Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Carnivore
10

Στο περιθώριο του επίσημου διαγωνιστικού προγράμματος του 4ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου είχαμε την ευκαιρία να δούμε σε υπαίθρια μεταμεσονύχτια προβολή στην πλατεία Ηρώων της Λεμεσού και μια ρετροσπεκτίβα σε ταινίες cult - ας τις χαρακτηρίσω cult, όπως ήθελαν κι οι διοργανωτές, για να μην πω αποκυήματα της πιο νοσηρής φαντασίας!

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Carnivore

Με το ελληνικό 25λεπτο Carnivore, πάλι, δε γελάσαμε καθόλου! Πρόκειται για ό,τι πιο ψυχανώμαλο και νοσηρό έχω δει στη ζωή μου, φτιαγμένο από έναν νέο σκηνοθέτη, τον Δημήτρη Βαβάτση, τον οποίο πολύ θα ήθελα να συναντήσω για να απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις μου

Ψυχή της συγκεκριμένης ρετροσπεκτίβας ήταν ο Κύπριος κινηματογραφιστής Ανδρέας Κυριάκου, ''τρελαμένος'' με τα splatter και τις cult ταινίες. Δεν παρακολούθησα την εισήγηση του προς το κοινό, που μόνο από οπαδούς του cult δεν αποτελούνταν, του αξίζουν συγχαρητήρια πάντως που έψαξε και έφερε αυτά τα ταινιάκια απ' όλες τις μεριές του πλανήτη για να προβληθούν στο φεστιβάλ. Θα σταθώ σε δύο μόνο απ' αυτά, το 15λεπτο Fist of Jesus από την Ισπανία των Adrian Cardona - David Munoz και το ελληνικό Carnivore του Δημήτρη Βαβάτση!

Παραθέτω ολόκληρο το Fist of Jesus, όπως υπάρχει στο youtube. Σίγουρα θα γελάσετε, αλλά κακού - κακού νά 'χετε και σακούλα δίπλα σας... Τι συμβαίνει λοιπόν σ' αυτή την ανεκδιήγητη μικρού μήκους ταινία; Στα χρόνια του Ιησού, ο Θεάνθρωπος παρατάει το κήρυγμα για να τρέξει να αναστήσει τον Λάζαρο. Όντας άπειρος μάλλον ως θαυματοποιός ο Ιησούς, κάτι δεν κάνει σωστά και ο Λάζαρος επανέρχεται από τον κόσμο των νεκρών, αλλά ως αιμοδιψές ζόμπι! Λαιμοί κόβονται, εντόσθια τινάζονται και η μόλυνση εξαπλώνεται παντού, από τους ακόλουθους του Χριστού μέχρι Ρωμαίους στρατιώτες, καθώς και μία ομάδα καουμπόιδων (άσχετο)! Κι ενώ ο Χριστός αρχικά ουρλιάζει σαν φοβιτσιάρα μυξοπαρθένα, στη συνέχεια αναδεικνύεται σε ασυναγώνιστο πολεμιστή των ζόμπι με τη συμβολή του πιστού του, Ιούδα. Το τι γίνεται καθώς η ταινία οδεύει προς το τέλος της είναι πραγματικά απερίγραπτο και άλλο τόσο θλιβερό ως θέαμα. Διότι από ένα σημείο και μετά είναι τέτοιος ο καταιγισμός των πτωμάτων και των φρικιαστικών θανάτων που ξεχνάς πως ήρωας είναι ο Ιησούς VS ζόμπι, γέλιο εξασφαλισμένο δηλαδή.

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Σκηνή απο τα γυρίσματα του Carnivore

 H ιστορία επαναλαμβάνεται με τον Μενέλαο μεγάλο πια να παίρνει εκδίκηση. Εισβάλλει κι αυτός στο σπίτι του δολοφόνου των γονιών του, κατακρεουργεί τη γυναίκα του κι έπειτα υποβάλλει τον έφηβο γιο του σε απίστευτα βασανιστήρια! Αποκορύφωμα: Τον βάζει δια της βίας να βιάσει και κατόπιν να ουρήσει το πτώμα της μάνας του!

