5 δικαιολογίες που λένε όσοι δεν μαγειρεύουν

5 δικαιολογίες που λένε όσοι δεν μαγειρεύουν Facebook Twitter
19

5 δικαιολογίες που λένε όσοι δεν μαγειρεύουν Facebook Twitter

 

1. Είμαι πολύ μικρός για να μπω στη κουζίνα! 

Το άκουσα πρώτα από τη δεκαπεντάχρονη κόρη μου, αλλά αμέσως μετά και από έναν εικοσάρη/τριαντάρη, διαπιστώνοντας έτσι ότι η κουζίνα χρόνια δεν κοιτά. Όσο πιο νωρίς καταλάβεις ότι το καθημερινό μαγείρεμα δεν είναι αυτό που βλέπεις στο «Top Chef» στην τηλεόραση, τόσο πιο γρήγορα θα αντιληφθείς ότι το φαγητό στο τραπέζι σου είναι η πλέον αυτονομιστική πράξη των ημερών μας, ανεξαρτήτως ηλικίας. Με απλά λόγια, η ενηλικίωση έρχεται όταν αποφασίσεις να θρέψεις τον εαυτό σου με ό,τι ακριβώς αρέσει σε εσένα και μόνο, αδιαφορώντας για γαστρονομικές τάσεις και περίπλοκες τεχνικές με εντυπωσιακά αποτελέσματα, κι όταν ανεξαρτητοποιηθείς τόσο από τα τάπερ της μαμάς όσο και από όποιον άλλο μαγειρεύει όπως-όπως το δικό ΣΟΥ φαγητό. Λίγο βραστό μπρόκολο, ένα κομμάτι καλό τυρί, ένα σάντουιτς με ό,τι υλικά διαλέξεις εσύ, μια απλή σούπα, μια ορφανή μακαρονάδα ή μια ομελέτα είναι μόνο λίγες ιδέες για να πεισθείς ότι το καθημερινό σου φαγητό είναι η δική σου απόφαση να θρέψεις μόνος σου μυαλό και σώμα. Αν ξεκινήσεις με ένα τηγάνι και μια κατσαρόλα, μια επίσκεψη στη λαϊκή αγορά και στο παντοπωλείο της γειτονιάς σου, σιγά-σιγά θα στήσεις μια κουζίνα όπου σεφ και πελάτη θα έχει τον πιο σημαντικό καταναλωτή της ζωής σου: εσένα τον ίδιο! 

2. Δεν έχω χρόνο για να μαγειρεύω!

Αν έχεις χρόνο να διαβάσεις αυτό, να πηγαίνεις στο γυμναστήριο και να παίζεις «Candy Crush», τότε σίγουρα έχεις μισή ώρα κάθε μέρα για να σκεφτείς, προμηθευτείς και μαγειρέψεις ένα απλό φαγητό. Δυο αυγά μάτια με μια σαλάτα χρειάζονται μόνο πέντε λεπτά από τις 24 ώρες της ημέρας και σαφώς λιγότερο απ’ όσο περιμένεις για το delivery ή στέκεσαι στην ουρά για ένα γρήγορο φαγητό στο πόδι αγνώστου ποιότητας και προέλευσης. Η μεγαλύτερη εφεύρεση από καταβολής κόσμου, το ψυγείο και η κατάψυξη, επίσης σε διευκολύνουν να μαγειρέψεις μια ολόκληρη κατσαρόλα χορτόσουπα, δέκα μπιφτέκια ή μια απλή πίτα και να τα καταψύξεις σε μικρότερες μερίδες για τις ημέρες που πραγματικά δεν θα έχεις χρόνο ή θα είσαι εξοντωμένος από την κούραση. Φαγητό είναι και το τζατζίκι, όπως και οι τηγανητές πατάτες, και μάλιστα πλούσια σε πολλά θρεπτικά συστατικά. Είπαμε και πιο πάνω: ό,τι σου αρέσει εσένα. Η ποιότητα των υλικών και ο χρόνος που θα διαθέσεις είναι επίσης αποκλειστικά δικό σου ζήτημα και μην αφήσεις κανέναν να σε πείσει για το αντίθετο: όσο περισσότερο προσέξεις το φαγητό σου, τόσο καλύτερα θα νιώθεις, γερός, δυνατός, πιο χαρούμενος και δραστήριος. Χαλάλι και το καθάρισμα μετά, που, ναι, παίρνει περισσότερη ώρα συνήθως από το μαγείρεμα…

ΥΓ.: Το τέλεια βρασμένο μελάτο αυγό θέλει μόνο δυο λεπτά βράσιμο. Και δυο φέτες ψωμί στη φρυγανιέρα άλλο ένα. 

