H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου Facebook Twitter
Στη Χίο θα βρείτε και τις γνωστές σε όλους τουλίπες ή αλλιώς «λαλάδες».
0

Μένω στον Κάμπο της Χίου. Είναι μια περιοχή κοντά στην πόλη, γεμάτη με κτήματα και αρχοντικά, κατοικίες των παλιών αριστοκρατικών οικογενειών της Χίου. Η συνύπαρξη των αρχοντικών με τα περιβόλια και τις στέρνες με τα πηγάδια είναι μαγική, σχεδόν από άλλη εποχή.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο νησί. Όλα μου τα παιδικά χρόνια ήταν μια ατελείωτη εξερεύνηση. Έφυγα για σπουδές στην Αθήνα για αρκετά χρόνια, επέστρεψα για μεταπτυχιακό στο Πανεπιστήμιο της Χίου, στο Τμήμα Ναυτιλίας, κι από τότε έμεινα εδώ και διατηρώ ένα κατάστημα με παιδικά εκπαιδευτικά παιχνίδια, τη Σβούρα.

Το πιο γνωστό χαρακτηριστικό του νησιού είναι φυσικά η μαστίχα. Αυτός ο φυσικός θησαυρός είναι η ρητινώδης έκκριση του μαστιχόδενδρου. Πρόκειται για φυσική, αρωματική ρητίνη, που εκκρίνεται σε σχήμα δακρύων από τον κορμό και τα μεγάλα κλαδιά του μαστιχόδενδρου, στις επιφανειακές τομές που του προξενούν οι παραγωγοί με αιχμηρά εργαλεία.

Θα πρέπει όμως να πούμε πως η Χίος είναι πολύ γνωστή γενικά για τη χλωρίδα της. Στη Χίο θα βρείτε και τις γνωστές σε όλους τουλίπες ή αλλιώς «λαλάδες». Η ονομασία αυτή προέρχεται από το «lale» που είναι η περσική ονομασία της τουλίπας, η οποία πέρασε μέσω των τουρκικών στη χιώτικη διάλεκτο. Στη Χίο φύονται τέσσερα είδη άγριας τουλίπας (Tulipa praecox, Tulipa agenensis, Tulipa clusiana και Tulipa undulatifolia) που δίνουν στα λιβάδια της κεντρικής και νοτιοανατολικής Χίου, κάθε Μάρτιο και Απρίλη, ένα μαγευτικό κόκκινο χρώμα.

Το μεγάλο μυστικό του νησιού είναι ο ελάχιστος τουρισμός που έχει η βόρεια Χίος, με αποτέλεσμα να κρύβει μοναδικούς φυσικούς θησαυρούς.

Αγαπημένος περίπατος είναι οπουδήποτε είσαι κοντά στη φύση. Κοντά στην πόλη είναι φυσικά ο Κάμπος με τα δαιδαλώδη δρομάκια του, όπου μπορείς να χαθείς και να ανακαλύψεις κρυμμένους θησαυρούς πίσω από τεράστιους μαντρότοιχους. Αλλά και ο λόφος στο Μονοδένδρι, στον Άγιο Παντελεήμονα, που είναι στα σύνορα της πόλης· ανεβαίνοντας το δασάκι βρίσκεις ξέφωτα με απίστευτη θέα σε όλη την πόλη.

Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου Facebook Twitter
Ο λόφος στο Μονοδένδρι, στον Άγιο Παντελεήμονα, είναι στα σύνορα της πόλης και ανεβαίνοντας το δασάκι βρίσκεις ξέφωτα με απίστευτη θέα σε όλη την πόλη.