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Σκηνή απο τα γυρίσματα του Carnivore

Με το ελληνικό 25λεπτο Carnivore, πάλι, δε γελάσαμε καθόλου! Πρόκειται για ό,τι πιο ψυχανώμαλο και νοσηρό έχω δει στη ζωή μου, φτιαγμένο από έναν νέο σκηνοθέτη, τον Δημήτρη Βαβάτση, τον οποίο πολύ θα ήθελα να συναντήσω για να απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις μου. Η μεγάλη πλάκα είναι που στην πρώτη σειρά κάθονταν δύο Κύπριες ηλικιωμένες κυρίες και παρακολουθούσαν αποσβολωμένες τη φρίκη, αλλά δε σηκώνονταν και να φύγουν! Στο Carnivore (Σαρκοβόρος) μπορεί να υπάρχει σκηνοθεσία, σενάριο και χαρακτήρες, όλα το ίδιο καλοδουλεμένα, δεν πιστεύω ωστόσο πως άνθρωπος με σώας τας φρένας θα καθόταν να ψάξει κινηματογραφικές αρετές. Στο σπίτι ενός οικογενειάρχη, την ώρα που παίζει κρυφτό με τον μικρό γιο του, εισβάλλουν δύο μασκοφόροι. Σκοτώνουν τον ίδιο και τη γυναίκα του με τον έναν απ' αυτούς μάλιστα να βιάζει το πτώμα της, μετατρέποντας το σκηνικό σε λουτρό αίματος. Μόνο που το παιδί τους, ο μικρός Μενέλαος, έχει κρυφτεί στο ντουλάπι της κουζίνας και βλέπει όλη τη θηριωδία. 15 χρόνια μετά η ιστορία επαναλαμβάνεται με τον Μενέλαο μεγάλο πια να παίρνει εκδίκηση. Εισβάλλει κι αυτός στο σπίτι του δολοφόνου των γονιών του, κατακρεουργεί τη γυναίκα του κι έπειτα υποβάλλει τον έφηβο γιο του σε απίστευτα βασανιστήρια! Αποκορύφωμα: Τον βάζει δια της βίας να βιάσει και κατόπιν να ουρήσει το πτώμα της μάνας του!

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
Carnivore

Kάποιος είχε διατυπώσει την άποψη πως το πιο σκληρό hard core πορνό είναι το splatter, γιατί με το πρώτο βλέπεις απλώς γυμνά σώματα, ενώ με το δεύτερο βλέπεις και τι...υπάρχει μέσα σ΄αυτά τα σώματα

Το Carnivore είναι η πιό νοσηρή και ψυχανώμαλη ελληνική ταινία που έχω δει ποτέ Facebook Twitter
H αφίσα του Carnivore

Τι να πει κανείς...Θυμήθηκα μια ιστορία από το Μαρτυρολόγιο του Ταρκόφσκι, όταν ο μεγαλύτερος σκηνοθέτης στην ιστορία του κινηματογράφου γύριζε τη Νοσταλγία στην Ιταλία και μπήκε σε λαϊκό σινεμά να δει Λούτσιο Φούλτσι. Δύο κουβέντες μόνο είχε γράψει τότε: Ήταν αισχρό!

Κι αν η ταινία του Βαβάτση έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Κύπρου, σίγουρα τον περιμένουν πολλά ακόμη φεστιβάλ ανά τον κόσμο με ειδίκευση στις ταινίες τρόμου και φρίκης! Είπαμε, να αγαπάς τον Ντάριο Αρζέντο, να γουστάρεις κεφάλια και σώματα που ανοίγουν σαν...κονσέρβες - κάποιος μάλιστα είχε διατυπώσει την άποψη πως το πιο σκληρό hard core πορνό είναι το splatter, γιατί με το πρώτο βλέπεις απλώς γυμνά σώματα, ενώ με το δεύτερο βλέπεις και τι...υπάρχει μέσα σ΄αυτά τα σώματα -, ετούτος εδώ όμως το παράκανε αφενός, κατάφερε αφετέρου να σηκώσει την πέτσα του θεατή ως το κόκαλο!

Ακολούθησαν κι άλλα cult - splatter ταινιάκια, αλλά μπροστά στο Carnivore έμοιαζαν με κωμωδιούλες. Όπως το 16λεπτο καναδέζικο Treevenge κάποιου Jason Eisener, στο οποίο τα έλατα παίρνουν την εκδίκηση τους για το κόψιμο και την κατάληξη τους στα σκουπίδια σαν τελειώσουν τα Χριστούγεννα. Πώς; Ζωντανεύουν και κατασφάζουν τους ιδιοκτήτες τους!

