Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει;

Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Facebook Twitter
Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Το σύστημα πρόνοιας έχει τη δυνατότητα να υπηρετήσει την ατομική ανάγκη και επιθυμία; Και ποιος μπορεί να απαντήσει στο βασανιστικό και επίμονο ερώτημα του γονέα: «Τι θα γίνει το παιδί μου, όταν εγώ φύγω;», είναι μερικά από τα ερωτήματα τα οποία καταπιάνεται το θεατρικό έργο της ανήσυχης ομάδας «Εν δυνάμει» σε σκηνοθεσία της Ελένης Ευθυμίου
0

«Η ζωή είναι καλύτερη όταν τη μοιραζόμαστε όλοι μαζί δημιουργικά», είναι το σύνθημα στο οποίο στηρίζεται η παράσταση «Το "άλλο" σπίτι» που θα ανέβει το Σάββατο στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. «Ποια θέση έχει η φαντασία στον πραγματικό κόσμο; Πώς μπορεί να διαμορφώσει τον προσωπικό και το δημόσιο χώρο; Τι είναι σπίτι; Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Το σύστημα πρόνοιας έχει τη δυνατότητα να υπηρετήσει την ατομική ανάγκη και επιθυμία; Και ποιος μπορεί να απαντήσει στο βασανιστικό και επίμονο ερώτημα του γονέα: «Τι θα γίνει το παιδί μου, όταν εγώ φύγω;», είναι μερικά από τα ερωτήματα τα οποία καταπιάνεται το θεατρικό έργο της ανήσυχης ομάδας «Εν δυνάμει» σε σκηνοθεσία της Ελένης Ευθυμίου.  ιδρύθηκε το 2008 από την Ελένη Δημοπούλου και τη Μαρία Ιωαννίδου, με βασικό στόχο την πλήρη ένταξη ατόμων με δυνητικές ικανότητες στην κοινωνία.  Η Ελένη Ευθυμίου που γεννήθηκε το  1986 στο Έξετερ της Αγγλίας, δραστηριοποιείται στον καλλιτεχνικό χώρο ως σκηνοθέτης, ηθοποιός και τραγουδίστρια ενώ είναι υπέρμαχος της  ιδέας «πως το θέατρο είναι μια συνεχής διερεύνηση της σύνδεσης μεταξύ της ανθρώπινης κατάστασης και της κοινωνίας». Έχει επιλέξει νέες αισθητικές φόρμες στο θέατρο ενώ προτιμά να πειραματίζεται με στοιχεία της μουσικής, των εικαστικών τεχνών, του κινηματογράφου, της μυθοπλασίας αλλά και του ντοκιμαντέρ.

Το "Άλλο" σπίτι είναι μία σειρά από ιστορίες που απαντούν στο ερώτημα τι σημαίνει σπίτι για τον καθένα μας και πώς θα θέλαμε να ζούμε. Το ερώτημα αρχικά το απαντήσαμε εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας αλλά επισκεφτήκαμε και χώρους ανθρώπων που βρίσκονται στη δυσάρεστη θέση να ζουν μακριά από το σπίτι τους, μιλήσαμε μαζί τους και μπήκαμε για λίγο στην πραγματικότητά τους. Μέσα από το "Άλλο" σπίτι επιδιώκουμε πιο πολύ να θέσουμε ερωτήματα για το πώς θα μπορούσαν όλοι οι άνθρωποι να ζουν μία αξιοπρεπή ζωή. Θέλουμε οι θεατές να ονειρευτούν μαζί μας μία καλύτερη ζωή»