Γενικά τα τελευταία χρόνια σχεδόν κάθε Κυριακή κάνουμε μικρές εξορμήσεις στα χωριά του νησιού και ανακαλύπτουμε διαδρομές, μονοπάτια, φαράγγια και υπέροχα δασάκια. Ειδικά η βόρεια Χίος είναι ένα μοναδικό, ανεξερεύνητο μέρος. Το φαράγγι των Καμπιών, ιδανικό να το διασχίσεις από το φθινόπωρο μέχρι την άνοιξη. Το άγριο Αίπος, οι καστανιές σε Κουρούνα και Εγρήγορο, η Παλιά Ποταμιά, η Νέα Μονή, το Αυγώνυμα, το Θολοποτάμι...

Μπορείς εύκολα να βρεις διαδρομές χαρτογραφημένες για πεζοπορία. Οι φίλοι των μονοπατιών, ο κ. Χαλάτσης και ο Γιώργος Κάκαρης, έχουν χαρτογραφήσει όλο το νησί. Τους ευχαριστούμε πολύ γι' αυτό, έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά.

Τα μεσαιωνικά χωριά της νότιας Χίου, τα καστροχώρια, είναι πολύ ξεχωριστά. Όλα τα σπίτια ενώνονται μεταξύ τους, δημιουργώντας έναν τοίχο για να προστατεύονται από τους πειρατές. Όπως επίσης και το Πυργί με τη μοναδική αρχιτεκτονική του και τα ξυστά στους τοίχους. Το «ζωγραφιστό χωριό» είναι σαν ένα υπαίθριο εργο τέχνης, λόγω των περίτεχνων διακοσμητικών μοτίβων στις προσόψεις των κτιρίων.

Το μεγάλο μυστικό του νησιού είναι ο ελάχιστος τουρισμός που έχει η βόρεια Χίος, με αποτέλεσμα να κρύβει μοναδικούς φυσικούς θησαυρούς. Όπως τον Άγιο Γάλας, τα Αγιάσματα, τα Λεπτόποδα, το Βίκυ, το φαράγγι των Καμπιών. Αλλά και κάποιες μυστικές παραλίες. Όπως η Αυλωνιά στα Δότια, που είναι ένα παρθένο, μοναδικό μέρος, μια φανταστική παραλία, με πρόσβαση μόνο με τα πόδια, 20 λεπτά περίπου περπάτημα, ή μέσω θαλάσσης. Εύχομαι να μην καταστραφεί ποτέ αυτός ο μοναδικός φυσικός πλούτος.

Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου Facebook Twitter
Το Πυργί με τη μοναδική αρχιτεκτονική του και τα ξυστά στους τοίχους.
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου Facebook Twitter
Η Αυλωνιά στα Δότια, ένα παρθένο μέρος με φανταστική παραλία.

Θα ήθελα να αναφερθώ και σε κάποιους ανθρώπους πολύ σημαντικούς για τον τόπο μας. Προανέφερα τον κ. Χαλάτση και τον Γιώργο Κάκαρη, δυο ανθρώπους που ασχολούνται πολύ με τον τόπο. Ο πρώτος έχει χαρτογραφήσει και έχει ανοίξει περιπατητικές διαδρομές σε όλο το νησί και έχει δημιουργήσει σχέσεις με όλο τον κόσμο για να επισκέπτονται πεζοπόροι και ορειβάτες το νησί. Και ο δεύτερος, με τις μοναδικές του γνώσεις, διάβασμα και όρεξη, έχει κάνει φοβερές έρευνες για τα βουνά και τις ορεινές περιοχές του νησιού. Ο Γ. Μακριδάκης επίσης ξέρει το νησί και την ιστορία του απέξω και ασχολείται με θέματα που αφορούν όλους μας.

Οι άνθρωποι πίσω από το Chios Music Festival, Όλγα Holdorff Μυριαγκού και Λευτέρης Βενιάδης, κάνουν εξαιρετική δουλειά, όπως και ο Άκης Κόκκινος με το DEO FESTIVAL, που μας δίνουν τη δυνατότητα να απολαύσουμε, εμείς και άνθρωποι από όλο τον κόσμο, υπερθεάματα. Φυσικά και τα 3 κορίτσια του «Εκεί που ζω», Μαρούσα Μάμμα, Ναυσικά Σαλιάρη, Μαρία Ζαννίκου, που ψάχνουν, ενημερώνονται και μας μεταφέρουν ιστορίες για τον τόπο μας.

Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Χίου είναι διαχρονικά η επικοινωνία μας με την υπόλοιπη Ελλάδα. Δεν έχουμε τη δυνατότητα να μετακινηθούμε εύκολα, λόγω δρομολογίων αλλά και λόγω κόστους. Υπάρχουν τους καλοκαιρινούς μήνες κάποιες άγονες γραμμές, αλλά γενικά είμαστε αποκομμένοι. Λόγω της παραμεθορίου θέσης των νησιών μας, έχουμε πολλούς στρατιωτικούς, φαντάρους, δάσκαλους, φοιτητές και γενικά πολύ κόσμο από όλη την Ελλάδα. Όλοι αυτοί για να πάνε στα σπίτια τους ή φοιτητές για να έρθουν να σπουδάσουν θέλουν και πολλές μέρες για τη μεταφορά τους και μεγάλο κόστος, με αποτέλεσμα το νησί να μην είναι πρώτη επιλογή ούτε τουριστικά ούτε και για διαβίωση.

Άλλο μεγάλο θέμα η έλλειψη ασθενοφόρων. Είμαστε ένα νησί με πολύ μεγάλο αριθμό μόνιμων κατοίκων και σχεδόν διπλασιαζόμαστε τους καλοκαιρινούς μήνες. Δεν γίνεται να εξυπηρετεί ένα ασθενοφόρο όλο το νησί. Είναι απαράδεκτο να φοβάσαι μην πάθεις τίποτα.

Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου Facebook Twitter
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου Facebook Twitter
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου Facebook Twitter
Τα μεσαιωνικά χωριά της Νότιας Χίου, τα καστροχώρια, είναι πολύ ξεχωριστά.

Θα ήθελα να ανοίξει ένα καλό σινεμά –είχαμε, αλλά έκλεισε πρόσφατα– το οποίο ιδανικά να μπορεί να σηκώσει και θεατρικές παραστάσεις. Τον χειμώνα η ζωή είναι λίγο πιο δύσκολη, όπως σε όλη την επαρχία. Βέβαια, υπάρχουν πάρα πολλοί σύλλογοι στους οποίους μπορείς να ασχοληθείς με μουσική, χορό, πηλό, ζωγραφική, γυμναστική. Να συμμετέχεις σε πολιτιστικά δρώμενα και να γίνεις εθελοντής, όπως π.χ. για τη γνωστή Μόστρα των Θυμιανών, που ετοιμάζει τα άρματα και τις αποκριάτικες στολές ή το Χριστουγεννιάτικο Χωριό επίσης στα Θυμιανά. Το καλοκαίρι η κατάσταση, όπως καταλαβαίνετε, αλλάζει δραστικά!

Τα τελευταία χρόνια έχουν επιστρέψει πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι στο νησί. Μερικοί και με οικογένειες για καλύτερες συνθήκες ζωής. Σίγουρα παίζει ρόλο και τι ζητάει ο καθένας από το κάθε μέρος. Αλλά η Χίος είναι ένα μεγάλο νησί, έχει επιλογές, έχει πράγματα να ανακαλύψεις και μπορείς γενικά να δραστηριοποιηθείς.

Όσο για αγαπημένα μαγαζιά, φυσικά δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στο δικό μου, τη Σβούρα. Είναι σε έναν πολύ όμορφο πεζόδρομο στην πόλη, όπου μπορείς να απολαύσεις τον καφέ σου στο The Grind, να φας υπέροχους λουκουμάδες στου Κανελού (έχει και στα Μεστά), και να πιεις τσιπουράκι στο Καφάλτι.

