Αισιόδοξα νέα για τον καρκίνο: Μειώνονται οι θάνατοι από τους όγκους του παχέος εντέρου

Αισιόδοξα νέα για τον καρκίνο: Μειώνονται οι θάνατοι από τους όγκους του παχέος εντέρου Facebook Twitter
0

Ένα αισιόδοξο μήνυμα στέλνει στους ασθενείς η Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ιατρικής Ογκολογίας καθώς οι θάνατοι από καρκίνο του παχέος εντέρου αναμένεται να εμφανίσουν το 2018 στην Ευρωπαϊκή Ένωση ενθαρρυντική μείωση περίπου 7% σε σχέση με το 2012, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις επιστημόνων της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ιατρικής Ογκολογίας.

Οι ερευνητές έκαναν λόγο για μια από μεγάλες «ιστορίες επιτυχίας» της κλινικής ογκολογίας των τελευταίων 30 ετών στην Ευρώπη, καθώς προβλέπουν ότι οι θάνατοι θα συνεχίσουν να πέφτουν φέτος στα περισσότερα είδη καρκίνου. Οι μόνες εξαιρέσεις είναι οι θάνατοι από καρκίνους του παγκρέατος και των πνευμόνων στις γυναίκες, που συνεχίζουν να εμφανίζουν ανοδική τάση.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Κάρλο λα Βέκια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Μιλάνου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ογκολογικό περιοδικό "Annals of Oncology", προβλέπουν ότι το 2018 ο καρκίνος του εντέρου θα σκοτώσει 98.000 άνδρες και 79.400 γυναίκες, συνολικά 177.400 ασθενείς, το δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό θανάτων μεταξύ όλων των καρκίνων (μετά τον καρκίνο των πνευμόνων).

Παρόλο που σε απόλυτους αριθμούς έχουν αυξηθεί οι θάνατοι σε σχέση με το 2012, λόγω της συνεχούς αύξησης του πληθυσμού των ηλικιωμένων, η πιθανότητα να πεθάνει κανείς από καρκίνο του εντέρου μειώνεται συνεχώς. Έτσι, πιθανότητα αυτή εμφανίζει μείωση 6,8% στους άνδρες και 7,5% στις γυναίκες έναντι του 2012 και διαμορφώνεται σήμερα σε 15,8 ανά 100.000 άτομα και 9,2 ανά 100.000 αντίστοιχα.

Όπως είπε ο Λα Βέκια, «ο καρκίνος του εντέρου (ορθοκολικός) είναι η κυριότερη αιτία θανάτου μεταξύ των μη καπνιστών τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες. Η βελτίωση στη θνησιμότητα στην Ευρώπη έχει συμβεί, παρόλο που δεν έχει γίνει κάποια σημαντική πρόοδος στη θεραπεία, αλλά οφείλεται κυρίως στην βελτιωμένη διάγνωση και διαχείριση της πάθησης».

Οι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του εντέρου είναι το κάπνισμα, το αλκοόλ, η παχυσαρκία, ο διαβήτης, η καθιστική ζωή και η ανθυγιεινή διατροφή (κυρίως τα πολλά επεξεργασμένα κόκκινα κρέατα). Στις γυναίκες, από την άλλη, η χρήση αντισυλληπτικών και η ορμονοθεραπεία μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο.

Επίσης η ασπιρίνη, που λαμβάνεται για προληπτική προστασία από έμφραγμα και εγκεφαλικό, φαίνεται να μειώνει τον κίνδυνο για καρκίνο του εντέρου και στα δύο φύλα. Η αύξηση των κολονοσκοπήσεων έχει συμβάλει και αυτή θετικά.

Οι ερευνητές προβλέπουν ότι ο αριθμός των ανθρώπων που θα πεθάνουν από κάθε μορφή καρκίνου το 2018 στην Ευρώπη, θα φθάσει σχεδόν τα 1,4 εκατομμύρια (765.000 άνδρες και 617.000 γυναίκες), έναντι 1,3 εκατομμυρίων το 2012. Όμως η θνησιμότητα μεταξύ 2012-2018 θα εμφανίσει μείωση 10,3% στους άνδρες (130 θάνατοι ανά 100.000 άτομα) και 5% στις γυναίκες (84 θάνατοι ανά 100.000 άτομα).

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι από το 1988 (έτος κορύφωσης των θανάτων) έως το 2018, χάρη στη συνεχή μείωση της θνησιμότητας, έχουν αποφευχθεί σχεδόν πέντε εκατομμύρια θάνατοι (3,3 εκατομμύρια άνδρες και 1,6 εκατομμύρια γυναίκες).

Η μεγαλύτερη προβλεπόμενη θνησιμότητα φέτος στην Ευρωπαϊκή Ένωση αφορά τον καρκίνο των πνευμόνων και στα δύο φύλα: 32 θάνατοι ανά 100.000 άνδρες και 15 θάνατοι ανά 100.000 γυναίκες.

Στην εξαετία από το 2012 έως σήμερα, η θνησιμότητα της συγκεκριμένης μορφής καρκίνου έχει μειωθεί κατά 13% στους άνδρες, αλλά έχει αυξηθεί κατά 6% στις γυναίκες. Προβλέπεται ότι φέτος 183.100 άνδρες και 94.500 γυναίκες θα πεθάνουν από καρκίνο των πνευμόνων στην Ευρώπη (περίπου το 20% των συνολικών θανάτων από καρκίνο).

