— Για ποιο λόγο ασχολήθηκες με την μουσική;
Από τότε που θυµάµαι τον εαυτό µου αποζητούσα ένα µέσο ώστε να εκφράσω τις ανησυχίες µου. Έναν τρόπο "ψυχοθεραπείας" ας πούµε. Δεν σηκώθηκα ένα πρωί και είπα "Α, ωραία τώρα θα ασχοληθώ µε την µουσική". Κατά κύριο λόγο η ενασχόληση µου µε την µουσική προέκυψε µέσω του οικογενειακού µου περιβάλλοντος από µικρή ηλικία, στο οποίο, όλοι, λίγο πολύ ασχολιόντουσαν µε αυτό. Ο αδερφός µου ως συλλέκτης και DJ για αρκετά χρόνια, η αδερφή µου µε κλασικές σπουδές καθώς και η µητέρα µου µε το πολύ κάλο (υποκειµενικά πάντα) γούστο της στις τέχνες. Όλα αυτά έπαιξαν σηµαντικό ρόλο στο να ασχοληθώ µε αυτό το αντικείµενο καθώς υπήρχε συνεχώς γύρω µου.
Η μουσική είναι λύτρωση.
— Ποια είναι η πιο δυνατή εικόνα από την παιδική σου ηλικία που έχει να κάνει με την μουσική;
Είναι αρκετές οι εικόνες οι οποίες έχουν µείνει χαραγµένες στην µνήµη µου από αυτήν την ηλικία, παρ’ολ’ αυτά θα μοιραστώ µία την οποία έτυχε να την διηγηθώ µάλιστα πρόσφατα. Σε ηλικία 6 περίπου χρόνων είχα ένα απίστευτο “κόλληµα” µε τις Ιστορίες του Σεβάχ και τα 7 ταξίδια του. Ένα εικονογραφημένο βιβλίο (που κρατώ µέχρι και σήµερα) το οποίο µου είχαν κάνει δώρο τότε και το οποίο µπορεί να είχα διαβάσει παραπάνω από 500 φορές. Κάποια µέρα λοιπόν ενώ διάβαζα και πάλι τις“Ιστορίες” έρχεται διπλά µου η µητέρα µου η οποία βεβαίως το είχε παρατηρήσει και µε παρότρυνε να αφήσω το βιβλίο ώστε να µου βάλει ένα συγκεκριµένο κοµµάτι να ακούσω. Οι πρώτες λέξεις του αφηγητή (Μάνου Χατζιδάκι): “Ακούστε τώρα την ιστορία του Κεµάλ, απόγονο του Σεβάχ του Θαλασσινού”.
Τραβώντας µου την προσοχή αµέσως έκατσα µπροστά από τα ηχεία ακούγοντας τους στίχους του κοµµατιού µε προσοχή. Όταν το κοµµάτι τέλειωσε, της ζήτησα να το βάλει ξανά απο τήν αρχή ξανά, και ξανά, και ξανά. Για ένα αρκετά µεγάλο διάστηµα διάβαζα τις ιστορίες και άκουγα αυτό το κοµµάτι. Τότε βέβαια δεν καταλάβαινα το νόηµα και την ιστορία που κρυβόταν πίσω από τις λέξεις των στίχων και την γλυκιά µελοποίηση του Χατζιδάκι. Αργότερα όµως κατάλαβα ποσό καταλυτικό ρόλο έπαιξε εκείνη την στιγµή όλο αυτό.
— Θα ήθελα να μου αναφέρεις τρείς παραγωγούς που θαυμάζεις και να κάνεις ένα σύντομο σχόλιο για τον καθένα:
Βonobo
Η εξέλιξη του ήχου του και το πόσο ομαλά έχει επιτευχθεί αυτό στο πέρασμα των χρόνων με αφήνει πολλές φορές άφωνο.
Jazz SpasOks
Άξιοι αναβιωτές του Jazzy Boom Bap, χαρακτηριστικού ήχου της δεκαετίας του ’90, στις μέρες μας με αρκετές, πολλές φορές, δόσεις χιούμορ.