3. Το μαγείρεμα κοστίζει πολύ! 

Είναι ίσως η καλύτερη δικαιολογία. Ναι, τα τρόφιμα κοστίζουν πολύ και όταν δεν χρησιμοποιούνται και πετιούνται, ακόμα περισσότερο! Το ηλεκτρικό που καίνε ο φούρνος και οι εστίες στην κουζίνα σου επίσης – δεκτόν! Εκεί όμως πρέπει να βάλεις κάτω τι ξοδεύεις για φαγητό εκτός σπιτιού, να υπολογίσεις μιας εβδομάδας ψώνια και σιγά-σιγά να αποκτήσεις την τέχνη της μαμάς και της γιαγιάς που ήταν ξεφτέρια στα… «λογιστικά της κουζίνας τους», και μάλιστα σε δυσκολότερες εποχές: μια μέρα τη βδομάδα κρέας, δυο και τρεις φορές όσπρια, ένα λαδερό, μια μακαρονάδα, αυγά την άλλη… Η ελληνική κουζίνα (με τρόφιμα που τα βρίσκεις τριγύρω σου) έχει απ’ όλα τα καλά! Είπαμε: ακριβό φαγητό είναι αυτό που πετιέται στα σκουπίδια, είτε γιατί είναι άγευστο, είτε γιατί μαγειρέψαμε πολύ μεγαλύτερη ποσότητα απ’ ό,τι μπορούμε να καταναλώσουμε. Οι άνθρωποι που αγαπούν να μαγειρεύουν, για παράδειγμα, γνωρίζουν ότι οι λαϊκές πριν από το κλείσιμό τους δίνουν όλα τα ζαρζαβατικά και φρούτα μισοτιμής και μερικοί παραγωγοί ακόμα και δωρεάν! Ή προμηθεύονται λάδι και κρέας από το χωριό της μαμάς/γιαγιάς/φίλης/συναδέλφου/καλοκαιρινών διακοπών… Μία μόνο συμβουλή: όσο ποιοτικότερο φαγητό αγοράσεις, τόσο καλύτερο φαγητό θα μαγειρέψεις, τόσο περισσότερο θα ευχαριστηθείς και δεν θα πετάξεις και καθόλου. Αλλά αυτά μαθαίνονται στην πορεία, σημασία έχει να ξεκινήσεις με απλά και λίγα υλικά καλής ποιότητας. 

4. Το μαγείρεμα είναι δύσκολο. 

Η πιο αδύναμη δικαιολογία μέχρι στιγμής! Με τόσα περιοδικά, συνταγές στο Ίντερνετ, το βιβλιαράκι με συνταγές της μαμάς και της φίλης/συναδέλφου/συμφοιτήτριας που τα καταφέρνει καλύτερα από εσένα (προς το παρόν!), είσαι έτοιμος να ξεκινήσεις τις προσπάθειές σου τώρα. Δύσκολο είναι το περίτεχνο μαγείρεμα, προϋποθέτει γνώσεις, υπομονή και εξάσκηση. Μην αφήνεις τις τηλεοπτικές εκπομπές μαγειρικής να σε κομπλάρουν, ιδίως τις ξενόφερτες, που όσο διασκεδαστικές και αν είναι, καμία σχέση δεν έχουν με αυτό που εμείς εννοούμε καθημερινό μαγείρεμα και φαγητό. Οι περισσότερες ελληνικές εκπομπές μαγειρικής τελευταία έχουν μότο τους το εύκολο, απλό, καθημερινό φαγητό, άσχετα αν μερικές φορές παρουσιάζουν και φαγητά με σπάνια υλικά, άγνωστα τρόφιμα και συνταγές εντυπωσιασμού που απαιτεί το μάρκετινγκ της εκπομπής. Το περίπλοκο φαγητό δικαίως θα το αναζητήσεις όταν βγεις έξω να φας ή θα δοκιμάσεις να το φτιάξεις μία στο τόσο, αφού έχεις κατακτήσει ευκολότερες βουνοκορφές της μαγειρικής τέχνης. Μπες στο βιβλιοπωλείο, στο Ίντερνετ, βρες τα αγαπημένα σου μπλογκ και σάιτ, δοκίμασε τις συνταγές τους, απόρριψέ τες, αν δεν σου βγαίνουν, βρες άλλους, ρώτα τον μάγειρα στο ταβερνάκι της γειτονιάς πώς φτιάχνει τους κεφτέδες που πάντα παραγγέλνεις… Στην αρχή θα δυσκολευτείς, αλλά σιγά-σιγά θα γίνεις κι εσύ μέλος μιας παγκόσμιας κοινότητας που ανταλλάσσει συνταγές, προτείνει και μαγειρεύει καθημερινά απίστευτες, απλές νοστιμιές και το καταευχαριστιέται!

