ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Η υπόθεση διαφθοράς κατά του επικεφαλής του Περιφερειακού Διοικητικού Δικαστηρίου του Κιέβου, Πάβλο Βοβκ, εστάλη στο Ανώτατο Δικαστήριο κατά της Διαφθοράς, ανακοίνωσε το γραφείο του εισαγγελέα κατά της διαφθοράς στις 20 Ιουνίου.
Ο διαβόητος Βοβκ έχει αναδειχθεί σε σύμβολο της αδικίας, της ανομίας και της ατιμωρησίας στην Ουκρανία. Οι εναντίον του υποθέσεις έχουν μπλοκαριστεί εδώ και αρκετά χρόνια από συναδέλφους του, και παραμένει επικεφαλής του δικαστηρίου του έως σήμερα.
Σε ηχογραφήσεις που δημοσίευσε το Εθνικό Γραφείο Καταπολέμησης της Διαφθοράς της Ουκρανίας (NABU) το 2019-2021, ο Βοβκ ακούγεται να συζητά για πολυάριθμες συμφωνίες, να δίνει παράνομες εντολές, και να αστειεύεται ότι κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλλει για την «πολιτική πορνεία» του δικαστηρίου. Ο Βοβκ χρηματιζόταν για δικαστικές αποφάσεις, οργάνωνε ψεύτικες αγωγές και διαδικασίες επιλογής για κρατικές θέσεις εργασίας, σύμφωνα με το περιεχόμενο των κασετών, και έχει χρησιμοποιήσει διεφθαρμένα συστήματα για να επηρεάσει σχεδόν όλα τα κύρια όργανα του δικαστικού σώματος.
Ο Ζελένσκι έχει κατηγορηθεί ότι άφησε τον Βοβκ να διαφύγει από τη δικαιοσύνη.
Οι σημερινές κατηγορίες απαγγέλθηκαν κατά του Βοβκ το 2020, ο οποίος αγνόησε τις κλήσεις της NABU, η δε πιστή του Βολοντίμιρ Ζελένσκι Γενική Εισαγγελέας αρνήθηκε επανειλημμένα να εγκρίνει ένταλμα σύλληψης για τον Βοβκ. Ο Βοβκ φέρεται επίσης ότι συνεργάστηκε το 2019 με τον πρώην προσωπάρχη του Ζελένσκι προκειμένου να απολύσουν έναν επικεφαλής του Συνταγματικού Δικαστηρίου, καθώς και με τον πρώην γενικό εισαγγελέα του Ζελένσκι την ίδια χρονιά, για την απόλυση ενός επικεφαλής του Συμβουλίου Δικαστών το 2019, σύμφωνα με το ηχογραφημένο υλικό.
Τον Απρίλιο του 2021, ο Ζελένσκι κατέθεσε «επείγον» κοινοβουλευτικό νομοσχέδιο για την εκκαθάριση του δικαστηρίου του Βοβκ. Ωστόσο, το νομοσχέδιο μπλοκαρίστηκε από το κοινοβούλιο, όπου το κόμμα του προέδρου διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία.
Στις 6 Απριλίου, η NABU συνέλαβε επίσης τον αδελφό του Βοβκ, Yury Zontov (πήρε το επώνυμο της συζύγου του), υπάλληλο της Υπηρεσίας Πληροφοριών Εξωτερικού, ο οποίος κατηγορήθηκε ότι έλαβε ποσό ύψους 100.000 δολαρίων ως μεσάζων που υποτίθεται ότι θα έδινε στον Βοβκ. Την ίδια μέρα, η NABU ερεύνησε ένα διαμέρισμα στο Κίεβο που φέρεται να ανήκει στον Βοβκ, από το οποίο κατάσχεσαν ποσό ύψους 5 εκατ. δολαρίων σε διάφορα νομίσματα.
Είναι πολύ πιθανόν στις εξελίξεις αυτές να συνετέλεσε και η επικείμενη ανακήρυξη της Ουκρανίας σε υποψήφιο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και η υπόσχεση του Ζελένσκι για δραστική καταπολέμηση της διαφθοράς.
