«Υπάρχει η ζωή και υπάρχει ο θάνατος, στο ενδιάμεσο υπάρχει ομορφιά και μελαγχολία». Αυτό το απόφθεγμα του Αλμπέρ Καμί επιχείρησε να μετουσιώσει σε πανέμορφη κινηματογραφική μουσική η Ζηνοβία Αρβανιτίδη μέσα από το δεύτερο προσωπικό της άλμπουμ «Ivory», στο οποίο ταιριάζει γάντι η έκφραση «σαν το soundtrack για μια ταινία που ακόμη δεν έχει γραφτεί».
Είναι ένας δίσκος σύγχρονης κλασικής μουσικής, ο οποίος όμως δεν μένει προσκολλημένος στα στενά όρια της συγκεκριμένης φόρμας. Τα πλούσια έγχορδα στο «Invisible», η μεγαλόψυχη, ορχηστρική εξέλιξη του «Parting Ways» και η νοσταλγική μελόντικα στο «Duende» αποδεικνύουν πως δεν έχουμε να κάνουμε με έναν ακόμα τυπικό δίσκο του συγκεκριμένου, παλιού, αλλά συνεχώς εξελισσόμενου ήχου.
«Θεωρώ πως το πιο δύσκολο για έναν συνθέτη είναι να καταφέρει να γράψει μια μελωδία που να μπορεί να σταθεί μόνη της, απογυμνωμένη από οποιαδήποτε ενορχήστρωση ή παραγωγή, και αυτή να έχει κάτι σημαντικό να πει χωρίς να επαναλαμβάνεται ή να γίνεται αδιάφορη».
Αυτή η σκέψη αποτέλεσε τη βάση των κομματιών του «Ivory», του οποίου ο τίτλος συμβολίζει όχι μόνο το χρώμα των πλήκτρων του πιάνου αλλά και την αγνότητα στον τρόπο έκφρασης και επικοινωνίας της μουσικής, όπως μου αποσαφηνίζει η Ζηνοβία.
Είναι ένας δίσκος σύγχρονης κλασικής μουσικής, ο οποίος όμως δεν μένει προσκολλημένος στα στενά όρια της συγκεκριμένης φόρμας. Τα πλούσια έγχορδα στο «Invisible», η μεγαλόψυχη, ορχηστρική εξέλιξη του «Parting Ways» και η νοσταλγική μελόντικα στο «Duende» αποδεικνύουν πως δεν έχουμε να κάνουμε με έναν ακόμα τυπικό δίσκο του συγκεκριμένου, παλιού, αλλά συνεχώς εξελισσόμενου ήχου.
Το «Ivory» κυκλοφόρησε στις 29 Μαρτίου, την Παγκόσμια Ημέρα Πιάνου, μέσα από την ανεξάρτητη δισκογραφική, με έδρα την Σιγκαπούρη, Kitchen Label, με την οποία η Ζηνοβία συνεργάζεται εδώ και αρκετά χρόνια, εμπιστευόμενη την αισθητική και την προσοχή στην επικοινωνία του ιδιοκτήτη της Ricks Ang.
Το άλμπουμ έχει λάβει μέχρι στιγμής εξαιρετικές κριτικές από εναλλακτικά μουσικά sites και επιδραστικά blogs του εξωτερικού, με τη Norman Records να τονίζει πως πρόκειται για έναν «αβάσταχτα όμορφο δίσκο».
Πώς νιώθει, λοιπόν, η Ζηνοβία γι' αυτήν την τόσο ενθουσιώδη υποδοχή της νέας της δουλειάς; «Είμαι πραγματικά ευγνώμων για τη θερμή ανταπόκριση του κόσμου. Όταν αυτά που έχω να πω με τη μουσική μου γίνονται αποδεκτά με την ίδια αγάπη που τα δημιούργησα, η χαρά που νιώθω είναι τεράστια. Είτε οι αποδέκτες είναι πολλοί είτε μόνο ένας, το συναίσθημα είναι πάντα ίδιο. Η επιτυχία για μένα είναι ότι κατάφερα να ολοκληρώσω μια δουλειά στην οποία έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό ως τώρα, και με κάνει να αισθάνομαι περήφανη».