Τι είναι το «Άλλο Σπίτι» αλλά και τι θέλουν  να μεταδώσουν  στο κοινό που θα την δει, ρωτώ την σκηνοθέτιδα Ελένη Ευθυμίου. «Το "Άλλο" σπίτι είναι μία σειρά από ιστορίες που απαντούν στο ερώτημα τι σημαίνει σπίτι για τον καθένα μας και πώς θα θέλαμε να ζούμε. Το ερώτημα αρχικά το απαντήσαμε εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας αλλά επισκεφτήκαμε και χώρους ανθρώπων που βρίσκονται στη δυσάρεστη θέση να ζουν μακριά από το σπίτι τους, μιλήσαμε μαζί τους και  μπήκαμε για λίγο στην πραγματικότητά τους. Μέσα από το "Άλλο" σπίτι  επιδιώκουμε πιο πολύ να θέσουμε ερωτήματα για το πώς θα μπορούσαν όλοι οι άνθρωποι να ζουν μία αξιοπρεπή ζωή. Θέλουμε οι θεατές να ονειρευτούν μαζί μας μία καλύτερη ζωή», λέει. Θεωρείτε ότι ως κοινωνία έχουμε ακόμα αρνητικό πρόσημο στην συμπεριφορά μας  σε ανθρώπους με αναπηρία, στους «Άλλους» που παρακολουθούμε στο θεατρικό; «Σε ατομικό και προσωπικό επίπεδο σίγουρα οι αποστάσεις έχουν μικρύνει αλλά σε κοινωνικό και δημόσιο πλαίσιο οι συνθήκες διαβίωσης αυτών των ανθρώπων παραμένουν δυστυχώς πολύ πίσω σε σχέση με την πρόοδο της εποχής», τονίζει.  

Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Facebook Twitter
Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Facebook Twitter

Το «άλλο» σπίτι είναι μια παράσταση που προέκυψε ως αποτέλεσμα πολύμηνης έρευνας, αφού είχαν προηγηθεί στοχευμένα εργαστήρια, ερωτηματολόγια και αυτοσχεδιασμοί της ομάδας «Εν δυνάμει», όσο και συνεντεύξεις ανθρώπων που βρίσκονται εκτός της οικογενειακής δομής και προστασίας όπως γηροκομεία, άσυλα, ορφανοτροφεία και οικοτροφεία. Τι είναι αυτό που μας λείπει ως χώρα στο θέμα της ισότητας των ατόμων και τι σας δίδαξε η εμπειρία της πολύμηνης έρευνας που κάνατε; «Η βαθιά και ουσιαστική ρεαλιστική σκέψη ότι κάθε άνθρωπος είναι το ίδιο σημαντικός με εμάς τους ίδιους. Νομίζω πως σαν χώρα είμαστε προοδευτικοί μόνο στην επιφάνεια και καθόλου στην ουσία. Μέσα από την έρευνα επισκεφτήκαμε ιδρύματα της χώρας με τις χειρότερες συνθήκες διαβίωσης αλλά και ιδρύματα με πιο σύγχρονες αντιλήψεις για την δημόσια συμβίωση. Αυτό που παρατηρήσαμε είναι ότι ακόμα και εκεί όπου οι συνθήκες ήταν οι καλύτερες και οι αντιλήψεις ήταν οι πιο προχωρημένες, το σύστημα πρόνοιας διατηρεί την κληρονομιά από το παρελθόν: χώροι που δεν ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να εκφράζουν άνετα και ελεύθερα την προσωπικότητα τους, χώροι όπου η πρόνοια περιορίζεται μόνο στην κάλυψη των βασικών αναγκών των ανθρώπων. Η οικονομική κρίση επίσης έχει εντείνει τη δυσκολία να αλλάξουν αυτές οι συνθήκες. Το σύστημα της αποασυλοποίησης για παράδειγμα, (σπίτια στο κέντρο της πόλης όπου ζουν άνθρωποι που μπορούν να αυτοεξυπηρετούνται έχοντας την επιτήρηση του ιδρύματος) ενώ άρχισε να εφαρμόζεται  πριν από μερικά χρόνια σήμερα δεν υποστηρίζεται και δεν αναπτύσσεται, με αποτέλεσμα σε αρκετές περιπτώσεις οι άνθρωποι να επιστρέφουν στην ιδρυματοποιημένη ζωή» επισημαίνει η κ. Ευθυμίου. Ένα από τα ερωτήματα της παράστασης είναι  ποια θέση έχει η φαντασία στο πραγματικό κόσμο; Εσείς τι απαντάτε; «Η φαντασία έχει τη θέση που ο καθένας της δίνει. Το ζήτημα είναι να μην ξεχνάμε να τη βάζουμε στη ζωή μας μιας και η επίδρασή της είναι θεραπευτική», αναφέρει.

Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Facebook Twitter

Μπορεί να αλλάξει ο κόσμος και τι υλικά χρειάζεται ώστε να μην παραμείνει ένα άπιαστο όνειρο; «Ο κόσμος μπορεί να αλλάξει όταν ο καθένας μας μετατοπίσει λίγο τις ανάγκες του, βγει από τον μικρόκοσμό του, βελτιώσει το γύρω κόσμο του και αρχίσει να τον μοιράζεται. Μέσα στην ομάδα "Εν δυνάμει" έζησα αυτήν την πραγματικότητα και πλέον πιστεύω πως δεν είναι άπιαστο όνειρο αυτό». Η Ελένη πιστεύει πως ενώ οι άνθρωποι παλεύουμε  για να είμαστε ξεχωριστοί, τελικά κάνουμε τα πάντα για  να είμαστε ίδιοι σε όλα. Επομένως, πότε ένας άνθρωπος είναι ελεύθερος; «Ένας άνθρωπος είναι ελεύθερος όταν έχει επιλογές οι οποίες δεν περιορίζονται μόνο στις βασικές του ανάγκες, όταν μπορεί να είναι εκεί που θέλει, να ζει με όποιον θέλει και να κάνει αυτό που πραγματικά επιθυμεί η καρδιά του». Κλείνοντας την συζήτηση, τη ρωτώ αν έχει απάντηση στο βασικό σύνθημα της παράστασης και αν η ζωή τελικά είναι καλύτερη όταν την μοιραζόμαστε όλοι μαζί δημιουργικά. «Η ζωή είναι βέλτιστη όταν τη μοιραζόμαστε όλοι μαζί, πόσο μάλλον όταν την μοιραζόμαστε δημιουργικά», καταλήγει.  

Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Facebook Twitter

Ιnfo:

Το "άλλο" σπίτι 

9-24 Iανουαρίου 2016

Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών - Μικρή Σκηνή

Λεωφόρος Συγγρού 107-109

www.sgt.gr

Εισ.: Κανονικό: 12 € / Μειωμένο ή παρέες (5+ άτομα): 9 € / ΑΜΕΑ & Άνεργοι: 5 € / Συνοδός ΑΜΕΑ: 10 €

Πρωινές παραστάσεις για σχολεία (Τρίτη-Παρασκευή, 11:00-13:15) και απογευματινές παραστάσεις για το κοινό:

Σάββατο 9 Ιανουαρίου | 21:00 / Κυριακή 10 Ιανουαρίου | 19:00 / Σάββατο 16 Ιανουαρίου | 12:00 και 21:00 / Κυριακή 17 Ιανουαρίου | 19:00 / Σάββατο 23 Ιανουαρίου | 12:00 και 21:00 / Κυριακή 24 Ιανουαρίου | 19:00

 

Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Facebook Twitter

 

Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Facebook Twitter

 

Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Facebook Twitter

 

Μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να διαμορφώσει ελεύθερα το περιβάλλον στο οποίο ζει; Facebook Twitter

 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αγορίτσα Οικονόμου

Αγορίτσα Οικονόμου / «Πέφτω να κοιμηθώ και σκέφτομαι ότι κάτι έχω κάνει καλά»

Βρέθηκε να κυνηγάει το όνειρο της υποκριτικής, χωρίς να γνωρίζει τον τρόπο, αλλά με τη βεβαιότητα ότι δεν ήθελε ποτέ να μείνει με την απορία «γιατί δεν το έκανα;». Μέσα από σκληρή δουλειά και πολλούς μικρούς ρόλους, κατάφερε να βρει τον δρόμο της στην τέχνη, στον οποίο προχωρά και αισθάνεται τυχερή. Η Αγορίτσα Οικονόμου είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ 

Θέατρο / «Αν κλάψω με ένα έργο, είμαι σε καλό δρόμο»