Πηγή: The Kyiv Independent, The Kyiv Post, Ukrainska Pravda
• • •
ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΡΟΝ;
Η απώλεια της απόλυτης πλειοψηφίας από τους μακρονικούς ασφαλώς αποτελεί ήττα, και θα δυσκολέψει τη διακυβέρνηση της χώρας.
Παρά ταύτα, οι βαρύγδουποι χαρακτηρισμοί για το εκλογικό αποτέλεσμα του Εμ. Μακρόν (καταστροφή, πανωλεθρία, κ.ο.κ.), δεν έχουν μεγάλη σχέση με την πραγματικότητα για δύο τουλάχιστον λόγους.
Καταρχάς, ο συνασπισμός των μακρονικών «Μαζί!» κέρδισε περισσότερες έδρες (245 έδρες) από το άθροισμα του δεύτερου συνασπισμού NUPES (Νέα Λαϊκή, Οικολογική και Κοινωνική Ένωση) υπό τον Zαν-Λικ Μελανσόν (131 έδρες) και του τρίτου κόμματος «Εθνικός Συναγερμός» της Μαρίν Λεπέν (89 έδρες).
Επιπλέον, το κόμμα του Μακρόν «La Renaissance en Marche» κέρδισε περισσότερες έδρες (170 έδρες) από το άθροισμα του δεύτερου κόμματος «Εθνικός Συναγερμός» της Μαρίν Λεπέν (89 έδρες) και του τρίτου κόμματος «Η Ανυπότακτη Γαλλία» του Zαν-Λικ Μελανσόν (72 έδρες).
Ύστερα από 5 χρόνια διακυβέρνησης, ο Μακρόν ηγείται του μακράν μεγαλύτερου κόμματος σε έδρες και σε ψήφους, το οποίο μόνο ασήμαντο δεν είναι.
«Η απουσία απόλυτης πλειοψηφίας στη Συνέλευση θα πρέπει να παρακινήσει τον Μιτεράν να επανεκκινήσει την πολιτική του ανοίγματος», έγραφε η Le Monde το 1988. Η ιστορία μεν δεν επαναλαμβάνεται, αλλά η αναζήτηση της συναίνεσης και του συμβιβασμού είναι μονόδρομος όταν δεν υπάρχει απόλυτη πλειοψηφία.
Η κατάσταση μπορεί να είναι δύσκολη για τον Γάλλο πρόεδρο, είναι όμως εξίσου δυσχερής για τα κόμματα της αντιπολίτευσης που δεν θα ήθελαν να χρεωθούν την υπονόμευση της διακυβέρνησης της χώρας. Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από τις δηλώσεις των επικεφαλής τους μετά τη συνάντηση που είχαν με τον Εμ. Μακρόν.
• • •
ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΔΙΑΣΠΑ ΚΟΜΜΑΤΑ
Ο υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας, Λουίτζι Ντι Μάιο, ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από το Κίνημα 5 Αστέρων για να σχηματίσει νέα κοινοβουλευτική ομάδα που υποστηρίζει την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μάριο Ντράγκι.
Ο πρώην ηγέτης του κινήματος, Ντι Μάιο, κατηγόρησε τον νυν επικεφαλής των 5 Αστέρων και πρώην πρωθυπουργό, Τζουζέπε Κόντε, ότι υπονόμευσε τις προσπάθειες της κυβέρνησης να στηρίξει την Ουκρανία και αποδυνάμωσε τη θέση της Ρώμης στην ΕΕ.
Το Κίνημα 5 Αστέρων, που έλαβε το 33% των ψήφων στις εκλογές του 2018, καταρρέει δημοσκοπικά εν όψει των εκλογών των επόμενων εκλογών που θα διεξαχθούν στις αρχές του επόμενου έτους.
