Τα άλματα που κάνει η ακρίδα για να κινηθεί συμβολίζουν τα γράμματα που σχηματίζουν το όνομα του μπαρ, έτσι όπως είναι σκορπισμένα σε έναν τοίχο του χώρου. Αν έχετε παρακολουθήσει, μάλιστα, το τηλεοπτικό «Kung Fu» του ABC της δεκαετίας του ‘70, σωστά φανταστήκατε πως πρόκειται για μια αναφορά στο παρατσούκλι που δίνει ο δάσκαλος στον νεαρό και ακόμα άπειρο μαθητευόμενο Σαολίν, τον οποίο υποδυόταν ο David Carradine.
Διόλου άπειροι δεν είναι βέβαια όσοι συνθέτουν τη νέα άφιξη που μας οδηγεί μέχρι τον Νέο Κόσμο, στον δρόμο της Ευρυδάμαντος πίσω από τη Στέγη, που έκανε προορισμό το Naif του Πέτρου Ζησού.
Αυτήν τη φορά, στον χώρο ενός πρώην ίντερνετ καφέ που μεταμορφώθηκε ολοκληρωτικά ο ίδιος θέλησε να στήσει ένα καθαρά βραδινό μαγαζί με μπαρ ατμόσφαιρα. Η ακρίδα μπήκε στον πληθυντικό, γιατί η ομάδα του είναι δεμένη, έχει ξανασυνεργαστεί στο παρελθόν και μπορεί να σας δώσει πολλές ρομαντικές εξηγήσεις για το όνομα του μαγαζιού.
Διαβάζοντας τον κατάλογο των κοκτέιλ, ίσως παρατηρήσετε το μοτίβο μιας ερωτικής ιστορίας, ή πολλών διαφορετικών. Το σίγουρο είναι ότι αυτό το μπαρ είναι hot.
Πίσω από την μπάρα ένας από τους πιο ταλαντούχους, κατά τη γνώμη μου, bartenders της γενιάς του, ο Νίκος Σωτηρόπουλος, θα μου πει πως, όπως οι ακρίδες είναι έντομα μοναχικά, έτσι κι εκείνοι σκέφτηκαν ότι ο χώρος τους πρέπει να μας εμπνέει ώστε να βγούμε ακόμα και μόνοι μας, να μας κάνει να νιώθουμε ασφαλείς, να νιώθουμε άνετα να μπλεχτούμε με τους γύρω μας, αλλά παράλληλα να ξέρουμε πως θα βρούμε μια γωνιά με ιδιωτικότητα.
Αναφέρεται και στον πίνακα με τον τίτλο «La sauterelle» που εκτίθεται στο Μουσείο Γουλανδρή, στην ακρίδα του Χουάν Μιρό, του σπουδαίου υπερρεαλιστή ζωγράφου που πολλοί έχουν ταξινομήσει τα έργα του στη ναΐφ κατηγορία – see what he did there;
Mε τη βοήθεια των Cadu architects και την ταυτότητα που έχουν δημιουργήσει οι graphic designers Νατάσα Πολύζου και Μαρία Κεκέ, οι Grasshoppers του Νέου Κόσμου μάς περιμένουν σε ένα μπαρ με αξιοπρόσεκτες λεπτομέρειες, στο οποίο έχουν ρίξει συναίσθημα. Το μπλε χρώμα στον χώρο συνδέεται με το γεγονός ότι σε όποιο σημείο του και αν επιλέξετε να καθίσετε θα δείτε ουρανό, κάτι όχι πολύ σύνηθες στην Αθήνα. Οι γραμμές είναι απλές, οι γύρω κολόνες αφήνουν το μπετόν εκτεθειμένο, το σίδερο και το υαλότουβλο κυριαρχούν, ενώ η ένταση του φωτισμού που βγαίνει από αυτό αλλάζει όσο περνάει η νύχτα. Τα σκαμπό είναι βιδωμένα όπως στα πιο κλασικά ποτάδικα, ενώ μια νησίδα στη μέση του χώρου δίνει την αίσθηση μιας ενδιάμεσης μπάρας.
Οι διαφορετικές υφές που συνθέτουν το μπαρ αποτυπώνονται και στους καταλόγους του, αγγίξτε τους και θα καταλάβετε. Σε αυτούς θα δείτε ότι όσα προσφέρονται είναι μετρημένα, λίγες και καλές ετικέτες σε ποτά, αποστάγματα και κρασιά.
