Η ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ κεραυνοβόλου έρωτα μπορεί να χτυπήσει την πόρτα του πιο απίθανου αποδέκτη. Παραδόξως, όσο πιο απροσδόκητη είναι η πιθανότητα προσβολής από το μικρόβιο της επιθυμίας, τόσο πιο πειστική γίνεται η αυταπάρνηση της κατάκτησης του στόχου.
Στην περίπτωση της ταινίας Το ταξίδι της φάλαινας, που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Φίλιπ Γιούριεφ, ο 15χρονος Λιόσκα ζει στην άκρη του πουθενά, σε ένα χωριό φαλαινοθήρων στη γωνιά της Ρωσίας που αγγίζει την Αλάσκα, στη χερσαία περιοχή του Βερίγγειου Πορθμού. Δεν έχει ιδέα ούτε τι μπορεί να σημαίνει το σεξ, όταν κάνει τη διαδικτυακή γνωριμία, στα βουβά, με μια νέα γυναίκα που εργάζεται σε chat room, στο Ντιτρόιτ.
Αυτό ήταν: από εκείνη τη στιγμή η άσκοπη νομοτέλειά του αποκτά νόημα, ο αυτοκτονικός παππούς του, με την καθημερινή εμμονή του θανάτου, του είναι πλέον βάρος, και ο κολλητός του μεταμορφώνεται σε θανάσιμο εχθρό, όταν ο ερωτύλος πρωταγωνιστής παρανοεί και νομίζει πως πάει να του κλέψει μια γκόμενα, η οποία, φυσικά, δεν έχει ιδέα για την ύπαρξη του. Θέλει μανιωδώς να της εκφράσει την αγάπη του, να την κατακτήσει, να ταξιδέψει για να τη βρει, χωρίς να ξέρει με ποιον τρόπο.
Στον Λιόσκα δεν μιλά η μουσική, το σινεμά ή τα σπορ, αλλά μια τυπική πόρνη από μια άλλη άκρη του πουθενά, που δεν του προσφέρει καν φωνή για να τον σαγηνεύσει σαν σειρήνα ή το σώμα της για να τον μαγέψει. Το κόλλημά του μαζί της είναι όαση τρυφερότητας σε ένα περιβάλλον όπου απουσιάζουν τα αισθήματα.
Ουσιαστικά, κινείται από την ανάγκη του να αποδράσει από τον τόπο της προκαθορισμένης μιζέριας που κληρονόμησε, αλλά, εύλογα, δεν έχει τα μέσα ή τα φόντα να το αντιληφθεί, πόσο μάλλον να το εκφράσει. Στο μεταξύ παρακολουθούμε τον Λιόσκα να απολαμβάνει την ελεύθερη ενηλικίωσή του παρέα με τον καλύτερό του φίλο, σε ένα αχανές, ακατέργαστο τοπίο, εκεί όπου οι άνθρωποι είναι πιο εξοικειωμένοι με τα κήτη που τους ζουν παρά με την ανθρώπινη διάδραση και τον αρθρωμένο λόγο.
Έτσι η ιστορία ενός εξωτικού, καταφρονεμένου ανήλικου προλετάριου γίνεται οικουμενική και συμβολική, καθώς το ανεπαίσθητο χώρισμα ανάμεσα στις δυο μεγαλύτερες σε έκταση ηπείρους είναι ένα μικρό, αν και επικίνδυνο ταξίδι σε μια αγρίως διαφορετική κουλτούρα-πειρασμό για τους ομοίους του, όπως και για όλα τα παιδιά από μη προνομιούχο περιβάλλον που θαμπώνονται από τον καλοδιαφημισμένο, λαμπερό «αμερικανισμό».
Στον Λιόσκα δεν μιλά η μουσική, το σινεμά ή τα σπορ, αλλά μια τυπική πόρνη από μια άλλη άκρη του πουθενά, που δεν του προσφέρει καν φωνή για να τον σαγηνεύσει σαν σειρήνα ή το σώμα της για να τον μαγέψει. Το κόλλημά του μαζί της είναι όαση τρυφερότητας σε ένα περιβάλλον όπου απουσιάζουν τα αισθήματα.
Ο πολλά υποσχόμενος Γιούριεφ συλλαμβάνει αυτό το αναπάντητο κάλεσμα του μοναχικού αγοριού και τον τοποθετεί πειστικά στον ανοιχτό ορίζοντα. Δεν πείθει εξίσου στο προτελευταίο στάδιο της μικρής του οδύσσειας, εκεί όπου ο Λιόσκα συναντά τον υποτιθέμενο αρωγό προς την πραγματοποίηση του τρελού του ονείρου. Ωστόσο, κλείνει ωραία και ταιριαστά την περιπέτεια. Και τη θηλυκώνει με τη μνήμη.
Το «Ταξίδι της Φάλαινας» προβάλλεται online και χωρίς συνδρομή μέσω του ιστότοπου της StraDa Films. Στους θεατές παρέχεται η δυνατότητα να προαγοράσουν virtual εισιτήρια (e-εισιτήρια) και να ενισχύσουν έτσι την αίθουσα της επιλογής τους.
σχόλια