Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter
12

[Από τον Θανάση Χαραμή]

 

 

Στις 26 Απριλίου του 1986 ο αντιδραστήρας Νο4 του πυρηνικού εργοστασίου στο Τσερνόμπιλ της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και σημερινής Ουκρανίας προκάλεσε το μεγαλύτερο πυρηνικό ατύχημα στην ιστορία. Η έκρηξη του ενεργοποίησε ένα καταστροφικό ντόμινο που παρέσυρε όλη την Ευρώπη και ανέτρεψε χιλιάδες ζωές. Η πλήρης εικόνα της καταστροφής άργησε πολύ να αποκαλυφθεί χάρη στη Σοβιετική μυστικοπάθεια. Η περιοχή εκκενώθηκε για πάντα και ακόμη και σήμερα θεωρείται ένα από τα πιο τοξικά μέρη του πλανήτη.

 

Οι κάτοικοι του Τσερνόμπιλ και των γύρω χωριών αμέσως μετά το ατύχημα εγκατέλειψαν για πάντα τα σπίτια τους αφού τα ποσοστά ραδιενέργειας ήταν απαγορευτικά. Οι 1000 κάτοικοι του χωριού Radkova που βρίσκεται σε απόσταση μόλις 35 χλμ. από το εργοστάσιο ήταν από τους πρώτους που τράπηκαν σε φυγή. Πέντε περίπου οικογένειες αρνήθηκαν να φύγουν από τη γη τους ακόμη και αν ήξεραν πως για τα επόμενα χρόνια ο καρκίνος και οι παρενέργειες στην υγεία τους θα ήταν ίσως το μοναδικό πράγμα που θα συνέχιζε να αναπτύσσεται εκεί.

 

Η φωτογράφος Diana Markosian βρήκε εκεί τους τελευταίους κάτοικους του χωριού που αψήφησαν πεισματικά τον θάνατο και έμειναν στα σπίτια τους. Ο Mikhail και η Lida Masanovitz παντρεμένοι για πάνω από 50 χρόνια, δεν σκέφτηκαν στιγμή να φύγουν από το Radkova. Μαζί παρέμειναν στο χωρίο φάντασμα που οι αρχές είχαν ορίσει ως ζώνη ακατάλληλη για διαμονή και επίσκεψη. Εκεί είχαν γνωριστεί, εκεί είχαν ερωτευτεί, εκεί είχαν ζήσει σχεδόν όλη τους τη ζωή.

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

Οι τελευταίες αναπνοές στο Τσερνόμπιλ Facebook Twitter

 

 

 

Φωτογραφία
12

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Φωτογραφία / Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Ο βραβευμένος Γάλλος φωτογράφος που έχει καταγράψει μοναδικά τις φτωχογειτονιές του Καΐρου, τους γονείς των Μαρτύρων της Επανάστασης, νεαρούς γυμνασμένους άντρες δίπλα σε μαυροφορεμένες μανάδες αλλά και λαμπερούς σταρ του κινηματογράφου, εξηγεί πώς ξεκίνησε η ιδιότυπη και πολύχρονη αυτή διαδρομή του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Φωτογραφία / Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.
THE LIFO TEAM
Enri Canaj, φωτογράφος

Φωτογραφία / Enri Canaj: «Δεν έχω εξοικειωθεί με τον πόνο»

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας
M. HULOT
Οι φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024 - σε εικόνες

Φωτογραφία / Η ζωή στην Αυστραλία μέσα από τον διαγωνισμό φωτογραφίας Australian Life 2024

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.
THE LIFO TEAM
Κοιτάζοντας τους άλλους: Η Μαρτίν Φρανκ στην Άνδρο 

Φωτογραφία / «Κοιτάζοντας τους άλλους»: Οι ανθρωποκεντρικές εικόνες της Μαρτίν Φρανκ σε μια έκθεση στην Άνδρο

Στη χώρα της Άνδρου, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 150 φωτογραφίες και αρχειακό υλικό αναδεικνύουν τη δημιουργική πορεία μιας καλλιτέχνιδας που παραμένει ελάχιστα γνωστή σήμερα στη διεθνή κοινότητα ενώ το έργο της συχνά ταυτίζεται με αυτό του Καρτιέ-Μπρεσόν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 χρόνια από τη γέννηση του Ρόμπερτ Φρανκ

