Αστυπάλαια, η «πεταλούδα» του Αιγαίου. Ύστερα από δέκα ώρες στο πλοίο αγκυροβολείς στη μέση του πελάγους, στον αγαπημένο προορισμό των Δωδεκανήσων με το ιδιόμορφο σχήμα. Το λιμάνι του Αγίου Ανδρέα λειτουργεί ως αφετηρία από την οποία οι ταξιδιώτες ξεχύνονται στα όμορφα μέρη του νησιού.
Το πανέμορφο νησί του Αιγαίου δικαίως φέτος προσέλκυσε τα βλέμματα και συμπεριλήφθηκε στους κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς του καλοκαιριού. Βρέθηκα σ' αυτό τον τόπο και αντιλήφθηκα τη μοναδικότητά του, τη γαλήνη που αποπνέει και την ασύγκριτη φιλοξενία των ντόπιων.
Βέβαια, οι πρώτες εικόνες που αντικρίζεις δεν είναι ξεκάθαρες, αφού η Αστροπαλιά, όπως τη λένε οι κάτοικοί της, αποτελεί ένα κράμα Κυκλάδων και Δωδεκανήσων. Η Χώρα, οι παραλίες, οι γραφικοί οικισμοί, το φαγητό, τα αξιοθέατα, οι άνθρωποι και οι χαλαροί ρυθμοί δημιουργούν μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα, καθιστώντας τη γοητευτική καστροπολιτεία ένα συναρπαστικό νησιωτικό τοπίο.
Oι πρώτες εικόνες που αντικρίζεις δεν είναι ξεκάθαρες, αφού η Αστροπαλιά, όπως τη λένε οι κάτοικοί της, αποτελεί ένα κράμα Κυκλάδων και Δωδεκανήσων. Η Χώρα, οι παραλίες, οι γραφικοί οικισμοί, το φαγητό, τα αξιοθέατα, οι άνθρωποι και οι χαλαροί ρυθμοί δημιουργούν μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα, καθιστώντας τη γοητευτική καστροπολιτεία ένα συναρπαστικό νησιωτικό τοπίο.
Λίγα μόλις λεπτά μετά τον ορμίσκο του Αγίου Ανδρέα συναντάς τον Πέρα Γιαλό, την πανέμορφη Χώρα, τους Μύλους, και ανυπομονείς για την ενδελεχή ανακάλυψη του νησιού. Εμείς μείναμε στο Λιβάδι, τον πιο τουριστικό και εύφορο οικισμό του νησιού. Επειδή το πλοίο φτάνει απόγευμα, την πρώτη μέρα δεν μπορείς να κάνεις και πολλά, πέρα από μια βουτιά στα ήρεμα νερά του Λιβαδιού και να μυηθείς στον ήσυχο τρόπο ζωής της «αρχόντισσας του Αιγαίου».
Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε για την πιο ωραία διαδρομή που προσφέρει η Αστυπάλαια, μια μαγική πεζοπορία δυόμισι ωρών από το Λιβάδι με προορισμό την παραλία του Αγίου Ιωάννη του Μάκρη. Κατά τη γνώμη μου, πρόκειται για την ωραιότερη παραλία του νησιού. Παίρνοντας μαζί σου τα βασικά, νερό και πρόχειρο φαγητό, απολαμβάνεις μια αξέχαστη περιπλάνηση ανάμεσα σε άγονα τοπία, διασχίζεις πλαγίως το φράγμα, χαζεύεις τα πολυάριθμα αγριοκάτσικα, τα μελίσσια, τα πρόβατα ελεύθερης βοσκής αλλά και τα ποτιστικά κτήματα.
Μετά από περίπου δύο ώρες αντικρίζεις το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη, σ' ένα σημείο απ' όπου δεν χορταίνεις την απέραντη θέα στο Αιγαίο. Στην αριστερή πλευρά υπάρχει πινακίδα που σε κατευθύνει προς τα εξωτικά νερά της απόμερης ακτής. Πράγματι, έπειτα από σαράντα λεπτά πεζοπορίας σε μονοπάτι με καλή σήμανση κατεβαίνεις σταδιακά τις απότομες πλαγιές προς την παραλία, θαυμάζοντας έναν μικρό φυσικό καταρράκτη, σπηλιές, φραγκοσυκιές, πικροδάφνες και ευκαλύπτους.
Στο τέλος, όταν έχεις φτάσει στην αμμουδιά πια, αισθάνεσαι σαν ναυαγός, αφού δεν υπάρχει κανείς άλλος σε αυτόν το μικροσκοπικό καλοκαιρινό παράδεισο. Το βλέμμα ατενίζει τα σκάφη που βολοδέρνουν στο Αιγαίο, τα ιστιοπλοϊκά που αναζητούν έρημες ακτές και το χρώμα των νερών που είναι βαθύ μπλε. Στην επιστροφή βιώνεις ένα υπέροχο συναίσθημα, σαν να έχεις κατακτήσει μια κορυφή.