Το Blender είναι μέσα στην πόλη και έχει ωραία smoothies και υγιεινά σαντουιτσάκια. Ωραίο brunch μπορείς να απολαύσεις στην Πιπερόριζα και στο Pura Vida. Για καφέ επίσης στα υπέροχα καφέ πάνω στην κεντρική αγορά, όπως το Anthill, The Grinders και το Ρόδι. Και να ψάξεις για να φας τυρόπιτα στην Αλκυόνη. Για ποτό φυσικά στα Κιούμπρικ, Μαύρο Πρόβατο, Plan b, Vupalu και στο 44.

Μην ξεχάσεις να πιεις ένα τσιπουράκι στο Shozo, να δοκιμάσεις τα πιατάκια της Αλικοντήσης, να φας στο Καρδαμό, στο Ρακουμέλ, στην Ιχθυόσκαλα, στον Καφενέ και οπωσδήποτε μην αμελήσεις να πας στον Βραδύποδα. Μοναδικά πιάτα, απίστευτες γεύσεις, υπέροχο περιβάλλον μέσα στο κάστρο της Χίου, στην καρδιά της πόλης όλα αυτά. Και αν θες κάτι στο χέρι, σουβλάκι από τον Αιμίλιο (έχει μεγαλώσει γενιές και γενιές – πρόσεξε γιατί δουλεύει μόνο πρωί), μπιφτέκι στου Μαμούνια και φυσικά hot dog από το Doggy’s Style.

Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου Facebook Twitter
Τα τελευταία χρόνια έχουν επιστρέψει πάρα πολλοί νέοι άνθρωποι στο νησί. Μερικοί και με οικογένειες για καλύτερες συνθήκες ζωής.

Για όσους έχουν παιδιά συνιστώ ανεπιφύλακτα τον φυσικό παράδεισο στο Άγιο Γάλας. Είναι ένα φανταστικό, παραμυθένιο μέρος. Απολαμβάνεις καφέ και φαγητό δίπλα στο ποταμάκι κάτω από τα δέντρα, με πολλά παιχνίδια και χώρο για παιδιά, για να απολαύσετε τη διαμονή σας στην περιοχή. Μην αμελήσετε να επισκεφθείτε και το σπήλαιο.

Άλλα σημεία ενδιαφέροντος: Κάστρο της Χίου, Νέα Μονή, Αυγώνυμα -  Ανάβατος (ο Μυστράς της Χίου), Λωβοκομείο ή αλλιώς Λεπροκομείο, Μουσείο Μαστίχας, Καλαμωτή, Πυργί, Ολύμποι, Μεστά, Βέσσα, Αγίος Γεώργιος Συκούσης, Βολισσός, Παλιά Ποταμιά, Αγιάσματα, Λεπτόποδα, Μονή Μουνδών, Κηπουριές, Λαγκαδά.

Συστήνω να δοκιμάσετε: τον βιολογικό, φυσικό χυμό από αλόη και μαστίχα της Natuevo Aloe Vera, όπου μπορείτε να επισκεφτείτε και τον χώρο για ξενάγηση. Το παγωτό του Κρόνου. Τις φυσικές μαρμελάδες στο Μάσα Κει. Τα χερίσια μακαρόνια. Τα χιώτικα γλυκά του κουταλιού. Το μαστέλο, ένα χιώτικο τυρί που ψήνεται. Φυσικά τα ούζα μας. Προτείνω επίσης να δοκιμάσετε κεραμική στα Αρμόλια και καταδύσεις στην Αγία Φωτιά και Αποθήκα.

