Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Carnivore
10

Στο περιθώριο του επίσημου διαγωνιστικού προγράμματος του 4ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου είχαμε την ευκαιρία να δούμε σε υπαίθρια μεταμεσονύχτια προβολή στην πλατεία Ηρώων της Λεμεσού και μια ρετροσπεκτίβα σε ταινίες cult - ας τις χαρακτηρίσω cult, όπως ήθελαν κι οι διοργανωτές, για να μην πω αποκυήματα της πιο νοσηρής φαντασίας!

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Carnivore

Με το ελληνικό 25λεπτο Carnivore, πάλι, δε γελάσαμε καθόλου! Πρόκειται για ό,τι πιο ψυχανώμαλο και νοσηρό έχω δει στη ζωή μου, φτιαγμένο από έναν νέο σκηνοθέτη, τον Δημήτρη Βαβάτση, τον οποίο πολύ θα ήθελα να συναντήσω για να απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις μου

Ψυχή της συγκεκριμένης ρετροσπεκτίβας ήταν ο Κύπριος κινηματογραφιστής Ανδρέας Κυριάκου, ''τρελαμένος'' με τα splatter και τις cult ταινίες. Δεν παρακολούθησα την εισήγηση του προς το κοινό, που μόνο από οπαδούς του cult δεν αποτελούνταν, του αξίζουν συγχαρητήρια πάντως που έψαξε και έφερε αυτά τα ταινιάκια απ' όλες τις μεριές του πλανήτη για να προβληθούν στο φεστιβάλ. Θα σταθώ σε δύο μόνο απ' αυτά, το 15λεπτο Fist of Jesus από την Ισπανία των Adrian Cardona - David Munoz και το ελληνικό Carnivore του Δημήτρη Βαβάτση!

Παραθέτω ολόκληρο το Fist of Jesus, όπως υπάρχει στο youtube. Σίγουρα θα γελάσετε, αλλά κακού - κακού νά 'χετε και σακούλα δίπλα σας... Τι συμβαίνει λοιπόν σ' αυτή την ανεκδιήγητη μικρού μήκους ταινία; Στα χρόνια του Ιησού, ο Θεάνθρωπος παρατάει το κήρυγμα για να τρέξει να αναστήσει τον Λάζαρο. Όντας άπειρος μάλλον ως θαυματοποιός ο Ιησούς, κάτι δεν κάνει σωστά και ο Λάζαρος επανέρχεται από τον κόσμο των νεκρών, αλλά ως αιμοδιψές ζόμπι! Λαιμοί κόβονται, εντόσθια τινάζονται και η μόλυνση εξαπλώνεται παντού, από τους ακόλουθους του Χριστού μέχρι Ρωμαίους στρατιώτες, καθώς και μία ομάδα καουμπόιδων (άσχετο)! Κι ενώ ο Χριστός αρχικά ουρλιάζει σαν φοβιτσιάρα μυξοπαρθένα, στη συνέχεια αναδεικνύεται σε ασυναγώνιστο πολεμιστή των ζόμπι με τη συμβολή του πιστού του, Ιούδα. Το τι γίνεται καθώς η ταινία οδεύει προς το τέλος της είναι πραγματικά απερίγραπτο και άλλο τόσο θλιβερό ως θέαμα. Διότι από ένα σημείο και μετά είναι τέτοιος ο καταιγισμός των πτωμάτων και των φρικιαστικών θανάτων που ξεχνάς πως ήρωας είναι ο Ιησούς VS ζόμπι, γέλιο εξασφαλισμένο δηλαδή.

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Σκηνή απο τα γυρίσματα του Carnivore

 H ιστορία επαναλαμβάνεται με τον Μενέλαο μεγάλο πια να παίρνει εκδίκηση. Εισβάλλει κι αυτός στο σπίτι του δολοφόνου των γονιών του, κατακρεουργεί τη γυναίκα του κι έπειτα υποβάλλει τον έφηβο γιο του σε απίστευτα βασανιστήρια! Αποκορύφωμα: Τον βάζει δια της βίας να βιάσει και κατόπιν να ουρήσει το πτώμα της μάνας του!