Ζηνοβία Αρβανιτίδη - Fluttering (Official Music Video)
Έπειτα τη ρωτάω για τη ρήση του Καμί που ενέπνευσε το «Ivory». «Η φράση αυτή συνοψίζει την αντίληψη που έχω για τη ζωή και τον τρόπο που δημιουργώ και αισθάνομαι» μου εξηγεί η Ελληνίδα συνθέτρια και συνεχίζει: «Σε όλα υπάρχει μια γέννηση, ένας θάνατος και το "ανάμεσα", που άλλοτε διέπεται από χαρά κι άλλοτε από λύπη. Η τέχνη ως ένας ανθρώπινος τρόπος επικοινωνίας και έκφρασης έχει να κάνει με τη δημιουργικότητα, τη διανόηση και τη φαντασία. Όταν είναι ουσιαστική, ο ρόλος της είναι όχι μόνο να αφυπνίζει την ψυχή και το πνεύμα αλλά και να θίγει μεγάλα ερωτήματα ή να δημιουργεί ακόμα περισσότερα. Δεν πιστεύω ότι μπορεί να δώσει απαντήσεις στο μυστήριο της ύπαρξης, όμως είναι ικανή, ως έναν βαθμό, να αποτελεί λόγο ύπαρξης».
Η τέχνη της μουσικής μπήκε από νωρίς στη ζωή της Ζηνοβίας και αναμφίβολα απέκτησε πολύ σημαντική θέση στη ζωή της.
Μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον όπου ακουγόταν πολύ η κλασική, η ηλεκτρονική και η τζαζ μουσική, ενώ θυμάται τον εαυτό της να δακρύζει από πολύ μικρή ηλικία στο άκουσμα της μουσικής του animation «The Snowman» του Howard Blake και να εκφράζει την επιθυμία της να γράψει και η ίδια μουσική για ταινίες στο μέλλον.
Έτσι, ξεκίνησε μαθήματα πιάνου από τα οκτώ της και συνέθεσε τα πρώτα της κομμάτια λίγο πριν από την εφηβεία. Παρά την αρχική της πορεία προς την κατεύθυνση της Νομικής, αποφάσισε, με τη στήριξη των γονιών της, να εμπιστευτεί την καλλιτεχνική της φλέβα, παίρνοντας τελικά πτυχίο Φούγκας και Μουσικής Τεχνολογίας.
Τα χρόνια που ακολούθησαν γέμισε το βιογραφικό της με ποικίλες ενδιαφέρουσες εμπειρίες στον κόσμο της μουσικής: συμμετείχε αρχικά σε ένα dark-wave συγκρότημα διασκευών με το όνομα Decode, με αφορμή το οποίο ασχολήθηκε πιο εξειδικευμένα με τη μουσική παραγωγή, στην πορεία εργάστηκε επαγγελματικά ως μουσικός δίπλα σε καταξιωμένα εγχώρια ονόματα, όπως ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και ο Μπάμπης Στόκας κ.ά., τo 2012 συνεργάστηκε με τον Έλληνα μουσικό Hior Chronik υπό το όνομα Pill-Oh για τη δημιουργία του δίσκου «Vanishing Mirror», και το επόμενο έτος κυκλοφόρησε την προσωπική της συλλογή κομματιών με τίτλο «The gift of affliction».
Το Communicating Vessels από την προσωπική της συλλογή κομματιών με τίτλο «The gift of affliction».
Στο διάστημα μέχρι την κυκλοφορία του «Ivory» συνέβησαν αρκετές αλλαγές στη ζωή της Ζηνοβίας, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Αρχικά, εστίασε στη σύνθεση μουσικής για θεατρικές παραστάσεις, ταινίες μικρού μήκους και τηλεοπτικές σειρές, «μια διαδικασία εντελώς διαφορετική από το γράψιμο των προσωπικών μου δίσκων, μέσα από την οποία είναι πολύ δύσκολο να αποφευχθούν ορισμένοι επώδυνοι συμβιβασμοί», όπως μου εξηγεί.
