Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σάμο και, μολονότι έφυγε νωρίς αποκεί για να ξεκινήσει το ταξίδι στη μαγειρική, η καρδιά του δεν έπαψε ποτέ να αναζητά εικόνες, μυρωδιές και γεύσεις που να τον μεταφέρουν νοητά στον τόπο που έχει αγαπήσει και νιώσει περισσότερο. Ο Ανδρέας είναι αδιαμφισβήτητα ένας αναγνωρισμένος και πολυτάλαντος μάγειρας, αλλά περισσότερο είναι ένας ανήσυχος περιηγητής και ένας δαιμόνιος συλλέκτης γαστρονομικών εμπειριών στην πιο απλή και αυθεντική μορφή τους.
Όσοι έχουν δοκιμάσει τα πιάτα του, έχουν να λένε για την αλήθεια που κρύβουν οι γεύσεις του και για την ικανότητά του να ξυπνά μνήμες και να δημιουργεί οικειότητα, συνθέτοντας αγνά υλικά με μοναδική μαεστρία. Όσοι από εμάς τον γνωρίζουμε καλύτερα, ξέρουμε πως ο Ανδρέας δεν μπορεί μακριά από τη γη και τα παράγωγά της. Θέλει συνεχώς να βρίσκεται κοντά σε ό,τι αγαπά. Να επισκέπτεται ελαιώνες, να μαγειρεύει κάτω από λεμονιές, να τριγυρνά σε μποστάνια, να δοκιμάζει αποστάγματα, να ανακαλύπτει παραγωγές που τις έχουν «πονέσει» και τις έχουν μεγαλώσει με αγάπη, να γίνεται κοινωνός της γέννησης και της δημιουργίας, της εξέλιξης και της προσφοράς. Δεν είναι τυχαίο που, όπου κι αν βρίσκεται, δημιουργεί κήπους και έχει τον τρόπο να σμίγει πράσινα φυτά, λουλούδια, δέντρα και βότανα, έτσι ώστε να δημιουργεί μια μικρογραφία της ελληνικής εξοχής.
Όταν έμαθα για το νέο του εγχείρημα, το tagaθόn, με πρωταγωνιστές ελληνικά προϊόντα, το θεώρησα φυσικό και επόμενο. Μετά τα ταξίδια του σε όλη την Ελλάδα αλλά και τη γνωριμία του με μικρούς παραγωγούς, μου φάνηκε λογικό να θέλει να κάνει κάτι περισσότερο για να αναδείξει το έργο τους και να συμβάλει με τον τρόπο του στην αναγνώρισή τους.
Τον επισκέφτηκα για να περιπλανηθώ με ησυχία στα ράφια του και να ακούσω από το στόμα του όλες εκείνες τις μαγικές ιστορίες που βρίσκονται πίσω από τους Έλληνες παραγωγούς, οι οποίοι επιμένουν να δημιουργούν εξαιρετικά προϊόντα με πείσμα και θέληση. Από τις πρώτες κουβέντες που ανταλλάξαμε, κατάλαβα πόσο χαρούμενος είναι για όλο αυτό:
Οι αγνές πρώτες ύλες παίζουν καθοριστικό ρόλο σε κάθε πιάτο και τα συγκεκριμένα προϊόντα μπορούν να υποστηρίξουν με τον τρόπο τους κάθε κουζίνα, σε όποιον τόπο κι αν βρίσκονται.
«Η σκέψη μου πάντα ήταν πώς να βρω τρόπο να υποστηρίξω την ελληνική γη και τους παραγωγούς της, που δημιουργούν αυτά τα εξαιρετικά προϊόντα, γιατί αυτό πρεσβεύει το tagaθόn. Πολλά χρόνια τώρα ταξιδεύω στην Ελλάδα για να γευτώ και να συναντήσω τους ανθρώπους που αγαπούν τον τόπο τους και δημιουργούν με απόλυτη αγάπη και μεράκι τα μοναδικά προϊόντα!
Τo tagaθόn είναι η δική μου κατάθεση τιμής προς την Ελλάδα που αγαπώ, σέβομαι και ονειρεύομαι. Με λίγα λόγια, το tagaθόn είναι το προσωπικό μου "ανθολόγιο"! Διαλέγω τα καλύτερα προϊόντα απ’ όλη την Ελλάδα και θέλω να τα προωθήσω όχι μόνο στη χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό, για να μάθουν όλοι τη σπουδαιότητα, τη μοναδικότητα και την υπεροχή τους σε σχέση με αντίστοιχα προϊόντα που υπάρχουν σε οποιοδήποτε άλλο μέρος της γης.
