«Ο Πέτρος και ο Λύκος»: Ένα νέο ουζερί στο Χαλάνδρι

«Ο Πέτρος και ο Λύκος»: Ένα νέο ουζερί στο Χαλάνδρι Facebook Twitter
Στο νέο μαγαζί αποφασίστηκε το μενού να περιλαμβάνει μόνο ψάρια και θαλασσινά.
0

Βρίσκεται σε ένα από τα πιο κεντρικά σημεία του Χαλανδρίου, στην πλατεία Ελευθερωτών, σε μια γαστρονομική πιάτσα και ένα σημείο που του επιτρέπει να βγάζει τραπεζάκια έξω, πάνω στο γκαζόν.


Η πρόσοψή του μικρή, απλή και περιποιημένη. Το ίδιο και τα τραπεζάκια του. Μια φίλη που το εντόπισε αμέσως μόλις άνοιξε –κλείνει μόλις μία εβδομάδα λειτουργίας– μου πρότεινε να το επισκεφτώ και έτσι έγινε.

Έφτασα Κυριακή, νωρίς το απόγευμα, όταν η κίνηση είχε σπάσει. Στην είσοδο του μαγαζιού καθόταν η Μάγδα, μαγείρισσα και σύντροφος του ενός εκ των δύο ιδιοκτητών, η οποία είχε όλη τη διάθεση να μου πει την ιστορία της και την ιστορία του μαγαζιού. Δεν είναι χθεσινή στην κουζίνα η Μάγδα. Για χρόνια διατηρούσαν με τον άντρα της μια ταβέρνα στη Σκύρο και έχει περάσει πολλές σεζόν μαγειρεύοντας καθημερινά πολλές και διάφορες νοστιμιές της ελληνικής κουζίνας. Στο νέο μαγαζί αποφασίστηκε το μενού να περιλαμβάνει μόνο ψάρια και θαλασσινά.

«Θέλαμε ένα μικρό, αυθεντικό ουζερί. Κάτι που να θυμίζει νησί και να μπορεί ο καθένας να απολαμβάνει θάλασσα, χωρίς να πληρώνει μια περιουσία» μου εξηγεί η Μάγδα και μου φέρνει να δω τις τιμές, οι οποίες είναι πραγματικά πολύ μετρημένες.

Η Μάγδα έχει το ένστικτο της μητέρας μαγείρισσας. Θέλει οι καλεσμένοι της να χορτάσουν και να το απολαύσουν. Γι' αυτό και το φαγητό της έχει σπιρτάδα και ουσία. 


Τα ποτήρια γέμισαν με τσίπουρο και οι πρώτοι μεζέδες έκαναν την εμφάνισή τους. Τα βραστά λαχανικά, σωστά βρασμένα και σερβιρισμένα με καλό, πλούσιο λάδι, παίρνουν τη θέση τους στο κέντρο του τραπεζιού. Η πατατοσαλάτα, με φρέσκο κρεμμυδάκι και πιπεριά Φλωρίνης, με κερδίζει με την απλότητά της και μου θυμίζει οικογενειακά τραπέζια της παιδικής μου ηλικίας. Το ίδιο και η μελιτζανοσαλάτα, που προδίδει τη βορειοελλαδίτικη καταγωγή της Μάγδας, με ψητή μελιτζάνα που λιώνει μέσα στην πιπεριά Φλωρίνης και σωστή ένταση στο σκόρδο. Θα μπορούσα να τη φάω όλη, κουταλιά-κουταλιά, αλλά είχε φτάσει η φάβα στο τραπέζι και ηρέμησαν λίγο τα πολίτικα ένστικτά μου με την απαλή, ήπια γεύση της, που φέρνει μια ισορροπία όταν βρίσκεται σε τραπέζια με μεζέδες.

«Ο Πέτρος και ο Λύκος»: Ένα νέο ουζερί στο Χαλάνδρι Facebook Twitter
Η πατατοσαλάτα με φρέσκο κρεμμυδάκι και πιπεριά Φλωρίνης.
«Ο Πέτρος και ο Λύκος»: Ένα νέο ουζερί στο Χαλάνδρι Facebook Twitter
Εξαιρετικό λιαστό χταπόδι.


