Ένας προφήτης μα τι προφήτης: Ο Τζιμ Κάρεϊ στα 61

Ένας προφήτης μα τι προφήτης: Ο Τζιμ Κάρεϊ στα 60 Facebook Twitter
Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε το νέο άλμπουμ του Weeknd, το οποίο περιέχει ως επίλογο ένα κομμάτι όπου ο Τζιμ Κάρεϊ υπό την ιδιότητα ενός ραδιοφωνικού παραγωγού που εκπέμπει από μια απόκοσμη συχνότητα απαγγέλει ένα ποίημα.
0

«ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ εκεί έξω απ’ ό,τι στον κόσμο αυτό που έφτιαξα για σένα» λέει ο Εντ Χάρις, υποδυόμενος τον υπέρτατο σκηνοθέτη / δημιουργό (με δ κεφαλαίο ίσως) Κριστόφ, στον Τρούμαν του Τζιμ Κάρεϊ, σε μια ύστατη προσπάθεια να τον αποτρέψει από το να διαβεί την πόρτα της πραγματικότητας στο τέλος του Truman Show.

Νωρίτερα στην ταινία του Πίτερ Γουίαρ που υποχρέωσε τον κόσμο να δει με άλλο μάτι τον 36χρονο τότε μαέστρο της ελαστικής μουτσούνας, των εκπληκτικών μιμήσεων και της σωματικής φαρσοκωμωδίας (ασχέτως αν ήδη είχε πολλάκις επιδείξει ιδιοφυείς εκφάνσεις μιας πολυδιάστατης ερμηνευτικής ιδιοσυγκρασίας), ο Κριστόφ επιχειρεί να υπερασπιστεί την αυθεντικότητα του σύμπαντος που δημιούργησε για να πλαισιώσει την απευθείας μετάδοση της ζωής του αδαούς Τρούμαν: «Παρότι ο κόσμος στον οποίο κατοικεί είναι, σε κάποιους τρόπους, παραποιημένος, στον ίδιον τον Τρούμαν δεν υπάρχει τίποτα ψευδές. Ούτε σενάριο, ούτε κάρτες, ούτε τίποτα. Δεν είναι πάντα Σαίξπηρ, είναι όμως γνήσιο. Είναι μια ζωή». 

Εκ των υστέρων, όλα αυτά θα  μπορούσαν να αναγνωστούν ως εξόχως συμβολικά (ή και προφητικά με κάποιο τρόπο) για τη μετέπειτα καριέρα αλλά και για την πραγματική ζωή του Τζιμ Κάρεϊ. Με εφαλτήριο τις οσκαρικές περγαμηνές –αλλά όχι μια δική του υποψηφιότητα, πόσο μάλλον το ίδιο το αγαλματίδιο– που εξασφάλισε το Truman Show, θα παρέδιδε τα επόμενα χρόνια σημαντικές έως εξωπραγματικές ερμηνείες σε ταινίες που κέρδισαν το στοίχημα με την αθανασία όπως Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού ή ο Άνθρωπος στο φεγγάρι.

Θα περνούσαν όμως αρκετά χρόνια μέχρι ο Τζιμ Κάρεϊ –ο άνθρωπος, ο καλλιτέχνης, ο δημιουργός, ο διασκεδαστής, όχι η περσόνα με το ίδιο όνομα– να δεχτεί την επιφοίτηση ή τη λύτρωση που βίωσε ο Τρούμαν όταν «κοίταξε μια μέρα ψηλά και είδε όλους τους μηχανισμούς και όλα τα φώτα να πέφτουν από τον ουρανό». 

Θα περνούσαν αρκετά χρόνια μέχρι ο Τζιμ Κάρεϊ –ο άνθρωπος, ο καλλιτέχνης, ο δημιουργός, ο διασκεδαστής, όχι η περσόνα με το ίδιο όνομα– να δεχτεί την επιφοίτηση ή τη λύτρωση που βίωσε ο Τρούμαν.