Η θνησιμότητα του καρκίνου του παγκρέατος συνεχίζει να αυξάνει στις γυναίκες, ενώ έχει σταθεροποιηθεί στους άνδρες: Το 2018 αναμένονται 44.400 θάνατοι μεταξύ των γυναικών (αύξηση 2,8% έναντι του 2012) και 44.500 θάνατοι μεταξύ των ανδρών (μηδενική μεταβολή). Η θνησιμότητα είναι οκτώ θάνατοι ανά 100.000 άνδρες και 5,6 θάνατοι ανά 100.000 γυναίκες.

Οι συνολικοί ετήσιοι θάνατοι από καρκίνο του παγκρέατος και στα δύο φύλα (σχεδόν 90.000) πλησιάζουν πλέον τους θανάτους από καρκίνο του μαστού (92.000) και είναι η τέταρτη αιτία θανάτου μετά τους θανάτους από καρκίνο των πνευμόνων, του εντέρου και του μαστού κατά σειρά.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ομορφιά ως καθρέφτης της εποχής

Living / Η ομορφιά ως καθρέφτης της εποχής

Ζούμε στην εποχή του φυσικού μακιγιάζ, του συνδυασμού αρωμάτων και της σύνθετης ρουτίνας περιποίησης. Από την υπερβολή των ’80s μέχρι το σήμερα, η ομορφιά αποτυπώνει την κοινωνική εξέλιξη και τη μοναδικότητα κάθε γυναίκας.
ΕΦΗ ΑΝΕΣΤΗ
«Είμαι τυφλός και μπορώ να μένω μόνος, μην ξαφνιάζεστε!»

Ζούμε, ρε! / «Είμαι τυφλός και μπορώ να μένω μόνος, μην ξαφνιάζεστε!»

Μπορούν τα τυφλά άτομα να ζήσουν μόνα; Χρειάζονται τα σπίτια τους κάποια ειδική προσαρμογή; Τι είναι η εκπαίδευση στις καθημερινές δεξιότητες; Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συζητούν για το θέμα με την εκπαιδεύτρια κινητικότητας και προσανατολισμού και ιδρυτικό μέλος της ομάδας «Σκύλοι βοηθοί Ελλάδας», Πέννυ Στούμπου.
THE LIFO TEAM
Millennials και Gen Zers αναζητούν το ιδανικό workplace το 2025

Living / Το ιδανικό εργασιακό περιβάλλον του 2025: Τι ψάχνουν οι Millennials και οι GenZers;

Οι διαφορετικές γενιές που κυκλοφορούν τα τελευταία χρόνια στην αγορά εργασίας περιγράφουν τις συνθήκες που θα τους έκαναν να νιώθουν τη δουλειά τους περισσότερο σαν το σπίτι τους.
ΠΕΝΝΥ ΜΑΣΤΟΡΑΚΟΥ
Γιατί συχνά νιώθουμε μεγαλύτερη νοσταλγία για τις δυσκολίες παρά για τις χαρές;

Living / Γιατί συχνά νιώθουμε μεγαλύτερη νοσταλγία για τις δυσκολίες παρά για τις χαρές;

Οι άνθρωποι έχουν την τάση να βλέπουν «με ροζ γυαλιά» ακόμα και τις πιο αντίξοες περιόδους της ζωής τους, ακόμα κι αν πρόκειται για συνθήκες οικονομικής ύφεσης, πανδημίας ή πολέμου.
THE LIFO TEAM
O «ξαφνικός θάνατος» της εξ αποστάσεως εργασίας

Living / O «ξαφνικός θάνατος» της εξ αποστάσεως εργασίας

Στον απόηχο της πανδημίας, οι πολιτικές «εργασίας από το σπίτι» έμοιαζαν να δείχνουν τον δρόμο για τον χώρο εργασίας του μέλλοντος, αλλά πλέον οι αποκλειστικά remote θέσεις είναι είδος προς εξαφάνιση.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗΣ
«Προτιμώ να δώσω τον σκύλο, παρά να είναι μαζί σου»: Όταν χωρίζεις (και) από το κατοικίδιό σου

Living / «Προτιμώ να δώσω τον σκύλο, παρά να είναι μαζί σου»: Όταν χωρίζεις (και) από το κατοικίδιό σου

Ποιο είναι το νομοθετικό πλαίσιο σχετικά με τα ζώα συντροφιάς; Ιστορίες –με αίσιο και μη τέλος– για ανθρώπους που χώρισαν εκτός από τους συντρόφους τους και από το κατοικίδιό τους.
ΤΑΤΙΑΝΑ ΤΖΙΝΙΩΛΗ
ΕΠΕΞ CHECK «Ο τρόπος που βλέπω το ντύσιμο καθορίστηκε απ’ τον αυτισμό μου»

Living / «Δεν ήμουν το παράξενο παπί, απλώς δεν ήμουν ποτέ πάπια»: Όταν μια γυναίκα της μόδας διαγνώστηκε με αυτισμό στα 50

Για τη Ζ. τα ρούχα δεν είναι απλώς αισθητική επιλογή – είναι μια γλώσσα. Η διάγνωση της νευροδιαφορετικότητάς της την έκανε να ξαναδεί τη ζωή της, την αφοσίωσή της στα υλικά και την υφή τους μέσα από αυτό το πρίσμα.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