Το στούντιο αρχιτεκτονικής Rombout Frieling Lab συνεργάστηκε με το Research Institutes της Σουηδίας για την κατασκευή της λεγόμενης «Station of Being», μιας πρωτότυπης, διαδραστικής στάσης λεωφορείου στον Αρκτικό Κύκλο της Σουηδίας, που χρησιμοποιεί ήχο και φως για να ειδοποιεί τους επιβάτες που περιμένουν, όταν έρχεται το λεωφορείο τους.
Η στάση βρίσκεται στην πόλη Ουμέα της Σουηδίας και σχεδιάστηκε ακριβώς για να βελτιώσει τις συνθήκες αναμονής των επιβατών που χρησιμοποιούν τις δημόσιες συγκοινωνίες, σε μια περιοχή με ακραίες καιρικές συνθήκες. Ο λόγος, φυσικά, που χρησιμοποιούνται το φώτα και οι ήχοι για να ειδοποιούνται οι επιβάτες οφείλεται σε μια προσπάθεια χαλάρωσής τους από το να μην περιμένουν συνεχώς εναγωνίως πότε θα φτάσει το λεωφορείο.
Ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία στο ντιζάιν της είναι η «έξυπνη οροφή», στην οποία υπάρχουν διάφορα φώτα και ηχεία που δημιουργούν μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα κάθε φορά, ανάλογα με το ποιο λεωφορείο φτάνει.
«Το να περιμένεις το λεωφορείο είναι γενικά μια ενοχλητική εμπειρία» αναφέρει ο ιδρυτής του αρχιτεκτονικού στούντιο, Rombout Frieling. «Θα πρέπει συνεχώς να τσεκάρεις μήπως έρχεται, γιατί έχεις το φόβο ότι θα το χάσεις». Ωστόσο, στη «Station of Being» το ίδιο το λεωφορείο φροντίζει για σενα, δηλαδή οι επιβάτες θα έχουν απλώς «χρόνο για να υπάρξουν» – μια κοινή ανάγκη και απαίτηση των εργαζομένων στο Science Park, όπου βρίσκεται η στάση.
Η παραπάνω στάση λεωφορείου άνοιξε ως μια πρωτότυπη στάση κατά τη διάρκεια του EU Arctic Forum, το οποίο πραγματοποιήθηκε στην πόλη μέσα στη χρονιά.
Μάλιστα, ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία στο ντιζάιν της είναι η «έξυπνη οροφή», στην οποία υπάρχουν διάφορα φώτα και ηχεία που δημιουργούν μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα κάθε φορά, ανάλογα με το ποιο λεωφορείο φτάνει. «Οι ήχοι και τα φώτα είναι ουσιαστικά αυτά που δείχνουν το δρομολόγιο του λεωφορείου» εξηγεί ο Frieling. Για παράδειγμα, όταν οι ήχοι που ακούγονται θυμίζουν τον ήχο του γυαλιού, τότε αυτό σημαίνει πως το λεωφορείο έχει ως προορισμό το εργοστάσιο γυαλιού που υπάρχει στην περιοχή.
Πέρα από τα καθίσματα, στη στάση υπάρχουν επίσης και ξύλινες δοκοί, πράγμα που αποτέλεσε κατά κάποιον τρόπο απαίτηση των επιβατών που προτιμούν να είναι όρθιοι και να ακουμπάνε κάπου, παρά να είναι καθιστοί, όση ώρα περιμένουν. Εκτός αυτού, αυτές οι κυκλικές δοκοί είναι έτσι σχεδιασμένες, ώστε αφενός να προσφέρουν μια αίσθηση ιδιωτικότητας και αφετέρου να τους προστατεύουν από τις έντονες ριπές του ανέμου.
«Μέσα από την υλοποίηση αυτού του πρότζεκτ, ουσιαστικά καταλάβαμε ότι ένας από τους λόγους που οι άνθρωποι προτιμούν το αυτοκίνητό τους κι όχι το λεωφορείο είναι η αίσθηση ιδιωτικότητας που τους παρέχει και η ανάγκη να είναι κάπως απομονωμένοι», ισχυρίζεται ο Frieling.
«Άλλωστε, αυτός είναι και ο λόγος που επιλέξαμε να κρέμονται αυτές οι ξύλινες δοκοί από το ταβάνι – οι δοκοί δίνουν στους επιβάτες την ευκαιρία να χαλαρώσουν και να επιλέξουν για το αν θέλουν να μείνουν σιωπηλοί ή να αναπτύξουν επαφές με τους υπόλοιπους».
Η «Station of Being» έχει προλάβει ήδη να συγκεντρώσει το ενδιαφέρον τόσο των κατοίκων της περιοχής όσο και άλλων, καθώς από τις πρώτες κιόλας εβδομάδες η χρήση του λεωφορείου αυξήθηκε κατά 35%, με πολλούς επιβάτες να επιλέγουν τη χαλάρωση πάνω στις δοκούς.
«Έχουμε δει πολλούς ανθρώπους να κάνουν meditation, άλλους να αγκαλιάζουν τις δοκούς κι άλλους που επιλέγουν ακόμη και να χάσουν το λεωφορείο τους για να μείνουν λίγο περισσότερο στη στάση», συνεχίζει ο Frieling. «Όπως σε όλα μου τα πρότζεκτ, έτσι και σ'αυτό, στόχος μου ήταν να δημιουργήσω ένα χώρο για να ξεφεύγουν οι άνθρωποι από την πλήξη της καθημερινότητας και να αποκτήσουν μια πιο ουσιαστική σχέση με το σώμα τους».
Με πληροφορίες από Dezeen
σχόλια