5. Μένω μόνος και βαριέμαι να μαγειρεύω μόνο για μένα. 

Ίσως. Η μοναξιά στις μέρες μας είναι γεγονός. Αλλά γι’ αυτό υπάρχουν στήλες και ειδικοί που καθοδηγούν τους μοναχικούς ανθρώπους σωστότερα. Η λέξη κλειδί όμως είναι το «βαριέμαι» παρά το «μόνος». Η πόλη είναι γεμάτη ανθρώπους σαν εσένα, ανθρώπους που ακόμα δεν έχουν ανακαλύψει τη χαρά του τρώω –άρα και μαγειρεύω– ΜΑΖΙ. Είναι στο χέρι σου να προσκαλέσεις κάποιον από τη δουλειά και να μαγειρέψετε κάτι πριν δείτε το ποδόσφαιρο αραχτοί στον καναπέ, ακόμα κι αν είναι ένα ζευγάρι αυγά μάτια με πολύ φρέσκο ψωμί όπως, και να χτυπήσεις την πόρτα του γείτονά σου για να του δώσεις ένα πιάτο αχνιστή μακαρονάδα (που θα σου το επιστρέψει αργότερα με ό,τι κι εκείνος προσπάθησε να μαγειρέψει – αν πέσεις σε μερακλή, την έκανες λαχείο)… Στη μαγειρική εξ ορισμού δεν είσαι μόνος, οι περισσότεροι άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη κάτι μαγειρεύουν κάθε μέρα είτε βαριούνται είτε όχι και τις πιο πολλές φορές με κάποιον άλλο παρέα, γιατί έχουν καταλάβει τη σημασία του φαγητού στη ζωή τους αλλά και τη χαρά της δημιουργίας ενός καλομαγειρεμένου φαγητού με γέλιο, αγάπη και χαρά! 

Γεύση
19

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ζωή και τα ήθη ενός λεσβιακού χωριού μέσα από το φαγητό

Βιβλίο / Η ζωή και τα ήθη ενός λεσβιακού χωριού μέσα από το φαγητό

Στον Μανταμάδο οι γυναίκες του Φυσιολατρικού–Ανθρωπιστικού Συλλόγου «Ηλιαχτίδα» δημιούργησαν ένα βιβλίο που συνδυάζει τη νοσταλγία της παράδοσης με τις γευστικές μνήμες της τοπικής κουζίνας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Osteria Mamma 

Γεύση / Ένα νέο ιταλικό σερβίρει πιάτα που περιέχουν άγνωστες στην Αθήνα λέξεις

Θέλοντας να τιμήσει μια επιθυμία της μητέρας της, έπειτα από πολλά ταξίδια και γεύματα σε διαφορετικές ιταλικές πόλεις, η Ελένη Σαράντη ετοιμάζει στο Osteria Mamma πιάτα με μπόλικη comfort νοστιμιά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Τα γλυκά των φετινών Χριστουγέννων 

Γεύση / Όλα τα νέα χριστουγεννιάτικα γλυκά σε μία λίστα

Τετράγωνοι κουραμπιέδες, κρητική αλλά και γαλλική βασιλόπιτα, πολλά προζυμένια πανετόνε: Σε αυτή τη λίστα δεν θα βρείτε τα κλασικά γλυκά της Αθήνας -τα ξέρετε ήδη- αλλά όλες τις φρέσκες ιδέες των τριτοκυματικών φούρνων και των πιο δημιουργικών ζαχαροπλαστών.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Μέσα στη νέα, πολυσυλλεκτική Αίγλη Ζαππείου

Γεύση / Μέσα στη νέα, πολυσυλλεκτική Αίγλη Ζαππείου

Ένα τοπόσημο της πόλης αλλάζει ριζικά, επενδύει σε μια dream team και σε ό,τι κλασικό, από το φαγητό και το ποτό μέχρι την αρχιτεκτονική του, ακόμα και τη μουσική του μερικές φορές, και περιμένει τη νέα γενιά Αθηναίων, ακόμα κι εκείνους που δεν το είχαν στο ραντάρ τους μέχρι τώρα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η ξέφρενη πορεία του Nolan και η επόμενη μέρα του

