Αυτά είναι τα πιο ρεαλιστικά τατουάζ που θα δεις σήμερα (ή και για πολύ καιρό ακόμα)

Αυτά είναι τα πιο ρεαλιστικά τατουάζ που θα δεις σήμερα (ή και για πολύ καιρό ακόμα) Facebook Twitter
18

Αυτά είναι τα πιο ρεαλιστικά τατουάζ που θα δεις σήμερα (ή και για πολύ καιρό ακόμα) Facebook Twitter

Σίγουρα δεν είναι η μόνη ειδήμων στην τέχνη του φωτορεαλιστικού tattooing, όμως το γεγονός ότι η 24χρονη καλλιτέχνης ξεκίνησε να ασχολείται με το τατουάζ πριν έναν μόλις χρόνο(!) την κάνει παγκόσμιο φαινόμενο στον κλάδο της.

Η αυτοδίδακτη Valentina Ryabova κερδίζει -εκτός από τις εντυπώσεις- το ένα παγκόσμιο βραβείο μετά το άλλο σε κάθε convention που επισκέπτεται, από την Άγια Πετρούπολη μέχρι το Τόκιο, ενώ μέσα όπως η Huffington Post και τα περισσότερα design blogs του κόσμου έχουν βοηθήσει ώστε η δουλειά της να γίνει viral.


Πώς όμως τα καταφέρνει;
Όπως φαίνεται η Valentina, ή αλλιώς val_tatboo, είναι στην πραγματικότητα ζωγράφος.

Όταν αποφοίτησε από την Σχολή Καλών Τεχνών αποφάσισε ότι δεν ενδιαφέρεται να δουλέψει ως σχεδιάστρια για το υπόλοιπο της ζωής της, και χωρίς να το πολυσκεφτεί αγόρασε το πρώτο της εξοπλισμό για τατουάζ.

Το όνειρο της ήταν να γίνει μία επαγγελματίας tattoo artist, και όπως φαίνεται δεν της πήρε και πολύ χρόνο να το πραγματοποιήσει, διαπρέποντας μάλιστα στον χώρο.


Σήμερα, η Ryabova – που εκτός από το εντυπωσιακότατο new entry που έκανε στον κόσμο του τατουάζ ασχολείται συγχρόνως και με το μόντελινγκ, ακραίο και μη (bondage)- εργάζεται σε ένα τατού στούντιο στην Αγία Πετρούπολη, ενώ απολαμβάνει τις guest επισκέψεις σε κάθε σχεδόν χώρα της Ευρώπης, όπου είναι περιζήτητη. 

Αυτά είναι τα πιο ρεαλιστικά τατουάζ που θα δεις σήμερα (ή και για πολύ καιρό ακόμα) Facebook Twitter
Valentina Ryabova, το μοντέλο
Αυτά είναι τα πιο ρεαλιστικά τατουάζ που θα δεις σήμερα (ή και για πολύ καιρό ακόμα) Facebook Twitter
Αυτά είναι τα πιο ρεαλιστικά τατουάζ που θα δεις σήμερα (ή και για πολύ καιρό ακόμα) Facebook Twitter
Αυτά είναι τα πιο ρεαλιστικά τατουάζ που θα δεις σήμερα (ή και για πολύ καιρό ακόμα) Facebook Twitter
Αυτά είναι τα πιο ρεαλιστικά τατουάζ που θα δεις σήμερα (ή και για πολύ καιρό ακόμα) Facebook Twitter
Valentina Ryabova, η tattoo artist
Αυτά είναι τα πιο ρεαλιστικά τατουάζ που θα δεις σήμερα (ή και για πολύ καιρό ακόμα) Facebook Twitter
Αυτά είναι τα πιο ρεαλιστικά τατουάζ που θα δεις σήμερα (ή και για πολύ καιρό ακόμα) Facebook Twitter
Αυτά είναι τα πιο ρεαλιστικά τατουάζ που θα δεις σήμερα (ή και για πολύ καιρό ακόμα) Facebook Twitter
Αυτά είναι τα πιο ρεαλιστικά τατουάζ που θα δεις σήμερα (ή και για πολύ καιρό ακόμα) Facebook Twitter
Αυτά είναι τα πιο ρεαλιστικά τατουάζ που θα δεις σήμερα (ή και για πολύ καιρό ακόμα) Facebook Twitter
Αυτά είναι τα πιο ρεαλιστικά τατουάζ που θα δεις σήμερα (ή και για πολύ καιρό ακόμα) Facebook Twitter
Αυτά είναι τα πιο ρεαλιστικά τατουάζ που θα δεις σήμερα (ή και για πολύ καιρό ακόμα) Facebook Twitter
Αυτά είναι τα πιο ρεαλιστικά τατουάζ που θα δεις σήμερα (ή και για πολύ καιρό ακόμα) Facebook Twitter
Αυτά είναι τα πιο ρεαλιστικά τατουάζ που θα δεις σήμερα (ή και για πολύ καιρό ακόμα) Facebook Twitter
Αυτά είναι τα πιο ρεαλιστικά τατουάζ που θα δεις σήμερα (ή και για πολύ καιρό ακόμα) Facebook Twitter
Αυτά είναι τα πιο ρεαλιστικά τατουάζ που θα δεις σήμερα (ή και για πολύ καιρό ακόμα) Facebook Twitter
Design
18

