ΚΙΝΗΣΗ

Η Μέριλ Στριπ εξηγεί τον σεξισμό στην ιστορία του κινηματογράφου

 Η Μέριλ Στριπ εξηγεί τον σεξισμό στην ιστορία του κινηματογράφου Facebook Twitter
11

 

Ένα ακόμη εξαιρετικό παράδείγμα των διακρίσεων που δέχονται οι γυναίκες έδωσε η λατρεμένη από το κοινό Μέριλ Στριπ κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης σχετικά με τα φαινόμενα σεξισμού στον κινηματογράφο Jon Stewart με καλεσμένους την ίδια, και τις σκηνοθέτες Ava DuVernay και Sharmeen Obaid-Chinoy.

Στο βίντεο που ακολουθεί η ίδια παραδέχθηκε πως «όταν είσαι ηθοποιός ακολουθείς τις ιδέες του σκηνοθέτη σου, ωστόσο, είναι αρκετά δύσκολο για μια γυναίκα σκηνοθέτη να κυριαρχήσει σε αυτόν τον ανδροκρατούμενο επαγγελματικό κλάδο». Η ηθοποιός που μετρά 19 υποψηφιότητες για Όσκαρ, ενώ έχει κερδίσει 3 από αυτά κατά τη διάρκεια της καριέρας της, εκφράζει με κάθε τρόπο και σε όποια ευκαιρία της δοθεί την υποστήριξή της προς το γυναικείο φύλο που ακόμη και σήμερα δεν διαθέτει τα ίδια δικαιώματα με τον ανδρικό πληθυσμό - τουλάχιστον στην πράξη.

Σε αρκετές συνεντεύξεις της, ακόμη και σε λόγους της στα Όσκαρ φροντίζει πάντα να κάνει αναφορές στις γυναίκες των οποίων τα ταλέντα παλεύουν να αναγνωριστούν. «Ήδη από μικρά κοριτσάκια βλέπουμε στην ιστορία, στη μεγάλη λογοτεχνία τα πάντα να περιστρέφονται γύρω από τα αγόρια. Θέλω να είμαι ο Peter Pan όχι η Τinkerbell, ο Tom Sawyer όχι η Becky. Πάντα όλα ήταν γύρω από τους άνδρες», αναφέρει χαρακτηριστικά στη συζήτηση αυτή.

«Το δυσκολότερο πράγμα για μένα ως ηθοποιός είναι να διηγηθώ μια ιστορία και το ανδρικό κοινό να νιώσει ό,τι ακριβώς αισθάνομαι εγώ. Να μπουν στη θέση μιας γυναίκας πρωταγωνίστριας. Όλα τα κινηματογραφικά στούντιο γνωρίζουν πως αυτός είναι ο πιο δύσκολος στόχος να επιτευχθεί» επισημαίνει με ειλικρίνεια η ηθοποιός. Παρουσιάζει, έτσι το βασικό πρόβλημα που το Ηollywood αντιμετωπίζει καθώς θα γυριστούν, για παράδειγμα, 8 νέες ταινίες για τον Batman αλλά καμία για τη Wonder Woman, μια ακόμη περίπτωση διακρίσεων που λαμβάνουν χώρα στον κινηματογράφο όπως αναφέρει η ίδια.

Αξίζει να αναφέρουμε πως στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στη Tribeca η Στριπ ανακοίνωσε την δημιουργία ενός εργαστηρίου σεναρίου μόνο για γυναίκες άνω των 40 ετών που θα στηρίξει απόλυτα η ίδια επιβεβαιώνοντας, έτσι, με πράξεις τα ισχυρά λεγόμενά της για προστασία και στήριξη των γυναικών.

