Οι 7 αγαπημένες μου τυρόπιτες. Από την Ελένη Ψυχούλη

Οι 7 αγαπημένες μου τυρόπιτες. Από την Ελένη Ψυχούλη Facebook Twitter
18

Αν η γαστρονομική καρδιά του Έλληνα πρέπει να κοπεί στη μέση, θαρρώ πως στο ένα της μισό θα τρώει σουβλάκι και στο άλλο τυρόπιτα. Το σνακ της 10ης πρωινής-και όχι μόνο-αντιστέκεται και αντέχει, βάζει κάτω ό,τι καινούριο έρχεται να την εκθρονίσει, τις τορτίγιες, τα ντόνατς και τί να της πει τώρα το μπέιγκελ με σολομό…

 

Σπιτική ή trashοφτιαγμένη με τις χειρότερες μαργαρίνες του κόσμου, αποκλείεται να της αντισταθείς-να ’ναι το χρυσαφένιο χρώμα της, η τραγανή, θριφτή υπόσχεση, η μια φυλλένια μπουκιά για να περάσεις μετά στην επόμενη, την τυρένια, να’ναι η μνήμη; Της καντίνας του σχολείου, του γιορτινού ταψιού της μαμάς; Με φύλλο κρούστας, με ζύμη κουρού, με φύλλο χωριάτικο ή με σφολιάτα η καθεμιά έχει τους φίλους και τους φανατικούς της (για την ακρίβεια όλες μαζί).

 

Προσωπικά δίνω το ένα μου χέρι για πάρτη της. Θα τη δοκιμάσω παντού, όπου κι αν τη δω να μου γνέφει μέσα από κάποια βιτρίνα, θα την πάρω ακόμη κι αν ξέρω από πριν ότι δεν πρόκειται να βγει ούτε καν επιλαχούσα στα καλλιστεία. Αν πρέπει να θυμηθώ την καλύτερη, θα διαλέξω εκείνη τη φουσκωτή και τραγανή που έβρισκες στις καντίνες των παλιών πλοίων κάθε γραμμής, τότε που σε όλο το καράβι το μόνο φαγώσιμο ήταν η χάρη της, πατατάκια-που ναι, ταίριαζαν μαζί της-σάντουιτς ζαμπόν τυρί και φραπεδιά. Μπορεί μόνη μου ν’ανοίγω το καλύτερο φύλλο, ωστόσο εγώ προτιμώ τις «έτοιμες».

 

Το μόνο που με θλίβει είναι πια η ευτέλεια της ποιότητας, η κάθε γωνιά και τυροπιτάδικο που δεν νοιάζεται για τα υλικά της, εκείνη η παγωμένη λιπαρότητα στο λαιμό που σε ακολουθεί όλη την υπόλοιπη μέρα, σαν τιμωρία στην αμαρτία σου.

 

 

Οι κλασικές

Έχουν όλοι τόοοοοσο μιλήσει γι’αυτές, που βαριέμαι να επαναληφθώ. Αλλά, η μικρούλα Άριστον, η κουρού του Μαμ και-για μένα-η μπουγάτσα από τους Μερακλήδες, παραμένουν μια σταθερή αξία.

 

Οι 7 αγαπημένες μου τυρόπιτες. Από την Ελένη Ψυχούλη Facebook Twitter

 

Στο απόλυτο '60'σκηνικό του κυρίου Στέλιου, με καταγωγή από την Αλεξάνδρεια, η σφολιάτα βιώνει την ιδανική εκδοχή της, σπιτική, χειροποίητη, με το καλό της βούτυρο, ολοστρόγγυλη και δαντελωτή γύρω-γύρω, με ωραίο τυρί. Στο μαγαζάκι που κάνει εξίσου καταπληκτικά σαμπλέ, πηγαίνεις νωρίς, καθώς όλο το παλιό Παλιό Φάληρο ξεκινάει εδώ τη μέρα του με μια σφολιάτα.
Alma, Aγ. Αλεξάνδρου 56, Π. Φάληρο, 2109834493

 

Η τυρόπιτα ταψιού του Βάρσου θυμίζει χειροποίητη ηπειρώτικη τυρόπιτα γιαγιάς, φτιαγμένη με φέτα και φρέσκο βούτυρο δικής τους παραγωγής και στη σερβίρουν σε μεγάλα, χορταστικά κομμάτια.

