Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
11

A.M.

 

Είναι λάδια, αερογράφοι, γλυπτά. Είναι σούπερ-ρεαλιστικά έργα. Μοιάζουν με υπέροχες φωτογραφίες, αλλά δεν είναι.

 

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter
Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter

Προσοχή! Δεν είναι φωτογραφίες Facebook Twitter


*****

Φωτογραφία
11

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Φωτογραφία / Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Ο βραβευμένος φωτογράφος εστιάζει στα ανθρώπινα δικαιώματα, τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, τη μετανάστευση και το προσφυγικό, δίνοντας φωνή σε ανθρώπους και ιστορίες που θα έμεναν στο σκοτάδι.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στο Παρίσι μετά τους Ολυμπιακούς, ο Σουρεαλισμός ήρθε να κατακτήσει την πόλη

Φωτογραφία / Μια επίσκεψη σε ένα Παρίσι που αναζητά την επόμενη μέρα

Στο ανακαινισμένο Grand Palais, με επίκεντρο τον σουρεαλισμό, την τέχνη και καλεσμένο τον Τζιμ Τζάρμους, η Paris Photo 2024 καθρεφτίζει μια πόλη που επαναπροσδιορίζεται πολιτιστικά μετά τους Ολυμπιακούς.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΣΕΦΕΡΟΓΛΟΥ
Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Πολιτισμός / Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Με αφορμή τα 35 χρόνια από την Πτώση του Τείχους (09.11.89) μια φωτογραφική έκθεση με τίτλο «Dream on- Βερολίνο, δεκαετία του 90» αποτυπώνει την κρίσιμη αυτή δεκαετία μετάβασης ανάμεσα στο παρελθόν και το αβέβαιο μέλλον, την αισιοδοξία και το φόβο για το νέο Βερολίνο
ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Φωτογραφία / Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Ο βραβευμένος Γάλλος φωτογράφος που έχει καταγράψει μοναδικά τις φτωχογειτονιές του Καΐρου, τους γονείς των Μαρτύρων της Επανάστασης, νεαρούς γυμνασμένους άντρες δίπλα σε μαυροφορεμένες μανάδες αλλά και λαμπερούς σταρ του κινηματογράφου, εξηγεί πώς ξεκίνησε η ιδιότυπη και πολύχρονη αυτή διαδρομή του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Φωτογραφία / Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.
THE LIFO TEAM
Enri Canaj, φωτογράφος

Φωτογραφία / Enri Canaj: «Δεν έχω εξοικειωθεί με τον πόνο»

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας
M. HULOT
Οι φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024 - σε εικόνες

Φωτογραφία / Η ζωή στην Αυστραλία μέσα από τον διαγωνισμό φωτογραφίας Australian Life 2024

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.
THE LIFO TEAM
Κοιτάζοντας τους άλλους: Η Μαρτίν Φρανκ στην Άνδρο 

Φωτογραφία / «Κοιτάζοντας τους άλλους»: Οι ανθρωποκεντρικές εικόνες της Μαρτίν Φρανκ σε μια έκθεση στην Άνδρο

Στη χώρα της Άνδρου, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 150 φωτογραφίες και αρχειακό υλικό αναδεικνύουν τη δημιουργική πορεία μιας καλλιτέχνιδας που παραμένει ελάχιστα γνωστή σήμερα στη διεθνή κοινότητα ενώ το έργο της συχνά ταυτίζεται με αυτό του Καρτιέ-Μπρεσόν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

σχόλια

9 σχόλια
Μερικοί φίλοι υποτιμουν τη σημασία της τεχνικής και υπολογιζουν μονο το αισθητικό αποτελεσμα. Προτεινουν σαν επιχειρημα οτι ο φωτορεαλισμος απο μονος του δεν προσφερει τιποτα αφου και μια απλη φωτογραφια μπορει να το προσφερει αυτό... Νομιζω οτι ειναι λάθος γιατι με αυτον τον τροπο θα μπορουσαμε να απορριψουμε ολα τα γλυπτα των αρχαιων ελληνων αφου αυτο που θαυμαζουμε ειναι η τεχνική του γλύπτη στην αποδοση των ρεαλιστικών χαρακτηριστικών όπως πτυχες υφασματος, εκφρασεις προσωπου, μαλλια κλπ. Η τεχνικη ειναι μια μορφη τέχνης και καθε τεχνη εμπεριεχει τεχνική, κόπο και χρονο του καλλιτεχνη. Ο διασημοτερος πινακας του κοσμου, η Μονα Λίζα, ειναι αντικειμενο θαυμασμού κυριως για την τεχνική του (πως ζωγραφισε ο Ντα Βίντσι το χαμογελο) παρα για την αισθητική του. Αν καποιος φτιαξει τον Πυργο του Άιφελ απο σπίρτα, σιγουρα το εργο του θα γινει αντικειμενο θαυμασμου λογω των χιλιαδων ωρων που απαιτησε, λογω της λεπτομεριας και λογω της υπομονης και επιμονης του δημιουργου, παρα για το αμφιβολο αισθητικό αποτελεσμα...Δεν ειμαι ειδικός και λεω μια προσωπικη αποψη.
Δεν είναι έτσι. Η κλασσική αρχαιότητα έχει για όσους ασχολούνται με την Αισθητική το θαυμάσιο να αποδίδει πρωτοφανώς μια θεική χάρη σε ανθρώπινα σώματα, αφού τα αποτελούσαν συναρμογή των τελειοτέρων εκδοχών των επιμέρους του σώματος, την αρμονία. Στην ελληνιστική εποχή, με την γλαφυρότερη περιγραφή και την εμμονή στην λεπτομέρεια, εξυψώνεται το πάθος, το δράμα, η έκφραση της ηρωικής πράξης ή το βάθος της προσωπικότητας, το ήθος του επιφανούς ανθρώπου. Δεν θαυμάζουμε απλώς την τεχνική του γλύπτη στο σμίλεμα της ύλης, αλλά το πως ελέγχει την ύλη για να σμιλέψει την ιδέα πάνω στο πρόσωπο ή το συμβάν.Η Μόνα Λίζα δεν είναι ξακουστή για το πως ζωγραφίστηκαν τα χείλη της, αλλά πως από όλον τον πίνακα το χαμόγελο της εικονιζόμενης μοιάζει ειλικρινώς και αιωνίως αμφίσημο. Λένε.
Πολύ ωραία και απίστευτος κόπος και ώρες εργασίας! Όμως, μιά απορία, τι στο καλό προσθέτουν στην Τέχνη, πέρα πό το να διαφημίζουν το πόσο καλά, τεχνικά, είναι καταρτισμένοι οι δημιουργοί τους;Θέλω να πω, οι πίνακες με κάποιο ρεαλισμό τους προηγούμενους αιώνες χρησίμευαν, πέραν της ομορφιάς, και στην απεικόνιση προσώπων, πραγμάτων και καταστάσεων όσο δεν υπήρχε άλλος τρόπος καταγραφής τους. Τώρα με την φωτογραφία και τα επίπεδα που έχει πιάσει, τι ακριβώς καινοτόμο ή αισθητικά ενδιαφέρον προσφέρουν που να διαφέρει από αυτό που κάνει μία φωτογραφία;Διευκρίνηση: Δεν τους υποτιμώ καθόλου, ο καθένας άλλωστε έχει δικαίωμα να εκφράζεται μέσα από την Τέχνη με όποιο τρόπο θέλει...
Η ζωγραφική σαν τέχνη την σήμερον ημέρα, δεν είναι χρηστικής σημασίας με την έννοια της απεικόνισης όπως ήταν τους προηγούμενους αιώνες. Σκέψου ότι όχι μόνο ρεαλιστικούς πίνακες θα μπορούσαμε να μην έχουμε, αλλά καθόλου πίνακες, εφόσον τα πάντα μπορούν να σχεδιαστούν σε Η/Υ.Επίσης φαντάσου ότι αλλιώς είναι να βλέπουμε αναρτημένες φωτογραφίες των έργων εδώ, κι αλλιώς να βλέπουμε τις πινελιές του καλλιτέχνη μπροστά στα μάτια μας, τις σκιές, την τεχνική και να θαυμάζουμε το πως κατάφερε να αποδώσει τόσο καλά την πραγματική εικόνα.