- Γεννήθηκα στην Αθήνα, στην περιοχή του Αγίου Σώστη. Είμαι γέννημα-θρέμμα Αθηναίος, γκάγκαρος, γιατί και ο πατέρας μου και ο παππούς μου και ο προπάππος μου γεννήθηκαν στην Αθήνα. Οι πρόγονοί μου ήταν βοσκοί, κατέβηκαν από την ορεινή Δωρίδα, το Λιδωρίκι, και ακόμα παραπάνω, τη Μουσουνίτσα, όταν ο Καραϊσκάκης μάζευε τα παλικάρια του να φτιάξει το ασκέρι του για να κατέβει στην Αθήνα. Έτσι, λοιπόν, όταν σκοτώνεται ο αρχιστράτηγος στο Φάληρο, το ασκέρι του δεν γύρισε ποτέ πίσω, έμεινε εδώ. Και όταν απελευθερώθηκε η Αθήνα, αυτοί οι άνθρωποι έκαναν το επάγγελμα που γνώριζαν, δηλαδή του βοσκού. Είχαν τις στάνες τους στη Μιχαλακοπούλου. Η Μιχαλακοπούλου ήταν τότε ο Ιλισσός, εκεί πότιζαν τα ζωντανά τους και τα έβοσκαν στις γύρω περιοχές – οι περιοχές στο Μέγαρο Μουσικής, στο Γουδί, στο Badminton, εκεί όπου είναι τα στρατιωτικά νοσοκομεία, μέχρι τις παρυφές του Υμηττού, στις παρυφές του Λυκαβηττού αλλά και στα Τουρκοβούνια. Οι άνθρωποι αυτοί από βοσκοί εξελίχθηκαν σε γαλακτοπώλες και στο τέλος σε ζαχαροπλάστες. Ιστορικά, το επίθετό μου ξεκινάει από το Βάρσος. Κάποιος γιος Βάρσου που τον έλεγαν Γιάννη έκανε το επίθετό του Βαρσογιάννης, αλλά δεν έφτανε αυτό. Τις Απόκριες, σε κάποιο οικογενειακό γλέντι, πήρε μια προβιά αρνιού που ήταν στρωμένη μπροστά στο τζάκι, τη φόρεσε κι άρχισε να χορεύει. Από τότε επικράτησε το όνομα Αρνιακός. Ο παππούς μου, ο Τάσος Αρνιακός, έγινε επιπλοποιός και ο πατέρας μου μηχανικός – ξέφυγαν από το πατροπαράδοτο επάγγελμα.
- Είχα μια «φόρτιση μετεωρολογική» από μικρός. Ο παππούς μου με ανέβαζε στην ταράτσα της ισόγειας κατοικίας μας στον Άγιο Σώστη, μου έδειχνε τα σημάδια του καιρού και με έβαζε να εξηγώ τα σημάδια των νεφών. Τότε δεν υπήρχαν πολυκατοικίες και από κει φαίνονταν ο Υμηττός, η θάλασσα, ο Πειραιάς και η Καστέλλα. Μου έλεγε ότι όταν μαυρίζει η Κούλουρη, η Σαλαμίνα δηλαδή, έρχεται κακοκαιρία στην Αθήνα. Και αργότερα, όταν ασχολήθηκα ως πάρεργο με τον προσκοπισμό –έγινα αρχηγός στους προσκόπους–, ο καιρός ήταν πάντα ένα στοιχείο που επηρέαζε τις εκδρομές μας κι έτσι εμβάθυνα αρκετά σε αυτόν. Όταν κάποτε προέκυψε ένας διαγωνισμός για μετεωρολόγους στην Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία (ΕΜΥ), προσελήφθην ως μόνιμος υπάλληλος και το 1979 βρέθηκα στα Κύθηρα ως παρατηρητής, στον Μετεωρολογικό Σταθμό Κυθήρων. Στα 7 χρόνια που έμεινα εκεί έζησα εκπληκτικές καιρικές εμπειρίες: ανεμοστρόβιλους, βοριάδες 10 και 12 μποφόρ που έσπαγαν τα τζάμια του