Pinar Selek: διώξεις χωρίς τέλος
Pascal Maillard
Mediapart - Blog - 25 Ιουνίου 2022
Στις 21 Ιουνίου, το Ανώτατο Δικαστήριο της Τουρκίας καταδίκασε την συγγραφέα και κοινωνιολόγο, που κατέφυγε στη Γαλλία, σε ισόβια κάθειρξη, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά ότι στη χώρα αυτή δεν υπάρχει κράτος δικαίου.
Πριν από ένα μήνα, γράφοντας μια κριτική για το δεύτερο μυθιστόρημα της Pinar Selek, έλεγα μέσα μου ότι η συγγραφέας θα μπορούσε τώρα να πάρει μια ανάσα, να αφοσιωθεί στη συγγραφή, την έρευνα και τους αγώνες της και ότι το τουρκικό καθεστώς μάλλον την είχε ξεχάσει. Σήμερα δεν μπορώ να μην θυμηθώ το σοκ από την καταδίκη της το Ιανουάριο του 2013 που πληροφορηθήκαμε στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου, όπου η Πινάρ έκανε τη διατριβή της χάρη στην πανεπιστημιακή προστασία. Και λέω πάλι μέσα μου ότι το σοκ της καταδίκης της 21 Ιουνίου 2022 είναι ακόμη πιο βίαιο. Επειδή η απόφαση προέρχεται από το Ανώτατο Δικαστήριο της Τουρκίας και θα μπορούσε κανείς να ελπίζει ότι οι δικαστές αυτού του δικαστηρίου θα διέθεταν μία ελάχιστη ανεξαρτησία από την πολιτική εξουσία. Αυτό δεν ισχύει διόλου. Κι αυτό το σοκ είναι ακόμη πιο βίαιο επειδή ο εισαγγελέας του Ανωτάτου Δικαστηρίου είχε ζητήσει την καταδίκη της σε ισόβια στις 25 Ιανουαρίου 2017 και οι δικαστές χρειάστηκαν πέντε χρόνια για να ανακοινώσουν την ετυμηγορία τους. Πιο βίαιο επίσης επειδή τα βασανιστήρια από απόσταση συνεχίζονται, αμείλικτα. Πιο βίαιο, τέλος, επειδή τα μέσα προσφυγής λιγοστεύουν και η δυνατότητα επιστροφής της Πινάρ στη χώρα της απομακρύνεται και πάλι.
Για όσους δεν γνωρίζουν την ιστορία της Πινάρ Σελέκ, θυμίζουμε ότι είναι το θύμα της μεγαλύτερης σε διάρκεια και της πιο τρομερής δικαστικής δίωξης που έχει επιβληθεί από την τουρκική εξουσία. Για πάνω από ένα τέταρτο του αιώνα διαδέχονται ατελείωτα αθωωτικές αποφάσεις και νέες καταδίκες, σε μια παράλογη άρνηση των γεγονότων: η κοινωνιολόγος δεν έβαλε ποτέ βόμβα στην αγορά μπαχαρικών της Κωνσταντινούπολης το 1998 για τον απλούστατο λόγο ότι επρόκειτο για ατύχημα που προκλήθηκε από μια φιάλη υγραερίου. Αυτό έχει αποδειχθεί από διάφορες ερευνητικές επιτροπές και ο μοναδικός μάρτυρας που κατηγόρησε την Πινάρ ανακάλεσε την κατάθεσή του αφού διαπιστώθηκε ότι αυτή αποσπάστηκε μετά από βασανιστήρια. Σας παραπέμπω σε αυτή τη βιογραφία [στα γαλλικά - σ.σ.], η οποία περιλαμβάνει μια ιστορική ανασκόπηση της δικαστικής υπόθεσης, και σε αυτή τη συνέντευξη με τη Livia Garrigue [επίσης στα γαλλικά - σ.σ.].
