Εισβολέας

Εισβολέας Facebook Twitter
1

Είμαι παιδί της πόλης, βγήκα κατευθείαν στους δρόμους της. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κυψέλη, σ' αυτήν τη χαβούζα, και έμπλεξα με τη μουσική από 14 χρονών. Με τις παρέες. Άλλος έκανε ραπ, άλλος σάμπλαρε κι έπαιζε, ανακάλυψα ότι έχω μια κλίση και κόλλησα.

Ήταν και το μόνο εύκολο. Δεν χρειάζονταν μουσικές γνώσεις, μόνο το ταλέντο να ταιριάζεις τις λέξεις. Αρχίσαμε από μικροί με samples και στην πορεία μάθαμε και μουσική. Ακούγαμε συγκροτήματα από την Αμερική, αλλά με τα χρόνια μάς βγήκε κάτι πολύ ελληνικό, βάλαμε μπουζούκι, μπαγλαμά, δεν θέλει και πάρα πολύ να σου έρθει στο κεφάλι. Το θέμα είναι να δουλέψεις σκληρά και να έχεις υπομονή. Μετά η ζωή σε βραβεύει.

Παλιά η αστική μουσική ήταν το ρεμπέτικο. Οι ρεμπέτες ήταν το αστικό underground, έλεγαν αυτά που ήθελαν να πουν οι πολλοί και δεν μπορούσαν. Σήμερα αυτό το κάνει το hip hop.

Ποιοι με επηρέασαν στη ζωή μου; Δεν θα σου πω απ' το hip hop, ούτε καλλιτέχνες. Ο ένας που μου άλλαξε τη ζωή ήταν ο κυρ-Γιώργος. Ήμουν γκαρσόνι δίπλα του και τον έβλεπα κάθε μέρα, συνέχεια για δυο χρόνια. Ένα πολύ πολιτικοποιημένο άτομο, κομμουνιστής, με επηρέασε όσο δεν φαντάζεσαι, παρ' όλο που δεν πιστεύω σε τίποτα και δεν έχω τέτοια φλέβα. Απλά έλεγε πολλά σωστά πράγματα όσον αφορά τη ζωή, κατάλαβες; Κι άκου να δεις τι έγινε: αυτός ο άνθρωπος πέθανε μπροστά μου. Δεν ήξερα τι να κάνω. Όταν πέθανε, στενοχωρήθηκα λες και ήταν πατέρας μου. Αυτά που έμαθα απ' αυτόν εκείνα τα δύο χρόνια δεν μου τα 'χει μάθει άλλος. Έμαθα να σέβομαι τον άνθρωπο όπως είναι, φίλε. Μέσα εκεί -σε ένα εστιατόριο στο Σύνταγμα- δούλευαν κοράκια που παλιά δούλευαν στα νεκροταφεία, παλιοί πορτοφολάδες, ηλικιωμένα καμάκια του Συντάγματος, όλοι σερβιτόροι, ήταν ένα πολύ μεγάλο σχολείο στη ζωή μου. Ο άλλος που με επηρέασε είναι ο φίλος μου ο Σάκης, αυτός με έβαλε σε άλλη κατάσταση πιο καλλιτεχνική.

Είμαι σιδεράς και φτιάχνω τραπέζια για να ζήσω. Θεωρώ ότι κάνω κάτι δημιουργικό. Μια δουλειά που είναι μόνο πάρε και δώσε, χωρίς να φτιάχνεις κάτι, χωρίς δημιουργία, είναι χωρίς ουσία. Μικρός ήθελα να γίνω φυσικομαθηματικός, δεν ξέρω γιατί, μου άρεσε. Δεν τα κατάφερα. Κατάφερα όμως να πραγματοποιήσω το άλλο μου όνειρο, να γίνω μουσικός.

Ο εγωισμός και η ματαιοδοξία είναι ταυτόσημα με το hip hop.Και στους Έλληνες και στους μαύρους της Αμερικής το ίδιο πράγμα. Σκάει ο άλλος με την BMW και χρωστάει στην τράπεζα 150 χιλιάδες ευρώ, πίνει μαργαρίτα και το παίζει κυριλέ. Αυτό το πράγμα το κράζω. Η αγάπη πού είναι; Η ουσία είναι να είσαι αβέρτος στα συναισθήματά σου, να ανοίγεσαι και να μη φοβάσαι αν θα πληγωθείς. Να λες αλήθειες με κάθε κόστος.

Το δικό μου hip hop νομίζω ότι έχει μεγάλη διαφορά απ' το hip hop των άλλων. Ο τρόπος που το παραδίνω είναι λίγο πιο ωμός, δεν φοβάμαι να πω αυτά που θέλω, γιατί δεν υπάρχει και κάτι που να με φοβίζει. Δεν κάνω hip hop για τα γούστα των άλλων, αλλά για τα δικά μου. Σημασία έχει να αρέσει πρώτα απ' όλα σε σένα αυτό που κάνεις, να μη φτιάχνεις κατά παραγγελία.

Με αναγνωρίζουν στο δρόμο, ο κόσμος μου μιλάει, άμα έρθεις στο live θα καταλάβεις. Δεν θα βγούμε εμείς στην τηλεόραση να πούμε σαχλαμάρες, δεν μας ενδιαφέρει. Είμαστε underground καλλιτέχνες, εμάς μας ξέρει το «άλλο» το κοινό, που ζει στη σκιά και πολεμάει να επιβιώσει. Τον κόσμο δεν τον κοροϊδεύεις, το αναγνωρίζει το αληθινό. Χωρίς διαφήμιση, χωρίς προώθηση, έχουμε φανατικούς που μας στηρίζουν κι αυτό είναι μαζί τρεις επιτυχίες.

Είναι λαϊκή μουσική το hip hop, μπορείς να το πεις και έτσι, την αφομοιώνει ο κόσμος και την τραγουδάει. Στην Ελλάδα όμως δεν ισχύει η αξιοκρατία, υπερισχύουν οι δυνατοί του χρήματος και τα κονέ. Όσο περισσότερα κονέ έχει κάποιος τόσο πιο ψηλά πάει. Αν είχαμε το ίδιο promotion από την εταιρεία που έχει η Βανδή, μπορεί να είχαμε μεγαλύτερη ανταπόκριση απ' ό,τι έχει εκείνη. Οι πωλήσεις μας είναι ψηλές και το κοινό φανατικό, με ελάχιστο έως μηδενικό promotion.

Έχει ριζωθεί στο υποσυνείδητο του Έλληνα ένα είδος διασκέδασης που ουσιαστικά ρίχνει την αξιοπρέπειά του, αλλά είναι κάτι που πολύ δύσκολα θα το σβήσεις. Αυτό θέλουν να προωθήσουν οι εταιρείες. Τέρμα. Το βρακί πουλάει, πούλαγε πάντα, απλά τώρα το διαφορετικό δύσκολα βρίσκει το δρόμο για το μεγάλο κοινό.

Ξεκινήσαμε hardcore και το κρατάμε hardcore. Μπορείς να πεις ότι και η μουσική του Ηλία και του Τάκη είναι εμπορική από τη στιγμή που πωλείται στα καταστήματα, αλλά η διαφορά είναι ότι δεν την κάνουμε για να πουλήσει.

Αλλιώς μαθαίνει ένα παιδί που μεγαλώνει στην Κυψέλη, κι αλλιώς ένα που μεγαλώνει στην Κηφισιά. Είναι άλλα τα θέματα που τους απασχολούν, λένε άλλα οι στίχοι τους. Εάν βάλεις τα δυο παιδιά να κάνουν παρέα, κάποια στιγμή θα τα σπάσουν. Είναι θέμα νοοτροπίας.

Την παρακολουθώ την πολιτική, κι ας μην με πολυενδιαφέρει. Στις τελευταίες εκλογές ψήφισα ζαμπονάκι και τυρί. Αυτά έβαλα μέσα στο ψηφοδέλτιο. Άφησαν λάδια. Οι πολιτικοί είναι άνθρωποι που δεν πρέπει να τους εμπιστευτείς, δεν έχουν επαφή με τον κόσμο. Ακούς, ρε φίλε, κάτι κουβέντες για τα ναρκωτικά ή για το έγκλημα και λες, τι λένε αυτοί τώρα; Πώς μιλάς όταν δεν το έχεις ζήσει;

Επιτυχία είναι να καταφέρεις να φτάσεις στην απόλυτη ελευθερία. Να έχεις όνειρα που να έχουν βάση, κι όχι να είσαι αλλοπαρμένος. Απ' την άλλη, δεν είσαι κακό να είσαι ονειροπόλος. Αρκεί να έχεις πάντα τη γροθιά σου ψηλά.

Όταν έρχεται ένας άνθρωπος και μου λέει μπράβο για τη μουσική που φτιάχνεις, γίνομαι ο πιο πλούσιος άνθρωπος του κόσμου. Δεν έχει σημασία αν δεν βγάλεις λεφτά, ένα μπράβο για μένα αξίζει όσο χίλιες πληρωμές.

Μεγαλύτερη δύναμη μού δίνει η οικογένειά μου. Ο γιος μου. Όταν βλέπω τα μάτια μου στα μάτια του. Αυτό μου δίνει μεγαλύτερη δύναμη. Το καλύτερο πράγμα που μου έχει τύχει στη ζωή είναι ότι μπόρεσα να αποκτήσω ένα παιδί.

Δεν φοβάμαι για τον κόσμο που θα μεγαλώσει,γιατί πάντα έτσι ήταν τα πράγματα. Όταν ήμουν μικρός φοβόμουν μη γίνει πυρηνική καταστροφή. Πέρασαν τόσα χρόνια κι ακόμα να έρθει...

Μου αρέσει η Αθήνα. Μου αρέσει η κουλτούρα του δρόμου, αυτό το αλήτικο που έχει, το ότι βγαίνεις το βράδυ και βλέπεις πολλά πράγματα που μετά μπορείς να τα διηγηθείς. Μου αρέσει να πηγαίνω στου Ψυρρή να πίνω ρακόμελα, να αράζω σε πάρκα, να περνάω την ώρα μου ήρεμα. Επηρεάζομαι και γράφω κυρίως απ' την πόλη. Πάω στα Λιμανάκια που γίνεται η μάχη με τα αυτοκίνητα και γράφω ρίμες, έχει παλμό η Αθήνα, σε βάζει στο ρυθμό της. Αρκεί να έχεις διάθεση να χορέψεις.

Η ζωή με έχει διδάξει να είμαι πολεμιστής. Να μη βάζω κάτω το κεφάλι και να προχωράω μπροστά. Να προσπαθώ να είμαι καλός άνθρωπος. Η ζωή, ρε φίλε, δεν θέλει να την πάρεις στα σοβαρά. Η ζωή είναι πουτάνα. Άναψε το κόκκινο λαμπάκι / γι' άλλη μια φορά περιμένει πελατάκι / γουστάρεις να περάσεις καλά, ε, μαγκάκι; / απλά δεν είναι / φάε κάνα σοκολατάκι. / Μα έτσι είναι η ζωή / τρελιάρα και γλεντίστρω / να την πετύχεις πρέπει όταν έχει οίστρο / ίσως να την πείσεις και μαζί της να γλεντήσεις / μα πρόσεχε γιατί έχει απαιτήσεις και θα την πατήσεις / και την κάνεις από κούπες μετά / και δεν σε σώζει ούτε καν μια γεμάτη ζαριά. / Θέλει χαδάκια και παιδάκια τρυφερά / δεν θέλει να την πάρεις στα σοβαρά...