Ακολούθησε  ο μαρινάτος γαύρος. «Σαράντα οκτώ ώρες τον προετοιμάζω. Τις μισές μέσα το αλάτι και τις άλλες μισές μέσα στο ξίδι» μου επισημαίνει η Μάγδα, περιμένοντας με αγωνία να δοκιμάσω. Τελικά, ο γαύρος αποδείχτηκε εξαιρετικός. Ως άνθρωπος που θα μπορούσα καθημερινά να τρώω το συγκεκριμένο παστό ψαράκι, πιστεύω ότι η εκδοχή της Μάγδας είναι παραπάνω από προσεγμένη.


Εκεί που θέλω να σταθώ, όμως, είναι στην αγωνία που έχει η μαγείρισσα κάθε φορά που δοκιμάζω κάτι. Αν και, συζητώντας μαζί της, καταλαβαίνω ότι έχει εμπιστοσύνη στη μαγειρική της, περιμένει να ακούσει τον καλό λόγο από εμένα για να επιβεβαιωθεί και να σιγουρευτεί ότι όλα είναι νόστιμα.

Αυτό για μένα είναι ο κύριος λόγος που το μαγαζί έχει εξαιρετικά μεγάλες πιθανότητες να πετύχει και να αποκτήσει πιστή πελατεία. Η Μάγδα έχει το ένστικτο της μητέρας μαγείρισσας. Θέλει οι καλεσμένοι της να χορτάσουν και να το απολαύσουν. Γι' αυτό και το φαγητό της έχει σπιρτάδα και ουσία. Θα έλεγα πως είναι μαμαδίστικα νόστιμο, αλλά είναι κλισέ και θα το αποφύγω. Προτιμώ να πω ότι το μαγείρεμά της είναι αυθεντικό και με μνήμες. Ένα πέρασμα από τις παλιές κουζίνες, από τις οποίες έβγαιναν μαγειρικά θαύματα με τις πιο απλές πρώτες ύλες.

«Ο Πέτρος και ο Λύκος»: Ένα νέο ουζερί στο Χαλάνδρι Facebook Twitter
Τίμιες μερίδες και ταβερνιάρικο τηγάνισμα. απ' αυτό που θέλεις για να πίνεις ακόμα πιο εύκολα το τσίπουρό σου.


Εξαιρετικό ήταν και το λιαστό χταπόδι. Μεγάλο πλοκάμι, σωστά ψημένο, διατηρούσε όλους τους χυμούς του και ταίριαζε τέλεια με την πολίτικη σαλάτα που το συνόδευε.


Από ψάρια, δοκίμασα μπακαλιαράκια και κουτσομούρες, και τα δυο στο τηγάνι. Τίμιες μερίδες και ταβερνιάρικο τηγάνισμα, απ' αυτό που θέλεις για να πίνεις ακόμα πιο εύκολα το τσίπουρό σου. Το μενού δεν έχει μεγάλα ψάρια. Περιορίζεται σε ό,τι καλό βγάζει ο ψαράς από τα μικρά και προσφέρει ό,τι πιο φρέσκο υπάρχει στην αγορά. Μόλις, όμως, κρυώσει ο καιρός, στον «Πέτρο και τον Λύκο» θα μπορούν όλοι να απολαμβάνουν ψαρόσουπα καθημερινά και αυτό θα εκτιμηθεί σίγουρα από τους καλοφαγάδες επισκέπτες.

«Ο Πέτρος και ο Λύκος»: Ένα νέο ουζερί στο Χαλάνδρι Facebook Twitter
Τα βραστά λαχανικά, σωστά βρασμένα και σερβιρισμένα με καλό, πλούσιο λάδι.
«Ο Πέτρος και ο Λύκος»: Ένα νέο ουζερί στο Χαλάνδρι Facebook Twitter
Kαλαμαράκι τηγανητό.