11

ΚΙΝΗΣΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ματ Ντίλον: Outsider για πάντα

Οθόνες / Ματ Ντίλον: Outsider για πάντα

Ξεκίνησε ως εφηβικό είδωλο στα ’80s, πρωταγωνίστησε σε δύο εμβληματικές ταινίες του Κόπολα και έχτισε την καριέρα του επιλέγοντας ταινίες με γνώμονα τα ενδιαφέροντά του. Στα 60 του έχει συνδεθεί με μερικές από τις πιο αγαπημένες καλτ ταινίες διεθνώς, δηλώνει ζωγράφος και διατηρεί σημαντική συλλογή τέχνης. Έρχεται στη Θεσσαλονίκη για να παραλάβει έναν τιμητικό Χρυσό Αλέξανδρο. 
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Τζέιμς Φράνκο και Σεθ Ρόγκεν: Το πικρό τέλος ενός μεγάλου bromance

Οθόνες / Τζέιμς Φράνκο και Σεθ Ρόγκεν: Το πικρό τέλος ενός μεγάλου bromance

Οι κατηγορίες εναντίον του Φράνκο για σεξουαλική κακοποίηση έβαλαν στον γύψο όχι μόνο την καριέρα του στο Χόλιγουντ αλλά και τη στενή φιλία του με τον επί εικοσαετίας κολλητό και συνεργάτη του.
THE LIFO TEAM
15 highlights του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Οθόνες / 15 highlights του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Πάμελα Άντερσον, Αριάν Λαμπέντ, Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη, σινεφίλ τέρατα και όλη η νέα ελληνική κινηματογραφική παραγωγή της χρονιάς στην 65η διοργάνωση που για δέκα μέρες (31/10-10/11) θα μεταμορφώσει τη Θεσσαλονίκη.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Teri Garr (1944-2024): Το χιούμορ τής έσωσε τη ζωή

Απώλειες / Teri Garr (1944-2024): Το χιούμορ τής έσωσε τη ζωή

Αστεία και ανθρώπινη, η αξιαγάπητη, υπερταλαντούχα Τέρι Γκαρ, που απολαύσαμε στο «Young Frankenstein» και το «Τούτσι» και αγαπήσαμε από τις εμφανίσεις της στο βραδινό talk show του Ντέιβιντ Λέτερμαν, ήταν μια από τις πιο λαμπερές σουμπρέτες του αμερικανικού σινεμά.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντος μας

Daily / Bruce Springsteen & the E Street Band: Το ροκ του παρελθόντος και του μέλλοντός μας

«Μετά από 50 χρόνια στον δρόμο, είναι πολύ αργά για να σταματήσουμε τώρα», δηλώνει μ’ ένα διακριτικό μειδίαμα ο 75χρονος ροκ σταρ σ’ ένα νέο ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί από απόσταση αναπνοής την πρόσφατη περιοδεία του Μπρους Σπρίνγκστιν και της θρυλικής μπάντας του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Paul Morrissey (1938-2024)

Απώλειες / Ο Paul Morrissey (1938-2024) έδωσε φωνή στα «ανθρώπινα σκουπίδια»

Ο εμβληματικός σκηνοθέτης της cult τριλογίας «Flesh» - «Trash» - «Heat» ταυτίστηκε με τον Άντι Γουόρχολ και το νεοϋορκέζικο αβανγκάρντ των ’60s, ως ο πιο ανεξάρτητος από τους ανεξάρτητους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
10 κινηματογραφικά διαμάντια που μπορείτε να δείτε τώρα στο Ertflix

Οθόνες / 10 κινηματογραφικά διαμάντια που μπορείτε να δείτε τώρα στο Ertflix

Δέκα ταινίες που εξασφαλίζουν δέκα ξεχωριστές προβολές, απαραίτητες για κάθε σινεφίλ, από συγκινητικά δράματα και γαλλικά policier μέχρι καλαίσθητα ντοκιμαντέρ και ατμοσφαιρικά θρίλερ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Παντελής Βούλγαρης: «Δεν έγινα ποτέ κατεστημένο ούτε κατά παραγγελία σκηνοθέτης»