Εστιάζω σε μικρές παραγωγές προϊόντων και μέσα από αυτή την ενέργεια θέλω να δώσω μια "πιστοποίηση" σε αυτούς τους εξαιρετικούς παραγωγούς, οι οποίοι καλλιεργούν με πάθος, αφιερώνοντας τη ζωή τους στη γη. Οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληροί ένα προϊόν για να φέρει τη σφραγίδα tagaθόn είναι πολλές και έχουν να κάνουν με τον τρόπο που αυτό καλλιεργείται, παράγεται, περνάει από επεξεργασία και διατίθεται.
Για να το επιλέξω, δεν μου αρκεί να δοκιμάσω τη γεύση του. Θέλω να μάθω τα πάντα για την ιστορία του, την πορεία του, τις αξίες που πρεσβεύει και τους ανθρώπους που βρίσκονται πίσω του. Το φαγητό έχει ψυχή και οι πρώτες ύλες που το δημιουργούν οφείλουν να έχουν χαρακτήρα και ήθος».
Βλέπω βότανα, ροφήματα, μπαχάρια και αποξηραμένους ανθούς. Μικρά πουγκιά, βαζάκια και craft boxes γεμάτα από μυρωδιές της ελληνικής γης. Όλα μέσα σε υπέροχο packaging, δουλεμένα με μεράκι, με εντυπωσιάζουν ευχάριστα και με παρακινούν να τα γνωρίσω ακόμη καλύτερα. Συνειδητοποιώ ότι στην Ελλάδα γίνεται πια σοβαρή δουλειά με τους μικρούς παραγωγούς και χαίρομαι. Ίσως με αυτόν τον τρόπο πειστούν αρκετοί πως έχει νόημα να παραμείνουν στην ελληνική επαρχία, να ασχοληθούν με τη γη της και να την κάνουν να ευδοκιμήσει ξανά. Μεταφέρω τις σκέψεις μου στον Αντρέα, που συνεχώς βρίσκεται στη διαδικασία ανεύρεσης νέων παραγωγών και πολύτιμων προϊόντων, και συμφωνεί μαζί μου:
«Οι μικροί παραγωγοί κάνουν σοβαρή δουλειά, μελετημένη στη λεπτομέρεια. Σε όλη τη χώρα υπάρχουν καλλιέργειες, μικρές βιοτεχνίες, τυροκομεία, φάρμες και οινοποιεία με αξιόλογες εγκαταστάσεις, όραμα και μεγάλες δυνατότητες εξέλιξης. Όλο αυτό είναι τρομερά αισιόδοξο και ελπιδοφόρο. Η ελληνική ύπαιθρος έχει ανάγκη από ανθρώπους που θα τη σεβαστούν και θα της αφιερωθούν με πίστη και αγάπη».
Ακούω τον Αντρέα να μιλάει και ξέρω πως πίσω από όλα αυτά κρύβονται οι μνήμες του, η παιδική του ηλικία στους αγρούς της Σάμου, τα πρώτα του ερεθίσματα και η αδιάκοπη ανάγκη του να μοιραστεί με τους γύρω του την ομορφιά της απλής ζωής. Τον ρωτώ αν επισκέπτεται το νησί του και αν συνεχίζει να εμπνέεται από αυτό:
«Μυρωδικά, βότανα, χόρτα της άνοιξης, ελαιόλαδο και πολλά άλλα αγαθά παράγει η γη του τόπου μου. Αν κάτι ξεχωρίζω και αγαπώ, όμως, είναι σίγουρα το διάσημο κρασί της Σάμου. Μεγάλωσα στους αμπελώνες και έμαθα από νωρίς να εκτιμώ και να σέβομαι το αμπέλι και τον κόπο των ανθρώπων για να το καλλιεργήσουν. Σίγουρα πολύτιμο, μια και σχεδόν όλες οι μέρες του χρόνου έχουν να κάνουν με την καλλιέργειά του. O τρύγος το καλοκαίρι είναι μια δύσκολη δουλειά, αλλά παράλληλα και γιορτή, ανταμοιβή για τους κόπους ενός ολόκληρου έτους».
Παίρνω στα χέρια μου μια συσκευασία ελαιόλαδου. Ο παραγωγός της, από την Κέρκυρα, θέλοντας να τιμήσει το φαρμακείο των προγόνων του, το έχει συσκευάσει σε ένα μπουκαλάκι που αντιγράφει ένα κλασικό μπουκαλάκι για σιρόπι. Καταλαβαίνω πως πίσω από κάθε προϊόν υπάρχει μια όμορφη ιστορία που κάποιος έχει την ανάγκη να μοιραστεί μαζί μας.
