Ξινόμαυρο: Μια ελληνική ποικιλία σταφυλιού έχει πλέον τη δική της Παγκόσμια Ημέρα

Ξινόμαυρο: Μια ελληνική ποικιλία σταφυλιού έχει πλέον τη δική της Παγκόσμια Ημέρα Facebook Twitter
Το Ξινόμαυρο αναγνωρίζεται ήδη, εκτιμάται, επαναπροσδιορίζεται, εξελίσσεται και, κυρίως, αγαπιέται, κερδίζοντας συνεχώς φίλους σε αρκετές χώρες. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
1

Μια θαυμάσια ιδέα γεννήθηκε και υλοποιείται φέτος για πρώτη φορά από την ένωση οινοποιών «Οίνοι Βορείου Ελλάδας», διακρίνοντας τη σπουδαιότητα και μοναδικότητα της ποικιλίας Ξινόμαυρο, μίας από τις πλέον αξιόλογες του ελληνικού αμπελώνα. Πρόκειται για την καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας Ξινόμαυρου που ορίζει την 1η Νοεμβρίου ως ημέρα του εορτασμού της και απευθύνεται σε όλο τον κόσμο, όπως και κάθε άλλη παρόμοια εορταστική ημέρα αμπελοοινικής ποικιλίας. Το Ξινόμαυρο, άλλωστε, αποτελεί μία από τις τέσσερις ποικιλίες-πρεσβευτές της Ελλάδας, μαζί με το Ασύρτικο, το Μοσχοφίλερο και το Αγιωργίτικο.

Ο οινοποιητικός κλάδος τα τελευταία χρόνια έχει πραγματοποιήσει σημαντικά και επιτυχή βήματα τόσο στην παραγωγή εκλεκτών κρασιών όσο και στη βελτίωση της εικόνας του ελληνικού αμπελώνα και κρασιού εντός και εκτός συνόρων. Σε αυτό το πλαίσιο είναι ξεκάθαρο πως οι γηγενείς ποικιλίες αξίζουν να αποκτήσουν στη συνείδηση των καταναλωτών τη θέση που τους αξίζει, ισάξια με τις διεθνείς ποικιλίες.

Το Ξινόμαυρο αναγνωρίζεται ήδη, εκτιμάται, επαναπροσδιορίζεται, εξελίσσεται και, κυρίως, αγαπιέται, κερδίζοντας συνεχώς φίλους σε αρκετές χώρες. Η ονομασία του προέρχεται από τη σύνθεση των λέξεων «όξινο» και «μαύρο». Καλλιεργείται κυρίως στο ψυχρό κλίμα της Μακεδονίας και γύρω από τον Όλυμπο.

Το Ξινόμαυρο αναγνωρίζεται ήδη, εκτιμάται, επαναπροσδιορίζεται, εξελίσσεται και, κυρίως, αγαπιέται, κερδίζοντας συνεχώς φίλους σε αρκετές χώρες. Η ονομασία του προέρχεται από τη σύνθεση των λέξεων «όξινο» και «μαύρο». Καλλιεργείται κυρίως στο ψυχρό κλίμα της Μακεδονίας και γύρω από τον Όλυμπο.

Ξινόμαυρο: Μια ελληνική ποικιλία σταφυλιού έχει πλέον τη δική της Παγκόσμια Ημέρα Facebook Twitter
ΝΑΟΥΣΑ ALTA, Αμπελώνες Θυμιόπουλου, Τρίλοφο Νάουσας / ΡΑΨΑΝΗ ΝΤΟΥΓΚΟΥ, Οινοποιείο Ντούγκος, Ραψάνη Λάρισας / ΝΑΟΥΣΑ ΔΑΛΑΜΑΡΑ, Οινοποιείο Δαλαμάρα, Νάουσα / ΡΑΨΑΝΗ ΛΙΑΠΗ, Κωνσταντίνος Λιάπης, Ραψάνη Λάρισας. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

 

Τέσσερις είναι οι ζώνες παραγωγής οίνων Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) της ποικιλία Ξινόμαυρο. Στη Νάουσα και στο Αμύνταιο τη συναντάμε μονοποικιλιακή, ενώ στη Γουμένισσα σε χαρμάνι μαζί με την ποικιλία Νεγκόσκα και στη Ραψάνη μαζί με τις ποικιλίες Κρασάτο και Σταυρωτό. Παράλληλα, την ποικιλία θα τη συναντήσουμε σε χαρμάνια τόσο με γηγενείς όσο και με διεθνείς ποικιλίες. Σημαντική λεπτομέρεια είναι ότι υπάρχουν αρκετοί κλώνοι Ξινόμαυρου, με αποτέλεσμα (εκτός από το μικροκλίμα κάθε περιοχής) να δίνουν ελαφρώς διαφορετικά γευστικά χαρακτηριστικά. Για παράδειγμα, οι φυτεύσεις του καλού οινολόγου δρος Γιάννη Βογιατζή στο Βελβεντό Κοζάνης είναι κλώνος Χ3, που δίνει περισσότερο φρούτο.