Ταξίδια
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«γύρω γύρω θάλασσα», ένας διαφορετικός άτλαντας της Χίου

Βιβλίο / «γύρω γύρω θάλασσα», ένας διαφορετικός άτλαντας της Χίου

Το βιβλίο του Γιάννη Κωσταρή, μια προσωπική τοπογραφία από φωτογραφίες, αποσπάσματα ημερολογίου, αφηγήσεις και μικρές ιστορίες που αναζητώντας το παρόν σκοντάφτουν συνεχώς στο παρελθόν θα παρουσιαστεί στο βιβλιοπωλείο "Λεμόνι".
M. HULOT
Oι αναγεννησιακές φορεσιές της Χίου

Βιβλίο / Oι αναγεννησιακές φορεσιές της Χίου

Η επίκουρη καθηγήτρια Λαογραφίας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Νάντια Μαχά-Μπιζούμη, μιλά με αφορμή το βιβλίο της για τις τοπικές ενδυμασίες των Μαστιχοχωρίων από το Πολιτιστικό Ίδρυμα του Ομίλου Πειραιώς.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δεμάτι κάλεσμα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η καθημερινότητα δεν είναι σχεδόν ποτέ ίδια στο βουνό»

Ο Βασίλης Νάκκας, ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΚοινΣΕπ «Τα Ψηλά Βουνά», απευθύνει πρόσκληση σε όσους θέλουν να ζήσουν και να εργαστούν στο Δεμάτι Ζαγορίου, συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη των ορεινών κοινοτήτων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Τρεις φίλοι από την Αθήνα δημιούργησαν μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία, έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία

Γειτονιές της Ελλάδας / «Είναι ωραίο να μη γυρίζουν όλα γύρω από τα λεφτά»

Τρεις Αθηναίοι δημιούργησαν το Yamochori, μια μικρή, αυτάρκη κοινότητα στην Αιτωλοακαρνανία – έναν ζωντανό πυρήνα ανθρώπων που ζουν και εργάζονται με τη φύση, οργανώνοντας δράσεις και αναζωογονώντας την τοπική κοινωνία.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στη Λάρισα

Ταξίδια / 48 ώρες στη Λάρισα

Από τα αρχαία θέατρα που κρύβονται στο κέντρο της, μέχρι το καλλιτεχνικό χωριό της που ζωντανεύει κάτω από τον ήλιο, η πόλη αυτή δεν είναι απλώς μια ενδιάμεση στάση προς τη Θεσσαλονίκη, αλλά προσφέρει πολλά μαζί με το τσίπουρο Τυρνάβου και τον χαλβά Φαρσάλων.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Οι άνθρωποι του χωριού είναι απλοί, καθημερινοί άνθρωποι. Επέλεξα να ζήσω ανάμεσά τους και όχι σε παλάτια. Κοντά τους όμως νιώθω βασιλιάς».

Γειτονιές της Ελλάδας / «Ζώντας κοντά στους ανθρώπους του χωριού νιώθω βασιλιάς»

Ο Νίκος Πατερέκας μετακόμισε ξαφνικά στη Νέα Αβόρανη, έγινε αγρότης και, αν και κάποια αγαπημένα του πρόσωπα μπορεί να μην τον στήριξαν σε αυτή την απόφαση, πορεύεται με οδηγό την υπόσχεση που έδωσε όταν έχασε τους παππούδες του.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
48 ώρες στον Βόλο

Ταξίδια / 48 ώρες στον Βόλο

Από ένα έργο του Πικιώνη και ένα ιστορικό κινηματοθέατρο μέχρι τα παραδοσιακά τσιπουράδικα και τα βιομηχανικά μνημεία, ο Βόλος αποκαλύπτει την πολυπολιτισμική του κληρονομιά. Εδώ, το παλιό συναντά το νέο, με την παραλία και τα Παλαιά να είναι μόνο η αρχή για μια συναρπαστική εξερεύνηση.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
«Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Η ψυχική ισορροπία που κερδίζεις φεύγοντας από την Αθήνα σου ανοίγει ορίζοντες»