Στις επιλογές που δίνει το μικρό, αλλά σωστά στοχευμένο μενού είναι ακόμη ο μπακαλιάρος σκορδαλιά, τα μύδια αχνιστά, η γούνα ψητή, το καπνιστό σκουμπρί και η καπνιστή πέστροφα, το γαριδάκι καθώς και οι σουπιές, φρικασέ ή κοκκινιστές. Στο μέλλον θα προστεθούν κι άλλα πιάτα και το μενού θα ανανεώνεται συνεχώς. Εξάλλου, η Μάγδα έχει σκοπό να δημιουργεί πιάτα ημέρας για να διατηρεί το ενδιαφέρον των επισκεπτών και να μπορεί να εκμεταλλεύεται, όπως θέλει, τα υλικά κάθε εποχής.


Μέχρι να φύγω, στο τραπέζι μας είχαν μαζευτεί οι γυναίκες και των δύο οικογενειών που δημιούργησαν το ουζερί. Τα ποτήρια δεν σταμάτησαν να γεμίζουν, οι εξομολογήσεις έπεφταν στο τραπέζι όσο γρήγορα έρχονταν και οι μεζέδες και η ατμόσφαιρα απέπνεε αληθινή ζωή. Δεν ξέρω πόσα μαγαζιά έχουν μαζευτεί στο Χαλάνδρι. Αυτό που ξέρω είναι ότι ο «Πέτρος και ο Λύκος» θα ξεχωρίσει γιατί δεν νιώθει καμιά ανάγκη να προσποιηθεί.

«Ο Πέτρος και ο Λύκος»: Ένα νέο ουζερί στο Χαλάνδρι Facebook Twitter
Το μενού δεν έχει μεγάλα ψάρια. Περιορίζεται σε ό,τι καλό βγάζει ο ψαράς από τα μικρά και προσφέρει ό,τι πιο φρέσκο υπάρχει στην αγορά.


«Ο Πέτρος και ο Λύκος», πλατεία Ελευθερωτών 8, Χαλάνδρι, +30 693 6543060, Instagram

Γεύση
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Γεύση / Πούλοι και κουκνούκοι, τα ζυμαρένια ειδώλια της Ανάστασης

Ευφάνταστα τσουρέκια και καλιτσούνια της Λαμπρής, που βγαίνουν σε ποικίλα σχήματα και εκδοχές στα νησιά του Αιγαίου, θυμίζουν ζυμαρένια μικρογλυπτά και αναδίδουν την αρχοντική ευωδιά των ημερών.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Πώς ο Ιωσήφ Ζησιάδης δημιούργησε το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς ένας πρώην υπουργός της Ελβετίας έγινε ο μοναδικός οινοποιός της Πάτμου

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον Ιωσήφ Ζησιάδη, έναν άνθρωπο με πολυδιάστατη πορεία που κάποια στιγμή αποφάσισε να δημιουργήσει το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου.
THE LIFO TEAM
Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

Γεύση / Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

H Αθήνα έχει πολλά στριτφουντάδικα. Όμως κάποια νέα, εκτός από το ότι ανεβάζουν το επίπεδο, έχουν καταφέρει να γίνουν instant συνήθεια για το προσεγμένο φαγητό τους, αλλά όχι μόνο γι' αυτό.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Σουπιοπίλαφο

Γεύση / Σουπιοπίλαφο: Η μυστηριώδης γεύση του Αιγαίου

Από τον μινωικό πολιτισμό και τα κύπελλα του μέχρι τα σύγχρονα τσουκάλια, το μελάνι της σουπιάς συνεχίζει να αφήνει το αποτύπωμά του, ενώ το σουπιοπίλαφο αναδεικνύει τη μοναδικότητά του, τόσο στην εμφάνιση όσο και στο γευστικό του αποτέλεσμα.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Από Άγιο Όρος στην Κρήτη: Πώς μαγειρεύει η Ελλάδα τον μπακαλιάρο

Γεύση / Από το Άγιο Όρος στην Κρήτη: Πώς μαγειρεύει η Ελλάδα τον μπακαλιάρο

Σε μακαρονάδα ή παστός με ρεβίθια, ή λεμονάτος με ολόκληρα κρεμμύδια: Από το ένα πέλαγος στο άλλο, το τελετουργικό μας πιάτο παίρνει διαφορετικές μορφές, αποτελώντας ένα εκλεκτό έδεσμα της ελληνικής cucina povera.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