Αυτό το αγγελικό παιδί γίνεται ένα ναζιστικό τέρας στη νέα ταινία του Βούλγαρη

Αυτό το αγγελικό παιδί γίνεται ένα ναζιστικό τέρας στη νέα ταινία του Βούλγαρη Facebook Twitter
0

Πάντα αναρωτιόμουν πώς ένας σκηνοθέτης αποφασίζει να «χαρίσει» έναν σημαντικό, αν όχι πρωταγωνιστικό, ρόλο σε κάποιον νεοεμφανιζόμενο ηθοποιό, πώς εμπιστεύεται το όραμά του σε κάποιον που δεν έχει αφήσει, μέχρι εκείνη τη στιγμή, καλλιτεχνικό στίγμα ή δεν έχει επιδείξει στοιχειώδη, έστω, καλλιτεχνική παρουσία, πόσο δύσκολο είναι να ληφθεί και να στηριχτεί μια τέτοια απόφαση. Χρειάστηκαν μόλις δέκα λεπτά συζήτησης με τον Λουκά Κυριαζή, τον πιτσιρικά που κρατά έναν ρόλο-κλειδί στο Τελευταίο Σημείωμα, τη νέα ταινία του Παντελή Βούλγαρη για τα γεγονότα γύρω από την εκτέλεση 200 κρατουμένων του Χαϊδαρίου στο Σκοπευτήριο Καισαριανής την 1η Μαΐου 1944, την πιο μαζική εκτέλεση στην Ελλάδα την περίοδο της Κατοχής, για να καταλάβω τα πώς και κυρίως τα γιατί.


Ο Λουκάς είναι μόλις 23 και όταν τον γνωρίζεις βλέπεις ένα πράο, συνεσταλμένο αγόρι με εντυπωσιακά ιδιαίτερο φιζίκ που σε κάνει να παίρνεις όρκο ότι η καταγωγή του είναι (τουλάχιστον) κατά το ήμισυ ξενική. Κι όμως, είναι 100% Έλληνας, αν και σίγουρα το παρουσιαστικό του συντέλεσε στην επιλογή να ενσαρκώσει τον 18χρονο Κόβατς, έναν διαβόητο Γερμανό δεκανέα ουγγρικής καταγωγής που δρούσε στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Χαϊδαρίου αλλά και στο αρχηγείο της Γκεστάπο στη Μέρλιν και ήταν ο φόβος και ο τρόμος στα βασανιστήρια των αντιστασιακών, τον έτρεμαν όμως και οι Γερμανοί «συνάδελφοί» του, γι' αυτό και τον είχαν στα όπα-όπα. Μόλις αρχίζει να μιλά για τον ρόλο του και για την υποκριτική εν γένει, μεταμορφώνεται. Η ηρεμία εξαφανίζεται και μπροστά μου έχω ένα παθιασμένο με την τέχνη του –και ενίοτε σχεδόν αύθαδες, με την πολύ θετική σημασία του όρου– παιδί που περιγράφει με ένταση, κουνώντας χέρια και αλλάζοντας συνεχώς εκφράσεις, τη μοναδική εμπειρία των γυρισμάτων στην Κρήτη και το πόσο τυχερός αισθάνεται που η καριέρα του ξεκινά με μια τόσο σπουδαία συνεργασία.

Ο Βούλγαρης είναι ένα παιδί, μου χάρισε μια νέα αθωότητα ο τρόπος που ακόμα ελπίζει μέσα από την τέχνη του μετά από τόσα χρόνια.


«Ο Παντελής Βούλγαρης βρέθηκε στον δρόμο μου όταν ήμουν 19. Μόλις του είπα ότι ήθελα να ασχοληθώ με το θέατρο, με κάλεσε στο σπίτι του. Καθίσαμε τέσσερις-πέντε ώρες κι εγώ κοιτούσα να ρουφήξω την κάθε λέξη από αυτά που μου έλεγε. Κάπως έτσι βρέθηκα να κάνω μαθήματα με την Αννέζα Παπαδοπούλου. Φοβερή δασκάλα και υπέροχη, πολύ σωματική ηθοποιός. Ξέρεις, υπάρχουν καλοί ηθοποιοί που είναι κακοί δάσκαλοι και το αντίστροφο. Στην αρχή θυμάμαι να της λέω: "Δεν θέλω να ξανάρθω, γιατί νομίζω ότι μου τρως τα λεφτά". Δεν καταλάβαινα τίποτα, δυσκολεύτηκα πάρα πολύ, μου πήρε δύο χρόνια για να δω ότι αυτό που κάνουμε λειτουργεί και να νιώσω έτοιμος να δώσω σε σχολή υποκριτικής».

