Με τα λαχματζούν και τα πεϊνιρλί της, με τις σούπες της και το ρύζι Βοσπόρου, η οικογένεια που κρατάει από την Αλεξανδρέττα της Αντιόχειας και έστησε πριν από δέκα χρόνια το ποιοτικό της ταχυφαγείο κάτω από την Αιόλου νομίζω πως δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις, όσοι τριγυρνάνε στο κέντρο την ξέρουν, έχουν σβήσει την πείνα τους με τις γεύσεις της. Εξερευνώντας τη γαστρονομική συνύπαρξη Ανατολής και Δύσης, οι άνθρωποι του Feyrouz μάς πρωτοσυστήθηκαν στη γωνία που σχηματίζουν τα δύο μικρά στενά της Καρόρη και της Αγάθωνος και απέκτησαν κοινό σταθερό.
Απέναντι από το στριτφουντάδικό τους ανοίγουν το 2019 ένα δεύτερο μαγαζί, τη γλυκιά εκδοχή του Feyrouz, με τον τραγανό μπακλαβά και το χρυσαφένιο κιουνεφέ, με το εθιστικό καζάν ντιπί τους. Φέτος, δέκα χρόνια μετά από το πρώτο τους βήμα και έχοντας δώσει τα εχέγγυά τους πως ό,τι παρουσιάζουν το κάνουν σωστά, προσεκτικά, μελετημένα, έχουν να μας δείξουν κάτι καινούργιο. Θα δοκιμαστούν σε νέα μονοπάτια, θα τους δούμε αλλιώς, περνώντας μέσα από μια κουρτίνα τοποθετημένη στο ζαχαροπλαστείο τους.
Μετά την πανδημία και τις καραντίνες της δεν αφήσαμε πίσω τη συνήθεια του delivery, κάθε άλλο, έχει θεριέψει, που λέει και ο Ανδρέας Κιλτσικσής, αφού αυτό είδε να γίνεται με τις παραγγελίες του Feyrouz στις πλατφόρμες διανομής. Έψαχνε εδώ και καιρό λοιπόν έναν τρόπο να αποσυμφορήσει το σέρβις του, δημιουργώντας έναν ξεχωριστό χώρο από τον οποίο θα φεύγουν τα πακέτα φαγητού.
Σε αυτό το νέο κομμάτι του Feyrouz θα δοκιμάσουμε διαφορετικές εκφάνσεις της λεβαντίνικης παράδοσης και κουζίνας, που έχει ιστορία δυόμισι χιλιάδων ετών.
Θεώρησε λοιπόν εύλογο και δίκαιο για εκείνους που επιλέγουν να φάνε στον χώρο του Feyrouz να δημιουργηθεί ένας ξεχωριστός για το delivery –εφόσον τον είχε στη διάθεσή του– και να κάνουν πια και λίγο μαγειρευτό φαγητό παραπάνω σε αυτόν. Έχουν και άλλες ιδέες που θέλουν να υλοποιήσουν, έχουν χτίσει μια ομάδα ανήσυχη και έχουν και μια μαγείρισσα κορυφαία να ηγείται αυτής, τη μητέρα της οικογένειας, την ίδια τη Feyrouz, που δεν φεύγει από την κουζίνα όλα αυτά τα χρόνια.
Ο χώρος που είχαν διαθέσιμος είναι αρκετά τετραγωνικά, τόσα ώστε να μπορεί να φιλοξενήσει ένα pocket εστιατόριο, και όχι μόνο. «Μια και το κέντρο αλλάζει, έτσι που δεν είναι εύκολο πια να βρεις χώρους για να υλοποιήσεις μικρά projects σε αυτό, το είδαμε σαν μια ευκαιρία, ίσως από τις τελευταίες που έχουμε για να παίξουμε λίγο». Βάφτισαν λοιπόν τη νέα τους προσπάθεια Feyrouz Transitional Kitchen – υπάρχει λόγος. Εκεί έχουν τοποθετήσει ένα τραπέζι οχτώ, το πολύ δέκα θέσεων, στο οποίο θα μας σερβίρουν προς το παρόν από την Τρίτη μέχρι το Σάββατο σε δίωρα slots ένα set menu των έξι-επτά πιάτων, συν το γλυκό.
Σε αυτό το νέο κομμάτι του Feyrouz θα δοκιμάσουμε διαφορετικές εκφάνσεις της λεβαντίνικης παράδοσης και κουζίνας, που έχει ιστορία δυόμισι χιλιάδων ετών. Πρακτικά, το μενού προφανώς και θα ακολουθεί την εποχικότητα, αλλά θα αλλάζει και ανάλογα με τη διάθεση της ίδιας της Feyrouz. Τη μέρα που το επισκεφθήκαμε μου έκοψε, από το ταψί που ετοίμασε για να πάει στο σπίτι της και να ευχαριστήσει τα εγγόνια της, ένα κομμάτι από το φοβερό της παστίτσιο, που το κάνει με κατσικίσια μυζήθρα και κατσικίσιο βούτυρο.
«Τη ρωτήσαμε “μάνα, τι θα ήθελες να μαγειρέψεις αν ερχόντουσαν οκτώ άνθρωποι εδώ και ήθελαν να φάνε από τα χέρια σου;», θα μου πει ο Ανδρέας και δεν είναι υπερβολή, αυτή είναι η αίσθηση που θα σας αφήσει το μενού, οι μερίδες και αυτό το ένα και μοναδικό τραπέζι του χώρου – θα είναι λες και τρώτε σε φιλικό σπίτι. Απλώς το συγκεκριμένο σπίτι βρίσκεται σε ένα ψηλοτάβανο κτίριο που χτίστηκε το 1934 από τον Ζακ Μοσέ και έχει πια έναν εντυπωσιακό τρόπο να φωτίζεται το βράδυ, με κατασκευές των Latent Community που θυμίζουν πολυελαίους καθεδρικών ναών σε σύγχρονη απόδοση.