σταθμού, ανεμόμετρα να φεύγουν και να τα κυνηγάμε, θαλασσοταραχές. Γυρίζοντας στην έδρα της ΕΜΥ, συνέχισα την καριέρα μου ως ενημερωτής κυβερνητών αεροσκαφών στο παλιό αεροδρόμιο του Ελληνικού, στο Δυτικό Αεροδρόμιο και μετά στο Ανατολικό. Ενημέρωνα τους κυβερνήτες εγχώριων και παγκόσμιων πτήσεων για τις καιρικές συνθήκες που θα αντιμετώπιζαν πετώντας στα διάφορα ύψη. Στη συνέχεια, ασχολήθηκα με την κλιματολογία και την πρόγνωση του καιρού στο Εθνικό Μετεωρολογικό Κέντρο της ΕΜΥ ως προγνώστης καιρού. Έτσι, έχω μια ολοκληρωμένη εικόνα για την ΕΜΥ, από την παρατήρηση ως την πρόγνωση, και είμαι τυχερός που έχω υπηρετήσει σε όλα αυτά τα πόστα.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε σαφέστατα μια υποχώρηση της χιονόπτωσης και της χιονόστρωσης και πώς να είναι διαφορετικά, όταν, πέφτοντας, το χιόνι, έχει να αντιμετωπίσει «αντιαεροπορικά», όπως οι εξατμίσεις των αυτοκινήτων, τα φουγάρα, οι καπνοδόχοι από τα καλοριφέρ και όλη η ανθρώπινη δραστηριότητα της μεγαλούπολης.
- Στον ΑΝΤ1 βρέθηκα τελείως τυχαία. Την Καθαρά Δευτέρα του 2007 έψαχναν τον Σπύρο Λινάρδο, που ήταν τότε μετεωρολόγος του ΑΝΤ1 –και διοικητής της ΕΜΥ–, για μια μετεωρολογική πρόγνωση, δεν τον έβρισκαν πουθενά κι έψαξαν μετεωρολόγο σε έναν κατάλογο που κρατούσαν με ονόματα επαγγελματιών για ώρα ανάγκης. Το δικό μου όνομα λόγω Α (Αρνιακός) ήταν πάνω-πάνω, έτσι με πήραν τηλέφωνο από το δελτίο ειδήσεων και μου είπαν «φαίνεται να έρχεται κακοκαιρία, θα μπορούσατε να κάνετε μια πρόγνωση για τον καιρό της Καθαράς Δευτέρας;». «Ευχαρίστως να σας τον πω, θα τον γράψετε με μαγνητόφωνο ή θα σας λέω και θα το σημειώνετε;». «Όχι», μου λέει ο δημοσιογράφος, «στέλνουμε κάμερα στο σπίτι!». Ήταν ένας οικογενειακός αιφνιδιασμός, η γυναίκα μου μού είπε «αποκλείεται στο σπίτι», γιατί με δυο μικρά παιδιά ήταν ανάστατο, έτσι έκανα την πρώτη μου τηλεοπτική μετεωρολογική δήλωση στην είσοδο της πολυκατοικίας. Με στρες, τρακ και το σοκ να στήνομαι για πρώτη φορά μπροστά σε μια κάμερα και να μιλάω. Αυτό ήταν! Άρχισα να λέω τον καιρό παράλληλα με τα δύο κορίτσια που είχαν στο δελτίο ειδήσεων και υπό την επίβλεψη του Σπύρου του Λινάρδου. Έβγαινα αραιά και πού ως γκεστ σταρ σε ένα παραθυράκι, εμβόλιμα στις ειδήσεις του ΑΝΤ1, όταν είχε κακοκαιρία. Μέχρι που ήρθε ο χιονιάς του 2008. Ο τελευταίος σοβαρός χιονιάς πριν από αυτόν που περάσαμε τις τελευταίες ημέρες. Τότε με είχε βγάλει στο δελτίο ο Ευαγγελάτος για την κακοκαιρία που ερχόταν και είπα