Ψηφίζουμε Facebook για παγκόσμια κυβέρνηση και όλα θα πάνε καλά για πάντα

Ψηφίζουμε Facebook για παγκόσμια κυβέρνηση και όλα θα πάνε καλά για πάντα Facebook Twitter
Αν έχεις δημιουργήσει ένα υβρίδιο κράτους - Εκκλησίας - σιδηρόδρομου - εμπορικού κέντρου - εξωγήινης αποικίας και θέλεις να το επεκτείνεις, πρέπει να περάσεις κάποιον χρόνο με το υβρίδιο πολίτη - πιστού - επιβάτη - πελάτη - υπηκόου που επίσης δημιούργησες...
0

Όταν ξεκίνησα (διστακτικός και καθυστερημένος) την παράλληλη ζωή μου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης –βήμα αναπόφευκτο, αν έχεις έστω και στοιχειώδη εμπλοκή με τον μιντιακό χώρο–, το Facebook δεν είχε ακόμα ούτε ένα δισεκατομμύριο χρήστες. Σήμερα έχει ξεπεράσει τα δύο δισ. σε πληθυσμό, γεγονός που το καθιστά την πιο πολυπληθή «χώρα» του πλανήτη, και ο ιδρυτής του στις πρόσφατες ανακοινώσεις του, οι οποίες δημοσιεύονται τακτικά στην προσωπική του σελίδα, δεν κάνει πλέον λόγο για απεριόριστη πρόσβαση στη ροή της πληροφορίας και για ουτοπική σύνδεση μιας παγκόσμιας κοινότητας αλλά για «κοινωνική αποστολή», «δημιουργία τεχνικών και πολιτικών υποδομών» και «διασφάλιση της ομαλής διεξαγωγής εκλογών»(!), στη Γερμανία εν προκειμένω, αλλά και παντού ανά τον κόσμο, με ύφος που μπορεί άνετα να χαρακτηριστεί νεο-αποικιοκρατικό.


Ολόκληρο το 2017, ο ιδρυτής και CEO του μέσου στο οποίο όλοι δουλεύουμε τζάμπα, παρέχοντας περιεχόμενο με τις βαρυσήμαντες αναρτήσεις μας, ο κύριος και σωτήρας ημών Μαρκ Ζούκερμπεργκ, το έχει περάσει με τουρνέ ανά τις ΗΠΑ υπό τον τίτλο «Year of travel challenge» (σκοπός ήταν να δει από κοντά τη ζωή και τη λειτουργία των θεσμών σε όλες τις Πολιτείες της αμερικανικής επικράτειας, αλλά έμοιαζε σαφώς με προεκλογική εκστρατεία) και διακηρύξεις στη σελίδα του, όπου τονίζεται ότι το Facebook δεν είναι εταιρεία αλλά παγκόσμιο κοινωνικό πείραμα με απώτερο στόχο, ούτε λίγο ούτε πολύ, την εδραίωση μιας παγκόσμιας αντίληψης περί δημοκρατίας την εποχή της παραπληροφόρησης, της «φάρμας των τρολ» και των «fake news» (άσε μας, ρε Μαρκ, την είδαμε την ταινία του Φίντσερ, για να βγάλουν καμιά γκόμενα οι σπασίκλες του Χάρβαρντ σαν κι εσένα ξεκίνησε όλο το κόλπο, πριν καταβροχθίσει το Ίντερνετ και τις ζωές μας). Προφανώς έτσουξε η αποκάλυψη ότι είχε παραχωρηθεί από το μέσο διαφημιστικός χώρος αξίας 100.000 δολαρίων περίπου σε διατεταγμένης υπηρεσίας τρολ (από το «Κρεμλίνο» ή από αλλού) για να επηρεαστεί (υπέρ του Τραμπ) το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών.

Ο Μαρκ, ο οποίος, εκτός από Computer Science, έχει σπουδάσει και Ψυχολογία στο Χάρβαρντ, γνωρίζει καλά ότι ο άνθρωπος είναι κατά βάση Homo Mimeticus και ψοφάει να δει τι γίνεται παραδίπλα για να το οικειοποιηθεί ή να το καταγγείλει.


