«I Wanna Dance with Somebody»: Η δραματική βιογραφία της Γουίτνεϊ Χιούστον

Houston, we have a problem Facebook Twitter
Η Γουίτνι Χιούστον ήταν και παραμένει η Φωνή, η εντυπωσιακότερη ποπ τραγουδίστρια, όχι μόνο της γενιάς της, αλλά ίσως όλων των εποχών.
0

Η κινηματογραφική βιογραφία της Γουίτνεϊ Χιούστον, χρονικά εκτεταμένη και ολοκληρωτική στο τόξο της γεμάτης δραματικές μεταπτώσεις καριέρας καθώς και στις λεπτομέρειες της προσωπικής της ζωής, ξεκινά και τελειώνει με το απόγειό της, μια δεκάλεπτη εμφάνιση που επιβεβαίωσε πως ήταν και παραμένει η Φωνή, η εντυπωσιακότερη ποπ τραγουδίστρια, όχι μόνο της γενιάς της, αλλά ίσως όλων των εποχών.

Η χρονιά ήταν το 1994 και η περίσταση τα American Μusic Awards, σε μια βραδιά στην οποία απέσπασε 8 διακρίσεις, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ του Μάικλ Τζάκσον. Μαζί με τον σταθερό μουσικό ενορχηστρωτή της, είχε επιλέξει να πει στη σειρά ένα ποτ πουρί τριών εξαιρετικά δύσκολων τεχνικά τραγουδιών, ξεκινώντας με το κλασικό «I Loves you Porgy» από την όπερα του Γκέρσουιν, περνώντας στην επιτυχία της «I Have Nothing», και κλείνοντας με το «And I’m Telling you» από το μιούζικαλ «Dreamgirls». Οι απαιτήσεις για κάθε ένα από τα εμβληματικά και σημαντικά σε νόημα τραγούδια είναι υψηλότατες, πόσο μάλλον να αποδοθούν στη μορφή του απνευστί medley, με μεταβάσεις σε διαφορετικούς τόνους και ακροβατικές κορυφώσεις που θα υπέβαλαν σε αγχογόνα δοκιμασία τους κορυφαίους πρωταθλητές, σε έναν καλλιτεχνικό τομέα που εκτός από την αγωνιστική αντοχή συμπεριλαμβάνει σκηνική παρουσία και στενή επαφή με το κοινό.

Σε πρώτο επίπεδο, η ταινία δεν κρύβει τίποτε, και προσπαθεί να ξύσει την επιφάνεια των προβλημάτων που την οδήγησαν στη ραγδαία πτώση, τσεκάροντας πολλά κουτιά από τις συνδυαστικές πληροφορίες που είναι γνωστές με μια πρόχειρη ματιά στη Wikipedia και από μερικές μαρτυρίες.

Όλα λειτουργούσαν σωστά τότε: η Χιούστον είχε σπάσει όλα τα ρεκόρ με τα συνεχόμενα νούμερο ένα, ξεπερνώντας τους Beatles και τον Elvis, είχε τραγουδήσει στο ημίχρονο του Super Bowl τον αμερικανικό Εθνικό Ύμνο, φορώντας τη φόρμα της και μαγεύοντας εκατομμύρια κόσμου με το μέλισμα και την απογειωτική ακρίβειά της, είχε πρωταγωνιστήσει σε ένα τεράστιο κινηματογραφικό hit, τον «Σωματοφύλακα», που της χάρισε, όχι ακριβώς κριτικούς επαίνους, αλλά ένα πολυπόθητο crossover και την υπογραφή της καριέρας της, το «I will Always Love you», και είχε παντρευτεί τον άνδρα που θα της έδινε το διαβατήριο που έλειπε από την περίοδο του ξέφρενου ντεμπούτου της, δηλαδή την αναγνώριση από τη μαύρη κοινότητα, που μέχρι τότε την τρόλαρε (Oreo τη φώναζαν) ως πολύ λευκή για τα γούστα της R&B κοινότητας, παραλείποντας μάλιστα το n από το όνομά της (Whitey).

Houston, we have a problem Facebook Twitter
Ο Clive Davis (Stanley Tucci) είναι ο δεύτερος σημαντικότερος χαρακτήρας στη νέα βιογραφική ταινία για τη Whitney Houston (Naomi Ackie).