ότι πράγματι θα χιόνιζε ακόμα και στο κέντρο της Αθήνας, ότι θα είχαμε 15 πόντους χιόνι στο Σύνταγμα. Ο Ευαγγελάτος δυσφόρησε, όπως και όλοι, ο Σπύρος ο Λινάρδος άρχισε να με αμφισβητεί («τι τον θέλετε;»). Ο Παπαδάκης την άλλη μέρα το πρωί μετέδωσε το κομμάτι της πρόβλεψης αυτούσιο στις ειδήσεις, έχοντας δίπλα του τον Λινάρδο και τον έφερε τον άνθρωπο σε πολύ δύσκολη θέση, γιατί είχε διαφορετική άποψη. «Ο ΑΝΤ1 χθες το βράδυ είπε ότι θα χιονίσει, εσύ τι λες;» τον ρώτησε και αυτός του απάντησε «καλά, ποιον εμπιστεύεσαι, εμένα ή τον ΑΝΤ1;». Και ο Παπαδάκης του απάντησε «τον ΑΝΤ1!». Και, ω του θαύματος, γίνεται αυτό που είχα πει και ρίχνει 15 πόντους στο τσαρούχι του τσολιά και καθιερώνομαι από το 2008 και μετά ως μόνιμος μετεωρολόγος του ΑΝΤ1. Τα πράγματα είναι πολύ ρευστά και υπάρχει ανθρωποφαγία μέσα στα κανάλια. Εύκολα απαξιώνεται ή αξιώνεται ένας άνθρωπος με μια πρόγνωση, που θα μπορούσε να μην είναι και σωστή. Είχα βάλει, όμως, κάτω τα πράγματα και είχα εκτιμήσει προσεκτικά ότι θα ήταν πολύ σοβαρή αυτή η ψυχρή εισβολή, η οποία μας ήρθε κατευθείαν από τον Πόλο. Έτσι, βρέθηκα στον ΑΝΤ1 και είμαι στον σταθμό από το πρωί ως το βράδυ, και μόνος μου: Σαββατοκύριακα, γιορτές, αργίες. Μπορεί να υπάρχουν μαγνητοσκοπημένες κάποιες από τις μεταδόσεις και κάποιες να γίνονται μέσω Skype, αλλά είσαι stand by πάντα, ανά πάσα στιγμή, δίπλα σε τηλέφωνο, μήπως χρειαστεί να σε βγάλουν στον αέρα. Και πάντα ενήμερος. Αυτό ισχύει για όλους τους συναδέλφους στα κανάλια.
- Ο καιρός είναι μια χρήσιμη είδηση για τον άνθρωπο από τότε που εμφανίστηκε στη γη, είναι μια άμεση πληροφορία που τον βοηθά να αποφασίσει πώς θα ντυθεί το πρωί, πώς θα ντύσει τα παιδιά του για να πάνε στο σχολείο, με τι θα μετακινηθεί, με δίκυκλο ή αυτοκίνητο. Είναι αρχέγονο γονίδιο – φανταστείτε τον πρωτόγονο άνθρωπο να βγαίνει από τη σπηλιά του, τι θα κοίταζε πρώτο-πρώτο; Τον καιρό. Βγαίνοντας για κυνήγι, έπρεπε να ξέρει αν χρειαζόταν να βάλει προβιά, δέρμα ή να ντυθεί ζεστά. Για παράδειγμα, αν έβρεχε ή χιόνιζε, θα έπρεπε να πάει κάπου τριγύρω για να ξεχώσει καμιά ρίζα για να φάει. Αυτό το γονίδιο έχει μεταφερθεί, γιατί, παρ' όλη την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας, ο καιρός παραμένει ένα μεγάλο ερωτηματικό. Διότι είναι εν πολλοίς απρόβλεπτος και καθένας ενδιαφέρεται να μάθει τι καιρό θα κάνει στην ταράτσα του. Η σύζυγός μου μού λέει: «Τάσο, θα βρέξει, για θέλω να απλώσω;». Και αν βρέξει κι έχει απλώσει, τ' ακούω.