Βάρσος, Κασαβέτη 5, Κηφισιά

 

Ο συχωρεμένος κύριος Δημήτρης Κότσαρος στο φούρνο του όλα τα έκανε με τα χεράκια του, οργώνοντας ολόκληρη την Ελλάδα για να βρει τα καλύτερα στάρια. Τα παιδιά και η γυναίκα του συνεχίζουν την ίδια παράδοση. Ανοίγουν το φύλλο με τα χεράκια τους, προσέχουν την ποιότητα των υλικών τους, φτιάχνουν ωραία σφολιάτα. Αν κι εγώ, εδώ προτιμώ τη γεμάτη αρώματα χορτόπιτα.

Πνύκα, Πρατίνου 13, Παγκράτι και Πετράκη 24, Σύνταγμα.

 

Δεν υπάρχει γλυφαδιώτης που να μην έχει μεγαλώσει με τα νεγράκια του κυρίου Τάσου (Κοιτίδη). Ωστόσο, μεγαλύτερη χάρη έχει η κουρού του. Με αγνά υλικά και χειροποίητη, και κείνο το μερακλίδικο «κάτι» που βάζουν όλοι οι μικρασιάτες μάγειρες. Ο εγγονός Τάσος συνεχίζει την παράδοση και τη συνταγή και δεν υπάρχει μεγαλύτερη κόλαση από τα ταψιά που ξεφουρνίζονται ολημερίς, με κείνη τη μαγική μυρωδιά από βούτυρο που σπάει σε ένα τραγανό κύμα στην πρώτη μπουκιά.

Μαραγκού 6, Γλυφάδα, 2108943154

 

 

Οι 7 αγαπημένες μου τυρόπιτες. Από την Ελένη Ψυχούλη Facebook Twitter
Alma

 

Η τυρόπιτα του κυρίου Χάρη, από τη δεκαετία του ’70 είναι θρύλος στο Παγκράτι και τα πέριξ. Χειροποίητη σφολιάτα, φουσκωτή και βουτυράτη, με ήπια, κρεμώδη τη γεύση του τυριού, μυρίζει νοσταλγία, αρκεί να την προλάβεις, αφού μέχρι τη 1 το μεσημέρι έχει γίνει ανάρπαστη.

Διεθνές, Σπ. Μερκούρη 76, Παγκράτι, 2107228166

 

 

Οι 7 αγαπημένες μου τυρόπιτες. Από την Ελένη Ψυχούλη Facebook Twitter
Διεθνές

 

Η γεύση του φύλλου του Γιώργου και της Δήμητρας μπορεί να ταυτιστεί μόνο με τον παράδεισο στα μεγαλύτερα πάρτυ του. Με έναν αιώνα χειροποίητη παράδοση από τις χαμένες πατρίδες και με υλικά που τόσο καλά ούτε για το σπίτι σου δεν θα αγόραζες, όλος ο πλανήτης της απόλυτης πίτας: τραγανά τρίγωνα τυροπιτάκια με κρεμώδη φέτα, που βγαίνουν καυτά από το τηγάνι με μια ζύμη μαγιάς γεμάτη σκαστές φουσκάλες, αληθινή μπουγάτσα. Εδώ όμως, μπορείς να ψωνίσεις, εκτός από την εκπληκτική κιμαδόπιτα, μανιταρόπιτα και πρασόπιτα όλες τις πίτες τους κατεψυγμένες σε ταψάκι, να τις ψήσεις στο σπίτι και να τις παρουσιάσεις ωραιότατα σαν φτιαγμένες από τα χεράκια της μαμάς σου.

Δ. Γουναρίδη, Ευαγγελικής Σχολής 3-5, Ν. Ιωνία, 2102712548

 

Ο Γιώργος και η Ραλλού στο φούρνο τους ζυμώνουν με βιολογικό αλεύρι, όλα γίνονται στο χέρι σε μικρές ποσότητες και όποιος πρόλαβε... το ψωμί του είδε. Έτσι κάνουν και τις πίτες τους, τυροπιτάκια μόνο με φέτα, χορτόπιτα μόνο με χόρτα και μια αλάδωτη, ψωμένια ζύμη, ό,τι κι αν κάνουν αξίζει για την απόλυτη φροντίδα και τον σεβασμό στην πρώτη τους ύλη.