Συζητώντας με τους ντόπιους, αντιλαμβάνεσαι ότι πρόκειται για νησιώτες που δεν τους έχει αγγίξει το χρήμα. Παρέχουν ιδανική φιλοξενία και πρόθυμα σου δίνουν πληροφορίες για οτιδήποτε ζητήσεις.
Στην Αστυπάλαια υπάρχουν παραλίες για όλα τα γούστα, οργανωμένες, απόμερες, ήσυχες ή οικογενειακές. Αξίζει να αφιερώσετε μία μέρα στο δίπολο Καμινάκια - Βάτσες, όπου η πρόσβαση είναι δυνατή μόνο με αυτοκίνητο.
Στα Καμινάκια πηγαίνεις ακολουθώντας τις πινακίδες μετά τον οικισμό του Λιβαδιού και δεν περνά πολλή ώρα για να συνειδητοποιήσεις ότι οδηγείς σ' έναν χωματόδρομο που είναι σαν από σκηνικό γουέστερν, ένα τοπίο άγριας φύσης.
Στην παραλία υπάρχουν αρμυρίκια που δημιουργούν φυσική σκιά αλλά και ξαπλώστρες με ομπρέλες από το μοναδικό εστιατόριο που λειτουργεί στην παραλία, γνωστό ως «Ταβέρνα της Λίντας», όπου τα κουδούνια από τα αγριοκάτσικα είναι ο μόνος ήχος που διαταράσσει την ηρεμία καθ' όλη τη διάρκεια της παραμονής σου στην αμμουδιά.
Μετά τα Καμινάκια αξίζει να επισκεφθείς τη γειτονική παραλία Βάτσες. Γυμνοί βράχοι, απότομοι και απόκοσμοι, ένα beach bar με ήρεμες μουσικές επιλογές, ομάδες ανθρώπων που κάνουν γιόγκα και, φυσικά, μια παραλία όπου ξεχνάς τι σημαίνει επαφή με το κινητό και τα social media, αφού δεν υπάρχει καθόλου σήμα.
Επίσης, μπορείτε να πάτε κολυμπώντας στις μικρές Βάτσες ή να αναζητήσετε το Σπήλαιο του Νέγρου, αρκεί όλα αυτά να γίνουν έως το απόγευμα, γιατί ο ήλιος πέφτει νωρίς. Άλλες όμορφες παραλίες είναι ο Άγιος Κωνσταντίνος, το Στενό ‒περισσότερο για οικογένειες‒, ο Άγιος Βασίλειος, τα Τζανάκια –αυστηρώς για γυμνιστές‒, η Μαλτεζάνα, το Μπλε Λιμανάκι ειδικά κατά τις απογευματινές ώρες, ο Σχοινώντας και, φυσικά, οι Πλάκες, μια μοναδικής ομορφιάς παραλία, είτε για καταδύσεις είτε για μαγευτικές εικόνες από τον πλούτο της θάλασσας.
Τέλος, κάθε πρωί γύρω στις 11 από το παλιό λιμάνι στον Πέρα Γιαλό φεύγει καραβάκι που σε πηγαίνει σε ένα υπέροχο γειτονικό σύμπλεγμα που αποτελείται από τα νησάκια Κουτσομύτης και Κουνούπες.
Παράλληλα, η Αστυπάλαια διαθέτει πολλά αξιοθέατα που μπορείς να επισκεφθείς, όπως η πανέμορφη Χώρα, η οποία είναι χτισμένη πάνω σε έναν φαιοκίτρινο άνυδρο λόφο και σκεπασμένη από το μεσαιωνικό βενετσιάνικο κάστρο. Στενά δρομάκια, κατάλευκα σπίτια, μπλε παράθυρα, μοναδική θέα και υπέροχες γωνιές που δημιουργούν έναν φυσικό καμβά.
Το Κάστρο έλαβε τη σημερινή του μορφή στις αρχές του 1400, ύστερα από την ανακατασκευή που πραγματοποίησε ο Giovanni Zanachi Querini, και κάποτε έφτασε να έχει περί τους 4.000 κατοίκους. Κύριο μέλημα της αρχιτεκτονικής του ήταν η προστασία του οικισμού από την εποχή που οι πειρατές κυριαρχούσαν στο πέλαγος, ληστεύοντας ή πυρπολώντας. Οι Querini αποχώρησαν οριστικά από το νησί το 1537, όταν το κατέλαβε ο φοβερός και τρομερός πειρατής Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα.
Σήμερα ο επισκέπτης έχει τη δυνατότητα να θαυμάσει τις περίφημες κατάλευκες εκκλησίες της Παναγιάς του Κάστρου και του Αγίου Γεωργίου με τα πέτρινα καμπαναριά και, φυσικά, να ατενίσει τα δύο λιμάνια του νησιού.