Γεύση / Η ξέφρενη πορεία του Nolan και η επόμενη μέρα του

Μπορεί ένα εστιατόριο να είναι μια ιστορία πάθους, ταλέντου, απανωτών δυσκολιών και επιμονής; Φυσικά και μπορεί. Ο restaurateur Κώστας Πισιώτης αφηγείται την πορεία του μικρού εστιατορίου του Συντάγματος, λίγο πριν αυτό ξεκινήσει το νέο του κεφάλαιο. 
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

σχόλια

10 σχόλια
Όποιος αγαπάει το καλό φαγητό δε βαριέται να μαγειρέψει. Και αντιπαθώ τη φράση "βαριέμαι, μαγειρεύω μόνο για τα παιδιά". Είμαι σίγουρη ότι τα συγκεκριμένα παιδιά είναι μίζερα και ιδιότροπα στις φαγητικές τους συνήθειες, αφού η διαδικασία της ετοιμασίας των γευμάτων είναι κάτι το βαρετό και καταναγκαστικό. Τη στιγμή που θα έπρεπε να είναι πράξη αγάπης για τα αγαπημένα μας πρόσωπα ,διότι καλούμαστε να θρέψουμε το σώμα και το πνεύμα τους. Διαλέγοντας τα υλικά χτίζουμε ένα οργανισμό γερό , δίνουμε ενέργεια και δύναμη, φροντίζοντας την ποικιλία των γεύσεων εφοδιάζουμε με θρεπτικά συστατικά κι εν τέλει είμαστε υπέυθυνοι για την καλή υγεία τους και τη σβστή ανάπτυξή τους.Πώς μπορεί αυτό να είναι βαρετό; Χώρια που αυτό το μεράκι που σας περιγράφω ,εμπνέει τα ίδια μας τα παιδιά να αγαπούν τη διαδικασία της μαγειρικής και να θέλουν να εμπλακούν σε αυτήν.
Προσωπικά το φαγητό απ΄έξω το βαριέμαι πολύ εύκολα,μου αρέσει αλλά για πολύ λίγο μες το μήνα,πολλές φορές αν είμαι κουρασμένος προτιμώ να βράσω 1 αυγό με λίγο τυρί και ψωμάρα παρά να παραγείλω.
Σιχαίνομαι το Μαγείρεμα! Σιχαίνομαι την υφή των τροφών στα χέρια μου( κρεμμύδια , ντομάτες ακόμη και πατάτες) το φαγητο για μενα ειναι επιβίωση τρώω γιατί πεινάω , ποτέ δε το απόλαυσα, σε αντίθεση με την αδερφή μου που απο 4 χρόνων κάνει θαύματα στην κουζίνα. Σταυρωστε με
όσον αφορά το πρώτο επιχείρημα, ήμουν 4 χρονών όταν τηγάνισα τα πρώτα μου αυγά. στα 5 έμαθα να βράζω μακαρόνια και τα έτρωγα αρχικά με κέτσαπ και σιγά σιγά με δικές μου σάλτσες. Στα 6 όλα τα όσπρια τα έπαιζα στα δάκτυλα. Γεμιστά έφτιαχνα στα 7. στα 8 τυλιγα σούσια και τάιζα όλη τη γειτονιά. Αυτά.
Εγώ -χωρίς παρεξήγηση- δε θα ήθελα να σε είχα γείτονα. Φαντάζομαι τη μάνα μου να λέει: "Μια ντομάτα σου είπα να κόψεις και το έκανες ολόκληρο θέμα. Ο Bagaskiκάκης απέναντι σήμερα έκανε πάπια Πεκίνου με σος κόλιανδρου και καραμελωμένα αποστάγματα γάλατος καρύδας"
Σωστος!με τα 10ευρα που φευγουν για delivery μπορεις να παρεις κιμα να φτιαξεις τα κεφτεδακια σου,τις μακαροναδες σου,τα φασολακια σου, να τρως για 1 εβδομαδα..επισης μαγειρευω καθε 2 μερες γιατι το φαγητο που φτιαχνω υπολογιζεται για τοσο,και αν βρω καμια τριχα μεσα στο πιατο μου ξερω απο που προηλθε και οχι απο καθε τον λιγδα σουβλατζη...καλο θα ηταν οταν παραγγελνουμε απ εξω να ξερουμε και πως ειναι η κουζινα του καθε μαγαζιου,αν βλεπαμε θα κοβαμε τα delivery...
Εχω προφασιστεί κατά καιρούς όλες τις παραπάνω δικαιολογίες και άλλες τόσες και πολλές φορές συνδυαστικά. Τελικά όμως και μόνο η καθημερινή έννοια του να ετοιμάσω φαγητό(δημιουργια) με όλα τα πριν (ψώνια) και όλα τα μετά (καθάρισμα) είναι μια δραστηριότητα-όπλο ενάντια στην κατάθλιψη.