- Αυτά τα ακραία –για την Ελλάδα ακραία– καιρικά φαινόμενα υπήρχαν πάντα. Τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει μάρτυρες ανεμοστρόβιλων, τσουνάμι, διαφόρων φαινομένων που φαίνονται ακραία, ενώ δεν είναι. Σας πληροφορώ ότι όλη αυτή η πληροφόρηση προέρχεται από τη μεγάλη πρόοδο των κινητών και της άμεσης φωτογραφίας. Ένας ανεμοστρόβιλος που τον έβλεπε μόνο ένας ψαράς στα Κύθηρα, τώρα πια γίνεται πανελλήνια γνωστός και νομίζουν όλοι ότι είναι δίπλα τους. Ανεβάζεις τη φωτογραφία άμεσα στο Διαδίκτυο και αρχίζουν οι δημοσιογράφοι: «Ανεμοστρόβιλος στην Ιεράπετρα, ανεμοστρόβιλος στα Κύθηρα». Ε, και τι έγινε; Οι υδροστρόβιλοι, οι «προβοσκίδες» της θάλασσας που ρουφάνε το νερό, που οι ψαράδες μας χρόνια τους λένε «τα τρομπόνια», δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο, απλώς εμφανίζεται πάρα πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Μαθαίνουμε για τα χιόνια στην Αμερική, για τους παγετούς. Πρώτα δεν τα παίρναμε είδηση καθόλου, οι εφημερίδες έγραφαν μόνο αν γινόταν κάτι στην Ελλάδα. Γι' αυτό έχει αυξηθεί τόσο πολύ το ενδιαφέρον για τα καιρικά φαινόμενα. Η ασχολία με τον καιρό έχει πάρει τη μορφή υστερίας. Υπάρχουν οι καιρόφιλοι που έχουν σε ήπια μορφή την «πάθηση» αυτή, αλλά και οι χιονόφιλοι, οι οποίοι είναι φανατικοί και περιμένουν να δουν να πέφτει μια χιονονιφάδα, πολύ δε περισσότερο να το στρώνει και να πνίγεται ο τόπος από τα χιόνια, να βουλιάζει μέσα σε αυτά. Αυτό, βέβαια, είναι πολύ άσχημο. Μπορεί σε αυτούς να αρέσει και να το επιδιώκουν, αλλά είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο και επώδυνο αυτές τις μέρες της κρίσης, που ο κόσμος υποφέρει. Και νομίζουν ότι αν παρακαλάνε όλοι μαζί να χιονίσει, θα χιονίσει. Πάντως, αυτή την εποχή είναι μια ασχολία της νεολαίας ιδιαίτερα δημοφιλής και αυτό είναι καλό, προκειμένου να ασχολείται με κάτι άλλο, ας ασχολείται με τον καιρό. Η δημοσιότητα που έχουν λάβει κάποια καιρικά φαινόμενα μέσα από τα μετεωρολογικά sites μερικές φορές είναι υπερβολική, ακόμα και τρομολαγνική, προκειμένου αυτά τα sites να κερδίσουν σε επισκεψιμότητα και διαφημίσεις, άρα και σε κέρδος. Το κακό είναι ότι αυτές τις ειδήσεις τις παίρνουν σοβαρά sites, τις αναπαράγουν και αυτό δημιουργεί ένα τεράστιο πρόβλημα σ' εμάς, που καλούμαστε να απολογηθούμε όταν μας λένε :«Μα, εδώ ο άλλος λέει ότι έρχεται ο χαμός». Ποιος