25 χρόνια μετά την εκρηκτική πρεμιέρα του, «Το Μίσος» επιστρέφει πιο καίριο από ποτέ

25 χρόνια μετά την εκρηκτική πρεμιέρα του, «Το Μίσος» επιστρέφει πιο καίριο από ποτέ Facebook Twitter
La Haine: Βενσάν Κασέλ , Ουμπέρ Κουντέ και Σαΐντ Ταγκμαουί
0



ΕΙΚΟΣΙ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ συμπληρώνονται αυτόν τον μήνα από την πρώτη κυκλοφορία του εκρηκτικού σκηνοθετικού ντεμπούτου του 27χρονου τότε Ματιέ Κασοβίτς με θέμα την περιπλάνηση σ' ένα ασπρόμαυρο, εχθρικό και βίαιο Παρίσι, τριών νεαρών διαφορετικής φυλετικής «προέλευσης», κοινής όμως μοίρας ως αποπαίδια του συστήματος που ζουν στα υποβαθμισμένα προάστια, μερικούς δρόμους μόνο πίσω από την λαμπερή όψη της Πόλης του Φωτός. Ισορροπώντας ιδανικά ανάμεσα στον σκληρό ρεαλισμό και την άγρια σάτιρα, η ταινία είχε προκαλέσει χαλασμό στην εποχή της (ο Πρόεδρος Σιράκ είχε ζητήσει επειγόντως ιδιωτική προβολή για να την παρακολουθήσει μαζί με τα υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης), ενώ οι εξεγέρσεις που συγκλονίζουν τον τελευταίο καιρό τον πλανήτη την καθιστούν απολύτως καίρια. 

Δεν υπάρχει μουσική στο «Μίσος», για μένα όμως είναι μια hip-hop ταινία. To hip-hop και η κουλτούρα του δρόμου είναι αναπόσπαστο κομμάτι της.

Με γνώμονα αυτό το στοιχείο και την αφορμή της 25ης επετείου από την πρεμιέρα της, η ταινία επιστρέφει πανηγυρικά προσεχώς στις οθόνες σε μια νέα 4Κ κόπια. Η πιο τρανή ίσως απόδειξη της διαχρονικότητας του "La Haine" είναι η εμφανέστατη επιρροή της στην ταινία που κατέκτησε το μεγάλο φετινό βραβείο Σεζάρ (οι «Άθλιοι» του Λατζ Λι), όπως παρατηρεί και ο Κασοβίτς σε συνέντευξη που έδωσε πριν μερικές μέρες, λέγοντας τα εξής:

«Όταν ξεκινάς να κάνεις μια πολιτική ταινία, θέλεις να είναι καίρια και να ανταποκρίνεται στις συνθήκες. Δεν έχει νόημα να θες απλά να ευχαριστήσεις τον κόσμο. Υπάρχουν ήδη πολλές τέτοιες ταινίες. Οι ταινίες των Monty Python ή της Disney περνάνε από γενιά σε γενιά, αλλά το να καταφέρεις να κάνεις μια πολιτική ταινία η οποία παραμένει επίκαιρη 25 χρόνια αργότερα, είναι συγχρόνως εκπληκτικό και τρομακτικό, επειδή σημαίνει επίσης ότι τα προβλήματα είναι ακόμα εδώ. Και μάλιστα είναι πολύ χειρότερα, καθώς συνδυάζονται και με άλλα προβλήματα που δεν είχαμε πριν από 35 χρόνια».

25 χρόνια μετά την εκρηκτική πρεμιέρα του, «Το Μίσος» επιστρέφει πιο καίριο από ποτέ Facebook Twitter
«H ταινία προσέφερε στα παιδιά από τα προάστια μια νέα δύναμη. Προσέφερε επίσης στους μπάτσους μια διαφορετική αντίληψη αυτών των παιδιών».

«Εκείνη η ταινία άλλαξε την ζωή πολλών ανθρώπων. Έχω συναντήσει ανθρώπους που έγιναν αστυνομικοί ή δικηγόροι εξαιτίας της ταινίας φιλοδοξώντας να γίνουν υπεύθυνοι αστυνομικοί και υπεύθυνοι δικηγόροι. Γι' αυτό και αποφασίσαμε να την επαναφέρουμε φέτος».