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Σκηνή απο τα γυρίσματα του Carnivore

Με το ελληνικό 25λεπτο Carnivore, πάλι, δε γελάσαμε καθόλου! Πρόκειται για ό,τι πιο ψυχανώμαλο και νοσηρό έχω δει στη ζωή μου, φτιαγμένο από έναν νέο σκηνοθέτη, τον Δημήτρη Βαβάτση, τον οποίο πολύ θα ήθελα να συναντήσω για να απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις μου. Η μεγάλη πλάκα είναι που στην πρώτη σειρά κάθονταν δύο Κύπριες ηλικιωμένες κυρίες και παρακολουθούσαν αποσβολωμένες τη φρίκη, αλλά δε σηκώνονταν και να φύγουν! Στο Carnivore (Σαρκοβόρος) μπορεί να υπάρχει σκηνοθεσία, σενάριο και χαρακτήρες, όλα το ίδιο καλοδουλεμένα, δεν πιστεύω ωστόσο πως άνθρωπος με σώας τας φρένας θα καθόταν να ψάξει κινηματογραφικές αρετές. Στο σπίτι ενός οικογενειάρχη, την ώρα που παίζει κρυφτό με τον μικρό γιο του, εισβάλλουν δύο μασκοφόροι. Σκοτώνουν τον ίδιο και τη γυναίκα του με τον έναν απ' αυτούς μάλιστα να βιάζει το πτώμα της, μετατρέποντας το σκηνικό σε λουτρό αίματος. Μόνο που το παιδί τους, ο μικρός Μενέλαος, έχει κρυφτεί στο ντουλάπι της κουζίνας και βλέπει όλη τη θηριωδία. 15 χρόνια μετά η ιστορία επαναλαμβάνεται με τον Μενέλαο μεγάλο πια να παίρνει εκδίκηση. Εισβάλλει κι αυτός στο σπίτι του δολοφόνου των γονιών του, κατακρεουργεί τη γυναίκα του κι έπειτα υποβάλλει τον έφηβο γιο του σε απίστευτα βασανιστήρια! Αποκορύφωμα: Τον βάζει δια της βίας να βιάσει και κατόπιν να ουρήσει το πτώμα της μάνας του!

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Carnivore

Kάποιος είχε διατυπώσει την άποψη πως το πιο σκληρό hard core πορνό είναι το splatter, γιατί με το πρώτο βλέπεις απλώς γυμνά σώματα, ενώ με το δεύτερο βλέπεις και τι...υπάρχει μέσα σ΄αυτά τα σώματα

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
H αφίσα του Carnivore

Τι να πει κανείς...Θυμήθηκα μια ιστορία από το Μαρτυρολόγιο του Ταρκόφσκι, όταν ο μεγαλύτερος σκηνοθέτης στην ιστορία του κινηματογράφου γύριζε τη Νοσταλγία στην Ιταλία και μπήκε σε λαϊκό σινεμά να δει Λούτσιο Φούλτσι. Δύο κουβέντες μόνο είχε γράψει τότε: Ήταν αισχρό!

Κι αν η ταινία του Βαβάτση έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου, σίγουρα τον περιμένουν πολλά ακόμη φεστιβάλ ανά τον κόσμο με ειδίκευση στις ταινίες τρόμου και φρίκης! Είπαμε, να αγαπάς τον Ντάριο Αρζέντο, να γουστάρεις κεφάλια και σώματα που ανοίγουν σαν...κονσέρβες - κάποιος μάλιστα είχε διατυπώσει την άποψη πως το πιο σκληρό hard core πορνό είναι το splatter, γιατί με το πρώτο βλέπεις απλώς γυμνά σώματα, ενώ με το δεύτερο βλέπεις και τι...υπάρχει μέσα σ΄αυτά τα σώματα -, ετούτος εδώ όμως το παράκανε αφενός, κατάφερε αφετέρου να σηκώσει την πέτσα του θεατή ως το κόκαλο!

Ακολούθησαν κι άλλα cult - splatter ταινιάκια, αλλά μπροστά στο Carnivore έμοιαζαν με κωμωδιούλες. Όπως το 16λεπτο καναδέζικο Treevenge κάποιου Jason Eisener, στο οποίο τα έλατα παίρνουν την εκδίκηση τους για το κόψιμο και την κατάληξη τους στα σκουπίδια σαν τελειώσουν τα Χριστούγεννα. Πώς; Ζωντανεύουν και κατασφάζουν τους ιδιοκτήτες τους!

10

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Η Λάιζα Μινέλι σήμερα δηλώνει ευτυχισμένη. ή Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης.

Οθόνες / Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης

Gay icon, μια χαρισματικά αφοσιωμένη performer, αλλά και αντικείμενο χλεύης. Το ντοκιμαντέρ του Μπρους Ντέιβιντ Κλάιν «Liza: A Truly Terrific, Absolutely True Story» σίγουρα δεν αφηγείται την ιστορία ενός τυπικού nepo baby.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
τομ χάρντι