Γεννήθηκε Σαν Σήμερα / Παντελής Βούλγαρης: «Δεν έγινα ποτέ κατεστημένο ούτε κατά παραγγελία σκηνοθέτης»

Ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή σκηνοθέτες μας σε μια χορταστική συνέντευξη για τη ζωή, το έργο και τις εμπειρίες που έχει αποκομίσει εδώ και έξι δεκαετίες πίσω από την κάμερα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όταν ο Τζον Λένον πίστεψε ότι είναι ο Τσε Γκεβάρα

Οθόνες / Όταν ο Τζον Λένον πίστεψε ότι είναι ο Τσε Γκεβάρα

Ένα νέο ντοκιμαντέρ ρίχνει για πρώτη φορά φως στους 18 μήνες που ο πρώην Beatle και η Γιόκο Όνο εγκαταστάθηκαν σ΄ ένα ταπεινό διαμέρισμα στη Νέα Υόρκη, στο οποίο συνέβαιναν καθημερινά έντονες ριζοσπαστικές ζυμώσεις.
THE LIFO TEAM
«Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Βιβλίο / «Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Ο 84χρονος ηθοποιός κοιτάζει προς τα πίσω και βλέπει τα δύσκολα παιδικά χρόνια, την καταθλιπτική μητέρα του, τον Τσέχoφ, τις σχέσεις που δεν έφτασαν ποτέ στον γάμο, τις έντονες αναταράξεις μιας πολυκύμαντης διαδρομής.
THE LIFO TEAM