Φωτογραφία / 100 χρόνια από τη γέννηση του Ρόμπερτ Φρανκ

Κατέγραψε την πραγματική Αμερική, έβρισκε τους πιο συναρπαστικούς χαρακτήρες ανάμεσα στους λιγότερο προνομιούχους, κατάφερε να αλλάξει για πάντα την πορεία της φωτογραφίας και του κινηματογράφου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Μάρτιν Παρ επιστρέφει για να φωτογραφίσει το ελληνικό καλοκαίρι

Φωτογραφία / Ο Μάρτιν Παρ ετοιμάζεται να φωτογραφίσει ξανά το ελληνικό καλοκαίρι

Ένας από τους πιο σημαντικούς Βρετανούς φωτογράφους θα εκθέσει έργα του στο Hyper Hypo και θα υπογράψει βιβλία και αναμνηστικά που θα είναι διαθέσιμα για όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.
M. HULOT

σχόλια

5 σχόλια
Να διευκρινίσουμε βέβαια ότι το Πρίπιατ δεν εκκενώθηκε αμέσως μετά το ατύχημα, αλλά αρκετές ώρες αργότερα (και αφού είχε διαρρεύσει ήδη ραδιενέργεια) επειδή η Σοβιετική Ένωση δεν ήθελε να μάθει η δύση ότι έχουν θέμα με αντιδραστήρα... Επίσης στις γύρω περιοχές η ραδιενέργεια είναι σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα, ειδικά στις μέρες μας. Με εξαίρεση κάποια αντικείμενα, την σκόνη από την έκρηξη της οροφής του αντιδραστήρα και, βεβαίως βεβαίως, τον ίδιο τον αντιδραστήρα, η περιοχή έχει αρχίσει να ανακτά το οικοσύστημά της.
Πολύ ενδιαφέρον άρθρο!Μου ήρθε στο μυαλό μία πολύ ωραία και ενδιαφέρουσα ταινία κινουμένων σχεδίων με τίτλο "Όταν Φυσάει ο Άνεμος" (When the Wind Blows) (1986), του σκηνοθέτη Τζίμι Μουρακάμι και μουσική του Ντέιβιντ Μπάουι. Για όσους δεν την έχουν παρακολουθήσει, την συστήνω ανεπιφύλακτα. Σε κάποια video (dvd) club υπάρχει.Πληροφορίες σχετικά με την ταινία η οποία στηρίχτηκε στο ομότιτλο κόμικ:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD_%CF%86%CF%85%CF%83%CE%AC%CE%B5%CE%B9_%CE%BF_%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%BC%CE%BF%CF%82
«..και ο κόμπος στο λαιμό να μην φεύγει.» Ακριβώς έτσι...!Και το κόμικ είναι πολύ καλό, αλλά τις εντυπώσεις και όλη αυτή την συναισθηματική φόρτιση και την μελαγχολική ατμόσφαιρα, τα πετυχαίνει μόνο η ταινία.
Ποιος δε θυμάται την υστερία που ακολούθησε στην Ελλάδα μετά το ατύχημα.Όλοι τρέχανε να αδειάσουν τα ράφια με τα εβαπορέ και τις κονσέρβες και δεν ακουμπούσαν οτιδήποτε φρέσκο.ειναι περίεργο που δεν είχαμε θύματα εδω,αλλά από...σκορβουτο.Από το πρωί μέχρι το βράδυ μας λέγανε για το ραδιο που σκοτώνει και μείς πιτσιρίκια φοβόμασταν να ακουμπήσουμε...το ραδιόφωνο!Εντάξει,άσχετο σχόλιο αλλά λίγο σχετικό...
Ήμουν μόνο δύο χρονών αλλά θυμάμαι τη φρίκη της μάνας μου ενώ με τάιζε! Φυσικά δεν γνώριζα τότε αλλά θυμάμαι το άγχος της, ακόμα. Ούτε έξω μας άφηναν, ούτε τίποτα. Ούτε καλά καλά ήξεραν τι να κάνουν.