Παρ’ όλα αυτά, αναρωτιέμαι αν αυτά τα προϊόντα μπορούν να ενσωματωθούν στην καθημερινή μας κουζίνα και αν ο Αντρέας τα χρησιμοποιεί στις συνταγές του ή έχουν έναν ρόλο guest και μια παρουσία περισσότερο φιλολογική και λιγότερο πρακτική. Τον ρωτάω σχετικά και σπεύδει να με διαβεβαιώσει πως μπροστά μου βρίσκονται μερικά διαμάντια της ελληνικής παραγωγής που μπορούν να αναβαθμίσουν το καθημερινό μας μαγείρεμα και να προσθέσουν γεύση και ποιότητα σε κάθε πιάτο ή κάθε παρασκευή μας:
«Το tagaθόn, με τα προϊόντα του, είναι μέρος της μαγειρικής μου φιλοσοφίας, οπότε έχουν τη θέση που τους αξίζει σε όλα τα μενού μου αλλά και στο καθημερινό μου φαγητό και σε αυτό που μου αρέσει να μαγειρεύω στους δικούς μου ανθρώπους.
Πρόκειται για προϊόντα που ταιριάζουν στις μαγειρικές συνήθειες και αξίες κάθε οικογένειας: το ελαιόλαδο, η βάση της καλής μαγειρικής, ο συνδετικός κρίκος των γεύσεων και της ισορροπίας σε ένα φαγητό, τα αποξηραμένα βότανα και τα αφεψήματα, που μοσχομυρίζουν ελληνική φύση, οι μοναδικές ποικιλίες από σπάνια μέλια που παράγονται ανά την Ελλάδα, σπάνια όσπρια και ξηροί καρποί, όπως η φακή Εγκλουβής και το ρεβίθι της Λήμνου, η φάβα Σχοινούσας και το τραγανό φιστίκι με ανθό αλατιού και, βεβαίως, το μαγικό κρασί της Σάμου».
Συνεχίζουμε τη συζήτηση και μου τονίζει συχνά πως οι αγνές πρώτες ύλες παίζουν καθοριστικό ρόλο σε κάθε πιάτο και πως τα συγκεκριμένα προϊόντα μπορούν να υποστηρίξουν με τον τρόπο τους κάθε κουζίνα, σε όποιον τόπο κι αν βρίσκονται: «Θεωρώ πως οι άνθρωποι γενικότερα οφείλουν να σέβονται και να νοιάζονται τον εαυτό τους και να κάνουν το καλύτερο δυνατό για τη διατροφή τους. Επιλέγοντας προϊόντα υψηλής ποιότητας, συνεισφέρουν στην ποιότητα της ζωής τους. Αν μέσα από το tagaθόn βρουν τον τρόπο να μυηθούν στην ποιοτική διατροφή, θα ήμουν ευτυχής».
Πιστεύοντας ότι υπάρχει μια δυναμική τάση επιστροφής στις ρίζες μας και εξερεύνησης της ελληνικής και μεσογειακής διατροφής, θεωρώ ότι το tagaθόn έφτασε στη ζωή μας την καλύτερη στιγμή. Θέλω να μάθω αν και εκείνος πιστεύει ότι υπάρχει ένα ανάλογο ρεύμα και αν αυτό στάθηκε η αιτία για να ξεκινήσει αυτή την επιχείρηση:
«Πρεσβεύω χρόνια την ελληνική κουζίνα και την υπηρετώ με κάθε τρόπο. Είναι πεποίθησή μου πως έχει βάθος, ιστορία και τέχνη και πως οι ελληνικές πρώτες ύλες μπορούν να την υποστηρίξουν και να της δώσουν τη δυνατότητα να φτιάξει γαστρονομικούς θησαυρούς. Σε όποιο μέρος κι αν βρεθώ, δεν σταματώ να την υποστηρίζω και να την κοινωνώ στους άλλους. Δεν είναι τάση αυτό αλλά εσωτερική ανάγκη και αλήθεια. Γι’ αυτό και το tagaθόn σχεδιάστηκε με μεγάλη προσοχή και στόχο να γίνεται αντιληπτό από την πρώτη στιγμή που φτάνει το κουτί στον αποδέκτη, πως πρόκειται για κάτι εξαιρετικά πολύτιμο που βρίσκεται στα χέρια του.