Αυτό το αγγελικό παιδί γίνεται ένα ναζιστικό τέρας στη νέα ταινία του Βούλγαρη Facebook Twitter
Ο Λουκάς είναι μόλις 23 και όταν τον γνωρίζεις βλέπεις ένα πράο, συνεσταλμένο αγόρι με εντυπωσιακά ιδιαίτερο φιζίκ που σε κάνει να παίρνεις όρκο ότι η καταγωγή του είναι (τουλάχιστον) κατά το ήμισυ ξενική. Κι όμως, είναι 100% Έλληνας. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

Κάποια στιγμή, λοιπόν, ο Βούλγαρης και η Ιωάννα Καρυστιάνη, με την οποία συνυπογράφει το σενάριο, παρά τους όποιους ενδοιασμούς τους, πλησίασαν τον Λουκά για τον (γερμανόφωνο) ρόλο του Κόβατς, κάνοντάς του το εξής δημιουργικό "καψόνι". «Ήταν Σάββατο, μου έδωσαν όλο το σενάριο στα ελληνικά και μου είπαν να πάω τη Δευτέρα και να παίξω μια σκηνή στα γερμανικά, όποια ήθελα. Αυτή η ελευθερία εξαρχής με καύλωσε πάρα πολύ. Θυμάμαι να βλέπω μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο δέκα σχετικές ταινίες, όπως η Πτώση. Εν τω μεταξύ, γερμανικά καλά δεν μιλούσα κι έτσι απευθύνθηκα σε δάσκαλο. Κουρεύτηκα και όταν επέστρεψα, στον καθρέφτη του ασανσέρ είπα στον εαυτό μου "εσύ θα τον πάρεις αυτόν το ρόλο". Άρχισα να παίζω μια έντονη σκηνή όπου ο Κόβατς απευθύνεται σε ένα παιδί και του λέει "αφόπλισέ με, μαλακισμένο". Άρπαξα κι εγώ τον βοηθό του Βούλγαρη, ήταν λίγο αστείο. Σηκώθηκε, μου έδωσε το χέρι και μου είπε: "Αγόρι μου, τον πήρες τον ρόλο". Γενικά, ο Βούλγαρης και η Καρυστιάνη είναι οι ιστορίες τους και ο μοναδικός τρόπος να τις περιγράφουν, σαν να βλέπεις μονόπρακτο κάθε φορά. Μου έχουν πει τόσο πολλές – γι' αυτές νιώθω πιο τυχερός παρά που έπαιξα στην ταινία τους. Ο Βούλγαρης είναι ένα παιδί, μου χάρισε μια νέα αθωότητα ο τρόπος που ακόμα ελπίζει μέσα από την τέχνη του μετά από τόσα χρόνια». Δεν είναι φοβερό να το λέει αυτό ένας 23χρονος για έναν 77χρονο; «Του μιλάω στον πληθυντικό. Δεν ξέρω γιατί, αλλά ποτέ δεν τον είδα ως τον σεβάσμιο παππού και "κ. Παντελή, μη σπάσουν τ' αυγά"».


Στην προετοιμασία του, ο Λουκάς αναζήτησε στοιχεία για τον Κόβατς. Μου αναφέρει μάλιστα ότι είχε εφεύρει και το «φιδάκι» ή «σαύρα» στα βασανιστήρια, αλλά φυσικά τα ίχνη του χάνονται μετά την πτώση του Ράιχ. «Είναι πολύ κοινό το όνομά του, σαν να λες Παπαδόπουλος. Έχω βρει πάρα πολλούς και πήγαινα συνέχεια στον Βούλγαρη και τον ρωτούσα: "Μήπως είναι αυτός;". Εγώ, παρ' ότι Έλληνας, προσπάθησα να τον αγαπήσω, να τον δικαιολογήσω με κάποιον πιθανό τρόπο. Σε όλη την ταινία είναι βάναυσος, σε βαθμό που τον σιχαίνεσαι, αλλά υπάρχει και μια ανθρώπινη πλευρά του. Την απέδωσα στην ηλικία του, ήταν ένα παιδί που πήρε εξουσία και έπρεπε να επιβληθεί. Ενδεχομένως ήταν και δική μου ανάγκη να του προσδώσω μια ανθρώπινη πλευρά, για να μπορέσω να τον αντιμετωπίσω».