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένα σπίτι που μας προτρέπει να ζήσουμε στο max/ Ένα σπίτι που φοράει με χιούμορ τον μαξιμαλισμό του

Design / «Ο μινιμαλισμός είναι πλήξη»

Κάποτε η Tina Livanos είχε καθυστερήσει σε έναν γάμο, όπου ήταν παράνυμφος, επειδή είχε βρει μια ιδιαίτερη λάμπα. Μέχρι και σήμερα ψάχνει αδιάκοπα σε αντικερί, ανοιχτές αγορές και παζάρια, προκειμένου να γεμίσει το σπίτι της με έπιπλα και μπιχλιμπίδια.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Βιβλίο / Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Μια νέα ερευνητική έκδοση του Ιδρύματος Ωνάση, ευχάριστη και ζωντανή, αφηγείται την ιστορία της πολυκατοικίας αλλά και της πόλης μας με τις μεγάλες και τις μικρότερες αλλαγές της, μέσα από 37 ιστορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα σπίτι σε διάλογο με τη δικαιοσύνη και την τέχνη

Design / Ένα διαμέρισμα του ’70 που απορρίπτει οτιδήποτε παλιό

Το σπίτι του Αλέξανδρου Κασσανδρινού είναι γεμάτο τέχνη, χωρίς καμία αντίκα, με έπιπλα περισσότερο βολικά παρά ντιζαϊνάτα και άπειρο φως — τόσο, που το καλοκαίρι στο καθιστικό χρειάζονται γυαλιά ηλίου για να καθίσει κανείς.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Γιώργος και Ρούλης Αλαχούζος

Design / Αδελφοί Αλαχούζοι: Οι πιο διάσημοι Έλληνες «εφετζήδες»

Από την «Ανατομία ενός εγκλήματος» και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 μέχρι τον Harry Potter και την τελευταία ταινία του Κρόνενμπεργκ, εδώ και σαράντα χρόνια ο Γιώργος και ο Ρούλης Αλαχούζος δημιουργούν εντυπωσιακά και τρομακτικά όντα σαν σύγχρονοι αλχημιστές, επιστρατεύοντας τη φαντασία και τη δεξιοτεχνία τους.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Oι Αθηναίοι / «Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Η αρχιτέκτονας και υπεύθυνη των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη, Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη, δεν λησμόνησε ποτέ στην πορεία της πως η μορφή ενός κτιρίου πρέπει να έχει χαρακτήρα, ειλικρίνεια και κλίμακα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Sotja

Οι Αθηναίοι / Sotja: «Στο ξεκίνημά μου έλεγαν "αυτό το κοριτσάκι θα μου κάνει το tattoo;"»

Όταν μπήκε στα τατουατζίδικα, ελάχιστες γυναίκες εργάζονταν εκεί. Εξασκήθηκε πάνω σε «πανκιά» και βρήκε το προσωπικό της στυλ στις horror ταινίες των ’60s. Η Αθηναία της εβδομάδας θυμάται την εποχή που τα tattoo προκαλούσαν προβλήματα στη δουλειά και κακεντρεχή σχόλια στον δρόμο - και αυτή η πραγματικότητα δεν έχει ακριβώς τελειώσει.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Το Μπουλούκι, ένα περιοδεύον εργαστήριο για τις παραδοσιακές τεχνικές δόμησης, βάζει το δικό του -σημαντικό- λιθαράκι στη διατήρηση της μνήμης και της ζωής στην ορεινή Ήπειρο

