Όχι, δεν φταίει η κρίση ούτε η πανδημία για την αποκτήνωσή μας

Όχι δεν φταίει η κρίση, ούτε η πανδημία για την αποκτήνωση μας Facebook Twitter
Ξεκινάμε αυτόν τον Σεπτέμβριο ψάχνοντας για λίγο θάρρος στα τυφλά, προσπαθώντας (γιατί, αλήθεια, θέλει προσπάθεια) να αντισταθούμε σε αυτόν τον διαβρωτικό κυνισμό που λερώνει κάθε πτυχή της ζωής μας. Εικονογράφηση: bianka/ LIFO
0


ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ φράση που έχω κοροϊδέψει άπειρες φορές στη ζωή μου, αυτή είναι σίγουρα το περίφημο «πώς να φέρω ένα παιδί σε αυτόν τον κόσμο;». Μου φαινόταν μελό, κιτς, μικροαστική. «Έλεος με αυτή την μπούρδα, δεν είναι το παιδί σου κάτι ξεχωριστό σε σχέση με όλα τα άλλα παιδιά του κόσμου», έλεγα στις φίλες μου γεμάτη με τον κυνισμό που χαρακτηρίζει συχνά τους ανθρώπους που έχουν την τύχη να μεγαλώσουν με προνόμια.  

Πρωτοδιάβασα την είδηση για τη δολοφονία του Αντώνη Καρυώτη τα ξημερώματα και μετά πατούσα ξανά και ξανά refresh να δω τι δεν είχα καταλάβει. Στο μυαλό μου, και νομίζω στο μυαλό των περισσότερων, είναι μια είδηση ακατανόητη. Πετάς κάποιον από το καράβι και τον αφήνεις να πνιγεί; Και μετά φεύγεις σαν να μην τρέχει τίποτα; Ενώ είσαι ναυτικός; Γιατί; 

Κανένα κοινό όραμα, καμία συνθήκη για κάτι καλύτερο. Φαντασιώσεις μόνο για λεφτά, και καλοπέραση, και μια φούσκα για μας και τους φίλους μας, να ζούμε όλοι μαζί και να βαυκαλιζόμαστε ότι όλα είναι καλά.

Όσο περνάνε οι ώρες η είδηση γίνεται όλο και χειρότερη: ο Καρυώτης φέρεται να είχε κάποια μορφή αναπηρίας και η όλη υπόθεση ήρθε στην επιφάνεια μόνο και μόνο γιατί υπήρχαν τα βίντεο, αλλιώς θα μας έλεγαν ότι γλίστρησε, ότι οι επιβάτες είναι τρελοί, και το πλοίο θα συνέχιζε κανονικά ως το Ηράκλειο, σαν να μην τρέχει τίποτα.

Δεν είναι η πρώτη τέτοια είδηση που με απελπίζει. Είναι πολλές οι αντίστοιχες ειδήσεις που μαζεύονται συνέχεια και με τρομάζουν. Είναι εκείνοι οι υπάλληλοι που είδαν ένα 8χρονο παιδάκι που το είχε πλακώσει μια γκαραζόπορτα και το σκουντούσαν με το πόδι για να δουν αν ζει, πριν από 2 χρόνια στο Κερατσίνι. («ναι, αλλά ήταν Ρομά»). Είναι το ναυάγιο της Πύλου, όπου ουσιαστικά άφησαν τόσους ανθρώπους να πνιγούν και δεν άνοιξε ρουθούνι («ναι, αλλά ήταν λαθραίοι»). Είναι οι άνθρωποι που κάηκαν ζωντανοί στο δάσος της Δαδιάς, αλλά δεν μας πείραξε και πολύ μωρέ («γιατί δεν θα πρεπε να είναι εκεί»).

«Ευτυχώς» που ο Αντώνης Καρυώτης είχε εισιτήριο κι έτσι δεν ακούσαμε ως επιχείρημα το «ναι, αλλά δεν είχε εισιτήριο», λες και όποιον δεν έχει εισιτήριο τον πετάμε στη θάλασσα. Είναι αυτό το αρρωστημένο πράγμα μέσα στο οποίο μοιάζουμε όλοι να πλέουμε – αποκτηνωμένοι, απαθείς, ατομικιστές. Κανένα κοινό όραμα, καμία συνθήκη για κάτι καλύτερο. Φαντασιώσεις μόνο για λεφτά, και καλοπέραση, και μια φούσκα για μας και τους φίλους μας, να ζούμε όλοι μαζί και να βαυκαλιζόμαστε ότι όλα είναι καλά.

Όχι, δεν φταίει η κρίση ούτε η πανδημία για όλο αυτόν τον ξεπεσμό. Κάποιος έγραψε ότι αυτοί που τον σκότωσαν «ήταν παλιάνθρωποι». Κάποτε γελούσα με αυτήν τη λέξη, μου φαινόταν ηθικοπλαστική, αλλά πώς αλλιώς να χαρακτηρίσεις αυτή την αποκτήνωση; 

Δεν πιστεύω πως μόνο η ελληνική κοινωνία πάσχει ή πως αλλού δεν υπάρχει απανθρωπιά, απλώς εδώ υπάρχει μια βασική διαφορά: ο κόσμος γνωρίζει από πικρή εμπειρία πια ότι αυτοί που σκότωσαν εν ψυχρώ έναν άνθρωπο γιατί τους «ενοχλούσε», λες και ήταν μύγα που ζουζούνιζε πάνω από το φαΐ τους, μπορεί να μην τιμωρηθούν ποτέ ή να τιμωρηθούν και να βρίσκονται έξω σε δύο χρόνια. Είναι η ατιμωρησία, η αδικία και η ματαίωση που έχουν γίνει ρουτίνα.  