Οθόνες / 10 τηλεοπτικές σειρές που θα δούμε την άνοιξη

Από τη μεγάλη επιστροφή του «The Last of Us» σε εκείνη του «Αστερίξ» και από τη σεξουαλική αναζήτηση της Μισέλ Ουίλιαμς σε μια απολαυστική ματιά στον κόσμο του σύγχρονου μπαλέτου, αυτές είναι οι σειρές που θα μας κρατήσουν καθηλωμένους στη μικρή οθόνη το επόμενο διάστημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Μυθολογίες / «Οι εικόνες του Ζβιάγκιντσεφ είναι υπνωτιστικές»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Στην κινηματογραφική λίστα της τραγουδοποιού, η σιωπή λέει περισσότερα από τα λόγια, οι εικόνες αποκαλύπτουν κρυμμένα συναισθήματα, οι κόσμοι είναι γεμάτοι αβεβαιότητες και συγκρούσεις, και η μουσική έχει μια ιερή διάσταση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Οθόνες / 21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Από μια σπουδαία στιγμή του σκορσεζικού σινεμά ως την ψηφιακή επανάσταση της Ανιές Βαρντά κι από το συγκλονιστικό δίπτυχο του Τζόσουα Οπενχάιμερ ως τη μεγάλη φιλμική «σκανταλιά» του Banksy, αυτοί είναι 21 σταθμοί του σύγχρονου σινεμά τεκμηρίωσης που πρέπει να έχει δει κάθε σινεφίλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Οθόνες / «Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Με αφορμή τη δεύτερη απονομή των βραβείων Stratos, που τιμούν το ελληνικό animation, o πρόεδρος της ASIFA HELLAS Κωνσταντίνος Κακαρούντας μιλά για την άνθηση της σκηνής, τις προκλήσεις και για το πώς η Ελλάδα μπορεί να πετύχει μια παραγωγή οσκαρικού επιπέδου.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
 «Εσύ, θείο, δεν θα φύγεις, θα μείνεις εδώ μαζί μου!» ή Γιάννα Δεληγιάννη: «Βρίσκω την ουσία μόνο στο να στηρίζει ο ένας τον άλλον». ή Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής.

Οθόνες / Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής

Η κινηματογραφίστρια και πρόεδρος της Cinemathesis μιλά για την πρωτοβουλία της να υλοποιεί κινηματογραφικά εργαστήρια για παιδιά σε απομακρυσμένα δημοτικά σχολεία της άγονης γραμμής, το όραμα και το αποτύπωμα της δράσης της, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και για το τι λείπει από την τυπική εκπαίδευση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Pulp Fiction / Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Είναι η τεχνική αρτιότητα μιας αστυνομικής σειράς με επίκαιρο κοινωνικό θέμα που της χαρίζει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο κοινό; Ή μήπως η πραγματική δύναμη πηγάζει από τον φόβο των γονιών για τις εγκληματικές παραλείψεις και, κυρίως, για την άγνοιά τους απέναντι στα κρυφά σημάδια του ψηφιακού κόσμου;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Οθόνες / Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Ο γιος της ηθοποιού Σάρα Μάιλς ήταν τεσσάρων ετών όταν βρέθηκε νεκρός ο μάνατζερ και πρώην εραστής της μητέρας του. Οι υποψίες είχαν πέσει τότε πάνω στον συμπρωταγωνιστή της Μπαρτ Ρέινολντς. 51 χρόνια αργότερα, ο Μπολτ προσπαθεί να θυμηθεί τι συνέβη.
LIFO NEWSROOM
Το Παιδί Τραύμα επιλέγει τις 10 αγαπημένες του ταινίες

Μυθολογίες / «Το Festen έχει επηρεάσει τους στίχους μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Παιδιού Τραύματος

Χάνεκε αλλά και Αγγελόπουλος, «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» αλλά και «Aftersun», το Παιδί Τραύμα επιλέγει 10 ταινίες που κυμαίνονται από τον ωμό ρεαλισμό και τη βία μέχρι τον θρίαμβο της ποίησης και της τρυφερότητας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ

σχόλια

8 σχόλια
Ερωτευμένη Τσούχτρα, θες πίστεψε το - θες όχι, εμένα η ταινία του Βαβάτση, πάντα για το είδος της, μου άρεσε και την καταδιασκέδασα την προβολή.τώρα, αν κάποιος που κάνει ταινία με μια γυναίκα να κατακρεουργείται και εν συνεχεία ο γιος της να γαμάει και να κατουράει το πτώμα, sorry, αλλά μην περιμένει να κάτσει ο άλλος να το αναλύσει και στο βάθος το όλο πράγμα. Ξαναλέω, άνετα θα έκανα συνέντευξη με το σκηνοθέτη και αν προσέξει κανείς θα δει πως έγραψα επίσης για καλά δομημένα σενάριο-σκηνοθεσία και χαρακτήρες.Τέλος, αν ο σκηνοθέτης έχει χιούμορ ή όντως μας έχει όλους χεσμένους, θα πρέπει να τη φχαριστηθεί την παρουσίαση παρά τους χονδροειδείς - το παραδέχομαι - χαρακτηρισμούς μου.Διαφορετικά, θα είναι fake αν πιστεύει πως έκανε το κιν/φικό αριστούργημα της χρονιάς.Κατά τ' άλλα, εύχομαι να τη στείλει στο Αβοριάζ - γίνεται ακόμη αυτό το φεστιβάλ; - και να σαρώσει τα βραβεία, γιατί από κάτι άλλα σπλάττερ που είδα, είναι πολύ πιο μπροστά πραγματικά.
Παντως δεν ειναι και για οσκαρ πρωτοτυπου σεναριου, η υποθεση θυμιζει περιπου τα Παραξενα Παιχνιδια του Χάνεκε. Θα παραξενευομουν αν δεν ειχε "εμπνευστει" απο κει. Αλλωστε δεν υπαρχει παρθενογενεση στην Τεχνη
Τώρα εσύ υποτίθεται κάνεις κριτική μιας ταινίας, και χρησιμοποιείς φράσεις όπως: "δεν πιστεύω ωστόσο πως άνθρωπος με σώας τας φρένας θα καθόταν να ψάξει κινηματογραφικές αρετές" και "Πρόκειται για ό,τι πιο ψυχανώμαλο και νοσηρό έχω δει στη ζωή μου"; Έτσι αναλύεις εσύ ένα φιλμικό κείμενο, υπονομεύοντας ένα νέο και πρωτόβγαλτο κινηματογραφιστή, και αμφισβητώντας (wtf?) την ψυχική του υγεία και ισσοροπία με σπόντες ; Εγώ να δεις πώς δε γέλασα με τα αστειάκια σου...Χώρια η ιστορία με τον Ταρκόφσκι, για να διατυμπανίσεις τα εκλεπτυσμένα κινηματογραφικά σου γούστα, αν και κανείς δεν στο ζήτησε, ούτε και κολλούσε με κάποιο τρόπο στον συνολικό ειρμό του "άρθρου" σου. Τι δουλειά έχουν τώρα τα τζιάλο του Φούλτσι (ανάθεμα αν έχεις δει ταινία του) με ένα revenge splatter?Αν μας διακατέχει πλήρης άγνοια για ένα κινηματογραφικό είδος, για τους αφηγηματικούς μηχανισμούς του, τα εκφραστικά του μέσα, και τις αισθητικές του συνδηλώσεις σιωπούμε, δεν γράφουμε κριτικές και αναλύσεις ούτε προσβάλλουμε και υπονομεύουμε συναδέλφους κινηματογραφιστές (ακόμα και αρχάριους) με υπονοούμενα για την προσωπικότητά τους. Απαράδεκτο και αντιδεοντολογικό.Και για να προλάβω πιθανές ηλιθιότητες, δεν είμαι ο Δημήτρης Βαβάτσης ούτε και το ξέρω το παλικάρι. Δεν είμαι καν θριλεράκιας στα γούστα μου. Απλά είμαι και 'γω νέος στο κουρμπέτι και την κινηματογραφική πιάτσα, και εξοργίζομαι αφενός με τέτοια επιδεικτική άγνοια, αφετέρου με την ηθική αντιμετώπιση ενός ανθρώπου που διαφέρουν η αισθητική του και οι προθέσεις του από κάποιου "συναδέλφου", που απλά τυχαίνει να έχει ένα πληκτρολόγιο και ένα βήμα σε έγκριτο μέσο.
Ρε μην τρελαίνεσαι! Ίσα-ίσα που δήλωσα την επιθυμία να του κάνω συνέντευξη του ανθρώπου! Η γραφή μου είναι το ίδιο προκλητική με το περιεχόμενο της ταινίας του. Τέλος, επαναλαμβάνω, μην τρελαίνεσαι, το post έγινε Νο 2 σε αναγνωσιμότητα, άρα για σένα δουλεύω, βρε κουτό!
Η τέχνη, και αυτό είναι για εμένα το καλύτερο κομμάτι της, έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να κατέρχεται ακόμα και στα πιο σκοτεινά και ακατανόητα μέρη της ανθρώπινης ψυχής, και να τα σκιαγραφεί. Μπορεί ο καθένας να το κάνει έξυπνα ή χαζά, με γούστο η χωρίς, εμπεριέχοντας τη δική του ψυχοπάθεια ή όχι, αλλά καλό είναι να σεβόμαστε την κάθε απόπειρα, λαμβάνοντας υπόψιν και το είδος στο οποίο περικλείεται. Αυτό ισχύει και για τον Ιησού-ζόμπι φάιτερ, και για το Σαρκοβόρο. Και τέλος όχι, πολύ φοβάμαι πως (ίσως και ευτυχώς για εμάς με πιο ευαίσθητο στομάχι)η γραφή σας δεν είναι "το ίδιο προκλητική με το περιεχόμενο της ταινίας".