Ως μια πολυδύναμη ποικιλία μπορεί να δώσει κρασιά εξαιρετικά δομημένα, με στυλ και χαρακτήρα που ξεχωρίζουν, όπως και με δυνατότητα μακρόχρονης παλαίωσης. Επίσης, προσφέρει πλήρες εύρος στους τύπους κρασιών που παράγει, ερυθρούς, ροζέ και λευκούς (blanc de noir), αφρώδεις, φρέσκους, παλαιωμένους, μέχρι και αποστάγματα. Λόγω του στιβαρού της χαρακτήρα, αρκετοί βρίσκουν ότι μοιάζει με Nebbiolo, την αγαπημένη ποικιλία από το Piedmont της βορειοδυτικής Ιταλίας. Ανάμεσα στις πολυάριθμες ετικέτες που μπορείτε να βρείτε σε κάβες, wine bars και εστιατόρια, σας προτείνουμε κάποιες με εντελώς διαφορετικό μεταξύ τους χαρακτήρα. Δοκιμάστε, για να ανακαλύψετε το στυλ που σας ταιριάζει.

Ξινόμαυρο: Μια ελληνική ποικιλία σταφυλιού έχει πλέον τη δική της Παγκόσμια Ημέρα Facebook Twitter
ΞΙΝΟΜΑΥΡΟ NATURE Rosé, Oenos Nature, Τρίλοφο Νάουσας / ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑ ΧΑΤΖΗΒΑΡΥΤΗ, Οινοποιείο Χατζηβαρύτη, Γουμένισσα Κιλκίς / ΕΥΩΔΕΑΣ, Κτήμα Κελεσίδη, Γιαννακοχώρι Νάουσας / ΑΣΠΡΟ ΑΠΟ ΜΑΥΡΟ, Κτήμα Χρυσοχόου, Στράντζα Νάουσας. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Ξινόμαυρο: Μια ελληνική ποικιλία σταφυλιού έχει πλέον τη δική της Παγκόσμια Ημέρα Facebook Twitter
ΑΜΥΝΤΑΙΟΝ Rosé demi-sec, Ε.Α.Σ. Αμύνταιου, Αμύνταιο Φλώρινας / ΞΙΝΟΜΑΥΡΟ Rosé, Κτήμα Γεροβασιλείου, Επανομή Θεσσαλονίκης / ΚΑΡΑΝΙΚΑ BRUT, Κτήμα Καρανίκα, Αμύνταιο Φλώρινας / ΚΑΛΗ ΡΙΖΑ, Κτήμα Κυρ-Γιάννη, Αμύνταιο Φλώρινας. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
Γεύση
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πώς ο Ιωσήφ Ζησιάδης δημιούργησε το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς ένας πρώην υπουργός της Ελβετίας έγινε ο μοναδικός οινοποιός της Πάτμου

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και ο Παναγιώτης Ορφανίδης φιλοξενούν τον Ιωσήφ Ζησιάδη, έναν άνθρωπο με πολυδιάστατη πορεία που κάποια στιγμή αποφάσισε να δημιουργήσει το μοναδικό οινοποιείο της Πάτμου.
THE LIFO TEAM
Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

Γεύση / Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

H Αθήνα έχει πολλά στριτφουντάδικα. Όμως κάποια νέα, εκτός από το ότι ανεβάζουν το επίπεδο, έχουν καταφέρει να γίνουν instant συνήθεια για το προσεγμένο φαγητό τους, αλλά όχι μόνο γι' αυτό.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Σουπιοπίλαφο

Γεύση / Σουπιοπίλαφο: Η μυστηριώδης γεύση του Αιγαίου

Από τον μινωικό πολιτισμό και τα κύπελλα του μέχρι τα σύγχρονα τσουκάλια, το μελάνι της σουπιάς συνεχίζει να αφήνει το αποτύπωμά του, ενώ το σουπιοπίλαφο αναδεικνύει τη μοναδικότητά του, τόσο στην εμφάνιση όσο και στο γευστικό του αποτέλεσμα.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Από Άγιο Όρος στην Κρήτη: Πώς μαγειρεύει η Ελλάδα τον μπακαλιάρο

Γεύση / Από το Άγιο Όρος στην Κρήτη: Πώς μαγειρεύει η Ελλάδα τον μπακαλιάρο

Σε μακαρονάδα ή παστός με ρεβίθια, ή λεμονάτος με ολόκληρα κρεμμύδια: Από το ένα πέλαγος στο άλλο, το τελετουργικό μας πιάτο παίρνει διαφορετικές μορφές, αποτελώντας ένα εκλεκτό έδεσμα της ελληνικής cucina povera.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια