Κοινό ρεβεγιόν κρεατοφάγων και vegan, αυτή η πρόκληση

Κοινό ρεβεγιόν κρεατοφάγων και vegan, αυτή η πρόκληση Facebook Twitter
Η εικόνα του ψητού χοιρινού, της γαλοπούλας, των τυριών και των αλλαντικών στις πιατέλες είναι απεχθής για κάποιον που έχει επιλέξει να μην καταναλώνει προϊόντα που είναι αποτέλεσμα θανάτωσης ή βίαιου εξαναγκασμού έμβιων όντων να υπηρετήσουν τις ανθρώπινες γαστριμαργικές επιθυμίες.
8

Πάνω που εξοικειωθήκαμε κάπως με τις διατροφικές απαιτήσεις των χορτοφάγων φίλων και συγγενών και με τη βοήθεια της ελληνικής γαστρονομικής παράδοσης κατορθώσαμε να είμαστε αξιοπρεπείς οικοδεσπότες που σέβονται τις ανάγκες των ανθρώπων με τους οποίους θέλουμε να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά, καλούμαστε να λύσουμε έναν νέο και πιο δυσεπίλυτο μαγειρικό γρίφο: τους vegan συνδαιτημόνες.

Μια πρώτη (και χιουμοριστική) προσέγγιση είναι απλά να μην τους καλέσουμε καθόλου. Πέρα από την πλάκα, η αλήθεια είναι πως, παρά τις καλύτερες προθέσεις μας, ένας vegan κατά πάσα πιθανότητα θα ζοριστεί πολύ αν παρευρεθεί σε γεύμα στο σπίτι παμφάγων. Η εικόνα του ψητού χοιρινού, της γαλοπούλας, των τυριών και των αλλαντικών στις πιατέλες είναι απεχθής για κάποιον που έχει επιλέξει να μην καταναλώνει προϊόντα που είναι αποτέλεσμα θανάτωσης ή βίαιου εξαναγκασμού έμβιων όντων να υπηρετήσουν τις ανθρώπινες γαστριμαργικές επιθυμίες.

Σίγουρα οι περισσότεροι θα προτιμούσαν να δειπνήσουν χωρίς να εκτίθενται σε τέτοια εδέσματα ή στα πειράγματα των γνωστών και συγγενών που νιώθουν πάντα ότι τους πέφτει λόγος για το τι θα φάει, τι θα πιει και τι θα φορέσει ο άλλος αφού πρώτα ρωτήσουν τους ανύπαντρους πότε θα νυμφευθούν, τους παντρεμένους πότε θα κάνουν παιδιά και ούτω καθεξής.

Τις ημέρες αυτές όμως θέλουμε να απολαύσουμε τη συντροφιά των κοντινών μας ανθρώπων και γι' αυτό όλοι κάνουμε υποχωρήσεις και προσπαθούμε να ικανοποιήσουμε άπαντες στον βαθμό που αυτό είναι δυνατόν.

Κάτι που ελάχιστοι μη vegans γνωρίζουν είναι ότι ούτε τα περισσότερα κρασιά καθώς και κάποιες μπίρες δεν είναι κατάλληλα για όσους ακολουθούν μια αυστηρά χορτοφαγική διατροφή.

Έστω λοιπόν ότι κάποιοι από τους πιο αγαπημένους σας έχουν υιοθετήσει τον βιγκανισμό. Πώς μπορείτε να τους φροντίσετε ώστε να ανταποκριθούν με χαρά στο κάλεσμά σας και να μείνουν ικανοποιημένοι από το φαγητό;

Η πρώτη συμβουλή μου είναι να φανείτε απόλυτα ειλικρινείς σχετικά με το πόσο πολλά ή -το πιθανότερο- λίγα γνωρίζετε για τη διατροφική τους επιλογή και τους περιορισμούς που αυτή συνεπάγεται και πρέπει να λάβετε υπόψιν.

Κοινό ρεβεγιόν κρεατοφάγων και vegan, αυτή η πρόκληση Facebook Twitter
H νοστιμότατη σούπα κολοκύθας που έχει μόνο λίγη κρέμα γάλακτος δεν είναι μια αποδεκτή επιλογή.