Πιο συγκεκριμένα, συνέθεσε τη μουσική του animation μεγάλου μήκους «Από τη Γη στη Σελήνη» του Άγγελου Σπάρταλη με τις σπουδαίες, ερμηνευτικές συμμετοχές του Ψαραντώνη και του Διονύση Σαββόπουλου, έγραψε το soundtrack για τη ρωσική τηλεοπτική μίνι σειρά «Godfather» και πρόσφερε τις καλλιτεχνικές της υπηρεσίες σε μια θεατρική παράσταση που ανέβηκε στο Λονδίνο.
Παράλληλα, η Ζηνοβία γνώρισε τον άντρα της ζωής της, ο οποίος είναι Γάλλος, και μετακόμισαν στο Μπορντό, «μια πανέμορφη, γραφική πόλη, γεμάτη πράσινο και με πολύ καλή ποιότητα ζωής, η οποία με εμπνέει πολύ από πλευράς αισθητικής και μου προσφέρει την ψυχική ηρεμία που χρειάζομαι για να γράφω, γιατί οι ρυθμοί ζωής δεν είναι τόσο έντονοι όσο στην Αθήνα» μου εξηγεί.
Επιστρέφοντας στη συζήτηση για το «Ivory», της επισημαίνω πως πρόκειται για έναν δίσκο με ένα βαθιά νοσταλγικό στοιχείο, το οποίο, πέρα από τη μουσική, υπογραμμίζεται εντονότερα και με τον τίτλο της τελευταίας κατά σειρά σύνθεσης «Time». Θέλω να μάθω, λοιπόν, για τη σχέση της με το παρελθόν και τις αναμνήσεις.
«Για μένα η μνήμη είναι ένα καθοριστικό στοιχείο της συνείδησης. Χωρίς αυτήν δεν θα μπορούσα να προσδιορίσω ποια είμαι. Είμαι οι αναμνήσεις μου, οι εμπειρίες μου, και αυτές δεν θα πάψουν ποτέ να είναι αναπόσπαστο κομμάτι μου.
Όταν γράφω μουσική, μπαίνω σε έναν κόσμο απ' όπου το στοιχείο αυτό βγαίνει υποσυνείδητα με έντονο τρόπο. Στην καθημερινή μου ζωή η μνήμη μου είναι, θα έλεγα, επιλεκτική. Δεν μου αρέσει να ζω στο παρελθόν, προτιμώ να ζω στο παρόν με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον. Άλλωστε κι ο χρόνος έχει πάντα την ίδια κατεύθυνση».
Ακούγοντας προσεχτικά το «Ivory», συνειδητοποιώ πως η φιλοσοφία του είναι κοινή με αυτή της δημιουργού του, η οποία μεταφέρεται και στην εμπειρία της ακρόασης: παρόλο που οι μελωδίες δημιουργούν αρχικά την εντύπωση ότι πρόκειται για ένα συνονθύλευμα αναμνήσεων και νοσταλγικών σκέψεων, μέχρι το φινάλε, το παρελθόν έχει μετατραπεί σε έναν τόπο χρήσιμο, απ' όπου αντλεί μαθήματα και μόνο. Τελικά, αυτό που έχει σημασία είναι το μέλλον.
«Υπάρχει η ζωή και υπάρχει ο θάνατος, στο ενδιάμεσο υπάρχει ομορφιά και μελαγχολία». Τώρα υπάρχει και το «Ivory» για να μας υπενθυμίζει ευγενικά και τα δύο άκρα, από μια μουσικό που είναι ικανή για περισσότερους εξαιρετικούς δίσκους στο μέλλον.
Info:
Το «Ivory» κυκλοφόρησε στις 29 Μαρτίου από την Kitchen Label. Παρακάτω θα βρείτε χρήσιμα links για να ακούσετε και να αγοράσετε τη μουσική της Zηνοβίας:
https://soundcloud.com/zinoviaarvanitidi
σχόλια