Κάτι τέτοιο του συνέβη μετά τον τραγικό θάνατο της πρώην συντρόφου του το 2015, γεγονός που τον έκανε να αποσυρθεί για μια τριετία σχεδόν από το προσκήνιο καθώς προσπαθούσε να βρει υπαρξιακές διεξόδους στον πνευματισμό, στην πολιτική ευαισθητοποίηση, στη ζωγραφική (απολαυστικά ήταν τα πολύχρωμα και αγρίως σαρκαστικά καρτούν που του είχε εμπνεύσει η έλευση του τραμπισμού στην εξουσία), στη συγγραφή των απομνημονευμάτων του, που εκδόθηκαν τελικά πρόπερσι μέσα στο πρώτο καλοκαίρι της πανδημίας και έμοιαζαν να ταιριάζουν απόλυτα με τη σουρεάλ ατμόσφαιρα των καιρών.

Ειδικά αφού δεν επρόκειτο ακριβώς για χολιγουντιανή αυτοβιογραφία με χρονολογική εξιστόρηση και ζουμερά κουτσομπολιά, αλλά για νουβέλα, για μια «αυτοβιογραφική μυθοπλασία» που ο λόγος της έμοιαζε με βιβλίο του Πίντσον και οι περιγραφές της με πυρετώδες ψυχεδελικό όνειρο, και κυκλοφόρησε με τον τίτλο Memoirs and Misinformation (Απομνημονεύματα και Παραπληροφόρηση).

Ένας προφήτης μα τι προφήτης: Ο Τζιμ Κάρεϊ στα 60 Facebook Twitter
«Παρότι ο κόσμος στον οποίο κατοικεί είναι, σε κάποιους τρόπους, παραποιημένος, στον ίδιον τον Τρούμαν δεν υπάρχει τίποτα ψευδές. Ούτε σενάριο, ούτε κάρτες, ούτε τίποτα. Δεν είναι πάντα Σαίξπηρ, είναι όμως γνήσιο. Είναι μια ζωή». 

Κεντρικός χαρακτήρας του βιβλίου είναι μεν ένας κινηματογραφικός (πρώην) αστέρας που λέγεται Τζιμ Κάρεϊ και συναναστρέφεται στο πλαίσιο εξωφρενικών καταστάσεων με πρόσωπα όπως ο Νίκολας Κέιτζ, η Γκουίνεθ Πάλτροου ή ο Τζεφ Κουνς (όταν δεν αυνανίζεται με ένα deep fake βίντεο που ανακαλύπτει, το οποίο δείχνει δύο γυναίκεια σώματα με την μορφή του να κάνουν έρωτα!), ο ίδιος είχε ξεκαθαρίσει στους New York Times όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο:

«Ο Τζιμ Κάρεϊ του βιβλίου λειτουργεί ως πληρεξούσιος – είναι ένα άβαταρ για τον οποιονδήποτε στη θέση μου, καλλιτέχνη, διασημότητα, σταρ. Για τον κόσμο αυτό και όλες τις ακρότητες και τις υπερβολές του, τη λαιμαργία, τον εγωκεντρισμό και τη ματαιοδοξία. Κάποια πράγματα είναι εντελώς πραγματικά. Απλά ο αναγνώστης δεν γνωρίζει ποια είναι αληθινά και ποια όχι. Ακόμα όμως και οι μυθοπλασίες του βιβλίου αποκαλύπτουν μια αλήθεια». 

Πριν από λίγες μέρες κυκλοφόρησε το νέο άλμπουμ του Weeknd, το οποίο περιέχει ως επίλογο ένα κομμάτι όπου ο Τζιμ Κάρεϊ υπό την ιδιότητα ενός ραδιοφωνικού παραγωγού που εκπέμπει από μια απόκοσμη συχνότητα απαγγέλει ένα ποίημα που (συν)έγραψε με τίτλο «Phantom Regret», μια ελεγειακή παραβολή για τη συλλογική μας υπαρξιακή κρίση και για τη ζωή μετά, με μια σημαδιακή αναφορά στον αείμνηστο Prince.