Μαμά Ψωμί, Ζαχαρίτσα 42-44, Κουκάκι, 2109227686

 

Γεύση
18

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Σουπιοπίλαφο

Γεύση / Σουπιοπίλαφο: Η μυστηριώδης γεύση του Αιγαίου

Από τον μινωικό πολιτισμό και τα κύπελλα του μέχρι τα σύγχρονα τσουκάλια, το μελάνι της σουπιάς συνεχίζει να αφήνει το αποτύπωμά του, ενώ το σουπιοπίλαφο αναδεικνύει τη μοναδικότητά του, τόσο στην εμφάνιση όσο και στο γευστικό του αποτέλεσμα.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Από Άγιο Όρος στην Κρήτη: Πώς μαγειρεύει η Ελλάδα τον μπακαλιάρο

Γεύση / Από το Άγιο Όρος στην Κρήτη: Πώς μαγειρεύει η Ελλάδα τον μπακαλιάρο

Σε μακαρονάδα ή παστός με ρεβίθια, ή λεμονάτος με ολόκληρα κρεμμύδια: Από το ένα πέλαγος στο άλλο, το τελετουργικό μας πιάτο παίρνει διαφορετικές μορφές, αποτελώντας ένα εκλεκτό έδεσμα της ελληνικής cucina povera.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Τραβόλτα: Σ’ αυτή την ψαροταβέρνα η παράδοση και η καινοτομία που αναδεικνύουν τη φρεσκάδα της θάλασσας πάνε χέρι-χέρι

Γεύση / Πώς να φτιάξετε στο σπίτι τα κορυφαία πιάτα του Τραβόλτα

Πριν από 13 χρόνια, σε μια ψαροταβέρνα πολύ μακριά από τη θάλασσα, οι αδελφοί Λιάκοι μαζί με τον Ανέστη Λαζάι συνδυάσαν την παράδοση με την καινοτομία και δημιούργησαν γεύσεις-σταθμούς, όπως το καλαμάρι κοντοσούβλι και η τσιπούρα χουνκιάρ, κερδίζοντας φανατικούς θαυμαστές.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Λήμνος: Ταξίδι στους αμπελώνες και τις γεύσεις του νησιού

Το κρασί με απλά λόγια / Λήμνος: Ένα από τα αρχαιότερα μέρη στον κόσμο που έφτιαχνε κρασί

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET ταξιδεύει στη Λήμνο για να οινοτουρισμό και μοιράζεται με τον Παναγιώτη Ορφανίδη τις εμπειρίες της από τις γεύσεις που δοκίμασε και φυσικά ό,τι έμαθε για τα κρασιά, τις ποικιλίες, την αμπελουργία και τα οινοποιεία του νησιού.
THE LIFO TEAM
Χταπόδι με ασκολύμπρους, αβρονιές, κρίθαμα: Τα πολλά πρόσωπα ενός αρχέγονου φαγητού

Γεύση / Χταπόδι με ασκολύμπρους, αβρονιές και κρίθαμα: Τα πολλά πρόσωπα ενός αρχέγονου γεύματος

Δεν είναι απλώς ένα έδεσμα. Είναι μια τελετουργία που χάνεται στα βάθη του χρόνου, μια ιεροτελεστία που ξεκινά από την άγρια καταδίωξη στα βράχια και καταλήγει στο μεθυστικό άρωμα της θάλασσας, που αναδύεται στο πιάτο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Τάσος Μαντής: Από τα υδραυλικά στα αστέρια Michelin

Οι Αθηναίοι / Τάσος Μαντής: Από τα υδραυλικά στα αστέρια Michelin

Ένα απρόσμενο Σαββατοκύριακο σε ένα κότερο στάθηκε αρκετό για να αλλάξει τη ζωή του. Από την πρώτη του εμπειρία ως μάγειρας στον στρατό μέχρι τις κουζίνες των κορυφαίων εστιατορίων του κόσμου, κάθε σταθμός διαμόρφωσε τη φιλοσοφία του βραβευμένου σεφ. Σήμερα, μέσα από το αστεράτο Soil, αποδεικνύει πως η μαγειρική δεν είναι απλώς τέχνη, αλλά τρόπος ζωής.
M. HULOT
Αξώτης: Για καλοψημένο παϊδάκι και θεϊκές πατάτες στο Πολύγωνο