Γειτονιές της Ελλάδας / Δύο νέοι αρχιτέκτονες ανακατασκεύασαν τη στέγη ενός σχολείου στα Τζουμέρκα

Το Μπουλούκι, ένα περιοδεύον εργαστήριο για τις παραδοσιακές τεχνικές δόμησης, βάζει το δικό του -σημαντικό- λιθαράκι στη διατήρηση της μνήμης και της ζωής στην ορεινή Ήπειρο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Hotel Experience: Πώς η πρώτη διοργάνωση για το μέλλον του τουρισμού υπό το πρίσμα της εμπειρίας πέτυχε ρεκόρ επισκεπτών

Design / Hotel Experience: Πώς η πρώτη διοργάνωση για το μέλλον του τουρισμού υπό το πρίσμα της εμπειρίας πέτυχε ρεκόρ επισκεπτών

Η διοργάνωση του Hotel Experience που πραγματοποιήθηκε 5-6 Οκτωβρίου 2024 στο Ωδείο Αθηνών ξεπέρασε κάθε προσδοκία συμμετοχής καθώς πάνω από 4.000 επισκέπτες βίωσαν από κοντά την εμπειρία
THE LIFO TEAM

σχόλια

8 σχόλια
Ρεαλιστικότατα, δεν λέω, αλλά θα ήθελα να δω αντιδράσεις αν βρίσκεσαι σε περιπτύξεις με το έτερον ήμισυ και αρχίζει να βλέπει τη μέριλυν μονρόε ή τον "motherfucking plane" Σάμιουελ Τζάκσον.Και το αντίστροφο. Καλός ο ρεαλισμός αλλά πονάει πολύ όταν θέλεις να τον βγάλεις κάποτε (και σίγουρα θα το θέλεις)
Η καλλιτεχνικη-αισθητικη πλευρα των τατουαζ αυτων εειναι,οντως,εντυπωσιακη.Οσον αφορα ,τωρα,στο αν καποιος πρεπει να κανει τατουαζ η οχι,η θεση μου ειναι απλη.Εγω δεν θα εκανα ποτε,σε καμμια περιπτωση,και για κανενα λογο.Αλλα ενας ενηλικος ανθρωπος εχει το αναφαιρετο δικαιωμα να κανει με το σωμα του οτι θελει.Αρκει να μην δημιουργει προβλημα,να μην βλαπτει,καποιον αλλο.Απλουστατο.
Σκεφτομαι ενα επαγγελμα που θα εχει πολυ χρημα μετα απο χρονια, δερματολογος ειδικευμενος στο σβησιμο των τατουαζ, γι αυτους που τα βαρεθηκαν τουλαχιστον.
Υπερρεαλιστικό δεν σημαίνει ''πολύ ρεαλιστικό'', είναι απλώς μια άλλη λέξη για το σουρεαλισμό. το συνθετικό υπέρ προσδιορίζει κάτι που είναι πέρα από το πραγματικό όπως το αντιλαμβανόμαστε. ρεαλιστικό η φωτορεαλιστικό είναι νομίζω καλύτεροι όροι για να περιγράψουμε τη συγκεκριμένη δουλειά.
Για την ακρίβεια οι όροι hyperrealism, surrealism, photorealism, realism αντιπροσωπεύουν 4 διαφορετικά κινήματα στη τέχνη. Όμως όσο αναφορά τα δύο πρώτα και επειδή ως συνήθως οι όροι πλαστηκαν σε άλλες χώρες, ο ένας με πρώτο συνθετικό το sur-, που θα μπορούσε καλύτερα να ερμηνευθεί ως above ή beyond, συγχέεται στην ελληνική γλώσσα με τον δεύτερο όρο που έχει ως πρώτο συνθετικό το hyper- γιατί πολύ συχνά και οι δύο απαντώνται με τον όρο υπερρεαλισμος, πράγμα που είναι λάθος. Οπότε καλύτερα να τα λέμε με τα ονόματα τους και να μη μπαίνουμε στη διαδικασία μισό-μεταφράσεων. Άρα έχουμε σουρεαλισμό και υπερεαλισμό.
..γιατί ρε σεις παιδιά;;;.....για να παραφράσω το «Αν ο Θεός δεν ήθελε να γράφουμε στους τοίχους θα μας έδινε τις 10 εντολές σε τετράδιο!»,..Αν ο θεός ήθελε τα τατουάζ θα μας έδινε τις 10 εντολές επάνω στον Μωυσή!