10

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Movie Galaxy: Το βιντεοκλάμπ που κρατάνε ανοιχτό οι σινεφίλ Εξαρχιώτες

Οθόνες / Movie Galaxy: Το βιντεοκλάμπ που κρατάνε ανοιχτό οι σινεφίλ Εξαρχειώτες

Ο Λευτέρης Τζώρτζης έχει συγκεντρώσει 50.000 τίτλους. Το όνομά του έχει αναφερθεί σε έργο της Κιτσοπούλου, «ξεπουλάει» Ταρκόφσκι και έχει ζήσει επικούς καβγάδες για ταινίες - πιο πρόσφατα για τα «Μαγνητικά Πεδία».
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βαγγέλης Μουρίκης: «Tι σχέση έχω εγώ με τον Ντε Νίρο;»

Οθόνες / Βαγγέλης Μουρίκης: «Tι σχέση έχω εγώ με τον Ντε Νίρο;»

Λίγο πριν από την κυκλοφορία του «Arcadia» του Γιώργου Ζώη στις αίθουσες, ο Βαγγέλης Μουρίκης μιλάει στη LiFO για τον τρόπο με τον οποίο δουλεύει έναν ρόλο, για τον Οικονομίδη, τον Γραμματικό, τα spoilers και τη χαμένη αρετή τού να ακούμε.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Oι δέκα αγαπημένες ταινίες του Spyros Rennt

Μυθολογίες / «Αγάπησα τόσο τη "Lola Rennt" που βάσισα το καλλιτεχνικό μου όνομα πάνω της»: Oι δέκα αγαπημένες ταινίες του Spyros Rennt

Λάρι Κλαρκ, Μίκαελ Χάνεκε, «Στρέλλα», «Κυνόδοντα» και Κωνσταντίνο Γιάνναρη περιλαμβάνει η δεκάδα αγαπημένων ταινιών του φωτογράφου Spyros Rennt.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
«Threads»: Η συγκλονιστική βρετανική ταινία που απεικόνισε τον φόβο του πυρηνικού ολέθρου /«Threads»: To βρετανικό «Chernobyl» εξακολουθεί να συγκλονίζει 40 χρόνια μετά

Οθόνες / «Threads»: Η ανατριχιαστική βρετανική ταινία που απεικόνισε τον φόβο του πυρηνικού ολέθρου

Σαράντα χρόνια κλείνει η σοκαριστική δημιουργία του BBC, που κάνει το «Chernobyl» του HBO να μοιάζει με τη «Mary Poppins» και αφορά τις πιθανές επιπτώσεις πυρηνικής επίθεσης σε μια βρετανική πόλη, όπως προκύπτουν μέσα από τις φριχτές δοκιμασίες των κατοίκων της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Θάνου Κόη των Lost Bodies

Μυθολογίες / «Ο Καουρισμάκι είναι θεούλης»: Οι δέκα αγαπημένες ταινίες του Θάνου Κόη

Ο μουσικός και το ½ των Lost Bodies μοιράζεται μια ψαγμένη και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα λίστα, που περιλαμβάνει από μια ταινία που του προκαλεί αβίαστο γέλιο μέχρι ένα βαθιά ποιητικό και φιλοσοφικό έργο με στοιχεία επιστημονικής φαντασίας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
40 χρόνια cyberpunk: Το δυστοπικό όραμα που έγινε πραγματικότητα

Οθόνες / 40 χρόνια cyberpunk: Το δυστοπικό όραμα που έγινε πραγματικότητα

Τέσσερις δεκαετίες μετά την κυκλοφορία του «Νευρομάντη» του Γουίλιαμ Γκίμπσον, τα βασικά στοιχεία της cyberpunk λογοτεχνίας – η τεχνοφεουδαρχία, η άνοδος της τεχνητής νοημοσύνης, η ακραία ανισότητα – αντικατοπτρίζονται στον σημερινό κόσμο.
THE LIFO TEAM
CHECK Squid Game 2: «Το παιχνίδι δεν θα τελειώσει, αν ο κόσμος δεν αλλάξει»

Οθόνες / Squid Game 2: Αξίζει η πολυαναμενόμενη επιστροφή της σειράς φαινόμενο;

Ο δημιουργός της σειράς αρχικά δεν ήθελε να δώσει συνέχεια, αλλά παραδέχτηκε πως συμφώνησε για τα λεφτά – και ότι, αν το ήξερε, δεν θα είχε σκοτώσει τόσο κόσμο στην πρώτη σεζόν. — SPOILER ALERT
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
My Sunshine

Οθόνες / 10 ταινίες της χρονιάς που αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία

Από τη γέννηση του Κακού στο «Apprentice» έως το ψυχαγωγικό όργιο του «Kneecap», ταινίες που άξιζαν να βρουν μεγαλύτερο κοινό και συνθέτουν μια εναλλακτική κινηματογραφική λίστα, πλάι σ' εκείνη με τις καλύτερες της χρονιάς.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κοιμήθηκα με 100 άντρες σε μια μέρα»: Το viral ντοκιμαντέρ που φτάνει την κουλτούρα του Only Fans στα όριά της