Ο Χρήστος Θεοδωρίδης, που έχει σκηνοθετήσει με επιτυχία δύο έργα φέτος, του Βιριπάγιεφ και της Αναγνωστάκη, εξηγεί γιατί τον ενδιαφέρουν τα κείμενα που μιλάνε στον άνθρωπο σήμερα, ακόμα κι αν σε αυτά ακούγονται ακραίες απόψεις που ενοχλούν και τον ίδιο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Να είσαι γκέι στη Νέα Υόρκη

Θέατρο / «Η Κληρονομιά μας»: Τι αποκομίσαμε από την εξάωρη παράσταση στο Εθνικό

«Μία ποπ queer saga, παραδομένη πότε στη μέθη των κοκτέιλ Μανχάταν και πότε στο πένθος μιας αλησμόνητης συλλογικής απώλειας» – Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το πολυβραβευμένο έργο του Μάθιου Λόπεζ, που παρουσιάζεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα από τον Γιάννη Μόσχο.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή ούτε αιρετική»

Θέατρο / «Δεν είμαι ασεβής, ούτε ιδιοσυγκρασιακή, ούτε αιρετική»

Μετά την Ορέστεια του Στρίντμπεργκ και τις πρόβες για το έργο του Βασίλη Βηλαρά, η Λένα Κιτσοπούλου μιλάει για προσδοκίες και αποφάσεις, για επιτυχίες και απορρίψεις, για το «σύστημα» μέσα στο οποίο δουλεύει και για όλους εκείνους τους χαρακτηρισμούς που της αποδίδουν.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Με Μαρμαρινό, Κουρεντζή, Ράσσε, Mouawad και Ζυλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Πολιτισμός / Μαρμαρινός, Κουρεντζής, Ράσε, Mouawad και Ζιλιέτ Μπινός στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Επιδαύρου

Καλλιτέχνες με ιστορικό ίχνος στην Επίδαυρο θα παρουσιάσουν τη δουλειά τους δίπλα σε ξένους και άλλους Έλληνες δημιουργούς, ενώ στις 19 Ιουλίου θα ακούσουμε την ορχήστρα Utopia υπό τη διεύθυνση του Θ. Κουρεντζή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει τον εαυτό του;      

Θέατρο / Μπορεί το ελληνικό θέατρο να σατιρίσει επιτυχημένα τον εαυτό του;      

«Αν θες να αναμετρηθείς με κάτι, αν θες να πας στην ουσία, πρέπει να πονέσεις» – Κριτική για την πολυσυζητημένη παράσταση «Merde!» των Βασίλη Μαγουλιώτη και Γιώργου Κουτλή στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ο Γιάννος Περλέγκας βρίσκει τη χαρά της δημιουργίας στη φλόγα για συνύπαρξη

Θέατρο / «Έχω νιώσει ακατάλληλος και παρωχημένος δεινόσαυρος μέσα στο θεατρικό τοπίο που αλλάζει»

Με αφορμή το έργο του Μπέρνχαρντ «Η δύναμη της συνήθειας», ο Γιάννος Περλέγκας μιλά με ταπεινότητα και πάθος για το θέατρο, με το οποίο συνεχίζει να παλεύει και που διαρκώς τον νικά. Αυτό, όμως, είναι που τον κρατά ζωντανό.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Άρης Χριστοφέλλης

Όπερα / «Ακόμα και όσοι θαυμάζουν σχεδόν ειδωλολατρικά την Κάλλας, λίγα γνωρίζουν για την τέχνη της»

Ο κόντρα τενόρος Άρης Χριστοφέλλης, επιστημονικός σύμβουλος του ντοκιμαντέρ «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Τα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας», εξηγεί τους λόγους για τους οποίους η θρυλική σοπράνο παραμένει μια ανυπέρβλητη καλλιτέχνιδα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Αργυρώ Χιώτη: Ένα «αουτσάιντερ» στο τιμόνι του Εθνικού Θεάτρου