Πολλοί για παράδειγμα έχουν τη λάθος αντίληψη πως οι πατατούλες, τα πράσα, τα δαμάκηνα και τα κυδώνια πάνω στα οποία ψήνεται το ροδαλό τους γουρουνόπουλο είναι κάτι που άνετα θα μπορούσαν να σερβίρουν σε vegans. Ή ότι η νοστιμότατη σούπα κολοκύθας που έχει μόνο λίγη κρέμα γάλακτος είναι μια αποδεκτή επιλογή.

Τίποτα από αυτά όμως δεν ισχύει. Το λίπος του χοιρινού που έχει ποτίσει τα λαχανικά και η γεύση της κρέμας γάλακτος τα καθιστούν απαγορευτικά.

Ωστόσο τι πιο εύκολο από το να ετοιμάσετε ένα δεύτερο ταψί με τα ίδια ακριβώς συστατικά και φυσικά ελαιόλαδο αντί για ζωικό λίπος, το οποίο θα σερβίρετε παράλληλα με την κρεατοφαγική εκδοχή. Επίσης σκεφθείτε να βάλετε στην άκρη σε ένα άλλο κατσαρολάκι μια ικανή ποσότητα σούπας (αρκεί να μην την έχετε ετοιμάσει με βούτυρο αλλά φυτικό έλαιο) πριν προσθέσετε ζωικής προέλευσης υλικά και να την ζεστάνετε όταν έρθει η ώρα.

Σε περίπτωση που επιλέξετε μια τέτοια λύση θα είναι σκόπιμο να υποδείξετε με σαφήνεια στους υπόλοιπους καλεσμένους ότι μπορεί τα φαγητά να μοιάζουν πανομοιότυπα αλλά κάποια προορίζονται για εκείνους που έχουν λιγότερες επιλογές. Μια τέτοια διευκρίνιση είναι πιο σημαντική απ' ό,τι φαντάζεστε γιατί συχνά, ιδιαίτερα όπου υπάρχει μπουφές και οι καλεσμένοι σερβιρίζονται μόνοι τους, οι μη χορτοφάγοι αποφασίζουν να δοκιμάσουν τα πιάτα που αρκετά συχνά κοροϊδεύουν και οι vegans μένουν νηστικοί.

Αν ωστόσο η τσέπη και ο χρόνος που διαθέτετε για την προετοιμασία του τραπεζιού σας το επιτρέπουν, μπορείτε να αποτανθείτε στα ειδικά καταστήματα διατροφής ώστε να αγοράσετε vegan υποκατάστατα κρέατος, γαλακτοκομικών προϊόντων και να αντικαταστήσετε με αυτά τα παραδοσιακά συστατικά του μενού σας. Αν επιλέξετε αυτή την εναλλακτική, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή γιατί τα υποκατάστατα απαιτούν διαφορετικό τρόπο μαγειρέματος και οι συνταγές που ακολουθείτε θα πρέπει να τροποποιηθούν.

Το ιδανικό στην περίπτωση αυτή είναι να ζητήσετε από το προσωπικό του καταστήματος που θα επισκεφθείτε να σας καθοδηγήσει με συγκεκριμένες οδηγίες ώστε να αποφύγετε έναν χριστουγεννιάτικο γαστρονομικό εφιάλτη όπου θα μείνουν όλοι νηστικοί.

Κοινό ρεβεγιόν κρεατοφάγων και vegan, αυτή η πρόκληση Facebook Twitter
Mπορείτε να αποτανθείτε στα ειδικά καταστήματα διατροφής ώστε να αγοράσετε vegan υποκατάστατα κρέατος, γαλακτοκομικών προϊόντων και να αντικαταστήσετε με αυτά τα παραδοσιακά συστατικά του μενού σας.

Κάτι που ελάχιστοι μη vegans γνωρίζουν είναι ότι ούτε τα περισσότερα κρασιά καθώς και κάποιες μπίρες δεν είναι κατάλληλα για όσους ακολουθούν μια αυστηρά χορτοφαγική διατροφή. Παρότι οι πρώτες ύλες για την παραγωγή τους είναι βύνη, κριθάρι και σταφύλι, σε κάποια φάση της διαδικασίας οινοποίησης προστίθεται ιχθυόκολλα για τη διαύγαση και τη σταθεροποίηση των ποτών αυτών.

Αν λοιπόν οι καλεσμένοι σας αρνηθούν να καταναλώσουν τα οινοπνευματώδη ποτά που προσφέρετε, μην επιμείνετε, σίγουρα εκείνοι ξέρουν καλύτερα.

Τα επιδόρπια είναι ίσως το ευκολότερο κομμάτι του μενού καθώς, την εποχή αυτή, φρούτα όπως μήλα, αχλάδια και κυδώνια και άλλοι συγγενείς τους όπως η γλυκοπατάτα μπορούν χωρίς κόπο να ετοιμαστούν, να ψηθούν στον φούρνο με λίγη ζάχαρη και κανέλα και να αποτελέσουν μια υγιεινή και πολύ γευστική επιλογή για όλους. Βέβαια και εδώ υπάρχει η δυνατότητα να προμηθευτείτε έτοιμα vegan γλυκά και να ξενοιάσετε μια και καλή.

Πέρα από τα εδέσματα όμως και τα ποτά, εξίσου σημαντικό είναι να φροντίσετε να μη φέρει κανείς σε δύσκολη θέση τους vegan καλεσμένους σας, ιδίως αν στο τραπέζι συμμετέχουν διαφορετικές γενεές και άνθρωποι που δεν έχουν το ίδιο στενές σχέσεις. Γιατί θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο για τον φίλο σας από το πανεπιστήμιο να αναγκαστεί όλο το βράδυ να εξηγεί και να υπερασπίζεται στη θεία σας τις προσωπικές του επιλογές και σίγουρα το κλίμα κάποια στιγμή θα ενταθεί και είναι κρίμα να αισθανθεί κανείς παρίας σε μια συντροφιά που γιορτάζει την γέννηση της ελπίδας και την προσμονή μιας νέας καλύτερης χρονιάς.

Γεύση
8

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Osteria Mamma 

Γεύση / Ένα νέο ιταλικό σερβίρει πιάτα που περιέχουν άγνωστες στην Αθήνα λέξεις

Θέλοντας να τιμήσει μια επιθυμία της μητέρας της, έπειτα από πολλά ταξίδια και γεύματα σε διαφορετικές ιταλικές πόλεις, η Ελένη Σαράντη ετοιμάζει στο Osteria Mamma πιάτα με μπόλικη comfort νοστιμιά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Τα γλυκά των φετινών Χριστουγέννων 

Γεύση / Όλα τα νέα χριστουγεννιάτικα γλυκά σε μία λίστα

Τετράγωνοι κουραμπιέδες, κρητική αλλά και γαλλική βασιλόπιτα, πολλά προζυμένια πανετόνε: Σε αυτή τη λίστα δεν θα βρείτε τα κλασικά γλυκά της Αθήνας -τα ξέρετε ήδη- αλλά όλες τις φρέσκες ιδέες των τριτοκυματικών φούρνων και των πιο δημιουργικών ζαχαροπλαστών.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Μέσα στη νέα, πολυσυλλεκτική Αίγλη Ζαππείου

Γεύση / Μέσα στη νέα, πολυσυλλεκτική Αίγλη Ζαππείου

Ένα τοπόσημο της πόλης αλλάζει ριζικά, επενδύει σε μια dream team και σε ό,τι κλασικό, από το φαγητό και το ποτό μέχρι την αρχιτεκτονική του, ακόμα και τη μουσική του μερικές φορές, και περιμένει τη νέα γενιά Αθηναίων, ακόμα κι εκείνους που δεν το είχαν στο ραντάρ τους μέχρι τώρα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η ξέφρενη πορεία του Nolan και η επόμενη μέρα του

Γεύση / Η ξέφρενη πορεία του Nolan και η επόμενη μέρα του

Μπορεί ένα εστιατόριο να είναι μια ιστορία πάθους, ταλέντου, απανωτών δυσκολιών και επιμονής; Φυσικά και μπορεί. Ο restaurateur Κώστας Πισιώτης αφηγείται την πορεία του μικρού εστιατορίου του Συντάγματος, λίγο πριν αυτό ξεκινήσει το νέο του κεφάλαιο. 
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Starata: Οι χωριάτικες πίτες των Εξαρχείων που μας έμαθε ένας σταρ σεφ

Γεύση / Starata: Οι χωριάτικες πίτες των Εξαρχείων που μας έμαθε ένας σταρ σεφ

Το πιο κλασικό ελληνικό πρωινό, η τυρόπιτα, φτιάχνεται και ψήνεται μπροστά μας σε ένα μικρό μαγαζί που συνεχίζει τη θεσσαλική παράδοση στην Αθήνα. Την πρότεινε ο Σωτήρης Κοντιζάς και τη δοκιμάσαμε.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

σχόλια

3 σχόλια
Το άρθρο είναι πολύ σωστό και - σε αντίθεση με μερικούς σχολιαστές που επιμένουν να μιλάνε απαξιωτικά για μερικά εκατομμύρια συνανθρώπους τους - βάζει πολλά πράγματα σε μια λογική βάση.Σαφώς η εύκολη λύση είναι να μην καλέσεις (ή αν είσαι προσκεκλημένος, να αρνηθείς την πρόσκληση). Αλλά στην τελική το ίδιο πράγμα μπορείς να το επεκτείνεις ανάμεσα σε χριστιανούς και μουσουλμάνους, παναθηναικούς και ολυμπιακούς, συριζαίους και αντισυριζαίους, ταξιτζήδες και ποδηλάτες κ.ο.κ. μέχρι να καταλήξεις να γιορτάζεις μόνος σου.Όπως λέει σωστά τ ο άρθρο, αν αποφασίσεις να καλέσεις, οφείλεις να είσαι καλός οικοδεσπότης. Αυτό δεν έχει σχέση με το κατά πόσο ο βήγκαν φίλος σου θέλει να σώσει τον κόσμο, ούτε με το αν ο βηγκανισμός είναι καλό ή κακό πράγμα. Έχει μόνο σχέση με το πόσο υπολογίζεις τους καλεσμένους σου σαν οικοδεσπότης.Και μου έχει συμβεί πάμπολλες φορές αυτό που περιγράφει το άρθρο: οι κρεατοφάγοι τρώνε όλα τα φαγητά που ο καλός οικοδεσπότης έχει φτιάξει για μένα και καταλήγω νηστικός ;-) Αλλά χαλάλι του.Πάντως σαν βήγκαν θα αρνιόμουν κατηγορηματικά να καθήσω στο ίδιο τραπέζι είτε να παραβρεθώ στο ίδιο σπίτι με ανθρώπους σαν τον @Γράφων και τον @Double Helix. Οχι εξ αιτίας αυτών που τρώνε, αλλά εξ αιτίας αυτών που έχουν στο κεφάλι τους. Μου είναι δυσάρεστο ακόμα και το ότι συνυπάρχουμε πάνω στον ίδιο πλανήτη - αλλά (ακόμα) δεν έχω επιλογή.Προς την συντακτική ομάδα της Lifo: παρακαλώ είτε δημοσιεύστε το σχόλιο μου χωρίς περικοπές / αλλαγές είτε μην το δημοσιεύετε καθόλου. Ευχαριστώ και καλές γιορτές.
Καλέ μου άνθρωπε Harlan,Καίτοι είναι σαφές ότι σου αρέσει ο διχασμός ("μου είναι δυσάρεστο ακόμα και το ότι συνυπάρχουμε πάνω στον ίδιο πλανήτη") δείχνοντας τη δικιά σου ανεκτικότητα στη διαφορετική άποψη θα σου πω το εξής:Παναθηναϊκοί και ολυμπιακοί όταν μονοπωλούν το ρεβεγιόν όντως δεν είναι ευπρόσδεκτοι.Έχω μαγειρέψει και έχω κάνει το τραπέζι σε μουσουλμάνο, σε χορτοφάγους, σε νηστεύοντες όλων των αποχρώσεων και εντάσεων ή απλά σε καλεσμένους που δεν τρώνε το άλφα ή το βήτα, πάντα σεβόμενος αυτόν/-ήν που είχα απέναντί μου. Δεν αλλάζει τίποτα από αυτό που είπα: σταμάτα να κάνεις σαν εξάχρονο, δεν είσαι το κέντρο του κόσμου.Για ποιο λόγο η δικιά σου ιδιοτροπία (δεν τρώω κρέμα γάλακτος όχι για λόγους υγείας, όχι για λόγους δόγματος, όχι για λόγους γούστου αλλά "έτσι") να είναι σεβαστή; Γιατί να πρέπει να προσαρμόζονται οι άλλοι στην ιδιοτροπία και όχι το αντίστροφο;Γιατί το βάρος να πέφτει στους άλλους που πρέπει εξαίφνης να υπολογίζουν εκτός από τις νηστείες, τις θρησκείες, τα επί μέρους γούστα αλλά και απλές παραξενιές; Ευελπιστώ να τα πιούμε κάποτε σε ένα ουζερί τρώγοντας μελιτζάνες ιμάμ και φάβα. Άσε με να πάρω κι ένα τσίρο όμως.Καλά Χριστούγεννα με λίγο μεγαλύτερη καρδιά για όλους.
Καλέ μου άνθρωπε Γράφων,δυστυχως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Μακάρι να ήταν απλά ένα θέμα διαφορετικής άποψης ή διαφορετικής προτίμησης (εγώ προτιμώ τα μελομακάρονα, εσύ τους κουραμπιέδες).Πίστεψε με, είμαι πολύ διαλλακτικός και ανοιχτός σε πάρα πολλές διαφορετικές απόψεις (πολύ πιό πάνω από τον μέσο όρο, αν υποθέσουμε ότι υπάρχει μέσος όρος σε αυτά τα πράγματα).Ξεκινάς όμως από μια θέση, που είναι εντελώς λάθος. Οτι εμείς οι βήγκαν είμαστε κάτι παράξενοι εγωιστές που θέλουμε να σώσουμε τον κόσμο, ή το κάρμα μας, ή οτιδήποτε άλλο. Και αναρωτιέσαι γιατί θα πρέπει να προσαρμοστεί η πλειοψηφία στις ιδιοτροπίες ενός παράξενου (εξάχρονου).Πρώτον, η πλειοψηφία _οφείλει_ να προσαρμοστεί, αν πρόκειται για οικοδεσπότη και αν πρόκειται για πρόσκληση σε κοινή γιορτή, όπως ρητά αναφέρεται στο άθρο. Αν θέλεις να συν-γιορτάσεις με τον οποιονδήποτε, θα πρέπει σαν καλός οικοδεσπότης να σεβαστείς τις παραξενιές του. Αλλιώς μην τον καλείς.Δεύτερον, το άρθρο είναι πάρα πολύ σωστό, γιατί λέει ότι τελικά κανένας δεν χρειάζεται να ενοχληθεί για οτιδήποτε. Ο καλός οικοδεσπότης φτιάχνει 2 διαφορετικά πιάτα και τέλος. Που ενοχλήθηκε η περίφημη πλειοψηφία, αν εγώ δεν θέλω να φάω από ολα τα πιάτα; Τα λέει αυτά το άρθρο ξεκάθαρα (και συμφωνώ).Το τρίτο και σημαντικότερο (και κυριώτερο) λάθος σου όμως, είναι ότι αντιμετωπίζεις την χορτοφαγία σαν μια ιδιοτροπία ενός εξάχρονου. Σαν μια παραξενιά. Παρουσιάζεις την κρεατοφαγία σαν μια "άλλη άποψη", και όποιος δεν την δέχεται είναι διχαστικός (έτσι με χαρακτήρισες).Δυστυχώς για όλους μας, ούτε η χορτοφαγία είναι μια απλή "παραξενιά" που θα πρέπει να παραμεριστεί για να μην ενοχληθεί η πλειοψηφία, ούτε η κρεατοφαγία είναι μια "άλλη άποψη" που θα πρέπει να την ανεχτούμε για να μην μας θεωρήσουν διχαστικούς, στενόμυαλους κλπ.Η κουβέντα είναι τεράστια και δεν θέλω να μονοπωλήσω τον χώρο της lifo. Αν κάποτε μου δοθεί η ευκαιρία (και αν υπάρχει κάποιος πρόθυμος να αντιπαρατεθεί μαζί μου αυστηρά πάνω σε επιχειρήματα και στοιχεία), τότε ίσως μπορέσουμε να κάνουμε μια λογική κουβέντα.Η ευχή για τα καλά Χριστούγεννα ανταποδίδεται.Αν θέλεις να δείξεις "λίγο μεγαλύτερη καρδία" όπως γράφεις, δείξτην προς τα ζώα.