Οι Αθηναίοι
1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Oι Αθηναίοι / «Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Η αρχιτέκτονας και υπεύθυνη των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη, Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη, δεν λησμόνησε ποτέ στην πορεία της πως η μορφή ενός κτιρίου πρέπει να έχει χαρακτήρα, ειλικρίνεια και κλίμακα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Γεννήθηκε Σαν Σήμερα / Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος αφηγείται τη ζωή του στη LIFO

Δημοσιογράφος, στιχουργός. Θα ήταν ευχαριστημένος αν, απ’ όλα τα τραγούδια του, έμενε στην ιστορία το τετράστιχο: «Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει, σαν αμάξι γέρικο, στην ανηφοριά».
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ
Χρυσέλλα Λαγαρία: «Δεν είναι τόσο τρομακτικό το να είσαι τυφλός»

Οι Αθηναίοι / Χρυσέλλα Λαγαρία: «Δεν είναι τόσο τρομακτικό το να είσαι τυφλός»

Η συνιδρύτρια και διευθύντρια της Black Light και συνδημιουργός της σειράς podcast της LiFO «Ζούμε ρε» δραστηριοποιείται ώστε οι ΑμεΑ να διαθέτουν ίσες ευκαιρίες και απεριόριστη πρόσβαση, δίχως στιγματισμούς και διακρίσεις. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Lorenzo

Οι Αθηναίοι / Lorenzo: «Η techno σκηνή έχει γίνει χρηματιστήριο»

Γνώρισε την techno στη Φρανκφούρτη των αρχών των ‘90s. Ερχόμενος στην Αθήνα, όσο έβλεπε ότι ο κόσμος σοκαριζόταν με τις εμφανίσεις του, τόσο περισσότερο του άρεσε να προκαλεί. Ο θρυλικός χορευτής του Factory και ιδρυτής της ομάδας Blend είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Ελισάβετ Κοτζιά

Οι Αθηναίοι / «Τα πρώτα χρόνια λέγανε ότι τις κριτικές μου τις έγραφε ο πατέρας μου»

Η Αθηναία της εβδομάδας Ελισάβετ Κοτζιά γεννήθηκε μέσα στα βιβλία· κάποια στιγμή, τα έβαλε στην άκρη, για να ξανασυναντήσει τη λογοτεχνία μέσα από μια αναπάντεχη εμπειρία. Άφησε το οικονομικό ρεπορτάζ για την κριτική βιβλίου. Τη ρωτήσαμε γιατί το ελληνικό μυθιστόρημα δεν έχει ιδιαίτερη απήχηση στο εξωτερικό, και δεν πιστεύει πως για το ζήτημα αυτό υπάρχουν απλές απαντήσεις.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Λούλα Αναγνωστάκη: «Όσο και αν τη χτυπάω μέσα από τα έργα μου, είμαι υπέρ της Ελλάδας»

Πέθανε Σαν Σήμερα / Λούλα Αναγνωστάκη: «Όσο και αν τη χτυπάω μέσα από τα έργα μου, είμαι υπέρ της Ελλάδας»

Σε μια από τις ελάχιστες συνεντεύξεις της, η κορυφαία θεατρική συγγραφέας της Ελλάδας, που πέθανε σαν σήμερα, μίλησε με πρωτοφανή ειλικρίνεια και απλότητα.
ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΟΣΚΟΥΡΙΔΗΣ
Αρετή Γεωργιλή

Οι Αθηναίοι / «Δεν θα σταματήσω να υπερασπίζομαι το δικαίωμα της γυναίκας να νιώθει ελεύθερη να εκφράζεται»

Η Αρετή Γεωργιλή γεννήθηκε στη Νέα Φιλαδέλφεια και τα δώδεκα τελευταία χρόνια, αφότου άνοιξε το Free Thinking Zone, ζει εκεί και στην Αθήνα. Είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Κατιάνα Μπαλανίκα

Οι Αθηναίοι / Κατιάνα Μπαλανίκα: «Μέσα μου είμαι κουτάβι, γι’ αυτό και με πάταγαν όλοι»