ποιος ψαχνει δικαιολογιες? λες δε μαγειρευω γιατι βαριεμαι το μαγειρεμα. αν μενεις με καποιον που αγαπαει το φαγητο και του αρεσουν τα κουζινικα δε χρειαζεται ουτε καν αυτο να πεις, λες ενα δε πειναω και περιμενεις να λυγισει ο "χοντρουλης"
χαχαχα Aroumpa μαζί σου! Δεν μου αρέσει να μαγειρεύω καθόλου.Το κάνω κάποιες φορές βέβαια,αλλά (thank God) έχω ένα σύζυγο που λατρεύει να μαγειρεύει,και ότι φτιάχνει είναι όνειρο! :)
Σαν όψιμος εργένης,όσο γλεντάω το φαγητό της σουβλακερι ή της μάνας,άλλο τόσο και περισσότερο αυτό που ετοιμάζω μόνος.Εκεί να δεις χαμό .Ασε που μένει και για την επόμενη :-)
Αααααααααααα γεια σου!!! Απορώ πως αυτό δεν συμπεριλβάμεται στις παραπάνω δικαιοογίες! Ευχαρίστως θα μαγείρευα διπλάσιες φορές αν είχα μια καλή νεράιδα να έρχεται έπειτα στην κουζίνα μου να συμμαζεύει τις άπειρες πιτσιλιές, κόκκους από αλάτι και ζάχαρη παντού και προπαντώς να τρίβει τις μεγάλες κατσαρόλες και τα μισητά ταψιά. Με το ντελίβερι συχνά αποφεύγω να πλύνω ακόμη και πιάτα και μαχαιροπήρουνα.Επίσης ναι υπάρχουν πιάτα που μεγειρεύονται εύκολα για 1-2 ανθρώπους, αλλά πόσα αυγά να φας; Αν θες φασολάδα σημαίνει ότι θα υποχρεωθείς να την τρως για 2-3 μέρες τουλάχιστον. Το ίδιο για κάνα κοκκινιστό κρέας, μουσακά κλπ. Επίσης τι γίνεται όταν, ακόμη και σ'ένα ζευγάρι, μια μέρα ο ένας έχει μια ακατανίκιτη όρεξη να φάει ακριβώς ότι δεν θα έτρωγε ο άλλος (& πάλι κανείς του δεν θέλει αυγά ή τοματοσαλάτα;)Τέλος να ομολογήσω ότι αγαπώ τα ντελίβερι γιατί είμαι κακός άνθρωπος που λατρεύει να τρώει σκουπίδια!Έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι θα μεγειρεύω σωστά όταν θα αποκτήσω παιδιά/τη χοληστερίνη που μου αξίζει. Μέχρι τότε... μόνο μακαρόνια (άπειρα μακαρόνια), φακές & ρύζι βγαζουν τα χεράκια μου.
Μιά χαρά μαγειρεύονται φαγητά για 2 άτομα και για όσα πιάτα περισσεύουν υπάρχει και το ψυγείο. Η φασολάδα π.χ. άνετα μένει στο ψυγείο 2-3 ημέρες και στην κατάψυξη πολύ περισσότερες βέβαια. Αν σου αρέσει και άσπρη αλλά και με ντομάτα, η καλύτερή σου. Στο δεύτερο γύρο, από το ψυγείο ή την κατάψυξη, προσθέτεις ντομάτα. Για το μουσακά έχεις δίκιο. Στην οικογένειά μας είμαστε τέσσερα άτομα αλλά δεν τον πολυφτιάχνουμε. Φτιάχνουμε όμως, περιέργως, μπελαλίδικο παστίτσιο. Τον κιμά στη χύτρα ταχύτητος, ταυτόχρονα μπαίνουν στην κατσαρόλλα οι πένες και μέχρι να βράσουν, έχει γίνει και η μπεσαμέλ. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, αν μπουν οι μελιτζάνες στο φούρνο αντί για το τηγάνι, γίνεται κι ο μουσακάς. 'Οσον αφορά το ζευγάρι με τη διάσταση απόψεων, καλόν είναι να προσέξουν αν έχουν και αλλού διαφορές. Και για την καθαριότητα, ισχύει ο,τι λέει ο/η Nick.K. Δοκιμασμένο!Όμως έχει και το ντιλίβερυ τη γοητεία του. Πότε-πότε "γουρουνιάζουμε" με την κόρη μου πίτσες, χάμπουργκερ και σουβλακοϊστορίες.