Οθόνες / «Κοιμήθηκα με 100 άντρες σε μια μέρα»: Το viral ντοκιμαντέρ που φτάνει την κουλτούρα του Only Fans στα όριά της

Η ταινία που ανέβηκε πρόσφατα στο YouTube, με πρωταγωνίστρια τη 23χρονη δημιουργό του Only Fans, Lily Phillips, αποτυπώνει την κλειστοφοβική πραγματικότητα της διαδικτυακής φήμης και την αναπόφευκτη εξέλιξή της.
THE LIFO TEAM
PULP FICTION LAST minute CHRISTMAS movies

Οθόνες / 10 χριστουγεννιάτικες ταινίες για εορταστικό streaming

Πριν πατήσετε ξανά το play για την αγία τριάδα των γιορτών, το Μόνος στο Σπίτι, το Love Actually και το Holiday δηλαδή, η χιονοστιβάδα των χριστουγεννιάτικων προτάσεων απειλεί να βάλει σε πειρασμό τις βολικές σας επιλογές.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τα κατάφερε ο Χρήστος Μάστορας ως Στέλιος Καζαντζίδης;

The Review / Τα κατάφερε ο Χρήστος Μάστορας ως Στέλιος Καζαντζίδης;

Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας και η Μίνα Μπιράκου είδαν το «Υπάρχω», το πολυαναμενόμενο biopic του Γιώργου Τσεμπερόπουλου για τον Στέλιο Καζαντζίδη, και εντυπωσιάστηκαν με την ερμηνεία του Χρήστου Μάστορα. Ποιο κομμάτι της ταινίας δεν τους άρεσε;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Γιατί ο «Άρχοντας των Δαχτυλιδιών» παραμένει ακαταμάχητος μετά από τόσα χρόνια;

Σαν σήμερα έκανε πρεμιέρα / Γιατί ο «Άρχοντας των Δαχτυλιδιών» παραμένει ακαταμάχητος μετά από τόσα χρόνια;

Στις 19/12/2001 έκανε πρεμιέρα η «Συντροφιά του Δαχτυλιδιού», το πρώτο μέρος του κινηματογραφικού άθλου του Πίτερ Τζάκσον που καθόρισε το σινεμά του φανταστικού.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιώργο Καπουτζίδη, γιατί βλέπουμε τόσο σπάνια ανάπηρους χαρακτήρες στις ελληνικές σειρές;

Ζούμε, ρε! / Γιώργο Καπουτζίδη, γιατί βλέπουμε τόσο σπάνια ανάπηρους χαρακτήρες στις ελληνικές σειρές;

Πόσο κοντά είμαστε στο να βλέπουμε ανάπηρους ηθοποιούς στην οθόνη μας; Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συζητούν με τον σεναριογράφο, ηθοποιό και σκηνοθέτη Γιώργο Καπουτζίδη για τη συμπερίληψη στην ελληνική τηλεόραση και τη δική του προσπάθεια να γράψει ανάπηρους χαρακτήρες για μία νέα σειρά.
THE LIFO TEAM