Η ηθοποιός που αγαπήθηκε για τους κωμικούς της ρόλους έκανε μόνο δράμα στη σχολή. Θα ήθελε να ξαναπαίξει στην τηλεόραση αλλά βλέπει πως δεν θυμούνται τη γενιά της πια. Είναι ευγνώμων για τη ζωή της και την αφηγείται στη LiFO - γιατί είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μάριο Μπανούσι

Οι Αθηναίοι / Μάριο Μπανούσι: «Αν δεν εκτεθείς στη ζωή, δεν έχει νόημα»

Ο νεαρός σκηνοθέτης, που έχει ήδη μετρήσει διαδοχικά sold out, άρχισε να βλέπει θέατρο όταν μπήκε στη δραματική σχολή. Του αρέσει η ανθρώπινη αμηχανία, η σιωπή και η ησυχία τον γοήτευαν πάντα. Αν και δεν τα πάει καλά με τα λόγια, αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
M. HULOT
Γιώργος Τσιαντούλας, ηθοποιός, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / «Γελάτε γιατί χανόμαστε, κάντε σεξ, ταξιδέψτε, διαβάστε και φάτε, φάτε, φάτε»

Ο πολυσυζητημένος πρωταγωνιστής της ταινίας «Το καλοκαίρι της Κάρμεν», Γιώργος Τσιαντούλας, γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, ζει στο Παγκράτι, διατηρεί θεατρική ομάδα στα Τρίκαλα, έχει παίξει σε παραστάσεις του Ρομέο Καστελούτσι και του Δημήτρη Παπαϊωάννου και τα πιο ριψοκίνδυνα πράγματα που έχει κάνει είναι «γαστρονομικοί συνδυασμοί σε λάθος στιγμή και λάθος ώρα».
M. HULOT
Η Μαρινέλλα ειλικρινέστερη παρά ποτέ αφηγείται τη ζωή της όλη στη LIFO

Οι Αθηναίοι / Η Μαρινέλλα ειλικρινέστερη παρά ποτέ αφηγείται τη ζωή της όλη στη LiFO

Η μεγάλη κυρία του ελληνικού τραγουδιού μιλά για τις ανεξίτηλες συναντήσεις της πορείας της, για το πώς πήγε κόντρα στο ρεύμα της εποχής της, για μια ζωή χορτάτη. Δουλεύοντας επί 67 συναπτά έτη δεν ανέχεται να της πει κανείς «τι ανάγκη έχεις;».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αγνή Πικιώνη: «Η Αθήνα έχει εξελιχθεί σ’ ένα μαζικό λούνα παρκ»

Οι Αθηναίοι / «Δυσκολεύονταν να με πλησιάσουν επειδή ήμουν η κόρη του Πικιώνη»

Η Αγνή Πικιώνη, κόρη του οραματιστή αρχιτέκτονα που είχε αφοσιωθεί στη λαϊκή αρχιτεκτονική, μιλά για τη ζωή της δίπλα σε εκείνον, που της έμαθε ότι «ένας απλός άνθρωπος μπορεί να φτιάξει κάτι σημαντικό». Αρχιτέκτονας και η ίδια, φρόντισε να διασώσει και να ταξινομήσει το έργο του. Τη θυμώνει η μεταμοντέρνα αρχιτεκτονική και πιστεύει ότι η Αθήνα έχει χάσει το στοίχημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιώργος Αρβανίτης: «Έλεγα "είμαι καλύτερος" και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Οι Αθηναίοι / Γιώργος Αρβανίτης: «Πείσμωνα για να γίνω ο καλύτερος και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Από μια νιότη γεμάτη αντιξοότητες, ο τροχός για εκείνον γύρισε, η ζωή του στράφηκε στο φως και έγινε βιβλίο. Η Ευρώπη τον ανακάλυψε από τις ταινίες του Αγγελόπουλου, στις ιστορίες του πρωταγωνιστούν ο Φίνος, ο Μαστρογιάνι και ο Κουροσάβα. Ο πολυβραβευμένος διευθυντής φωτογραφίας που ήταν «πάντα την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος» είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

σχόλια

1 σχόλια