Γιατί αυτές οι ατελείωτες διώξεις; Ίσως πρώτα απ' όλα επειδή το τουρκικό καθεστώς δεν ανέχεται ότι η αμφισβήτηση προέρχεται από τους ίδιους τους πολίτες του. Η κυβέρνηση του Ερντογάν κατηγορεί απλώς την Πινάρ Σελέκ επειδή έχει γεννηθεί στην Τουρκία. Αυτό που ανέχεται ακόμη λιγότερο είναι η ελευθερία του λόγου. Των καλλιτεχνών, των δημοσιογράφων και των πανεπιστημιακών. Μέσω των βιβλίων της, της επιτόπιας έρευνας και των μελετών της, αλλά και μέσω της διδασκαλίας της, η Πινάρ επιτελεί έργο που σχετίζεται με αυτά τα τρία επαγγέλματα, τα οποία είναι από τα πλέον κυνηγημένα από την τουρκική κυβέρνηση. Όταν, επιπλέον, πρόκειται για τη φωνή μιας γυναίκας που υπερασπίζεται τις γυναίκες και όλες τις μειονότητες, μιας αντιμιλιταρίστριας που καταγγέλλει τη βία μιας πατριαρχικής κοινωνίας και που είναι φίλη των Κούρδων και των Αρμενίων για τους οποίους διεξάγει έρευνες, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί το τουρκικό πολιτικό καθεστώς θέλει με την Πινάρ Σελέκ να κάνει ένα παράδειγμα. Στην περίπτωση της Πινάρ Σελέκ δεν καταπολεμάται απλώς μία πολιτική αντίπαλος. Καταστέλλεται μία ελεύθερη γυναίκα.
Πριν από μερικές εβδομάδες, στο blog της στο Mediapart, η Πινάρ, υπερασπιζόμενη οκτώ διανοούμενους που καταδικάστηκαν από τις τουρκικές αρχές και οι οποίοι έχουν γίνει "όμηροι της αντίστασης του Γκεζί", έγραψε τα εξής: "Η ιδιαιτερότητα του τουρκικού κατασταλτικού καθεστώτος απορρέει από τον συνταγματικό ορισμό της δημοκρατικής πολιτογράφησης: ο μονισμός επικρατεί σε όλους τους τομείς. Οποιοσδήποτε αποκλίνει από τις νόρμες που έχει θεσπίσει η πολιτική εξουσία, γίνεται αμέσως αντιληπτός ως επικίνδυνος, καταστροφικός, αν όχι και ως εχθρός." Και συνεχίζει: "Και είναι ακριβώς η αντίσταση σε αυτόν τον μονισμό που γονιμοποιεί εδώ και καιρό τις συμμαχίες μεταξύ των διαφόρων φεμινιστικών, ΛΟΑΤ, αντιμιλιταριστικών, περιβαλλοντικών, ελευθεριακών, αριστερών, κουρδικών και αρμενικών κινημάτων." Η Πινάρ Σελέκ ενσαρκώνει αυτή την αντίσταση. Η τουρκική κυβέρνηση επιτίθεται σε ένα σύμβολο. Αλλά δεν μπορείς να εξαφανίσεις ένα σύμβολο. Όσο περισσότερο ασκείται η βία ενός κράτους εναντίον ενός συμβόλου, τόσο περισσότερο το σύμβολο γίνεται ζωντανό και ισχυρό. Η Πινάρ Σελέκ είναι μια "δύναμη που προχωράει". Αλλά είναι επίσης μια δύναμη κουρασμένη και εύθραυστη. Χρειάζεται την υποστήριξή μας. Της το χρωστάμε, αφού έδωσε τόσα πολλά στους τοπικούς και ευρωπαϊκούς αγώνες, αφού μας δίδαξε τόσα πολλά. Ο Εθνικός Συντονισμός Συλλογικοτήτων Αλληλεγγύης κινητοποιείται ήδη και προετοιμάζει πολλαπλές δράσεις, για τις οποίες θα αναφερθώ την επόμενη εβδομάδα σε νέα ανάρτηση.
Δείτε επίσης στο Αλμανάκ μία παλιότερη συνέντευξη της Πινάρ Σελέκ στη Σόνια Μητραλιά: Πινάρ Σελέκ, το σύμβολο της Τουρκίας που αντιστέκεται!