Στην πορεία, ο καταιγισμός αποψάρας, αμεσοδημοκρατικής ψευδαίσθησης και στρατευμένης αντιπαράθεσης στο timeline μου με εξουθένωσε, με αποτέλεσμα να ζηλεύω πλέον τους ανθρώπους που απλώς ανταλλάσσουν ευχές και καμιά φωτογραφία από διακοπές, πάρτι γενεθλίων κ.λπ. Ζηλεύω επίσης όσους και όσες το χρησιμοποιούν αποκλειστικά για «γκομενικούς» σκοπούς, αν και το «θυγατρικό» Instagram λειτουργεί ίσως πιο αποτελεσματικά για τέτοιες δουλειές. Ζηλεύω ακόμα και κάτι μαζόχες, πολιτιστικούς «σαμποτέρ» που τρώνε συνέχεια αποβολές από το μέσο λόγω δημοσίευσης «ακραίων» εικόνων. Και ακραίο μπορεί να είναι σχεδόν οτιδήποτε παρεκκλίνει από το αυστηρά κατάλληλο για όλη την οικογένεια (και όλους τους διαφημιζόμενους). Γράφε ό,τι ανωμαλία σού κατέβει, αλλά άμα δείξεις έστω και υποψία ρώγας, λουκέτο.

Όσο κι αν στενοχωριέται κανείς όμως, όσο κι αν αγανακτεί, είναι πολύ δύσκολο να ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του και να πάρει τα βουνά. Ο ψηφιακός αναχωρητισμός δεν φτουράει στην εποχή μας –είναι εντελώς μάταιος σε τόσο έντονα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον– και ο Μαρκ, ο οποίος, εκτός από Computer Science, έχει σπουδάσει και Ψυχολογία στο Χάρβαρντ, γνωρίζει καλά ότι ο άνθρωπος είναι κατά βάση Homo Mimeticus και ψοφάει να δει τι γίνεται παραδίπλα για να το οικειοποιηθεί ή να το καταγγείλει. Το αποτέλεσμα το ζούμε καθημερινά στις οθόνες μας τόσα χρόνια, αλλά πλέον η φιλοδοξία των ιθυνόντων του μέσου έχει περάσει σε άλλα επίπεδα, τύπου διαγαλαξιακής παγκόσμιας κυβέρνησης αλά Σταρ Τρεκ.


Σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη του, το Facebook πλέον δεν είναι εταιρεία, δεν είναι μιντιακό/διαφημιστικό όχημα, δεν είναι απλώς δίκτυο επικοινωνίας. Στο άρθρο του με τίτλο «Does even Mark Zuckerberg know what Facebook is?» που δημοσιεύτηκε στο πρόσφατο τεύχος του «New York», ο Max Read γράφει:

«Ίσως το Facebook είναι μια εκκλησία και ο Ζούκερμπεργκ γυρνάει τη χώρα ευλογώντας το ποίμνιό του. Ίσως είναι ένα κράτος εν κράτει και ο Ζούκερμπεργκ επιθεωρεί την επικράτειά του. Ίσως είναι μια ραγδαία ανερχόμενη πολιτική κοινότητα και ο Ζούκερμπεργκ καλλιεργεί την αντίληψη των εκλογέων του. Ίσως είναι ένα κράτος ελέγχου και παρακολούθησης και ο Ζούκερμπεργκ είναι ο δικτάτορας σε τουρνέ προπαγάνδας. Αν έχεις δημιουργήσει ένα υβρίδιο κράτους - Εκκλησίας - σιδηρόδρομου - εμπορικού κέντρου - εξωγήινης αποικίας και θέλεις να το επεκτείνεις, πρέπει να περάσεις κάποιον χρόνο με το υβρίδιο πολίτη - πιστού - επιβάτη - πελάτη - υπηκόου που επίσης δημιούργησες...».