Ο Μπόμπι Μπράουν, κρατώντας αγκαλιά τη μονάκριβη κόρη τους, Κριστίνα, ήταν στο κοινό όρθιος, μια σειρά μπροστά από τη μητέρα Σίσι Χιούστον, πρωθιέρεια της gospel, αν και όχι «αρκετή» για να γίνει brand, όπως επιθυμούσε ο επιτήδειος μάνατζερ πατέρας της Τζον, και φυσικά ο μέντορας της περσόνας Γουίτνι, ο uber-παραγωγός Κλάιβ Ντέιβις, ο άνθρωπος που επιμελήθηκε την ταινία, κι ένας από τους τελευταίους που την είδαν ζωντανή, λίγα εικοσιτετράωρα πριν από τον θάνατό της στην μπανιέρα του δωματίου της στο Beverly Hilton του Λος Άντζελες. 

Είναι μια αληθινή σκηνή που η ταινία αναγάγει σε ονειρική, σαν ιδεατή χρονική κάψουλα  στην οποία όλες οι Φωνές οφείλουν να αναμετρώνται, και ανάμεσα σ’ αυτές, η ίδια η Χιούστον. Από εκεί και πέρα, ξεκίνησαν τα προβλήματα που υπέβοσκαν επί χρόνια. Ο εθισμός στα ναρκωτικά, που ήρθε στη ζωή της πριν γνωρίσει τον Μπράουν, και έμελλε να θαμπώσει σταδιακά το μέταλλο και τη δύναμη της φωνής της, μέχρι το απόλυτο φιάσκο των, καταγεγραμμένων σε κινητό, τελευταίων συναυλιών της: η κακοποιητική σχέση με τον σύζυγό της, που τον γούσταρε αλλά ήταν σαφές πως δεν της έκανε καλό μακροπρόθεσμα. Ο ανομολόγητος, τουλάχιστον δημόσια, δεσμός της με τον πρώτο της έρωτα, τη Ρόμπιν Κρόφορντ, μια γυναίκα που την κράτησε στη ζωή της ως εκ δεξιών σύμβουλο, αλλά αναγκάστηκε να την παραμερίσει σε προσωπικό επίπεδο, γιατί έκρινε πως η εποχή και το περιβάλλον δεν την σήκωνε, δεν ταίριαζε με το όνειρο της ποπ πριγκίπισσας. Η αποδοκιμασία της αυθάδειας που έφερε η ατίθαση «Nippy» από τους γονείς της, και το έντονα θρησκευτικό background στο οποίο ανατράφηκε, ήταν μια σύγκρουση που τη φρέναρε ακόμη κι όταν έβλεπε ξεκάθαρα τον πατέρα της να την εκμεταλλεύεται, αλλά δεν μπορούσε να τον εξορίσει από την αυτοκρατορία που έστησε η οικογένεια.

Houston, we have a problem Facebook Twitter
Στο κλασικό ερώτημα της ομοιότητας της πρωταγωνίστριας με την αληθινή σταρ, το αποτέλεσμα είναι άνισο,

Το «I Wanna Dance with Somebody» περιγράφει ένα ντροπαλό κορίτσι με έμφυτο χάρισμα που έμαθε από τη μητέρα του να κεντράρει τις ερμηνείες της και να τις νιώθει, να αφηγείται ιστορίες μέσω των τραγουδιών που επέλεγε από ένστικτο (διότι δεν είχε μουσικές γνώσεις) και να φλεξάρει τη φωνή της όσο περισσότερο μπορούσε, σαν να θέλει να αγκαλιάσει τον ουρανό με μεγαλοσύνη και γενναιοδωρία. Σε πρώτο επίπεδο, η ταινία δεν κρύβει τίποτε, και προσπαθεί να ξύσει την επιφάνεια των προβλημάτων που την οδήγησαν στη ραγδαία πτώση, τσεκάροντας πολλά κουτιά από τις συνδυαστικές πληροφορίες που είναι γνωστές με μια πρόχειρη ματιά στη Wikipedia και από μερικές μαρτυρίες.