λέει; Όνομα, επίθετο. Δεν είμαστε παραπάνω από 5-6 μετεωρολόγοι στα δελτία ειδήσεων και αυτά που λέμε είναι ενυπόγραφα, υπεύθυνα, βγαίνουν μετά από βάσανο μεγάλο. Γιατί καταλαβαίνουμε την αγωνία του κόσμου και, κυρίως, τις δύσκολες οικονομικές συνθήκες του τόπου αυτή την εποχή. Δεν μπορούμε να λέμε ούτε ψέματα ούτε να κρύψουμε την αλήθεια. Είναι τεράστια ευθύνη. Και μας βάζουν να απολογηθούμε γιατί διάβασαν κάπου ότι έρχεται σε 15-20 μέρες χιονιάς! Ασφαλή πρόγνωση καιρού μπορείς να κάνεις μέχρι 5-6 μέρες, άντε το πολύ 7. Γι' αυτό το διάστημα το ποσοστό επιτυχίας είναι πάνω από 70% και τότε μπορεί να έχει ουσιαστική χρηστική αξία η πρόγνωση για το ευρύ κοινό. Άμα φύγουμε από τις 7 μέρες και πάμε στις 10-15, μιλάμε για κάτι ουτοπικό. Μετά τις 7 μέρες, το ποσοστό πέφτει και πλησιάζει το 50%. Τι θα κάνουμε, θα παίζουμε τον καιρό κορόνα-γράμματα;
- Η Αττική έχει στα δεξιά τον Ευβοϊκό και στα αριστερά τον Σαρωνικό, βρίσκεται ανάμεσα σε δύο θάλασσες. Δεν είναι τυχαίο που οι αρχαίοι Αθηναίοι επέλεξαν αυτό τον ευλογημένο τόπο για να χτίσουν την Ακρόπολη και τον Παρθενώνα. Οι άνθρωποι εκείνοι ήταν σοφοί. Για μένα η Αθήνα έχει το καλύτερο κλίμα του κόσμου. Για να φτάσει το χιόνι μέσα στην Αθήνα, πρέπει να περάσει από την Εύβοια, την Κύμη, που είναι το πρώτο «ανάχωμα». Μετά, για μπει στο Λεκανοπέδιο, έχει να περάσει τρία βουνά, τον Κιθαιρώνα, την Πάρνηθα, την Πεντέλη και δευτερευόντως τον Υμηττό. Κι αφού τα περάσει όλα αυτά τα εμπόδια, τότε μπαίνει στο κέντρο της Αθήνας, το οποίο έχει πολλή ζέστη που δεν είναι φυσική, προέρχεται από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Είναι πολύ δύσκολο να χιονίσει και να το στρώσει στο κέντρο της Αθήνας. Το κλίμα της Αθήνας δεν είναι ούτε υγρό ούτε ξηρό. Έχει το καλοκαίρι τη θαλάσσια αύρα, και από τον Σαρωνικό και από τον Ευβοϊκό, που ψυχραίνει τα παραθαλάσσια μέρη, δύο φυσικά air conditions. Βέβαια, κάποτε έφτανε μέχρι την Πάρνηθα και δρόσιζε όλο το Λεκανοπέδιο, τώρα με το ζόρι φτάνει μέχρι το Σύνταγμα. Άντε να φτάσει μέχρι το Χίλτον, γιατί πέφτει πάνω στο τείχος των πολυκατοικιών. Πέρα από τη θαλάσσια αύρα, η Αθήνα έχει και την απόγεια αύρα το βράδυ από τα βουνά. Κάποτε κατέβαζαν τα ποτάμια και τα ρέματα της Αθήνας δροσιά από τα γύρω βουνά και το ρέμα του Χαλανδρίου, αλλά κόπηκαν κι αυτά, μπαζώθηκαν όλα, γι' αυτό η Αθήνα κοντεύει πια να πνιγεί.