σχόλια

5 σχόλια
Εξαιρετικος ανθρωπος και καλλιτεχνης και ζωτικο το θεμα που επιλεγει να φερει στην επιφανεια. Ειμαστε στο 2015 και βλεπουμε ακομα κοριτσακια με μινι φουστες να προωθουν προιοντα/εξυπηρετουν/καθονται πορτα σε μαγαζια;;; Γιατι; Για να ικανοποιηθει το ματι του αντρα;! Ελεος!Απ'την αλλη, τα αμερικανικα προτυπα την τελευταια πενταετια τεινουν να κανουν στροφη 180 μοιρων, στοχευοντας αμεσα τον ανδρα. Γυναικες εξυπνες, καπατσες να πλαισιωνονται και απο αφελεις και επιρρεπεις αντρες! Δεν ειναι αυτο το μελλον που θελω.. Σε καμια περιπτωση..
Εάν είχατε γεννηθεί στην Ελλάδα,όπου αγόρια και κορίτσια μεγαλώσαμε με καντυ-καντυ,δεν θα το λέγατε αυτό,κυρία Στριπ μου!!Πιστεύω πως είναι λιγάκι άδικη,απο την άποψη πως ναι μεν,υπάρχουν λίγες σκηνοθέτιδες στον χώρο,αλλά μην ξεχνάμε πως αρκετές(οι υπόλοιπες είναι unisex)ταινίες & τηλεοπτικές σειρές απευθύνονται στο γυναικείο κοινό,έχουν γυναίκες στον πρωταγωνιστικό ρόλο ή,και αυτές είναι και οι πιο πονηρές,ο πυρήνας της κοσμοθεωρίας τους είναι "θηλυκής απόχρωσης".Με αφορμή το gravity(γυναίκα πρωταγωνιστεί)είδα ένα ρεπορτάζ που έλεγε πως ταινίες με γυναίκες στον πρώτο ρόλο έχουν περισσότερα κέρδη.Οπότε,δεν νομίζω να ευσταθεί και τόσο η μομφή περί σεξισμού,μιας και τα στούντιο,ως κερδοσκοπικές εταιρείες που είναι,θα ενδιαφέρονταν πιο πολύ για τα έσοδα,παρά για να προωθούν άνδρες σε κυρίαρχους ρόλους.Ακόμη,πολλά επαγγέλματα(γιατροι,νομικοί,καθηγητές κ.α.) έχουν σχεδόν ίσο ποσοστό ανδρών τε και γυναικών εργαζομένων,η κινηματογραφική βιομηχανία γιατί να αποτελεί εξαίρεση; Είναι το σινεμά το τελευταίο προπύργιο/οχυρό της ανδροκρατίας στα εργασιακά; Δεν νομίζω!Μάλλον οι ίδιες οι γυναίκες δεν ενδιαφέρονται να ακολουθήσουν αυτό τον δρόμο,εάν το ήθελαν,θα το 'χαν καταφέρει σε μεγάλο βαθμό.Πιθανόν να υπάρχει και μία ψυχαναλυτική εξήγηση γι' αυτό:είχα διαβάσει σε άρθρο πως οι άνδρες επιλέγουν να δημιουργούν καλλιτεχνικά έργα,επειδή δεν μπορούν να δημιουργήσουν άνθρωπο.Κι επειδή οι γυναίκες μπορούν,δεν έχουν ανάγκη να δημιουργήσουν τέχνη!Προσωπικά,διαφωνώ με το άρθρο,διότι είναι μειωτικό και σεξιστικό εις βάρος των ανδρών,καθώς υποτιμά την συμβολή μας στην τεκνοποίηση(χρειαζόσαστε και σπέρμα,έτσι,δεν είναι;),και εν γένει απαξιώνει την ίδια την τέχνη,την πνευματική τροφή της ανθρωπότητας,αυτό που μας διαφοροποιεί απ' τα ζώα,αλλά εφόσον υπάρχει αυτή η άποψη,έπρεπε να την αναφέρω!Τέλος,"εργαστήρι ΜΟΝΟ για γυναίκες "; Αυτό δεν είναι σεξιστικό,κυρία Στριπ; Και μόνο "άνω των 40 ετών"; Και ρατσισμός ηλικίας μέσα στον ρατσισμό φύλου(Inception!!),κυρία Στριπ;
Ισχύει, έχεις δίκιο στις τελευατίες σου 2 παρατηρήσεις. Αλλά σε κάθε είδος διαχωρισμού έχω παρατηρήσει ότι ανταπαντάνε (ο κόσμος) με διαχωρισμό από την άλλη άκρη. Είτε πρόκειται για σεξισμό, ρατσισμό, ή οτιδήποτε. Δε συμφωνούσα, μέχρι που παρατήρησα ότι σε διαχωρισμούς του παρελθόντος, η εξισορρόπηση επιτυγχάνθηκε με αυτή τη μέθοδο. Σκέφτηκα οτι πιθανώς η μέθοδος "θα σου ταϊσω στα μούτρα το αντίθετο μέχρι να μη σου φαίνεται περίεργο, ξεχωριστό, πια" πιάνει τελικά ως μέθοδος απευαισθητοποίησης. Και αμβλύνθηκε η διαφωνία μου.Υ.Γ. Κι εγώ μεγάλωσα με Κάντυ Κάντυ. Πήρα να ξαναδώ πριν λίγα χρόνια για να παλιμπαιδίσω. Και κατέληξα. Η Κάντυ Κάντυ ήταν ηλίθια. Ως εκ τούτου, πολύ κακό πρότυπο και για τα αγοράκια και για τα κοριτσάκια.