Στο κλασικό ερώτημα της ομοιότητας της πρωταγωνίστριας με την αληθινή σταρ, το αποτέλεσμα είναι άνισο: η Βρετανή Νεϊόμι Άκι πιάνει την αντίφαση της τραχιάς Χιούστον, με τα απωθημένα και την απότομη συμπεριφορά όταν η κατάσταση δεν της πήγαινε, με τη γλυκιά αύρα της αγαπησιάρας Γουίτνι, που πέρναγε στο κοινό πέρα από το χρώμα και το στυλ της μουσικής, σαν να είχε συνείδηση πως στο τέλος θα τα καταφέρει. Αλλά δεν της μοιάζει, και ευτυχώς δεν ακούγεται η ίδια στα τραγούδια − η μουσική βοηθάει πολύ στη ροή, διευκολύνει τη γενικευτική σύλληψη της βιογραφίας και τη συχνή αμηχανία στην παράθεση των αφηγηματικών κεφαλαίων. 

Houston, we have a problem Facebook Twitter
Η Robyn (Nafessa Williams) και η Whitney (Naomi Ackie) έχουν ένα νεανικό ειδύλλιο στο "I Wanna Dance With Somebody".

Η σκηνοθέτις Κέισι Λέμονς (που μετά το εξαιρετικό της ντεμπούτο στο «Eve’s Bayou» με τον Σάμιουελ Τζάκσον δεν έχει υπογράψει κάτι ιδιαίτερο) αφήνει το νήμα στον Ντέιβις, τον μόνο χαρακτήρα που αναδίδει τέλειο ουμανισμό και ισορροπημένη ενσυναίσθηση (τον υποδύεται πειστικά ο Στάνλεϊ Τούτσι), γι’ αυτό και η ταινία εστιάζει περισσότερο στα καλλιτεχνικά επιτεύγματα και τη δυσκολία της δημιουργίας της ίδιας της μουσικής, παρά στο πιπεράτο παρασκήνιο − άλλωστε ο Άντονι Μακάρτεν που έγραψε το σενάριο έχει ειδικευθεί στο θέμα και το έδειξε στο «Bohemian Rhapsody».

Η μοναδική στιγμή που φανερώνει τον αόρατο δαίμονα που κατέτρωγε τη Γουίτνι Χιούστον, πέρα από τους προφανείς πειρασμούς και τις συγγενικές πιέσεις, είναι η, μάλλον φανταστική, συνάντησή της με έναν μπάρμαν, φαν της από παλιά, που της εξομολογείται ειλικρινώς πόσο τη θαύμασε στην καλύτερή της στιγμή στη σκηνή και πόσο αναμένει να είναι εξίσου σπουδαία όπου κι αν τραγουδήσει. Η αναμέτρηση με τη μαγεία που εξατμίζεται γρήγορα αλλά αφήνει ένα άπιαστο αποτύπωμα συνεχούς σύγκρισης ίσως και να ήταν το ψυχικό δηλητήριο για μια τραγουδίστρια που τα είχε όλα, αν και όχι the greatest love of all.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Βαλ Κίλμερ: Ο άνθρωπος που θα (μπορούσε να) γινόταν σταρ

Απώλειες / Βαλ Κίλμερ (1959-2025): Ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είχε γίνει σούπερσταρ

Έφυγε από τη ζωή ο Κρις του «Heat», ο Iceman του «Top Gun», ο «ξανθός» Μπάτμαν του Τζόελ Σουμάχερ, ο Τζιμ Μόρισον του Όλιβερ Στόουν, ο γκέι ντέτεκτιβ του «Kiss Kiss Bang Bang», ένας ηθοποιός που κατέγραψε μερικές αξέχαστες εμφανίσεις στο ενεργητικό του, μα δεν έκανε την αναμενόμενη καριέρα μεγάλου σταρ λόγω ατυχών συγκυριών αλλά και προσωπικών επιλογών.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Η Λάιζα Μινέλι σήμερα δηλώνει ευτυχισμένη. ή Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης.

Οθόνες / Λάιζα Μινέλι: Mια απίστευτη ιστορία επιβίωσης

Gay icon, μια χαρισματικά αφοσιωμένη performer, αλλά και αντικείμενο χλεύης. Το ντοκιμαντέρ του Μπρους Ντέιβιντ Κλάιν «Liza: A Truly Terrific, Absolutely True Story» σίγουρα δεν αφηγείται την ιστορία ενός τυπικού nepo baby.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
τομ χάρντι

Οθόνες / 10 τηλεοπτικές σειρές που θα δούμε την άνοιξη

Από τη μεγάλη επιστροφή του «The Last of Us» σε εκείνη του «Αστερίξ» και από τη σεξουαλική αναζήτηση της Μισέλ Ουίλιαμς σε μια απολαυστική ματιά στον κόσμο του σύγχρονου μπαλέτου, αυτές είναι οι σειρές που θα μας κρατήσουν καθηλωμένους στη μικρή οθόνη το επόμενο διάστημα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Μυθολογίες / «Οι εικόνες του Ζβιάγκιντσεφ είναι υπνωτιστικές»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Μαρίνας Σάττι