Το προζυμένιο τους ψωμί με μείγμα μπαχαρικών ζαατάρ το φτιάχνουν σε συνεργασία με το Line Athens και το συνοδεύουν πάντα –όπως θα έκαναν και στην Αντιόχεια– με αλοιφές, που στον τόπο τους θεωρούνται μεζές περιωπής. Βγάζουν μουτάμπαλ –το λιβανέζικο μπαμπαγκανούς με ταχίνι, καπνιστή μελιτζάνα, αμύγδαλο, φιστίκι Αιγίνης–, χούμους και μουχαμάρες, το ντιπ από καπνισμένες κόκκινες πιπεριές με ρόδι και με καρύδια, που ήταν για μένα η κορυφαία βούτα.
Όταν λένε σαλάτα δεν εννοούν μια κλασική δροσερή, μπορεί να είναι μία από φασόλια πιάζ. Φτιάχνουν κεμπάπ κόκορα και κουμπέιμπα, κροκέτες από πλιγούρι γεμιστές με κιμά μοσχαρίσιο δηλαδή, που τις κάνουν και χορτοφαγικές με μανιτάρι κρασάτο.
Στα κυρίως θα ετοιμάζουν διάφορα φαγητά του φούρνου και της κατσαρόλας, γεμιστά, στιφάδα και κρεατόσουπα, το χουνκιάρ μπεγιεντί της Feyrouz που είναι συγκλονιστικό όπως και τα σαρμαδάκια της με σέσκουλα και τραχανά, που συνοδεύονται από το κρεμώδες τυρί λάμπνε το οποίο γίνεται από γιαούρτι, και το πιάτο της που είναι συνδεδεμένο με αρχαίες συνήθειες, που θέλει υπομονή και μαεστρία για να ετοιμαστεί, έχει στάρι μαγειρεμένο και χτυπημένο για ώρες με κοτόπουλο και αρνί, με λιωμένο φρέσκο βούτυρο από πάνω και αγριοκύμινο. Το τραπέζι που μας έστησε η Feyrouz ήταν από τα πιο ωραία που μου έχουν συμβεί τελευταία.
Το κρασί έχει πολύ σημαντική θέση στο Feyrouz Transitional Kitchen.
Στη λίστα που έχει δημιουργήσει ο Πέρι Παναγιωτακόπουλος του Winekiosk της Καλαμάτας και του αθηναϊκού Pharaoh βρίσκουμε προσιτά κρασιά σε ποτήρι και σε φιάλη, όλα τους από τον ελληνικό αμπελώνα και όλα ήπιων παρεμβάσεων, αλλά υπάρχουν και πιο σπάνιες φιάλες και πιο σπέσιαλ ποτήρια. Αν, ας πούμε, θέλετε να ανοίξετε μια Αντιγόνη Οικονόμου του 2004, θα τη βρείτε εκεί.
Παράλληλα, μια και γύρω από την οικογένεια υπάρχει ένας κύκλος δημιουργικών φίλων, θα δούμε διάφορα ενδιαφέροντα να συμβαίνουν σε αυτόν τον νέο χώρο, όπως τα Semā live sessions που πραγματοποιούνται κάθε δεύτερη Κυριακή τα απογεύματα και στα οποία ο Ανδρέας θα φωνάζει αγαπημένους φίλους και μουσικούς, επισκέπτες του Feyrouz, που τόσα χρόνια δεν είχε να τους διαθέσει ένα μέρος για να παίξουν. Θα χωράμε σαράντα άτομα για κρασί (δεν σερβίρουν φαγητό εκείνη τη μέρα). Ήδη έχουν γίνει δύο live με τον Γιώργο Νικόπουλο στην κιθάρα και τη φωνή και τον Γιώργο Βεντουρή στο κοντραμπάσο, οι οποίοι ξεκίνησαν από κάλαντα και έφτασαν μέχρι τα ρεμπέτικα της Αμερικής.
«Ήθελα να δω πώς θα είναι να υπάρχει κάτι στο κέντρο της Αθήνας που θα σχετίζεται με το φαγητό και θα είναι πιο cultural based. Ωραίο το business κομμάτι, το γουστάρω κι εγώ, αλλά έχει γεμίσει ξενοδοχεία και Αirbnb εδώ. Αυτή ήταν λοιπόν η ανησυχία μου, αν μπορεί κανείς να φτιάξει ένα καινούργιο κέντρο μνήμης με πράγματα που να αφορούν το αύριο της πόλης», θα μου πει ο Αντρέας για το Feyrouz Transitional Kitchen, που σκοπεύει να είναι κάτι παραπάνω από ένα μικρό εστιατόριο βασισμένο στις συνταγές μιας μεγάλης μαγείρισσας.
Έχουν να ανακοινώσουν και pop-up μενού από γνωστούς, ίσως και μισελενάτους αλλά και ερασιτέχνες μάγειρες αλλά και ενδιαφέροντα σεμινάρια σαν αυτό που έχει κανονιστεί για τις 5 Φεβρουαρίου και στο οποίο θα συναντηθούν ο Άγγελος Τριανταφυλλόπουλος από την ομάδα των Blame the Sun και ο Σωκράτης Μπεληγιάννης από το σαλονικιώτικο Μαιτρ και Μαργαρίτα. Γενικά, δεν θέλουν να κάτσουν σε ησυχία.
Καρόρη 23, από τις 3 το μεσημέρι έως τις 10 το βράδυ, 30-40 ευρώ το άτομο, χωρίς κρασί, κρατήσεις μέσω i-host ή στο 2167005923.