σχόλια

8 σχόλια
Ερωτευμένη Τσούχτρα, θες πίστεψε το - θες όχι, εμένα η ταινία του Βαβάτση, πάντα για το είδος της, μου άρεσε και την καταδιασκέδασα την προβολή.τώρα, αν κάποιος που κάνει ταινία με μια γυναίκα να κατακρεουργείται και εν συνεχεία ο γιος της να γαμάει και να κατουράει το πτώμα, sorry, αλλά μην περιμένει να κάτσει ο άλλος να το αναλύσει και στο βάθος το όλο πράγμα. Ξαναλέω, άνετα θα έκανα συνέντευξη με το σκηνοθέτη και αν προσέξει κανείς θα δει πως έγραψα επίσης για καλά δομημένα σενάριο-σκηνοθεσία και χαρακτήρες.Τέλος, αν ο σκηνοθέτης έχει χιούμορ ή όντως μας έχει όλους χεσμένους, θα πρέπει να τη φχαριστηθεί την παρουσίαση παρά τους χονδροειδείς - το παραδέχομαι - χαρακτηρισμούς μου.Διαφορετικά, θα είναι fake αν πιστεύει πως έκανε το κιν/φικό αριστούργημα της χρονιάς.Κατά τ' άλλα, εύχομαι να τη στείλει στο Αβοριάζ - γίνεται ακόμη αυτό το φεστιβάλ; - και να σαρώσει τα βραβεία, γιατί από κάτι άλλα σπλάττερ που είδα, είναι πολύ πιο μπροστά πραγματικά.
Παντως δεν ειναι και για οσκαρ πρωτοτυπου σεναριου, η υποθεση θυμιζει περιπου τα Παραξενα Παιχνιδια του Χάνεκε. Θα παραξενευομουν αν δεν ειχε "εμπνευστει" απο κει. Αλλωστε δεν υπαρχει παρθενογενεση στην Τεχνη
Τώρα εσύ υποτίθεται κάνεις κριτική μιας ταινίας, και χρησιμοποιείς φράσεις όπως: "δεν πιστεύω ωστόσο πως άνθρωπος με σώας τας φρένας θα καθόταν να ψάξει κινηματογραφικές αρετές" και "Πρόκειται για ό,τι πιο ψυχανώμαλο και νοσηρό έχω δει στη ζωή μου"; Έτσι αναλύεις εσύ ένα φιλμικό κείμενο, υπονομεύοντας ένα νέο και πρωτόβγαλτο κινηματογραφιστή, και αμφισβητώντας (wtf?) την ψυχική του υγεία και ισσοροπία με σπόντες ; Εγώ να δεις πώς δε γέλασα με τα αστειάκια σου...Χώρια η ιστορία με τον Ταρκόφσκι, για να διατυμπανίσεις τα εκλεπτυσμένα κινηματογραφικά σου γούστα, αν και κανείς δεν στο ζήτησε, ούτε και κολλούσε με κάποιο τρόπο στον συνολικό ειρμό του "άρθρου" σου. Τι δουλειά έχουν τώρα τα τζιάλο του Φούλτσι (ανάθεμα αν έχεις δει ταινία του) με ένα revenge splatter?Αν μας διακατέχει πλήρης άγνοια για ένα κινηματογραφικό είδος, για τους αφηγηματικούς μηχανισμούς του, τα εκφραστικά του μέσα, και τις αισθητικές του συνδηλώσεις σιωπούμε, δεν γράφουμε κριτικές και αναλύσεις ούτε προσβάλλουμε και υπονομεύουμε συναδέλφους κινηματογραφιστές (ακόμα και αρχάριους) με υπονοούμενα για την προσωπικότητά τους. Απαράδεκτο και αντιδεοντολογικό.Και για να προλάβω πιθανές ηλιθιότητες, δεν είμαι ο Δημήτρης Βαβάτσης ούτε και το ξέρω το παλικάρι. Δεν είμαι καν θριλεράκιας στα γούστα μου. Απλά είμαι και 'γω νέος στο κουρμπέτι και την κινηματογραφική πιάτσα, και εξοργίζομαι αφενός με τέτοια επιδεικτική άγνοια, αφετέρου με την ηθική αντιμετώπιση ενός ανθρώπου που διαφέρουν η αισθητική του και οι προθέσεις του από κάποιου "συναδέλφου", που απλά τυχαίνει να έχει ένα πληκτρολόγιο και ένα βήμα σε έγκριτο μέσο.
Ρε μην τρελαίνεσαι! Ίσα-ίσα που δήλωσα την επιθυμία να του κάνω συνέντευξη του ανθρώπου! Η γραφή μου είναι το ίδιο προκλητική με το περιεχόμενο της ταινίας του. Τέλος, επαναλαμβάνω, μην τρελαίνεσαι, το post έγινε Νο 2 σε αναγνωσιμότητα, άρα για σένα δουλεύω, βρε κουτό!
Η τέχνη, και αυτό είναι για εμένα το καλύτερο κομμάτι της, έχει το αναφαίρετο δικαίωμα να κατέρχεται ακόμα και στα πιο σκοτεινά και ακατανόητα μέρη της ανθρώπινης ψυχής, και να τα σκιαγραφεί. Μπορεί ο καθένας να το κάνει έξυπνα ή χαζά, με γούστο η χωρίς, εμπεριέχοντας τη δική του ψυχοπάθεια ή όχι, αλλά καλό είναι να σεβόμαστε την κάθε απόπειρα, λαμβάνοντας υπόψιν και το είδος στο οποίο περικλείεται. Αυτό ισχύει και για τον Ιησού-ζόμπι φάιτερ, και για το Σαρκοβόρο. Και τέλος όχι, πολύ φοβάμαι πως (ίσως και ευτυχώς για εμάς με πιο ευαίσθητο στομάχι)η γραφή σας δεν είναι "το ίδιο προκλητική με το περιεχόμενο της ταινίας".