Η Χαρά Δελή άφησε τη δουλειά της ως πολιτικός μηχανικός στην Αθήνα για να ζήσει από τη σαπωνοποιία στην Τρίπολη. Αν και η μετάβαση δεν ήταν εύκολη, τώρα δεν φαντάζεται τη ζωή της χωρίς τον χρόνο που απέκτησε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Ηχητικά Άρθρα / Το καφέ του Wes Anderson, τo δεινοσαυράκι του Duomo κι άλλες 8 στάσεις σ’ ένα τριήμερο στο Μιλάνο

Το Μιλάνο μπορεί να έχει μια απωθητική μουσολινική αισθητική στα κτίρια και τον χειρότερο κόσμο που μπορείς να συναντήσεις σε κέντρο πόλης, αλλά δεν είναι ούτε άσχημο, ούτε αδιάφορο.
M. HULOT
«Βγαίνεις ένα χειμωνιάτικο πρωινό από το σπίτι σου, ο ήλιος ανατέλλει και οι χιονισμένες βουνοκορφές βάφονται ροζ. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από τη ζωή»;

Ταξίδια / «Στη Μαντίνεια οι μέρες γεμίζουν με πράγματα που έχουν πραγματική αξία και νόημα»

Όταν ένιωσε ότι ο χρόνος στην Αθήνα φεύγει χωρίς να τον αντιλαμβάνεται, η Μαριλένα Παναγοπούλου επέστρεψε στο χωριό της, αφοσιώθηκε στο κρασί και απολαμβάνει πια τη ζωή σε έναν τόπο όπου ο ήλιος ανατέλλει και οι χιονισμένες βουνοκορφές βάφονται ροζ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Τα Άγραφα είναι ό,τι πιο ατόφιο και αληθινό έχει απομείνει στην Ελλάδα»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Τα Άγραφα είναι ό,τι πιο ατόφιο και αληθινό έχει απομείνει στην Ελλάδα»

Πριν από πέντε χρόνια και μέσα σε μόλις τρεις μέρες, η Βασιλική Κοϊμτζίδου επέλεξε να ζήσει στο ορεινό Πετρίλο που μετρά δέκα μόνιμους κατοίκους και προσπαθεί να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να τολμήσουν να κατοικήσουν και άλλοι νέοι στο χωριό.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η Ελένη Τσομπανίδου γύρισε στο χωριό της, τα Δίκαια του Έβρου και βρήκε αυτό που έψαχνε χρόνια στο εξωτερικό

Γειτονιές της Ελλάδας / «Σε ένα χωριό με εκατό ανθρώπους, μπορείς να κάνεις τη διαφορά πιο εύκολα»

Αφήνοντας πίσω της τη ζωή στις ευρωπαϊκές μητροπόλεις, η Ελένη Τσομπανίδου επέστρεψε στα Δίκαια Έβρου και ζωντανεύει ανενεργούς χώρους μέσα από την τέχνη και τη συνεργασία με την τοπική κοινότητα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Οικοτοπία: Η νέα πρωτοβουλία αναβίωσης του Καλοχωρίου στην Ήπειρο δείχνει τον δρόμο για την αναζωογόνηση και άλλων ορεινών χωριών σε όλη την Ελλάδα

Γειτονιές της Ελλάδας / «Θα βάλουμε τα δυνατά μας να αναζωογονήσουμε το Καλοχώρι»

Με ένα συνεργατικό καφενείο και με οργανικά μποστάνια, αναβαθμίζοντας μονοπάτια και ανακαινίζοντας πέτρινες κατοικίες, μια μικρή ομάδα φιλοδοξεί να ξαναζωντανέψει το καταπράσινο χωριό της Ηπείρου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
«Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Αν σταθείς ήσυχος στο δάσος, θ' ακούσεις τους ψιθύρους των δέντρων»

Έπειτα από μια ανάβαση στο φαράγγι του Ανθοχωρίου, ο Χρήστος Αθανασιάδης ανακάλυψε το ησυχαστήριό του, ένα πετρόχτιστο κονάκι χωρίς ρεύμα, και άφησε πίσω του την Αθήνα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