Μέχρι πρόσφατα, ο Tricky είχε μια φωτογραφία της μητέρας του στην οθόνη του κινητού του. Δεν πρόλαβε ποτέ να την γνωρίσει πραγματικά – αυτοκτόνησε όταν αυτός ήταν μόλις τεσσάρων ετών – αλλά πέρασε τη ζωή του πιστεύοντας ότι εκείνη ήταν πάντα κάπου εκεί έξω και τον νοιαζόταν από ψηλά.
«Και το πίστευα πραγματικά» λέει στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Guardian με αφορμή την αυτοβιογραφία του που κυκλοφορεί στο τέλος του μήνα. «Μέχρι τις 8 του φετινού Μαΐου. Τότε ήταν που τελείωσε ο κόσμος μου. Υποτίθεται ότι η μάνα μου με φρόντιζε με κάποιον τρόπο. Τι σκατά συνέβη;».
Η ημερομηνία που αναφέρει είναι η αποφράδα μέρα που πέθανε η κόρη του Μέιζι – γνωστή και ως Μίνα – σε ηλικία 24 μόλις ετών (εκκρεμεί ακόμα έρευνα του βρετανικού ΕΣΥ σχετικά με τα ακριβή αίτια θανάτου). Εκείνη τη μέρα ο Tricky είχε εκδώσει μια λιτή ανακοίνωση όπου έλεγε: «Νόμιζα ότι ξέρω τι σημαίνει απώλεια, αλλά τώρα που χάθηκε η κόρη μου, συνειδητοποιώ ότι δεν είχα ιδέα».
Η ταραχώδης σχέση του με την Bjork τον είχε κάνει κάποτε εξώφυλλο στα βρετανικά ταμπλόιντ αλλά συνήθως σαμποτάριζε μόνος του κάθε προοπτική λαμπρής και διαρκούς καριέρας.
Σήμερα, αρκετούς μήνες μετά, ακόμα ακούγεται εντελώς χαμένος: «Έχασα κάθε πίστη για τα πάντα. Ελπίζω να την ξαναβρώ».
Παρότι είναι σαφώς ένας από τους μεγάλους πρωτοπόρους του είδους μαζί με τους συμπολίτες του από το Μπρίστολ, Massive Attack, ο 51χρονος Tricky μισεί να τον αποκαλούν «νονό του trip-hop» - μισεί ακόμα και τον ίδιο τον όρο "trip-hop". Ο τίτλος του βιβλίου με τα απομνημονεύματά του πάντως – "Hell is Round the Corner" προέρχεται από τραγούδι του εμβληματικού όχι μόνο για trip-hop αλλά και για τη σύγχρονη μουσική συνολικά, άλμπουμ του Maxinquaye του '95 και περιγράφει εύστοχα μια πορεία στην οποία η βία και η τραγωδία έμοιαζαν να παραμονεύουν διαρκώς για να επισκιάσουν κάθε χαρά και επιτυχία.
Ο ίδιος πάντως ποτέ δεν απόλαυσε, όπως λέει, τα φώτα της δημοσιότητας. Η ταραχώδης σχέση του με την Bjork τον είχε κάνει κάποτε εξώφυλλο στα βρετανικά ταμπλόιντ αλλά συνήθως σαμποτάριζε μόνος του κάθε προοπτική λαμπρής και διαρκούς καριέρας. Μια φορά στη Νέα Υόρκη, δεν πήγε ποτέ στο κρίσιμο επαγγελματικό ραντεβού με τη Madonna που είχε στο ξενοδοχείο του, επειδή ήθελα απλά να κοιμηθεί.
Επίσης ήταν πάντα εξαιρετικά κακός στη διαχείριση χρημάτων. Ενώ γνωρίζει, όπως λέει, ότι είχε αγοράσει κάποτε μια έπαυλη στο Νιου Τζέρσι, δεν μπορεί να θυμηθεί ούτε πού ακριβώς βρισκόταν ούτε υπό ποιες συνθήκες το πούλησε και πού πήγαν τα λεφτά.
Φόβος, παράνοια και παραλυτικό άγχος: Αυτά είναι τα τρία κακά που έχουν σημαδέψει τη ζωή του Tricky. Σε κάποιο σημείο του βιβλίου, όταν αναφέρεται στην περίοδο που ζούσε στο Λος Άντζελες στην πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, γράφει ότι είχε ένα υποπολυβόλο Ούζι κάτω από το κρεβάτι του, χωρίς να γνωρίζει αν ήταν έτοιμος να το χρησιμοποιήσει.
«Δεν το παίζω σκληρός ή κακός - δεν είμαι κακό άτομο» λέει σήμερα. «Αλλά οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν τι μπορεί να σου κάνει ο φόβος. Έχω βρεθεί σε καταστάσεις που ήμουν τόσο τρομαγμένος που δεν μπορούσα ούτε να φάω ούτε να κοιμηθώ κι αυτό κρατούσε βδομάδες. Κάτι τέτοιο σε αρρωσταίνει, σε διαλύει σωματικά και ψυχικά».
Παραδέχεται πάντως ότι υπήρξε πολύ κακός (και συνήθως απών) σύντροφος όταν με την Bjork, η οποία φέρεται να του είχε πει κάποτε ότι είναι «συναισθηματικά παράλυτος». 'Όταν μιλάει όμως για την κόρη του, μόνο τέτοιος δεν ακούγεται:
«Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα με την κόρη μου είναι ότι δεν είχα αγαπήσει ποτέ κανέναν άλλον τόσο πολύ. Ήμουν εκεί όταν γεννήθηκε και ξαφνικά άρχισα να νιώθω πράγματα. Και αυτό ήταν πρωτόγνωρο και συνταρακτικό για μένα. Προηγουμένως, ήμουν πράγματι συναισθηματικά παράλυτος και μου ήταν εύκολο να διαχειρίζομαι έτσι τη ζωή μου. Ξαφνικά άρχισα να αισθάνομαι πράγματα και αυτό ήταν δύσκολο».
«Έχω χάσει οικείους ανθρώπους στο παρελθόν, όπως την αγαπημένη μου γιαγιά. Αυτό εδώ όμως είναι εντελώς διαφορετικό. Όλα φαίνονται διαφορετικά, ακόμα και η μουσική ακούγεται διαφορετική. Νοιώθω σα να χάνω το μυαλό μου ώρες-ώρες. Περπατούσα χθες στο Ίσλινγκτον [στο βόρειο Λονδίνο] και περίμενα την δω μπροστά μου, ήλπιζα ότι θα εμφανιστεί στο βάθος του δρόμου και θα έρθει προς το μέρος μου...». ΄
Με στοιχεία από τον Guardian
σχόλια