Τα συγκεκριμένα κουτιά θα ήθελα να φτάσουν σε κάθε γωνιά της γης. Από τα ταξίδια μου, τις κουζίνες όπου έχω δουλέψει και τους ανθρώπους που έχω συναντήσει, έχω αντιληφθεί εξαιρετικό ενδιαφέρον και αγάπη για τις γεύσεις της Ελλάδας. Οι λαοί της Βόρειας Ευρώπης, οι Αργεντίνοι αλλά και οι Ασιάτες, που η κουζίνα τους διαφέρει πάρα πολύ από τη δική μας, αγαπούν την ελληνική κουλτούρα για το φαγητό της και δείχνουν έντονη επιθυμία να εντάξουν τα ελληνικά προϊόντα στις παρασκευές τους».
Φυσικά, το tagaθόn δεν έγινε από τη μια στιγμή στην άλλη, ούτε και έχει σκοπό να ολοκληρωθεί ποτέ, αφού ο Αντρέας έχει στόχο να το εμπλουτίζει συνεχώς με καινούργια προϊόντα αλλά και να εμπνέεται boxes με διάφορες συνθέσεις και concepts. Έτοιμο είναι το ανοιξιάτικο box, με χαρούμενα αυτοκόλλητα στην εξωτερική του συσκευασία και πεντανόστιμο περιεχόμενο, όπως μπισκότα με μαχλέπι, βιολογική μαρμελάδα βατόμουρο, φιστίκια Αιγίνης με ανθό αλατιού και ροζ πιπέρι αλλά και ένα σοκολατένιο πασχαλιάτικο αυγό-έκπληξη.
Τον ρωτάω για τα άμεσα σχέδιά του και βλέπω ένα μεγάλο χαμόγελο να σχηματίζεται στο πρόσωπό του: «Στις είκοσι μέρες που είναι στον αέρα έχει αποτυπωθεί ένα μικρό ποσοστό των δυνατοτήτων του. Είμαι ευτυχής γιατί έχω σχεδιάσει τα επόμενα βήματα και η εξέλιξή του, μέρα με τη μέρα, θα είναι όλο και πιο ενδιαφέρουσα. Επίτρεψέ μου να σου πω πως η υποστήριξη και τα σχόλια που λαμβάνω από τον κόσμο μού δίνουν τη δύναμη να συνεχίσω. Και το "ευχαριστώ" είναι το λιγότερο που μπορώ να πω».
Λίγο πριν φύγω, μου μαγειρεύει ένα κριθαράκι που μυρίζει άνοιξη και χαρά. Μπορεί ένα πιάτο να σε κάνει να δεις τα πράγματα πιο αισιόδοξα; Φυσικά μπορεί. Δοκίμασε το κριθαράκι του Ανδρέα και θα καταλάβεις ακριβώς τι εννοώ.
Κριθαράκι με πιπεριά Φλωρίνης, σπαράγγια και ποσέ αυγό
Υλικά
(για 2 άτομα)
Για το κριθαράκι
200 γρ. κριθαράκι
Πιπεριά Φλωρίνης
½ πράσο ψιλοκομμένο
4 κ.σ. ελαιόλαδο
Ξύσμα από ½ λεμόνι
500 γρ. ζωμός λαχανικών
2 κ.σ. μάραθο ή βασιλικό ή κάποιο άλλο αρωματικό της αρεσκείας σας
Αλάτι - πιπέρι
Για το σερβίρισμα
8 ψητά σπαράγγια
2 αυγά ποσέ
50 γρ. φέτα σε τρίμμα
Ελαιόλαδο
Καπνιστό μπούκοβο
Εκτέλεση
Βάζω σε μια χαμηλή κατσαρόλα το λάδι, προσθέτω το πράσο και σοτάρω για λίγα λεπτά να μαραθεί.
Ρίχνω το κριθαράκι, αλάτι, πιπέρι, ανακατεύω μέχρι να γυαλίσει, ρίχνω τον ζωμό και αφήνω να μαγειρευτεί για 10 λεπτά περίπου, μέχρι να μαλακώσει.
Προσθέτω το ξύσμα, το μάραθο, ανακατεύω και κατεβάζω από τη φωτιά.
Σερβίρω σε πιάτο ρηχό, τοποθετώ όμορφα τα σπαράγγια, στη μέση βάζω το αυγό, σκορπάω τη φέτα, περιχύνω με το ελαιόλαδο, πασπαλίζω με μπούκοβο, μυρωδικά και σερβίρω αμέσως.
Ανακάλυψε τα tagaθόn γαστρονομικά κουτιά:
Instagram: mytagathon
FB page: My Tagathon