Αυτό το αγγελικό παιδί γίνεται ένα ναζιστικό τέρας στη νέα ταινία του Βούλγαρη Facebook Twitter
Ο Λουκάς στο ρόλο του Κόβατς.
Αυτό το αγγελικό παιδί γίνεται ένα ναζιστικό τέρας στη νέα ταινία του Βούλγαρη Facebook Twitter
Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO


Πέρα από το διάβασμα, τις ταινίες και τα γερμανικά τραγούδια, ο Λουκάς κράταγε σημειώσεις για τον ρόλο σε ένα τετράδιο όπου κατέγραφε ό,τι του κατέβαινε, σκέψεις και εικόνες. Πόσο δύσκολο και αμήχανο ήταν για εκείνον να βρεθεί από το πουθενά στο σετ μιας τόσο μεγάλης παραγωγής – αρχικά, από άποψη κινησιολογίας και μόνο, πού θα πάει, πώς θα σταθεί! Απόλυτα ψαρωμένος καθώς ήταν στην αρχή των γυρισμάτων, συνειδητοποιεί ότι τον βοήθησε το γεγονός ότι τα γυρίσματα έγιναν στα Χανιά, οπότε κατάφερε να αναπτύξει σχέσεις με τους συμπρωταγωνιστές του. «Ήταν πολύ σημαντικό που έμενα μαζί με τον Ανδρέα (Κωνσταντίνου) και τον Αινεία (Τσαμάτη), με τους οποίους είχα γνωριστεί δύο εβδομάδες πριν. Αν τα γυρίσματα γίνονταν εδώ, στην Αθήνα, θα ήμουν σπίτι μου κάθε βράδυ και δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να λειτουργήσω. Εκεί βρισκόμουν σε μια αποστολή».


Ο Λουκάς δηλώνει πολύ κουτσομπόλης, καθώς μου λέει πόσο τρελαίνεται να παρατηρεί ανθρώπους, κινήσεις, συμπεριφορές, τσακωμούς, τα πάντα. «Ακούω μουσική στον δρόμο, αλλά μόλις νιώσω κάποια περίεργη ενέργεια, βγάζω αμέσως τα ακουστικά για να είμαι παρών. Με τρομάζουν οι ανθρώπινες συμπεριφορές. Με τρομάζει πολύ η αγένεια, αλλά ακόμα περισσότερο η επιτηδευμένη ευγένεια. Οι πληθυντικοί, η υποχρέωση για παραχώρηση θέσης, όλα αυτά τα τυπικά». Ίσως η πιο ενδιαφέρουσα στιγμή της συνάντησής μας είναι όταν επιχειρεί να μου εξηγήσει ότι δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στη δράση παρά στο ήθος του ηθοποιού: «Η ελληνική λέξη "ηθοποιός" πρέπει να αλλάξει, γιατί δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Το αγγλικό "actor", αυτός που δρα, ο δράστης, μου αρέσει πιο πολύ, ενέχει κάτι κόντρα, κάτι παράνομο, που το 'χει η τέχνη. Έχουμε δώσει μια τόσο βαρυσήμαντη, αρκετά υποκειμενική χροιά σε αυτήν τη λέξη. Προτιμώ τη δράση, που είναι αντικειμενική».

Το «Τελευταίο Σημείωμα» θα κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους στις 26 Οκτωβρίου από την Tanweer.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Ο Παντελής Βούλγαρης μιλά στη LifO για το "Ψυχή Βαθιά"

Συνεντεύξεις / Ο Παντελής Βούλγαρης μιλά στη LifO για το "Ψυχή Βαθιά"

Δυο αδέλφια που πολεμούν σε αντίπαλα στρατόπεδα είναι η ιστορία που επέλεξε ο Παντελής Βούλγαρης για να μιλήσει για τον εμφύλιο πόλεμο, στη νέα του ταινία με τίτλο Ψυχή Βαθιά. Ο σκηνοθέτης μιλά στον Απόστολο Διαμαντή για τον παραλογισμό του πολέμου, τη σημασία της ιστορίας και εξηγεί γιατί η τέχνη δεν χρειάζεται να ερμηνεύει, αλλά μόνο να συγκινεί και να ερεθίζει τον θεατή.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΔΙΑΜΑΝΤΗ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τα γεγονότα της ζωής

Οθόνες / Κασσαβέτης, Σκορσέζε, Ερίθε: 10 άχαστες προβολές στο φετινό Πανόραμα

Πρεμιέρες, παράλληλες εκδηλώσεις, αφιερώματα: Από τις 21 ως τις 27 Νοεμβρίου, οι κινηματογράφοι Τριανόν, Newman και Στούντιο φιλοξενούν το μακροβιότερο αθηναϊκό κινηματογραφικό φεστιβάλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Οθόνες / Πάνος Χ. Κούτρας: Queer before it was cool, νυν και αεί