Θέατρο / Αργυρώ Χιώτη: Ένα «αουτσάιντερ» στο τιμόνι του Εθνικού Θεάτρου

Ποια είναι τα προσωπικά της στοιχήματα και ποιες είναι οι προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η νέα καλλιτεχνική διευθύντρια του Εθνικού - η πρώτη γυναίκα που αναλαμβάνει αυτή τη θέση από το 1994.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η Κληρονομιά μας, ένα πανόραμα της και της ιστορίας των γκέι ανδρών

Θέατρο / «Η κληρονομιά μας»: Η ιστορία της gay κοινότητας γίνεται ένα συγκινητικό θεατρικό έργο

Ο Γιάννης Μόσχος σκηνοθετεί το έργο του Αμερικανού συγγραφέα Μάθιου Λόπεζ, ένα έργο με αφετηρία την γκέι ζωή που αφορά την αγάπη και την πολυπλοκότητα των ανθρώπινων σχέσεων, είτε ομόφυλες είτε ετερόφυλες, τα όνειρα, τους φόβους και τα ματαιωμένα σχέδια. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μια απρόβλεπτη συζήτηση για τη σεξουαλικότητα με τη Γαλήνη Χατζηπασχάλη

Θέατρο / Γαλήνη Χατζηπασχάλη: «Δεν μιλάμε για τα σεξουαλικά βοηθήματα κι ας πουλιούνται εκατομμύρια δονητές»

Πρωταγωνιστεί στο «Στο διπλανό δωμάτιο ή το έργο του δονητή», μια παράσταση που φωτίζει το πώς, ακόμη και σήμερα, δυσκολευόμαστε να μιλήσουμε ανοιχτά για το σεξ. Με αφορμή το έργο, κάναμε μια απρόβλεπτη συζήτηση με την αγαπημένη ηθοποιό για τα ταμπού, την εμμηνόπαυση και τη γυναικεία σεξουαλική χειραφέτηση.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Mάνα Κουράγιο στο Εθνικό: Πόσο «κουράγιο» πια;

Θέατρο / Mάνα Κουράγιο στο Εθνικό: Πόσο «κουράγιο» πια;

Mια επιμελής εικονογράφηση του μπρεχτικού αριστουργήματος εκτυλίσσεται ενώπιόν μας, χωρίς να δονείται από καμία εσωτερική αναγκαιότητα - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για την παράσταση που σκηνοθετεί ο Στάθης Λιβαθινός.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
«Βαρόνος “Φ”»: Ένας καταχρεωμένος «ευγενής» σε μια τρελή κωμωδία εξαπάτησης

Θέατρο / Ένας καταχρεωμένος «ευγενής» σε μια τρελή κωμωδία εξαπάτησης

Πιάνοντας το νήμα από την ιδέα μιας καυστικής κωμωδίας ηθών του 1870 που μιλά για την απάτη, η ιστορία ενός ψευτοευγενούς στην παράσταση «Βαρόνος “Φ”» φτάνει στη σύγχρονη υποκρισία και στον εαυτό που θέλουμε να δείχνουμε στην κοινωνία.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Το ΜΑΜΙ είναι ένα ποίημα για τις ζωές των γυναικών

Θέατρο / «ΜΑΜΙ»: Εικόνες από τη ζωή μιας μητέρας

Το ποιητικό σύμπαν του 26χρονου σκηνοθέτη που μας μάγεψε με το «Goodbye Linditta», εστιάζει αυτήν τη φορά στην ιστορία μιας γυναίκας μέσα από τα μάτια ενός αγοριού που δεν θέλει να τη θεοποιήσει αλλά να την παρατηρήσει.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
O Τομά Ζολί στην Αθήνα: Ποιος είναι ο προκλητικός, ανατρεπτικός τελετάρχης των Ολυμπιακών Αγώνων

Θέατρο / O Τομά Ζολί στην Αθήνα: Ποιος είναι ο προκλητικός, ανατρεπτικός τελετάρχης των Ολυμπιακών Αγώνων

Ο πολυσυζητημένος σκηνοθέτης της τελετής έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού, που έγινε διάσημος για τις φιλόδοξες, μεγαλειώδεις παραστάσεις του, πιστεύει απόλυτα στη μαγική δύναμη του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