Το αστείο είναι πως υποτίθεται ότι ο Σεπτέμβριος είναι ο ιδανικός μήνας για μια καινούργια αρχή. Ότι επιστρέφει κανείς ξεκούραστος και αποφασισμένος με μια σειρά από «επιταγές» για τη χρονιά που έρχεται. Αντί γι' αυτό ξεκινάμε ψάχνοντας για λίγο θάρρος στα τυφλά, προσπαθώντας (γιατί, αλήθεια, θέλει προσπάθεια) να αντισταθούμε σε αυτόν τον διαβρωτικό κυνισμό που λερώνει κάθε πτυχή της ζωής μας.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Βασιλική Σιούτη / Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι θα διεκδικήσει και τρίτη πρωθυπουργική θητεία και τα δίνει όλα με στόχο την άμεση αντιστροφή του αρνητικού πολιτικού κλίματος.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χριστόφορος Πισσαρίδης: «Με ενοχλεί που η Ελλάδα, σε όλες τις λίστες, βρίσκεται στην τελευταία θέση»

Χριστόφορος Πισσαρίδης / Χριστόφορος Πισσαρίδης: «Με ενοχλεί που η Ελλάδα βρίσκεται παντού στην τελευταία θέση»

Από τον Τραμπ και την AI μέχρι την ελληνική γραφειοκρατία και την παγκόσμια ύφεση, ο νομπελίστας καθηγητής Οικονομικών Σερ Χριστόφορος Πισσαρίδης μιλά στη LIFO για το μέλλον της εργασίας και την απειλή του λαϊκισμού, εξηγώντας γιατί η Ελλάδα χρειάζεται λιγότερο Δημόσιο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Οπτική Γωνία / Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Ο καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Κέντρου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια σχολιάζει στη LiFO τη σύγκρουση που έχει ξεσπάσει μεταξύ της κυβέρνησης Τραμπ και των αμερικανικών πανεπιστημίων και πώς βλέπει την επόμενη μέρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αθήνα: Τα ηλεκτρικά πατίνια και το χάος της μικροκινητικότητας/ Πώς θα μπει τάξη στο χάος με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;/ «Δεν γίνεται να μην έχουμε πατίνια γιατί είναι επικίνδυνο να κυκλοφορήσουν»

Ρεπορτάζ / Τι θα γίνει επιτέλους με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;

Τα ηλεκτρικά πατίνια είναι η νέα τάση μετακίνησης στην πόλη αλλά προς το παρόν δημιουργούν αρκετά προβλήματα και προκαλούν αντιδράσεις. Πώς θα μπουν όρια στην άναρχη κυκλοφορία τους και τη στάθμευσή τους και ποιες υποδομές χρειάζονται;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Ρεπορτάζ / Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Νέοι αυτοκινητόδρομοι, νέες γραμμές μετρό, νοσοκομεία, σιδηρόδρομοι, αεροδρόμια. Στις μακέτες όλα φαίνονται φανταστικά. Πότε όμως στ' αλήθεια παραδίδονται, πόσο κοντά στις μακέτες θα είναι η πραγματικότητα; Και ποια οφέλη μπορεί να προσφέρουν στην κοινωνία και την οικονομία;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η οικονομία από νέο κραχ;

Οπτική Γωνία / Έρχεται νέο παγκόσμιο κραχ;

Εμπορικοί πόλεμοι, γεωπολιτικές απειλές και ο κίνδυνος παγκόσμιας ύφεσης. Πόσο θα επηρεαστεί η Ελλάδα από τη νέα εποχή Τραμπ; Ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, Κώστας Μήλας, μιλά στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Οπτική Γωνία / Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Υπάρχει τελικά ασυμβίβαστο μεταξύ χριστιανισμού και φεμινισμού; Μπορούν οι δύο ταυτότητες να συνυπάρξουν ή πρόκειται για έναν αδύνατο συνδυασμό; Δύο γυναίκες παραθέτουν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Ρεπορτάζ / Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Το πράσινο της πόλης μπορεί να είναι περιορισμένο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις είναι αξιόλογο - και η άνοιξη το φέρνει ξανά στο προσκήνιο, μαζί με τα προβλήματά του. Λύσεις υπάρχουν· το ζητούμενο είναι να εισακουστούν.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ζωή, όπως Ζορό

Βασιλική Σιούτη / Ζωή, όπως Ζορό

Τιμωρός του κατεστημένου ή εκπρόσωπος μιας δήθεν αντισυστημικής ελίτ που παίζει με τα σπίρτα; Η δημοσκοπική εκτόξευσή της είναι γεγονός και όλοι προσπαθούν να μαντέψουν πόσο θα κρατήσει και ποιες θα είναι οι συνέπειες.   
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Πράγματι, μεγάλος αριθμός των Ένορκων Διοικητικών Εξετάσεων καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα»

Οπτική Γωνία / Οι ΕΔΕ στην Ελλάδα: Πόσες καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα;

Πότε διενεργείται μια Ένορκη Διοικητική Eξέταση; Είναι αλήθεια ότι μεγάλος αριθμός ΕΔΕ καταλήγουν στο αρχείο και τι πρέπει να αλλάξει στο ρυθμιστικό πλαίσιο; Μιλά στη LiFO ο δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, Νίκος Βιτώρος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