- Η Ελλάδα είναι ένας ευλογημένος μετεωρολογικά τόπος που δεν έχει ακραία φαινόμενα και, αν έχει, θα είναι για δυο-τρεις μέρες. Πάντως, τα χιόνια σιγά-σιγά περιορίζονται, ιδιαίτερα στην Αθήνα. Τα τελευταία χρόνια έχουμε σαφέστατα μια υποχώρηση της χιονόπτωσης και της χιονόστρωσης και πώς να είναι διαφορετικά, όταν, πέφτοντας, το χιόνι έχει να αντιμετωπίσει «αντιαεροπορικά», όπως οι εξατμίσεις των αυτοκινήτων, τα φουγάρα, οι καπνοδόχοι από τα καλοριφέρ και όλη η ανθρώπινη δραστηριότητα της μεγαλούπολης. Άλλο η Αθήνα του '50, άλλο του '60, άλλο του 2000. Στα '00s κρύες χρονιές ήταν το 2004, το 2008, περιμέναμε και το 2012, αλλά δεν ήρθε. Γενικά, ο πιο βαρύς χειμώνας ήταν το 1991-92, με τη μεγαλύτερη χιονόπτωση να είναι στις 14 Φεβρουαρίου του 2004. Τότε είχαμε χιόνι που κράτησε για μέρες. Εκείνο τον χειμώνα είχαμε χιονόπτωση 19 φορές στην Αθήνα. Ο μήνας που χιονίζει συχνότερα στην Αθήνα πια είναι ο Φεβρουάριος, άρα, βάσει των στατιστικών, περιμένουμε κι άλλα χιόνια. Από το 1935 έως το 1980 ήταν ο Ιανουάριος. Από το 1960 και μετά, και ιδιαίτερα από το 2000 έως το 2010, οι μέρες χιονόπτωσης είναι 35 συνολικά. Για μία ολόκληρη δεκαετία, στην Αθήνα χιόνισε μόνο 35 φορές, από τις οποίες μόνο μία το έστρωσε στο κέντρο. Και η χιονόστρωση στο κέντρο της Αθήνας κρατάει περίπου 5 ώρες.
- Για μένα η Αθήνα είναι τόπος γέννησης, ζωής, είναι μια μοναδική πόλη. Η Πλάκα είναι ιδιαίτερα φορτισμένη και μετεωρολογικά, αφού εκεί βρίσκεται το Ωρολόγιο του Κυρρήστου, ο πιο αρχαίος μετεωρολογικός σταθμός του κόσμου. Εκτός από αριστούργημα τεχνικής, ήταν και μετεωρολογικό στοιχείο που μέτραγε την ώρα, έδειχνε τον άνεμο και από αυτόν οι αρχαίοι έκαναν και μετεωρολογικές παρατηρήσεις. Τα ανάγλυφά του είναι θαυμάσια, οι Αέρηδες γύρω-γύρω είναι φτιαγμένοι με μεγάλη κλιματολογική λεπτομέρεια, δείχνουν τι φέρνει κάθε άνεμος και θα δείτε τον Βοριά ντυμένο με μανίκια ως κάτω ή τον Λίβα, τον ζεστό άνεμο που μας έρχεται από τη Λιβύη, να είναι ελαφρά ντυμένος. Η περιοχή αυτή για μένα είναι κοιτίδα πολιτισμού, βρισκόμαστε κάτω ακριβώς από την Ακρόπολη, που ακόμα και σήμερα ψάχνουν να βρουν τι κρύβει και πώς τα μαθηματικά, η φυσική και οι τέχνες είχαν τόσο μεγάλη ανάπτυξη από τότε. Με θεωρό τυχερό που είμαι Αθηναίος και προσπαθώ αυτή την αίσθηση να τη μεταδώσω και στους γιους μου, γιατί πιστεύω ότι πρέπει να συνεχιστεί αυτή η παράδοση και να αγαπάμε την Αθήνα, όσο και αν έχει αλωθεί. Τόσα χρόνια δεν την έχει σεβαστεί σχεδόν κανένας και, δυστυχώς, αυτές οι περιοχές που θα έπρεπε να είναι κόσμημα παγκοσμίου ενδιαφέροντος, πολλές φορές, από ανθρώπινες αδυναμίες και οικονομικά συμφέροντα, καταστρέφονται.