Κάποτε, όπως μας πληροφορούν οι γηραιότεροι, εκτός από κατοικίες υπήρχαν και πολλά σιδηρουργεία, ξυλουργεία αλλά και εργαστήρια κεραμικής, ενώ η ύδρευση των σπιτιών πραγματοποιούνταν από στέρνες.
Λίγα μέτρα πιο πέρα, στους πρόποδες του κάστρου, στέκει επιβλητικά η εκκλησία της Παναγίας, αφιερωμένη στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, ευρύτερα γνωστή ως ναός της Παναγιάς της Πορταΐτισσας. Χτισμένη στη θέση του αρχοντικού των Querini, θεωρείται από τους ωραιότερους προσκυνηματικούς ναούς του Αιγαίου.
Στο ανατολικό τμήμα του νησιού υπάρχει ο δεύτερος μεγαλύτερος οικισμός του νησιού, η Μαλτεζάνα ή Ανάληψη. Αφού διασχίσεις τον φυσικό ισθμό στην περιοχή του Στενού, καταφθάνεις σε ένα λιμανάκι με ψαροκάικα που κάποτε Μαλτέζοι πειρατές χρησιμοποιούσαν ως κρησφύγετο. Η περιοχή παρουσιάζει έντονο αρχαιολογικό ενδιαφέρον, διαθέτοντας ρωμαϊκά λουτρά, δάπεδο διακοσμημένο με γεωμετρικά σχήματα καθώς και την παλαιοχριστιανική βασιλική του Καρέκλη με τα ψηφιδωτά. Επίσης, υπάρχει το Βαθύ, το οποίο σύμφωνα με τον αναπληρωτή καθηγητή Αρχαιολογίας του Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Ανδρέα Βλαχόπουλο, δεν είναι μια χαμένη λίμνη, είναι ένας κλειστός γαλήνιος θαλάσσιος κόλπος, σε ένα ακρωτήριο του οποίου, στον Πύργο, υπάρχουν εντυπωσιακά αρχαία λείψανα, με σημαντικότερα εκείνα μιας ακρόπολης της 4ης/3ης χιλιετίας π.Χ. Αυτή είναι μια θέση σπουδαία, με μαρμάρινα ειδώλια, βρεφικούς εγχυτρισμούς και μοναδικές βραχογραφίες, που δείχνει ότι η Αστυπάλαια ήταν σημαντικό κέντρο του Πρωτοκυκλαδικού ή του Πρωτοχαλκού πολιτισμού του Αιγαίου.
Πριν αρχίσει να λειτουργεί το σημερινό λιμάνι, οι ταξιδιώτες κατέφθαναν στην Αστροπαλιά μέσω του Πέρα Γιαλού. Από την ακτή έως την κορυφή του λόφου απλώνονται αμφιθεατρικά χτισμένες κατοικίες, καταστήματα, καταλύματα. Στη μικρή παραλία με τα καταγάλανα νερά μπορείς επίσης να κολυμπήσεις.
Οι επιλογές για φαγητό στο νησί είναι πολλές και καλές και σου επιτρέπουν να γευτείς την αστυπαλιώτικη μαγειρική. Το νησί παράγει άφθονο θυμαρίσιο μέλι, γαλακτοκομικά προϊόντα αλλά και σαφράν, το οποίο υπάρχει διάσπαρτο σε διάφορα σημεία του νησιού. Ενδεικτικά, στο Λιβάδι υπάρχουν το Γεράνι και ο Κροκόδειλος, όπου τρως σε τραπεζάκια πάνω στην άμμο. Επίσης, η καντίνα στο Στενό, η Αλμυρά στη Μαλτεζάνα, το Μπαρμπαρόσα και το Αγέρι στη Χώρα.
Τα μπαρ είναι λίγα, αλλά όλα πολύ ξεχωριστά. Το Κάστρο, κάτω από τα τείχη του πραγματικού κάστρου, το Άρτεμις, το Αρχιπέλαγος με τη συναρπαστική θέα και, φυσικά, το ιστορικό καφενείο του Μουγγού, ένα πραγματικό μουσείο με τοίχους γεμάτους φωτογραφίες, παλιούς χάρτες και εικονογραφημένες φράσεις, που καθημερινά κατακλύζεται από κόσμο. Φυσικά, τα γλέντια εκεί δεν αργούν να ξεκινήσουν.
Την Αστυπάλαια έχεις πολλούς λόγους για να την αγαπήσεις. Μεταδίδει μια απίστευτη ενέργεια, παρέχει πληθώρα επιλογών σε παραλίες, είτε θέλεις να βρεθείς με πολύ κόσμο είτε να απομονωθείς. Πρόκειται για ένα νησί «αμόλυντο», ελεύθερο και ανεπηρέαστο από κάθε αρνητική μορφή τουρισμού. Ένας παρθένος και εναλλακτικός καλοκαιρινός παράδεισος για ατελείωτες ώρες ξεγνοιασιάς και ανακάλυψης.
σχόλια