Tο άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Shortcut
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Τότε που άρχισαν όλα: Βίντεο καταγράφει την αντίδραση του νεαρού Ζούκερμπεργκ όταν μαθαίνει ότι θα πάει στο Χάρβαρντ

Πολιτισμός / Τότε που άρχισαν όλα: Βίντεο καταγράφει την αντίδραση του νεαρού Ζούκερμπεργκ όταν μαθαίνει ότι θα πάει στο Χάρβαρντ

Ο πιτσιρικάς με τις πιτζάμες που κάθεται στο παιδικό του δωμάτιο και κοιτάζει τα email του, εξελίχθηκε τελικά σε μία από τις ισχυρότερες προσωπικότητες του πλανήτη
LIFO NEWSROOM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αναζητώντας το μυστικό του Γιάννη Πετρίδη

Δ. Πολιτάκης / Αναζητώντας το μυστικό του Γιάννη Πετρίδη

Στις 29 Μαρτίου συμπληρώθηκαν σαράντα έξι χρόνια από την πρώτη εκπομπή του ανθρώπου που μας έμαθε να ακούμε μουσική, όμως, παρά την οικειότητα, το κύρος και τη γνώση που εκπέμπει ακόμα η φωνή του από τα ερτζιανά, ο ίδιος παραμένει σε μεγάλο βαθμό ένα μυστήριο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
200 χρόνια «κρυφό σχολειό»

Δ. Πολιτάκης / 200 χρόνια «κρυφό σχολειό»

Πέρα από τις εθιμοτυπικές τελετουργίες της αρμόδιας επιτροπής, ο εορτασμός των 200 χρόνων από το ’21 θα μπορούσε να γίνει αφορμή για μια βαθύτερη αντίληψη των συναρπαστικών γεγονότων εκείνης της εποχής από αυτή που μας χάρισε το σχολείο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Αποχαιρετισμός στην κυρία Μιράντα

Δημήτρης Πολιτάκης / Αποχαιρετισμός στην κυρία Μιράντα

Πηγαίνοντας μετά από καιρό σε σπίτι φίλων, είδα στην εξώπορτα το αγγελτήριο θανάτου της ηθοποιού Μιράντας Κουνελάκη που έμενε στην ίδια πολυκατοικία και για χρόνια «επέβλεπε» στοργικά και διακριτικά τις νεανικές μας τρέλες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
H περίπτωση του Άκη Πάνου, που ακόμα μας στοιχειώνει

Δημήτρης Πολιτάκης / H περίπτωση του Άκη Πάνου, που ακόμα μας στοιχειώνει

Ούτε το έργο ενός δημιουργού μπορεί εύκολα να διαγραφεί ούτε όμως και η σύνδεσή του με τις όποιες αποτρόπαιες πράξεις. Μένει εκεί, σαν ανεξίτηλη κηλίδα που διαβρώνει και συρρικνώνει το σέβας, το δέος, την εκτίμηση, την απόλαυση. Αυτό είναι το τίμημα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Βρίσκοντας καταφύγιο στη μοιρολατρία και στα εποχικά μαγαζιά

Δημήτρης Πολιτάκης / Βρίσκοντας καταφύγιο στη μοιρολατρία και στα εποχικά μαγαζιά

Έχει ανάγκη ο κόσμος να περιβληθεί στην απομόνωσή του από ένα γιορτινό σκηνικό, από μια λαμπερή ψευδαίσθηση, ξορκίζοντας μια χρονιά που έγινε η προσωποποίηση όλων των δεινών που έχουν πέσει στο κεφάλι μας, όχι μόνο της πανδημίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η πανδημία και η λαχτάρα μας να «σώσουμε τα Χριστούγεννα»

Δημήτρης Πολιτάκης / Η πανδημία και η λαχτάρα μας να «σώσουμε τα Χριστούγεννα»

Ας είμαστε προετοιμασμένοι για σεμνές, ταπεινές, υπερβατικές γιορτές, όπως θα έπρεπε δηλαδή πάντα να είναι, αν πιστέψουμε όλες αυτές τις χριστουγεννιάτικες ταινίες που βλέπουμε μια ζωή.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Απόδραση από την Αθήνα

Δημήτρης Πολιτάκης / Απόδραση από την Αθήνα

Παίζει ξανά δυνατά ως σενάριο ή ως όραμα μέσα στην πανδημία η οριστική φυγή από τη μητρόπολη και η μετεγκατάσταση σε κάποια ιδανική γωνιά της επαρχίας με άμεση πρόσβαση σε φύση, βουνά, ακρογιαλιές, δειλινά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