Long Arm
Ο τρόπος σκέψης του όσον αφορά την δειγματοληψία και ο τρόπος χειρισμού των δειγμάτων σε συνδιασμό με τις αφαιρετικές ντραμο- γραμμές που χρησιμοποιεί. Άξιο αντικείμενο μελέτης.
— Ποιο είναι το πρώτο κομμάτι που σου έρχεται στο μυαλό όταν σκέφτεσαι την εφηβεία σου;
Naughty By Nature - Sleepwalking II
— Πότε το αποτέλεσμα της δημιουργίας ενός καινούριου κομματιού που πατάει σε ένα sample από τα παλιά μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ τόσο στον δημιουργό όσο και στο ακροατή;
Πιστεύω, όσον άφορα το αποτέλεσµα της δηµιουργίας και το καλλιτεχνικό µέρος αυτής, µπορεί να γυρίσει µπούµερανγκ στην περίπτωση που η χρήση του δείγµατος από παλαιότερη ηχογράφηση δεν έχει χρησιµοποιηθεί “σωστά”µε αποτέλεσµα να κατακρεουργηθεί η πρωτότυπη ιδέα και να καταλήξει να ‘ναι µέρος ενός συνονθυλεύματος ήχων µη συνοχικών µεταξύ τους.
Για να γυρίσει αντίστοιχα στον ακροατή, θα πρέπει ίσως να έχουµε να κάνουµε µε κάποιο γνωστότερο δείγµα, οπότε και πιο αναγνωρίσιµο και έναν µέσο ακροατή ώστε να είναι σε θέση να αναγνωρίσει και να κατανοήσει εντός αντικειµενικών πλαισίων τα παραπάνω.
— Τι θα απαντούσες σε κάποιον που θα σου έλεγε ότι αυτό το είδος της μουσικής με το οποίο ασχολείσαι είναι μόνο για να χαλαρώνουμε και να περνάμε ευχάριστα την ώρα μας;
Σίγουρα δεν θα έφερνα αντίρρηση. Το πως ο καθένας ακούει και αντιλαµβάνεται το είδος αυτής της µουσικής είναι εντελώς υποκειµενικό. Βεβαίως για εµένα περνάει πρώτα από το µυαλό, από τις αισθήσεις και την ψυχή αφήνοντας τελευταίο το σώµα. Αυτό βέβαια δεν σηµαίνει πως το σώµα µένει έκτος της συνιστώσας. Υπάρχει µεγάλη διάφορα µεταξύ της ακρόασης σε έναν χώρο είτε συλλογικά είτε ατοµικά από την ακρόαση σε συνδυασµό µε την όραση, κάτι που συγκεκριµένα γίνεται στα lives. Εκεί τα πράγµατα αλλάζουν και η ενέργεια που διοχετεύεται σε συνδυασµό µε τον ήχο και την εικόνα καθιστά την ακρόαση αυτού του είδους (προσωπική πάντα άποψη) πολύ διαφορετική.
— Πες μου δυο λόγια την συμμετοχή σου στο Plissken αλλά και για την εμφάνιση σου στη Ρουμανία.
Ας ξεκινήσω από το Plissken το οποίο µε άφησε κατά κάποιο τρόπο “άναυδο”. Η οργανωτική οµάδα κατά την γνώµη µου έκανε απίστευτα καλή δουλειά. Στον χώρο, από την ώρα που έφτασα µέχρι και την ώρα που αποχώρησα επικρατούσε µια θετική αύρα και ενέργεια την οποία µπορούσες να την νιώσεις στον αέρα.
Αυτό που πραγµατικά δεν περίµενα ήταν το stage γεµάτο την στιγµή που βγήκα. Αποδείχτηκα λάθος. Η αλληλεπίδραση ήταν απίστευτη και σίγουρα το κατατάσσω σε ένα από τα lives κατά τα οποία πέρασα υπέροχα.