Αγαπητέ φίλε, ευχαριστώ για την διευκρίνηση σου, λυπάμαι για την δυσαρέσκεια που σου προκαλεί η ύπαρξη μου, ομολογώ ότι δεν ήταν κάτι ηθελημένο, προτείνω για την περίσταση αυτό το καταπληκτικό βιολογικό ξύδι: https://www.bioshop.gr/viologiko-miloksudo-probios.html
Ακόμα πιο απλά ενημερώνεις τον vegan καλεσμένο ότι το γεύμα περιλαμβάνει το α', β' και γ' πιάτο και αν ο μεγαλειότατος επιθυμεί μπορεί να συμβάλει οικονομικά και εκτελεστικά στην δημιουργία των εδεσμάτων της προτίμησης του αλλιώς ας έρθει για την παρέα και ας δειπνήσει μόνος του σπίτι διότι η δημιουργία.
Είναι εντυπωσιακό πώς άνθρωποι που ακολουθούν μια τέτοια άποψη συνήθως ειρωνεύονται τους θρήσκους, οι οποίοι ομολογούν ότι δεν τρώνε κρέας λόγω δόγματος.Το κείμενο δεν αναφέρεται σε ανθρώπους που έχουν διατροφικές προτιμήσεις αλλά σε δογματικούς της διατροφής.Και για να προλάβω τους ριζοσπαστικοποιημένους της διατροφής που επιθυμούν στα γραφόμενά μου να αναγνωρίσουν έναν ορκισμένο εχθρό (σ.σ. είναι λίγο βαρετό αυτό είναι η αλήθεια):το να θες να τρως συγκεκριμένα πράγματα διότι σύμφωνα με τα πιστεύω ΣΟΥ έτσι σώζεται ο πλανήτης (ή σώζεται το κάρμα σου ή οτιδήποτε άλλο, διότι ειλικρινά δεν έχω καταλάβει όλο αυτό το "κίνημα") έστω ότι είναι σεβαστό. Το να λες "α, το κομμάτι μου ακούμπησε σε κάτι που έχει κρέμα γάλακτος" σε ένα δείπνο 10 συνδαιτυμόνων είναι χαρακτηριστικό εξάχρονου. Δεν είναι θέμα υγείας, την ευθύνη για τη άρμεγμα της αγελάδας την έχει ο οικοδεσπότης, η γεύση έτσι κι αλλιώς είναι καλύτερη. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να γκρινιάξεις εκτός από το θιγμένο σου εγώ.Φάτο ή μην το φας. Σε παρακαλώ όμως σταμάτα να ζητάς προσοχή με άλλοθι τα διατροφικά σου πιστεύω.Αν γινόταν το αντίστροφο θα σου άρεσε; Να ερχόταν σπίτι σου κάποιος ορκισμένος κρεατοφάγος και να σε ανάγκαζε να κάνεις τα πράγμα αντίθετα από αυτό που εσύ θεωρείς σωστό;
Σωστότατο το σχόλιο σου κ.Γράφων.Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί που θέλουν να τραβήξουν την προσοχή παριστάνοντας τούς δήθεν "χορτοφάγους" και ειδικά σε ένα τραπέζι πολλών ατόμων.Εκτός του οτι είναι προσβλητικό για τον οικοδεσπότη είναι εξίσου προσβλητικό και για τούς υπόλοιπους καλεσμένους.Γνωρίζω άτομο το οποίο το "επαιζε" χορτοφάγος σε 1 τραπέζι,(γκρίνιαζε συνέχεια και δεν ακούμπαγε τπτ), και μετά σαβούριασε 3 πιτόγυρα απο καντίνα σε χρόνο ρεκόρ.
Απλά νομίζω ότι στην εποχή της μαζοποίησης (παλιά υπήρχε κι ένα ομώνυμο γλυπτό Σοφοκλέους και Αιόλου) που ζούμε ο καθένας προκειμένου να νιώσει μοναδικός έχει αναγάγει την παραξενιά του και την ιδιοτροπία του σε "ταυτότητα", την οποία όλοι ξαφνικά πρέπει να σέβονται.Όχι, η ιδιοτροπία κι η παραξενιά δεν είναι ταυτότητα και δεν είμαστε υποχρεωμένοι να τη σεβόμαστε. Η ιδιοτροπία κι η παραξενιά είναι χαρακτηριστικά κακομαθημένου μοναχοπαιδιού που έχει μάθει όλα να γίνονται με τον τρόπο του.