«Οι αναμνήσεις μου προέρχονται περισσότερο από το κοινό παρά από την ίδια την ταινία, από τον τρόπο που την υποδέχθηκαν οι άνθρωποι τότε και από τον τρόπο που την βλέπουν σήμερα. Μεγάλο μέρος από το αρχικό κοινό της ταινίας ήταν παιδιά των υποβαθμισμένων προαστίων και η ταινία τους άλλαξε την αντίληψη σχετικά με το πώς πρέπει να αντιμετωπίζεται ένα πρόβλημα. Η τέχνη μπορεί να βοηθήσει σ' αυτό. Σε πολιτικό επίπεδο, η ταινία προσέφερε στα παιδιά από τα προάστια μια νέα δύναμη. Προσέφερε επίσης στους μπάτσους μια διαφορετική αντίληψη αυτών των παιδιών. Προσέφερε, τέλος, σε πολλούς ανθρώπους την έμπνευση για μια νέα δημιουργικότητα».

25 χρόνια μετά την εκρηκτική πρεμιέρα του, «Το Μίσος» επιστρέφει πιο καίριο από ποτέ Facebook Twitter
«Οι Άθλιοι» (Les Miserables, 2019) του Λατζ Λι: Η πιο τρανή ίσως απόδειξη της διαχρονικότητας του "La Haine" είναι η εμφανέστατη επιρροή της στην ταινία που κατέκτησε το μεγάλο φετινό βραβείο Σεζάρ

«Ακόμα κι η ταινία που κέρδισε το βραβείο καλύτερης ταινίας στα φετινά César, είναι σαφώς εμπνευσμένη θεματικά από «Το Μίσος». Το τέλος είναι σχεδόν το ίδιο. Ο σκηνοθέτης της ήταν 13 χρονών όταν είδε την ταινία μου, που θα μπορούσε να πει κανείς ότι βοήθησε στην δημιουργία μιας νέας γενιάς κινηματογραφιστών και εικαστικών. Είναι σαν μια περιπέτεια που μοιραστήκαμε όλοι μαζί. Μόνο γι' αυτό αξίζει να γυρίζει κανείς τέτοιες ταινίες, και νοιώθω πολύ περήφανος γι' αυτήν».

«Δεν υπάρχει μουσική στο «Μίσος», για μένα όμως είναι μια hip-hop ταινία. To hip-hop και η κουλτούρα του δρόμου είναι αναπόσπαστο κομμάτι της. Όπως και το hip-hop, η ταινία είναι συγχρόνως εκπαιδευτική και ψυχαγωγική – ο καλύτερος, δηλαδή, τρόπος για να μάθει κανείς πράγματα. Είναι επίσης, σε μεγάλο βαθμό, κωμωδία. Εκτός από τα τελευταία 20 δευτερόλεπτα, φυσικά».

Με στοιχεία από το AnOther

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Οθόνες / «Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Με αφορμή τη δεύτερη απονομή των βραβείων Stratos, που τιμούν το ελληνικό animation, o πρόεδρος της ASIFA HELLAS Κωνσταντίνος Κακαρούντας μιλά για την άνθηση της σκηνής, τις προκλήσεις και για το πώς η Ελλάδα μπορεί να πετύχει μια παραγωγή οσκαρικού επιπέδου.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
 «Εσύ, θείο, δεν θα φύγεις, θα μείνεις εδώ μαζί μου!» ή Γιάννα Δεληγιάννη: «Βρίσκω την ουσία μόνο στο να στηρίζει ο ένας τον άλλον». ή Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής.

Οθόνες / Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής

Η κινηματογραφίστρια και πρόεδρος της Cinemathesis μιλά για την πρωτοβουλία της να υλοποιεί κινηματογραφικά εργαστήρια για παιδιά σε απομακρυσμένα δημοτικά σχολεία της άγονης γραμμής, το όραμα και το αποτύπωμα της δράσης της, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και για το τι λείπει από την τυπική εκπαίδευση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Pulp Fiction / Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Είναι η τεχνική αρτιότητα μιας αστυνομικής σειράς με επίκαιρο κοινωνικό θέμα που της χαρίζει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο κοινό; Ή μήπως η πραγματική δύναμη πηγάζει από τον φόβο των γονιών για τις εγκληματικές παραλείψεις και, κυρίως, για την άγνοιά τους απέναντι στα κρυφά σημάδια του ψηφιακού κόσμου;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Οθόνες / Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Ο γιος της ηθοποιού Σάρα Μάιλς ήταν τεσσάρων ετών όταν βρέθηκε νεκρός ο μάνατζερ και πρώην εραστής της μητέρας του. Οι υποψίες είχαν πέσει τότε πάνω στον συμπρωταγωνιστή της Μπαρτ Ρέινολντς. 51 χρόνια αργότερα, ο Μπολτ προσπαθεί να θυμηθεί τι συνέβη.
LIFO NEWSROOM
Το Παιδί Τραύμα επιλέγει τις 10 αγαπημένες του ταινίες