Γεύση / Αξώτης: Για καλοψημένο παϊδάκι και θεϊκές πατάτες στο Πολύγωνο

Μια ταβέρνα που έχτισαν το '56 οι οικοδόμοι της περιοχής και κράτησαν ζωντανή ακόμα και στις δύσκολες στιγμές, συνεχίζει μέχρι σήμερα να αποτελεί ένα comfort zone, με λίγα, κλασικά και καλά πράγματα, για τις μέρες που δεν θέλουμε να είμαστε μέρος της «φάσης».
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
ΕΠΕΞ Έκανε την Ελληνίδα μαμά του αστέρι του TikTok κι όταν εκείνη πέθανε, συνέχισε να μαγειρεύει τις συνταγές της

Γεύση / Έκανε την Ελληνίδα μαμά του αστέρι του TikTok κι όταν εκείνη πέθανε, συνέχισε να μαγειρεύει τις συνταγές της

Ο Ελληνοαμερικανός stand-up κωμικός Γκας Κωνσταντέλλης έφτιαξε έναν «βωμό» στα social media για τη μητέρα του και τις συνταγές της, οι οποίες συγκεντρώνονται τώρα σ’ ένα βιβλίο.
THE LIFO TEAM

σχόλια

10 σχόλια
Να προσθέσω και τα blue chips των τυροπίτων : Το Άριστον στην Βουλής στο Σύνταγμα ( έχει μεγαλώσει γενιές ) και ο Μικές στην πλ. Μαβίλης ( ασύλληπτη γεύση ) και κυρίως χειροποίητες...
Οι κλασικές Έχουν όλοι τόοοοοσο μιλήσει γι’αυτές, που βαριέμαι να επαναληφθώ. Αλλά, η μικρούλα Άριστον, η κουρού του Μαμ και-για μένα-η μπουγάτσα από τους Μερακλήδες, παραμένουν μια σταθερή αξία. Πηγή: www.lifo.gr
Στον Κορυδαλλό, το κατάστημα "ΣΕΡΑΦΙΝΟ" στην οδό Αθηνάς (προς την πλατεία Ελευθερίας) έχει δικό του εργαστήριο & φτιάχνει εξαιρετική τυρόπιτα σφολιάτας αλλά & κουρού, από τις ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ που έχω φάει!
Υπάρχει ενα εργαστήριο στη Σολωνος κοντά στη Νομική, γωνιακό, μικρό, πάντα με πελάτες μεσα. Δεν υπάρχει περίπτωση να περάσουμε και να μην πάρουμε τυρόπιτα, ακομη και αν δεν πεινάμε. Της κάνει σε μεγάλα μαύρα ταψιά και κόβει τεράστια ορθογώνια κομμάτια. Την δαγκωνεις και το τυρί φεύγει από παντού! Τόσο νόστιμη, να μην θυμάμαι το όνομα...
Μα δεν θυμάμαι! και από ό,τι φαινεται δεν θυμάται και κανεις άλλος!Όπως ανεβαίνεις τη Σόλωνος απο Εξαρχεια προς Κολωνάκι, ειναι μια γωνία απ τη δεξιά μεριά. Πανω στη Σολωνος. Νομίζω μετά τη νομική. Αν είστε πάντως στην περιοχή, δεν λέει να περάσετε και να μην πάρετε. Έχω καιρό να πάω κ εγώ... Ελπίζω να πάω σύντομα κ να το γράψω, μου χει λείψει το κρατσα κρατσα και το τέλειο τυρί της...
Το Μακεδονικον λετε. Ωραιες γευσεις, σιγουρα, αλλα σταματησα να παιρνω οταν προσεξα οτι ειναι ο μονος που δεν εχει ριξει τις τιμες του μεσα στην κριση. αλλα απ'την αλλη... μου τρεχουν τα σαλια μονο που τη σκεφτομαι.