Στην κινηματογραφική λίστα της τραγουδοποιού, η σιωπή λέει περισσότερα από τα λόγια, οι εικόνες αποκαλύπτουν κρυμμένα συναισθήματα, οι κόσμοι είναι γεμάτοι αβεβαιότητες και συγκρούσεις, και η μουσική έχει μια ιερή διάσταση.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Οθόνες / 21 ντοκιμαντέρ του 21ου αιώνα που αξίζει να δείτε

Από μια σπουδαία στιγμή του σκορσεζικού σινεμά ως την ψηφιακή επανάσταση της Ανιές Βαρντά κι από το συγκλονιστικό δίπτυχο του Τζόσουα Οπενχάιμερ ως τη μεγάλη φιλμική «σκανταλιά» του Banksy, αυτοί είναι 21 σταθμοί του σύγχρονου σινεμά τεκμηρίωσης που πρέπει να έχει δει κάθε σινεφίλ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Οθόνες / «Μπορεί να γίνει μια παραγωγή σαν το “Flow” στην Ελλάδα, αρκεί να το θέλουμε»

Με αφορμή τη δεύτερη απονομή των βραβείων Stratos, που τιμούν το ελληνικό animation, o πρόεδρος της ASIFA HELLAS Κωνσταντίνος Κακαρούντας μιλά για την άνθηση της σκηνής, τις προκλήσεις και για το πώς η Ελλάδα μπορεί να πετύχει μια παραγωγή οσκαρικού επιπέδου.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
 «Εσύ, θείο, δεν θα φύγεις, θα μείνεις εδώ μαζί μου!» ή Γιάννα Δεληγιάννη: «Βρίσκω την ουσία μόνο στο να στηρίζει ο ένας τον άλλον». ή Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής.

Οθόνες / Η Γιάννα Δεληγιάννη προβάλλει ταινίες στους μαθητές της άγονης γραμμής

Η κινηματογραφίστρια και πρόεδρος της Cinemathesis μιλά για την πρωτοβουλία της να υλοποιεί κινηματογραφικά εργαστήρια για παιδιά σε απομακρυσμένα δημοτικά σχολεία της άγονης γραμμής, το όραμα και το αποτύπωμα της δράσης της, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και για το τι λείπει από την τυπική εκπαίδευση.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Pulp Fiction / Γιατί το «Adolescence» έχει αναδειχθεί σε παγκόσμιο φαινόμενο;

Είναι η τεχνική αρτιότητα μιας αστυνομικής σειράς με επίκαιρο κοινωνικό θέμα που της χαρίζει τόσο μεγάλο αντίκτυπο στο κοινό; Ή μήπως η πραγματική δύναμη πηγάζει από τον φόβο των γονιών για τις εγκληματικές παραλείψεις και, κυρίως, για την άγνοιά τους απέναντι στα κρυφά σημάδια του ψηφιακού κόσμου;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Οθόνες / Η μαμά μου, ο Μπαρτ Ρέινολντς κι ένας θάνατος που παραμένει μυστηριώδης εδώ και μισό αιώνα

Ο γιος της ηθοποιού Σάρα Μάιλς ήταν τεσσάρων ετών όταν βρέθηκε νεκρός ο μάνατζερ και πρώην εραστής της μητέρας του. Οι υποψίες είχαν πέσει τότε πάνω στον συμπρωταγωνιστή της Μπαρτ Ρέινολντς. 51 χρόνια αργότερα, ο Μπολτ προσπαθεί να θυμηθεί τι συνέβη.
LIFO NEWSROOM
Το Παιδί Τραύμα επιλέγει τις 10 αγαπημένες του ταινίες

Μυθολογίες / «Το Festen έχει επηρεάσει τους στίχους μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Παιδιού Τραύματος

Χάνεκε αλλά και Αγγελόπουλος, «Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους» αλλά και «Aftersun», το Παιδί Τραύμα επιλέγει 10 ταινίες που κυμαίνονται από τον ωμό ρεαλισμό και τη βία μέχρι τον θρίαμβο της ποίησης και της τρυφερότητας.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