Να διευκρινίσω κάτι. Δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα με τα τατουάζ. Το στράβωμα μου ξεκίνησε από τότε που έγιναν μία μ@λ@κισμένη μόδα με τον/την κάθε άσχετο/τη να χτυπάει όποια μ@|ακία του κατέβει στο κεφάλι λες και τα τατουάζ είναι t-shirts, όπως επίσης και το τραγικό γεγονός ότι, επίσης, ο κάθε άσχετος κάγκουρας που είναι καλός στο σχέδιο, άνοιξε τατουατζίδικο. Σε λίγο θα είναι περισσότεροι από τα σουβλατζίδικα και τα κομμωτήρια...!Π@π@ρια...! Ενώ κάποτε τα τατού συμβόλιζαν μία κάποια αντισυμβατικότητα (αυτό ήταν το ωραίο) και σε κάποιες περιπτώσεις συγκεκριμένες ιδεολογίες και νοοτροπίες των ατόμων ή των ομάδων που τα "φορούσαν", σήμερα, επαναλαμβάνω, κατάντησαν μία μ@|@κισμένη μόδα με ελάχιστες περιπτώσεις συνειδητοποιημένων ανθρώπων οι οποίοι τα επιλέγουν και ελάχιστων συνειδητοποιημένων επαγγελματιών οι οποίοι τα παράγουν.Ξέρω... Τα ΟΧΙ θα πάνε σύννεφο αλλά τι να κάνουμε, η αλήθεια θέλει μεγάλα π@π@ρια για να την παραδεχτούν κάποιοι. Είπα, κάποιοι, όχι όλοι... (υπάρχουν οι ελάχιστες εξαιρέσεις οι οποίες είναι εκείνες που συνεχίζουν να δίνουν γόητρο στον χώρο των tattoo).Ένας, ένας ρε γαμώτο δεν έχει βρεθεί (απ΄ όσους ρωτάω και είναι πολλοί), που να παραδεχτεί ότι έκανε μαλακία που χτύπησε tattoo ή που να μετάνιωσε για την επιλογή του σχεδίου (και είναι πάάάρα πολλά αυτά). Δεν μπορεί... Υ.Γ.: Κάποιοι επαγγελματίες είναι για πολλές μηνύσεις. Δεν ξέρω όμως κατά πόσο θα είναι εφικτό να δεχτεί το δικαστήριο την επίδειξη του αποδεικτικού (πλήρως αποτυχημένου σχεδίου tattoo), όταν αυτό βρίσκεται επάνω στα κωλομέρια ή στο εφηβαίο.....πέραν την πλάκας, είναι αρκετοί οι άσχετοι "επαγγελματίες" που είναι για κλωτσιές.
Γιατί ρε νοείτω πρέπει ντε και καλά το τατουάζ του άλλου να σημαίνει κάτι για σένα? Αυτή η λύσσα που σας έχει πιάσει όλους με τα τατουάζ είναι ακατανόητη. Τι σε νοιάζει τι κάνει ο άλλος με το σώμα του, γιατί το κάνει, τι αντιπροσωπεύει για αυτόν και αν το κάνει επειδή είναι στη μόδα ή όχι. Αν είναι έτσι τότε όλοι είμαστε για κλωτσιές. Αν βγεις έξω στο δρόμο και παρατηρήσεις τον κόσμο, κάθε ένας ακολουθεί και κάτι που είναι στη μόδα....όπως όλοι οι άντρες έχετε γεμίσει μούσια μέχρι τον αφαλό λες και το σκάσατε από το Άγιο Όρος, όπως όλες οι χοντρούλες φορούσαν κάποτε τα χαμηλοκάβαλα τζην και έμοιαζαν με κέικ που ξεχειλίζουν από τη φόρμα ψησίματος... Τουλάχιστον το τατουάζ είναι κάτι εντελώς προσωπικό. Δεν μπορείς να ξέρεις πότε, γιατί και πως το έκανε ο καθένας, οπότε enough με το τσουβάλιασμα......