Η διάσπαση του Κινήματος 5 Αστέρων ενδέχεται να προκαλέσει αστάθεια στον πολυκομματικό συνασπισμό του Ντράγκι, καθώς εντείνονται οι φήμες ο Κόντε εξετάζει το ενδεχόμενο να αποσύρει το κίνημα από την κυβέρνηση προκειμένου να σταματήσει τη δημοσκοπική πτώση του. Εξάλλου, ο ηγέτης της ακροδεξιάς Λέγκας, Ματέο Σαλβίνι, προειδοποίησε ότι η ύπαρξη ενός υπουργού Εξωτερικών που δεν εκπροσωπεί το κόμμα του «είναι προβληματική».
Πηγή: The Guardian, Politico
• • •
ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΝΤΑΝΤΖΙΓΚ;
Δεν είναι ξεκάθαρο πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση μετά τις απειλές της Ρωσίας κατά της Λιθουανίας, επειδή απαγόρευσε τη διαμετακόμιση (transit) αγαθών μέσω της επικράτειάς της, στα οποία έχουν επιβληθεί κυρώσεις από την ΕΕ, από τη Ρωσία στο Καλίνινγκραντ.
Το γεγονός αυτό θυμίζει το παραπλήσιο ιστορικό στη γειτονική περιοχή της τότε «ελεύθερης πόλης του Ντάντζιγκ» (σημερινό Γκντανσκ). Το 1919, η Γερμανία αναγκάστηκε να παραχωρήσει τον λεγόμενο «διάδρομο του Ντάντζιγκ», προκειμένου η νεοσύστατη Πολωνία να έχει πρόσβαση στη Βαλτική Θάλασσα. Μετά την προσάρτηση της Σουδητίας, η χιτλερική Γερμανία θέλησε το 1939 να ανακτήσει τον διάδρομο, απαίτηση στην οποία αντιτίθονταν Άγγλοι και Γάλλοι.
Στις 4 Μαΐου 1939, ο Γάλλος Μαρσέλ Ντεάτ δημοσίευσε πρωτοσέλιδο άρθρο στην εφημερίδα «L'Œuvre» με τίτλο «Να πεθάνουμε για το Ντάντζιγκ;». Την επομένη, 5 Μαΐου, οι Times του Λονδίνου δημοσιεύουν το κύριο άρθρο τους με τίτλο «Το Ντάντζιγκ δεν αξίζει έναν πόλεμο».
Το σλόγκαν αυτό υπήρξε η εμβληματική φράση της λεγόμενης πολιτικής κατευνασμού των πασιφιστών, καθώς και της αντιπάθειας μέρους της γαλλικής κοινωνίας προς την προβληματική συμμαχία με την Πολωνία. Τελικά, το θέμα λύθηκε με τα όπλα, όταν η Γερμανία κήρυξε τον πόλεμο στην Πολωνία.
Με λαμπρές σπουδές στη φιλοσοφία, ο Ντεάτ υπήρξε στα νιάτα του σοσιαλιστής, διετέλεσε υπουργός στη βραχύβια κυβέρνηση του Αλμπέρ Σαρώ το 1936, και κατέληξε συνεργάτης των Γερμανών και υπουργός της κυβέρνησης του Βισύ. Μετά τον πόλεμο κρύφτηκε στην Ιταλία, καταδικάστηκε ερήμην σε θάνατο ως δωσίλογος, αλλά ουδέποτε συνελήφθη.
Πηγή: Przystanek Historia
• • •
Ο ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ΤΗΣ ΟΙΚΕΙΟΤΗΤΑΣ
Στον 49χρονο Ζυλιέν Μαγκρ απενεμήθη το βραβείο Niépce Gens d'images 2022, που θεωρείται το «Goncourt της φωτογραφίας».
Ο φωτογράφος περιέγραψε τον εαυτό του ως «θεατή της οικειότητας», και ο Philippe Guionie που υποστήριξε την αίτηση του φωτογράφου για το βραβείο, περιέγραψε το έργο του: «Για αρκετές δεκαετίες, με σταθερότητα και ταπεινότητα, ο Ζυλιέν φωτογράφιζε την οικογένειά του, ως οικογένεια, με τις σταθερές της, τις χαρές της, τα ρήγματά της, τις λάμψεις και τις σιωπές της...».
Πηγή: Connaissance des Arts
