεσαν δύο μεγάλες μπετονιέρες, τις μεταλλικές φόρμες για τους τρούλους, και το νερό για να το αναμείξει με το μπετόν.
Πήρε δείγμα της άμμου από το νησί και το μετέφερε σε ένα εργαστήριο ελέγχου τσιμέντου στο Skokie στο Ιλινόις και αποδείχθηκε πως είχε το καλύτερο δείγμα, και έτσι, ανέμειξε την άμμο με το μπετόν», προσθέτει η Maples.
Αλλά γιατί τρούλους;
Την απάντηση δίνει ο εγγονός του Lee, Mike Morgan. «Ο παππούς μου το σχεδίασε έτσι ώστε όταν η βροχή έπεφτε στις οροφές, το νερό να καταλήγει μέσω της υδροροής σε μια γιγάντια στέρνα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα 23.000 γαλόνια νερό να βρίσκονται σε μια δεξαμενή κάτω από το κέντρο του τρούλου. Το νερό περνούσε από φίλτρα και χρησιμοποιούνταν για το μπάνιο, το πλύσιμο των πιάτων και τις δραστηριότητες του σπιτιού. Το σπίτι είχε πλήρη αυτονομία. Διέθετε φωτοβολταϊκά συστήματα για ενέργεια, και γεννήτριες για τις μέρες που είχε συννεφιά». Τα φωτοβολταϊκά παρείχαν στο σπίτι, αλλά και σε ακτίνα 2,4 τ.μ γύρω από αυτό δωρεάν ηλεκτρική ενέργεια. Το σπίτι περιελάμβανε air conditions, δύο υδρομασάζ, καλοριφέρ, ψυγείο, καλωδιακή τηλεόραση, μπάρμπεκιου με αέριο, δύο φωτεινούς ξύλινους διαδρόμους, που οδηγούσαν στη λίμνη και στον ωκεανό. Όλα αυτά απαιτούσαν μεγάλη ηλεκτρική ενέργεια.
Το 1982 ολοκληρώθηκε η κατασκευή του και η οικογένεια Lee απόλαυσε το σπίτι των ονείρων της για μόλις δύο χρόνια, αφού το 1984 προχώρησαν στην πώλησή του. Το 1987 το σπίτι πέρασε και πάλι στην ιδιοκτησία τους, όταν ο προηγούμενος ιδιοκτήτης αντιμετώπιζε οικονομικές δυσκολίες. Ο Bob και η σύζυγός του Margaret, ανακαίνισαν το σπίτι και παρέμειναν εκεί μέχρι το 1993, όταν και χτύπησε ο τυφώνας Αndrew. Ο Morgan που εκείνη την περίοδο βοήθησε τους παππούδες του να επανέλθουν από τη φυσική καταστροφή δηλώνει πως ο Andrew δεν προκάλεσε και καμία τεράστια ζημιά, στην πραγματικότητα. Η βασική κατασκευή του είχε μεγάλη αντοχή ενάντια στον αέρα, επειδή δεν υπάρχουν αιχμηρές άκρες ή επίπεδες επιφάνειες. Αυτός ήταν, ένας ακόμη λόγος ύπαρξης των τρούλων. Αλλά τα παράθυρα υπέστησαν τη μεγαλύτερη καταστροφή.
Τόσο η Maples όσο και ο Morgan χρησιμοποιούσαν το σπίτι στο Cape Romano σαν κύρια κατοικία τους μέχρι και τη δεκαετία του 1990. «Η κόρη μου γιόρτασε τα πρώτα της γενέθλια ενώ μέναμε εκεί», δηλώνει η Maples. Τότε, «ήταν εντελώς διαφορετικά. Υπήρχαν δύο ακόμη σπίτια, ένα βασισμένο σε ξύλο, και ένα ακόμη σε σχήμα πυραμίδας. Είχαν άλογα, σκύλους, και γαλαπούλες. Βέβαια, πώς μετέφεραν άλογα εκεί δεν θα μάθουμε ποτέ!».
Μέσα στα χρόνια, η μορφολογία του νησιού άλλαξε, βυθίζοντας τα άλλα σπίτια κάτω από το νερό. Τώρα, όπως φαίνεται είναι η σειρά του σπιτιού αυτού. «Θυμάμαι ότι ήταν κουραστικό να φθάσουμε στην παραλία», ισχυρίζεται η Maples. «Όταν ο πατέρας μου συνειδητοποίησε ότι το νησί θα έχει το ''φαινόμενο των δακρύων'' όπως το αποκαλούσε, είπε στον άνθρωπο που αγόρασε το σπίτι ότι έπρεπε να χτίσουν ένα τείχος ανάμεσα στη θάλασσα και στο σπίτι. Τότε, ήταν εύκολο να γίνει αυτό. Τώρα, πιθανότατα να υπάρχουν πολλά προβλήματα σε μια τέτοια κατασκευή».
Οι τωρινοί ιδιοκτήτες είναι καλά ενημερωμένοι για αυτό το θέμα. H οικογένεια του John Tosto από τη Νάπολη αγόρασε το σπίτι το 2005, και τώρα σχεδιάζει να το ανακαινίσει, ώστε να είναι ξανά λειτουργικό. Το Τμήμα Προστασίας του Περιβάλλοντος και το Διοικητικό Συμβούλιο του Κώδικα Αναγκαστικής Εκτέλεσης, ισχυρίστηκαν ότι οι τρούλοι θα έπρεπε να αφαιρεθούν ήδη από το 2007. Δύο χρόνια αργότερα, η οικογένεια πλήρωσε πρόστιμα για τη μη συμμόρφωσή της στην επίπληξη αυτή. Όπως φαίνεται, όμως, τα φυσικά φαινόμενα ίσως δράσουν από μόνα τους για την αφαίρεση των τρούλων. «Ήταν μια πολύ όμορφη εποχή», αναπολεί η Maples. «Θα ήταν πολύ δύσκολο για αυτόν να το δει έτσι. Πάντα, όμως, έλεγε πριν πεθάνει ότι άξιζε ο χρόνος που ξόδεψε για να το κτίσει και για να μείνει εκεί».
σχόλια