Υποθέτω έχεις τατουάζ τα οποία νιώθεις πολύ "σπέσιαλ". Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι για ποιό λόγο καταδικάζεις μία μόδα η οποία καθιστά δυνατό το να κάνεις κάτι που σου αρέσει. Πλέον έχεις τη δυνατότητα να κάνεις τατουάζ όπου κι αν είσαι, να διαλέξεις τον καλλιτέχνη που εσύ θέλεις, και το κυριότερο απ'όλα, δεν είσαι δακτυλοδεικτούμενος.Δηλαδή αν ξαφνικά γινότανε μόδα το είδος μουσικής που σου αρέσει και μπορούσες να το ακούσεις αν έβγαινες, ας πούμε, έξω, θα σου άρεσε λιγότερο; (μάλλον μπορώ να μαντέψω την απάντηση). Ξεκολλήστε από το θέμα με τη μόδα, κι εσύ και οι υπόλοιποι χιπστερ.
Και συμπληρωματικά..... νοείτω μην πέφτεις στην ίδια σου την παγίδα: ".....ενώ κάποτε τα τατού συμβόλιζαν μία κάποια αντισυμβατικότητα (αυτό ήταν το ωραίο) και σε κάποιες περιπτώσεις συγκεκριμένες ιδεολογίες και νοοτροπίες των ατόμων ή των ομάδων που τα "φορούσαν", σήμερα, επαναλαμβάνω, κατάντησαν μία μ@|@κισμένη μόδα......"Και αυτό ακριβώς που περιγράφεις μόδα ήταν.
@Aloutero 13.11.2014 | 12:54Μάλλον δεν κατάλαβες τον συλλογισμό μου.Όσο για τα μούσια και τα χαμηλοκάβαλα τζιν των ζουμπορλούδων, όπως και να το κάνεις, τα παραδείγματα που αναφέρεις έχουν τεράστια διαφορά με τα τατού. Έκανες την μ@|λ@κία; Το μούσι το ξυρίζεις, το τζινάκι το αλλάζεις ή στην τελική (ακόμα καλύτερα), αποφασίζεις να αδυνατήσεις (αν και δεν χαλιέμαι με τους τροφαντούς ανθρώπους αλλά με τους κακόγουστους ανεξαρτήτως σωματότυπου και κιλών, εκείνους τους άνευ, όποιου περιεχομένου).Το εντελώς κακόγουστο είναι οι «ξέχειλες», όπως τις αναφέρεις, των οποίων το... ξεχείλισμα συνοδεύει και ένα (επίσης ξεχειλωμένο) τατού του τύπου, ας πούμε: «ΕΑΤ ΜΕ ΒΑΒΥ!», με γκόθικ γραμματοσειρά.....άκου τσουβάλιασμα... ..όχι, δεν θα πούμε και την γνώμη μας για αυτό το ελεεινό και τρισάθλιο επίπεδο του μέσου Έλληνα, αισθητικό, γνωστικό, αντιληπτικό (αλληλένδετα μεταξύ τους), μήπως και κακοκαρδίσουμε την τσοκαρία και... την αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι της...!Σ.Σ.: Δεν αναφέρομαι προσωπικά σε εσένα, απλώς μου δίνεται η αφορμή με την κριτική σου να εκφραστώ.
Νοείτω μου καταλαβαίνω τι λες αλλά και εγώ από τη μεριά μου έχω βαρεθεί να ακούω την ίδια παπαριά από τον καθένα. Έχω μερικά τατουάζ στο σώμα μου, το πρώτο το έκανα πριν 22 χρόνια (όταν το τατουάζ στη γυναίκα θεωρούταν αλητεία ή πουτανιά), τα άλλα 7 ακολούθησαν με τα χρόνια, κάθε ένα σημαίνει κάτι για μένα και δεν θα τα μετανιώσω ποτέ. Παρόλα αυτά πρέπει να ανέχομαι τον κάθε ξερόλα να μου λέει τη γνώμη του άμα τη εμφανίσει και η γνώμη του είναι ότι όλοι το κάναμε μόδα και είμαστε σαν αηδία κ.λπ. Κανείς δεν ρωτάει πρώτα γιατί τα έκανα, τι σημαίνουν. Όταν λοιπόν δεν σε ενδιαφέρει να μάθεις, τότε η γνώμη σου δεν με αφορά (όχι εσένα συγκεκριμένα, καταλαβαίνεις τι εννοώ), κι όχι μόνο δεν με αφορά αλλά σε κατατάσσει και αυτομάτως στους βλάκες που μιλάνε για να ακούνε τον ήχο της φωνής τους.