- Δεν μπορώ να πω ότι είμαι αισιόδοξος, αν και η φύση μου είναι να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο. Εντούτοις, έχουν περάσει επτά χρόνια με κρίση και βλέπω ότι στριφογυρίζουμε συνέχεια γύρω από ένα βαρομετρικό χαμηλό, χωρίς να μπορούμε να ξεφύγουμε. Το κακό είναι ότι έχουμε δοκιμάσει κάθε είδους κυβέρνηση, και δεξιά, και κεντρώα, και αριστερή, και τώρα οι Έλληνες δεν έχουμε κανένα αποκούμπι. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια λέγαμε «εντάξει, οι δεξιοί κακοί, οι κεντρώοι και οι σοσιαλιστές το ίδιο, ας δούμε και τους αριστερούς» και τώρα πολύ φοβάμαι ότι έχει χαθεί και αυτή η ελπίδα που είχαμε εναποθέσει σε μια κυβερνώσα Αριστερά. Όταν είσαι έξω από τον χορό, μπορεί πολλά τραγούδια να ξέρεις, αλλά όταν μπεις σ' αυτόν κι αρχίσεις να χορεύεις, πρέπει να αποδείξεις ότι γνωρίζεις τα βήματα. Εδώ φοβάμαι ότι τα έχουμε χάσει και χορεύουμε χωρίς βήματα. Δεν ξέρω πώς θα βγούμε από αυτήν τη δίνη, αλλά σκέφτομαι ότι η Ελλάδα έχει περάσει κι άλλες φορές τέτοια γεγονότα κι έχει αποδειχτεί εφτάψυχη. Με ενοχλεί που θα πληρώνουν για μερικές δεκαετίες ακόμα οι νέοι τα δικά μας τα λάθη που ξεκίνησαν από τη Μεταπολίτευση. Θεωρώ ότι είμαι σε μια γενιά που ξεκίνησε με οράματα, στη συνέχεια όμως καβάλησε το καλάμι με τον εγωισμό της εξουσίας και τον εύκολο πλουτισμό, που προερχόταν, δυστυχώς, από δανεικά.
- Γηράσκω αεί διδασκόμενος. Πρέπει να είμαστε παντός καιρού για να αντεπεξέλθουμε στις δυσκολίες της ζωής. Το θέμα δεν είναι αν θα αλλάζει η ζωή σου, αλλά να ξέρεις να ταξιδέψεις με κάθε άνεμο. Κάθε άνθρωπος πρέπει να βάζει κάποιους στόχους στη ζωή του και να μπορεί να γυρίζει το πανί ανάλογα με το αν φυσάει βοριάς ή νοτιάς, πάντα κατευθυνόμενος προς τον στόχο του.
- Αυτή η υπέρμετρη δημοσιότητα που δόθηκε από το Διαδίκτυο με τις φωτογραφίες και τα meme δεν είναι θετικό στοιχείο, γιατί γνωρίζω ότι μετά τα «ωσαννά» έρχεται το «σταύρωσον». Κι επειδή οι προγνώσεις έχουν ένα ρίσκο, δεν αποκλείεται πολύ γρήγορα να δείτε τα αντίθετα, ότι ο Αρνιακός την πάτησε. Γι' αυτό πρέπει να είμαστε φειδωλοί και στον έπαινο και στον ψόγο. Έχει ο καιρός γυρίσματα.
Ιnfo: Ο Τάσος Αρνιακός λέει τον καιρό στο δελτίο ειδήσεων του ANT1.
σχόλια