Όσον άφορα την πρόσφατη µου επίσκεψη στην Ρουµάνια, θα ξεκινήσω από την πόλη στην οποία κλήθηκα να παίξω, Τιµισοάρα, και τον χαρακτήρα που ενέπνεε. Δεν θα µπορούσα να την εντάξω στις Βαλκανικές πόλεις όπως θα περίµενα πριν την επίσκεψη µου εκεί καθώς υπάρχουν ελάχιστες οµοιότητες µε άλλες βαλκανικές πόλεις και ποσό µάλλον µε την Ελλάδα. Αυτό είναι κάτι που µε εξέπληξε ευχάριστα. Οι άνθρωποι φιλικοί, ευγενικοί και “ζεστοί”, µεγάλες εκτάσεις πρασίνου µέσα στην πόλη και απίστευτα καλή χωροταξία. Στον τοµέα του διήµερου mini-festival τώρα, η οργάνωση ήταν πολύ καλή, ο κόσµος ήταν εκεί για να στηρίξει την προσπάθεια δηµιουργώντας ένα πολύ ζεστό κλίµα και η ανατροφοδότηση ανέλπιστη. Έφυγα µε τις καλύτερες εντυπώσεις, πολύ ευχαριστηµένος και χαρούµενος καθώς µου δόθηκε επίσης η ευκαιρία να γνωρίσω νέα πρόσωπα, να δηµιουργήσω νέες φιλίες καθώς και να συζητήσω µε άλλους καλλιτέχνες όπως ο Debruit, o Fulgeance και οι υπέροχοι Marbert Rocel.
— Ποιος είναι για εσένα ο ιδανικός ακροατής;
Συνοπτικά, αυτός που βλέπει εικόνα και συνδέει τον ήχο µε προσωπικά του βιώµατα και καταστάσεις. Με ευχαριστεί όταν τυγχάνει να συζητήσω µε κάποιον ακροατή της µουσικής µου και αντί να µου µιλήσει για αυτήν µου αφηγείται µια ιστορία ή κάποιο βίωµα του που ντύθηκε από τον ήχο κάποιου κοµµατιού µου.
— Σε επηρεάζει όταν δημιουργείς η έκρυθμη κατάσταση που βιώνουμε ως κοινωνία τα τελευταία χρόνια ή είναι η δημιουργία μουσικής ένας τρόπος διαφυγής ακόμα και από αυτά τα προβλήματα;
Ας αφαιρέσουµε το διαζευκτικό ή και ας βάλουµε στη θέση του ένα συµπληρωµατικό “και”. Οι έκρυθµες αυτές καταστάσεις που βιώνουµε κάνουν εντονότερη την ανάγκη για δηµιουργία. Όλοι αυτοί οι προβληµατισµοί, η απογοήτευση, η λύπη, η ελπίδα, το σκοτάδι και το φως που συσσωρεύονται µέσα µου πρέπει κάπου να διοχετευτούν. Να ξεσπάσουν. Έτσι, αντλώντας από το περιβάλλον γύρω µου και τις καταστάσεις καταλήγω στην δηµιουργία και την χρήση αυτής (µουσικής), τις περισσότερες φορές, ως µέσo λύτρωσης, επαναφόρτισης και επαναπροσδιορισµού.
— Συμπλήρωσε τις φράσεις:
Η μουσική είναι λύτρωση.
Η ζωή μου αυτή την στιγμή είναι μία τραμπάλα.
Ονειρεύομαι να ισορροπήσω κάπου στην μέση.
________________
Μετά από 4 ΕΡ, ο Mononome δουλεύει αυτό τον καιρό το πρώτο του ολοκληρωμένο άλμπουμ, το οποίο ελπίζει ότι θα βγει στην κυκλοφορία μέχρι τον Μάρτιο του 2016. Η επόμενη εμφάνιση του θα είναι στο διήμερο Secret Sound Festival στο Platanenhof στην Κύμη της Εύβοιας στις 18 Ιουλίου. Περισσότερα για την μουσική του Mononome στο Bandcamp και στην σελίδα του στο Facebook.
σχόλια