Μυθολογίες / «Το Festen έχει επηρεάσει τους στίχους μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Παιδιού Τραύματος

Χάνεκε αλλά και Αγγελόπουλος, «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» αλλά και «Aftersun», το Παιδί Τραύμα επιλέγει 10 ταινίες που κυμαίνονται από τον ωμό ρεαλισμό και τη βία μέχρι τον θρίαμβο της ποίησης και της τρυφερότητας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Οθόνες / 10 εξαιρετικές ταινίες που μπορείτε να δείτε τώρα στο Netflix

Το Netflix έχει γίνει ο παράδεισος της εύκολης ψυχαγωγίας, αλλά για τους πραγματικούς σινεφίλ κρύβει και έναν άλλο κόσμο. Αυτή είναι μια λίστα με ταινίες που απαιτούν προσοχή και αφοσίωση, που αξίζουν τον κόπο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Movies

Οθόνες / Η Χιονάτη και 8 καλύτεροι λόγοι για να πάτε σινεμά

Ένα υποψήφιο για Όσκαρ animation για ενήλικες, το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Αριάν Λαμπέντ και μια τολμηρή ταινία για την προσφυγική εμπειρία, γυρισμένη στην Αθήνα, είναι μερικές από τις προτάσεις της εβδομάδας που θα σας αποζημιώσουν.
THE LIFO TEAM
Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Daily / Tο πρόβλημα με την «Εφηβεία»

Συμπονά κανείς όχι μόνο τους γονείς που μετά την παρακολούθηση της δραματικής μίνι σειράς του Netflix θα ψάχνουν μάταια απαντήσεις στα «ιερογλυφικά» μηνύματα που κρύβονται στα κινητά των παιδιών τους, αλλά και τα ίδια τα παιδιά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Σε μια άγνωστη χώρα»: Μια τολμηρή ταινία, γυρισμένη στην Αθήνα

Οθόνες / «Πιστεύει κανείς ότι οι Παλαιστίνιοι θα ξεχάσουν και θα συμβιβαστούν με την απώλεια;»

Ωμή, διεισδυτική, αφτιασίδωτη, η ταινία «To a land unknown» εστιάζει στο προσφυγικό και ιδιαίτερα στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες στην Ελλάδα. Ο σκηνοθέτης Μαντί Φλάιφελ μίλησε στη LifO για όλα τα ζητήματα που θίγει η εξαιρετική και με έντονο ελληνικό «χρώμα» ταινία του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Θα ήθελα να ήμουν στα γυρίσματα του Pulp Fiction»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Δημήτρη Νάκου

Μυθολογίες / «Θα ήθελα να ήμουν στα γυρίσματα του Pulp Fiction»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Δημήτρη Νάκου

Ο σκηνοθέτης που μόλις παρουσίασε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, το «Κρέας», μοιράζεται μια λίστα που περιλαμβάνει από ρουμάνικο νέο κύμα μέχρι την ταινία με το πιο αταίριαστο ζευγάρι στην ιστορία του κινηματογράφου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Η Εύα Κοταμανίδου μιλά για τα γυρίσματα του «Θιάσου» και για το μεγαλείο του Θόδωρου Αγγελόπουλου

Σαν Σήμερα / Εύα Κοταμανίδου: «Όλοι είχαμε μια έγνοια, ότι γυρίζοντας την ταινία αυτή κάναμε μια ουσιαστική αντίσταση»

Η ηθοποιός που γεννήθηκε σαν σήμερα το 1936 είχε καταγράψει τις αναμνήσεις της από την ιστορική ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου στην οποία πρωταγωνιστούσε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