Είπα να το μεταφράσω, αλλά δεν ήθελα να βλάψω τη ρίμα και τον «βιβλικό» τόνο του πρωτότυπου:  

...If pain's living on when your body's long gone 
Αnd your phantom regret hasn't let it go yet 
Υou may not have died in the way that you must 
All specters are haunted by their own lack of trust 
When you're all out of time, there's nothing but space 
No hunting, no gathering, no nations, no race 
And heaven is closer than those tears on your face
When the purple rain falls, we are all bathed in its grace
Heaven’s for those who let go of regret 
And you have to wait here when you’re not all there yet  
But you could be there by the end of this song... 
Daily
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Daily / Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Συμπονά κανείς όχι μόνο τους γονείς που μετά την παρακολούθηση της δραματικής μίνι σειράς του Netflix θα ψάχνουν μάταια απαντήσεις στα «ιερογλυφικά» μηνύματα που κρύβονται στα κινητά των παιδιών τους, αλλά και τα ίδια τα παιδιά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η αλεπού στο παζάρι κι ο «Γατόπαρδος» στο Netflix  

Daily / Η αλεπού στο παζάρι κι ο «Γατόπαρδος» στο Netflix  

Έξι δεκαετίες μετά από την κλασική ταινία του Βισκόντι, το ιταλικό έπος του Τζουζέπε Τομάζι ντι Λαμπεντούζα αναβιώνει στο Netflix, σε μια άρτια και πολυτελή σειρά έξι επεισοδίων, λουσμένη στο σικελικό φως 
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Daily / Πένθος και ανάνηψη: Ο δικός μας Σαββόπουλος

Μια εικοσαετία μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου, κυκλοφορεί ξανά σε αναθεωρημένη μορφή, η ενθουσιώδης, στοχαστική, λυρική μελέτη του έργου του σπουδαίου όσο και «πολωτικού» Έλληνα τραγουδοποιού από τον Δημήτρη Καράμπελα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
‘CHAOS: The Manson Murders’: Ο Μάνσον βρίσκεται ακόμα μέσα στο κεφάλι μας 

Daily / «CHAOS: The Manson Murders». Ο Μάνσον βρίσκεται ακόμα μέσα στο κεφάλι μας 

Το νέο ντοκιμαντέρ του σπουδαίου Έρολ Μόρις επιχειρεί ένα διαφορετικό προφίλ του «σατανικού μεσσία», φωτίζοντας κάποιες από τις λιγότερο ίσως προβεβλημένες εκδοχές, αιτιάσεις και εικασίες γύρω από μια υπόθεση που μοιάζει με σταυροδρόμι του Κακού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
The Face: Τότε που κάθε σελίδα ήταν πολύτιμη

Daily / The Face: Τότε που κάθε σελίδα ήταν πολύτιμη

Με αφορμή μια μεγάλη έκθεση στο Λονδίνο για το μυθικό βρετανικό περιοδικό και την επίδρασή του στη σύγχρονη κουλτούρα, θυμήθηκα το πρώτο τεύχος του που έπεσε στα χέρια μου, πριν από σαράντα χρόνια, όταν ήμουν μαθητής.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Sly Lives!: Τα μπλουζ του (ψυχεδελικού) πρίγκηπα

Daily / «Sly Lives!»: Τα μπλουζ του (ψυχεδελικού) πρίγκιπα

Ένα εξαιρετικό μουσικό ντοκιμαντέρ στο Disney+ για τη διαστημική άνοδο και την αργόσυρτη πτώση του ιδιοφυούς Sly Stone, ηγέτη της πιο εντυπωσιακά πολυμορφικής μπάντας όλων των εποχών, τόσο ηχητικά όσο και εμφανισιακά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
The White Lotus: Spa και διαλογισμός μετά φόνου στον τρίτο κύκλο της «καυτής» σειράς

Daily / The White Lotus: Spa και διαλογισμός μετά φόνου στον τρίτο κύκλο της «καυτής» σειράς

Σ’ ένα πολυτελές θέρετρο στην Ταϊλάνδη μεταφέρεται ο νέος κύκλος της επιτυχημένης σειράς που μόλις ξεκίνησε, φανερώνοντας κάποια σημεία κόπωσης, παρά το πάντα εντυπωσιακό στήσιμό της.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