Θα βρείτε επτά κλασικά κοκτέιλ και οκτώ signature συνταγές με διαφορετική γευστική προσέγγιση, η οποία αναφέρεται στον κατάλογο, όπως και το ποτήρι στο οποίο θα σερβιριστεί το ποτό σας, για να μη μείνει κανείς δυσαρεστημένος. Σε γενικές γραμμές, εκτός από δυο-τρεις προτάσεις, ο κατάλογος που έχουν στήσει ο Νίκος Σωτηρόπουλος, ο Δημήτρης Μεσσήνης και ο Γιάννης Φούντας έχει υψηλούς αλκοολικούς βαθμούς. Πρέπει να τα δοκιμάσετε ακόμα και όσοι δεν τα προτιμάτε, όσοι παραγγέλνετε πάντα, δίχως δεύτερη σκέψη, απλό ποτό.
Στα κλασικά τους, λοιπόν, το Ζombie τους είναι σωστό, χωρίς πουρέδες και πολλά γλυκαντικά, το Bloody Mary τους (θα σας το φτιάξουν και με τεκίλα ή μεσκάλ αντί για βότκα, αν το ζητήσετε, φυσικά) φτιάχνεται με βιολογική ντομάτα, το Dry Martini τους είναι βοτανικό, παγωμένο όπως πρέπει, το προτείνουν extra dry.
Στα signature, το Flying lovers είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα απογευματινή πρόταση, μια δροσερή προσέγγιση στο κονιάκ, όπως και το Longing for More με Pineau des Charentes παλαιωμένο για δέκα χρόνια. Το Fervid με βάση το μεσκάλ, με raspberry, τζίντζερ, λάιμ, ντοματίνι, bitters και αλάτι στο χείλος του ποτηριού είναι μια umami μαργαρίτα και μια φοβερή ιδέα, όπως και το γλυκόπικρο Coarse με Campari, cherry brandy, πικραμύγδαλο και φρέσκο χυμό από σέλερι και λάιμ.
Όσο σοβαρά είναι τα ποτά των Grasshoppers, άλλο τόσο είναι και τα πιάτα που συνθέτουν ένα ξεχωριστό bar food. Ο Νίκος Ντάνος, υπεύθυνος και για όσα comfort σερβίρονται στο Naif, φαντάστηκε ένα μενού λες και πίνουμε ποτό σε διάφορα μπαρ ξενοδοχείων ανά τον κόσμο. Προτείνει μπουκιές που δεν χρειάζονται μαχαιροπίρουνο και συνοδεύονται από εφτά διαφορετικά είδη ψωμιού.
Μεταξύ αυτών θα βρείτε ένα πιο «θαλασσινό» vitello tonnato με φύλλα μουστάρδας, καπνιστό χέλι και wakame, έναν σολομό gravlax με λεμόνι, απαλή μουστάρδα με άνηθο, finger lime, αγγουράκια πίκλα πάνω σε πολύσπορο ψωμί, ένα ταρτάρ πάνω σε καρδιές μαρουλιού, ένα πιάτο με bocconcini, ντοματίνια, δική τους πέστο βασιλικού και τσάτνεϊ ντομάτας, με καππαρόφυλλα και φρυγανισμένο ελαιόψωμο που μπορείτε να συνδυάσετε με μια ποικιλία αλλαντικών.
Έχουν και coronation chicken, ένα σάντουιτς με ζυμωτό ψωμί και παστράμι. Kαι, επιτέλους κάποιος σκέφτηκε να προσφέρει με τον πιο ποιοτικό τρόπο το καλύτερο γρήγορο φαγητό για να συνοδεύσει ποτό. Το Italian club έχει μοτσαρέλα, γλυκό προβολόνε, γκοργκοντζόλα, σαλάμι, μορταδέλα, φύλλα αγκινάρας, είναι λες και άνοιξαν ένα ψυγείο ιταλικού σπιτιού για να φτιάξουν ένα άλλο, αναβαθμισμένο κλαμπ σάντουιτς.
Από το νέο μπαρ του Νέου Κόσμου περιμένουμε να δούμε και τον καλά κρυμμένο του κήπο που είναι υπό διαμόρφωση. Tη μουσική του θα την ενέκρινε ο Brian Eno. Διαβάζοντας τον κατάλογο των κοκτέιλ, ίσως παρατηρήσετε το μοτίβο μιας ερωτικής ιστορίας, ή πολλών διαφορετικών. Το σίγουρο είναι ότι αυτό το μπαρ είναι hot.
Ευρυδάμαντος 6, Νέος Κόσμος, 210 9340708