ατυχες το παραδειγμα μπατμαν και wonderwoman για μενα. σε ταινια δρασης και αντιμετωπισης δυνατων αντιπαλων με βαση τη μυικη δυναμη, δεν μπορεις να βαλεις γυναικα για πρωταγωνιστρια. αν βεβαια θες να κανεις ταινια που να αναδεικνυεις την πονηρια και την εξυπναδα, ανετα η γυναικα θα μπορουσε να ειναι πρωταγωνιστρια που κατατροπωνει εχθρους με τεχνασματα. περα απο αυτο, προσωπικη μου αποψη οτι στο χωρο των συναισθηματικων ταινιων, εχουν τον πρωτο λογο!
στερεοτυπο οτι η γυναικα δεν εχει την ιδια μυικη δυναμη με τον ανδρα; στερεοτυπο οτι οι περισσοτερες ιστορικες μορφες που χρησιμοποιει ο κινηματογραφος ειναι ανδρες; οσο και να ειμαι υπερ των λεγομενων τις, υπαρχουν ρολοι που οπως και να το κανουμε, ταιριαζουν σε ανδρες. ακομα και οι σεναριογραφοι επιλεγουν ανδρα για πρωταγωνιστη. ειναι τοσο μισογυνηδες;
O Batman είναι ένας θνητός με gagdets, δεν έφαγε ποτέ κανέναν με τη μυική του δύναμη. Η Wonder Woman είναι υπερηρωίδα, άρα με υπερδυνάμεις (και gadgets η συγκεκριμένη). Άρα δεν υπάρχει κανένας λόγος η Wonder Woman να μη μπορεί να κόψει τους ίδιους ή και περισσότερους κώλους απ'το Batman. Άρα το παράδειγμα με το Batman και τη Wonder Woman είναι 100% επιτυχημένο, άμα τη σύγκρινε με το Superman να σου δινα δίκιο για τα επιχειρήματά σου. Αλλά τα δικά σου επιχειρήματα, εκτός του ότι ακολουθούν στερεότυπα, υποπίπτουν και σε λογικό σφάλμα, ενώ το επιχείρημα της Streep τεκμηριώνεται και λογικά.
Το παράδειγμα της στριπ είναι ατυχές γιατί απλώς δεν υπάρχει τπτ το ενδιαφέρον στη γουόντερ γούμαν αλλά και σε ΚΑΝΕΝΑ γυναικείο χαρακτήρα από κόμικ αλλά και επειδή ο περισσότερος κόσμος που διαβάζει κόμικς ή/και θα πάει να δει αυτές τις ταινίες είναι ανδρικός. Είμαστε σπασίκλες, τι να κάνουμε? Και δε μπορούμε να ταυτιστούμε με το φύλο σας οπότε σε αυτές τις ταινίες δε θα πατούσε κανείς γιατί εμείς δε θα βρίσκαμε κοινά σημεία με την ηρωίδα και οι περισσότερες γυναίκες θα έλεγαν ''καλά θα πάμε να δούμε wonder woman?''. Οπότε δε νομίζω ότι οι παραγωγοί σκέφτονται τόσο ότι είστε γυναίκες και για αυτό σας κάνουν στην άκρη αλλά ότι οι ανδρικοί χαρακτήρες είναι πιο αποδοτικοί γιατί για αυτούς και πάνω σε αυτούς πολύ απλά δημιουργήθηκαν τα κόμικς. Ήταν εποχή ανδροκρατίας αλλά τι να κάνουμε που τότε χτίστηκε όλη η δομή των κόμικς και όλες οι καλές ιδέες μετουσιώθηκαν σε ενδιαφέροντες ανδρικούς χαρακτήρες? Και δεν ισχύει μόνο για τα κόμικς αυτό. Την ενοχλεί που δεν υπάρχει ας πούμε αντίστοιχος ήρωας του Τομ Σόγιερ ή του Πητερ Παν. Ε φτιάξε τώρα στο εργαστήρι σου σούπερ ουάου ηρωίδες και σταμάτα να γκρινιάζεις. Κανείς δε σε εμποδίζει να κάνεις αυτό που θες.
Θα παρακαλούσα εσείς οι προσωρινά 25 να αναφέρετε παραδείγματα από ενδιαφέροντες γυναικειους χαρακτήρες από κόμικς. Που να έχουν όμως και αξιόλογο backstory.
τι να πει κανεις για εναν ανθρωπο που ειναι στο φως των προβολεων 20 χρονια παραπανω απο οσο ζω εγω δεν εχει προκαλεσει ποτε και ειναι ακομα ελκυστικη και ενδιαφερουσα.μονο θαυμασμο μου προκαλει και δεν νομιζω οτι υπαρχει πιο αξιοπιστη πηγη για τον κινηματογραφο