Ο αγαπημένος Έλληνας σκηνοθέτης ξεδίπλωσε σημαντικές στιγμές από τη ζωή και την πορεία του και αφηγήθηκε πολύτιμες ιστορίες που διαμόρφωσαν το queer σινεμά του στο φετινό Iconic Talks Powered by Mastercard που πραγματοποιήθηκε στο 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Τα δέκα αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

Μυθολογίες / Τα 10 αγαπημένα animation του Αλέξανδρου Βούλγαρη (aka The Boy)

«Κάθε φορά που το βλέπω προσπαθώ να καταλάβω πώς έχει οργανωθεί αυτό το χάος»: Ο Αλέξανδρος Βούλγαρης μάς καλεί να ανακαλύψουμε δέκα animation διαφορετικών τεχνικών, που τον έχουν επηρεάσει βαθιά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Οθόνες / 65ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: Όσα ξεχώρισαν κοινό και επιτροπές

Η Fischer, επίσημος χορηγός των Βραβείων Κοινού εδώ και μια δεκαετία, στήριξε για μία ακόμη χρονιά τον θεσμό, απονέμοντας πέντε βραβεία στις ταινίες που συγκέντρωσαν τις περισσότερες ψήφους των θεατών.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου «Game of Thrones» συνεχίζεται

Οθόνες / «Dune: Prophecy»: Το κυνήγι του επόμενου Game of Thrones συνεχίζεται

Η σειρά του HBO, που παίρνει τη σκυτάλη από το πραγματικά αξιόλογο «Penguin», προσπαθεί να επικαλεστεί τη συνταγή του μεγάλου hit του καναλιού και ξεστρατίζει από το ατμοσφαιρικό σύμπαν του Ντενί Βιλνέβ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι θρυλικοί boomers του 65ου φεστιβάλ θεσσαλονίκης

Pulp Fiction / Οι θρυλικοί boomers του 65ου Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης

Ρέιφ Φάινς, Ζιλιέτ Μπινός, Ματ Ντίλον: Oι διάσημοι, σχεδόν συνομήλικοι ηθοποιοί που τιμήθηκαν με Χρυσό Αλέξανδρο και έδειξαν με τις διαφορετικές επιλογές τους ισάριθμα σίκουελ στην καριέρας τους.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Οθόνες / «Μονομάχος II»: Αν και λιγότερο brutal από τον Ράσελ Κρόου, ο Πολ Μέσκαλ υπόσχεται αίμα στην αρένα

Ένα έπος δράσης και χαρακτήρων που κυλά θεαματικά, ουσιαστικά, υπερβολικά, συγκινητικά, χορταστικά και εμφατικά, όπως όλοι οι υποψήφιοι θεατές αναμένουν εδώ και πολύ καιρό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η πιο διάσημη υπόθεση «απαγωγής από εξωγήινους» αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Οθόνες / Η απαγωγή του αιώνα αναβιώνει στο Netflix εν μέσω μηνύσεων

Παρότι συμμετείχε στο σενάριο του ντοκιμαντέρ «The Manhattan Alien Abduction», η Λίντα Ναπολιτάνο που ισχυρίζεται ότι απήχθη από εξωγήινους στο κέντρο του Μανχάταν προ 35ετίας μηνύει την πλατφόρμα για αθέτηση της συμφωνίας τους.
THE LIFO TEAM
Ο Άγγελος Φραντζής θέλησε να κάνει μια αστεία ταινία 

Οθόνες / Άγγελος Φραντζής: «Mόνο αν πας στην πηγή των τραυμάτων, μπορείς να απελευθερωθείς»

Μια κουβέντα με τον ακατάτακτο σκηνοθέτη λίγο πριν από την επίσημη πρεμιέρα της νέας του ταινίας «Ο Νόμος του Μέρφυ», μιας σουρεαλιστικής υπαρξιακής κωμωδίας που δεν μοιάζει με καμία από τις προηγούμενες δουλειές του.
ΙΩΝΑΣ ΚΑΛΛΙΜΑΝΗΣ
Γιατί διχάζει τόσο το «The Substance»;

The Review / Γιατί διχάζει τόσο το «The Substance»;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και η δημοσιογράφος και κριτικός κινηματογράφου Ιωσηφίνα Γριβέα συζητούν για την πιο αμφιλεγόμενη ταινία της χρονιάς, που έχει προκαλέσει έντονες διαμάχες στα social media, για τη φεμινιστική της διάσταση και για τις γυναικείες φωνές στο σινεμά, που επιτέλους ακούγονται πιο ηχηρά από ποτέ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