Ένα μοντερνιστικό σπίτι από γυαλί, ατσάλι και πέτρα του 1946 στο Παλμ Σπρινγκς της Καλιφόρνιας είναι ένα από τα πιο γνωστά σπίτια του αρχιτέκτονα Richard Neutra. Το σπίτι απαθανατίστηκε από πολλούς φωτογράφους, μεταξύ των οποίων ο Slim Aarons ο οποίος το έκανε γνωστό μέσα από τη διάσημη φωτογραφία του που τιτλοφορείται Poolside Gossip και δείχνει δύο γυναίκες να χαλαρώνουν δίπλα στην πισίνα με φόντο το σπίτι. Η εικόνα αυτή είναι πλέον τυπωμένη σε τσάντες, κουτιά για φαγητό και vintage αφίσες.
Γνωστό ως Kaufmann Desert House, το ακίνητο, το οποίο πήρε το όνομά του από τον πρώτο ιδιοκτήτη του, τον Αμερικανό επιχειρηματία και λάτρη της αρχιτεκτονικής Edgar J. Kaufmann, Sr., θα είναι σύντομα διαθέσιμο προς αγορά για 25 εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με τον μεσίτη Gerard Bisignano.
Ο Kaufmann ήθελε να χτίσει ένα χειμερινό καταφύγιο και αρχικά θεωρούσε ιδανικό για τη δουλειά τον αρχιτέκτονα Frank Lloyd Wright, ο οποίος είχε σχεδιάσει το σπίτι του στο Mill Run στην Πενσυλβάνια. Σχεδιασμένο το 1935 και γνωστό ως Fallingwater, είναι ένα μοντέρνο σπίτι που κάθεται ακριβώς πάνω από έναν καταρράκτη και έχει βεράντες από ψαμμίτη. Είναι ένα από τα πιο γνωστά έργα του Wright.
Τελικά όμως, ο Kaufmann αποφάσισε να διαλέξει τον Richard Neutra, έναν νεότερο αρχιτέκτονα γνωστό για την πιο μοντερνιστική του προσέγγιση. Ο Neutra είχε εργαστεί υπό τον Wright πριν ξεκινήσει τo δικό του γραφείο το 1930.
Η αρχιτεκτονική ομάδα προσδιόρισε την πηγή της πέτρας που χρησιμοποιήθηκε για το σπίτι και στη συνέχεια έπεισε ένα λατομείο στη Γιούτα να ανοίξει ξανά ένα παλιό τμήμα που χρησιμοποιήθηκε τη δεκαετία του 1940 για να εξασφαλίσει τον ψαμμίτη στην ίδια ροζ απόχρωση.
«Ο γιος του Kaufmann, ο Edgar, Jr., αρχιτέκτονας, ιστορικός και αγαπητός μαθητής του Wright, ήθελε ο πατέρας του να επιλέξει ξανά τον ίδιο για να σχεδιάσει το νέο χειμερινό σπίτι στο Παλμ Σπρινγκς, αλλά ο πατέρας του, ενώ ήταν θερμός θαυμαστής του Wright, ήθελε για το σπίτι στην έρημο ένα πιο ανοιχτό και ανάλαφρο σχέδιο σε σχέση με το Fallingwater» γράφει ο Thomas S. Hines στο βιβλίο «Richard Neutra and the Search for Modern Architecture».
Χτισμένο το 1946, το Kaufmann House έχει εμβαδόν 300 τετραγωνικά μέτρα και είναι σε σταυροειδές σχήμα, έχοντας στο κέντρο το σαλόνι και την τραπεζαρία.
Ξεχωριστές πτέρυγες διακλαδίζονται από το κέντρο, η κάθε μια με τη δική της λειτουργία, σύμφωνα με τον κ. Bisignano. Η μία είναι ξενώνας, η άλλη περιλαμβάνει τα δωμάτια υπηρεσιών και η άλλη περιλαμβάνει το κυρίως υπνοδωμάτιο.
Το σπίτι έχει πέντε υπνοδωμάτια και βρίσκεται σε ένα επίπεδο εκτός από μια υπαίθρια σκεπαστή αυλή στο δεύτερο επίπεδο, που ο Neutra ονόμασε «Gloriette», από τη γαλλική λέξη «gloire» του 12ου αιώνα που σημαίνει «μικρό δωμάτιο». Ο Neutra ήταν επίσης λάτρης της πισίνας η οποία ολοκληρώθηκε πριν από το υπόλοιπο σπίτι και την οποία ο ίδιος «απολάμβανε κολυμπώντας και πλατσουρίζοντας ενώ ασκούσε κριτική στην υπόλοιπη κατασκευή», σύμφωνα με το βιβλίο του Hines. Η ιδιοκτησία περιλαμβάνει επίσης ένα υπόστεγο στην πισίνα που χτίστηκε από τον τωρινό ιδιοκτήτη.
Το 1970 ο Slim Aarons τράβηξε τη φωτογραφία «Poolside Gossip», που έγινε μια από τις πιο γνωστές του. Το σπίτι εκείνη την εποχή ανήκε στην Nelda Linsk η οποία είναι στη φωτογραφία. Χρόνια αργότερα θυμήθηκε ότι ο Aarons τη ρώτησε κάποτε γιατί πίστευε ότι η φωτογραφία ήταν τόσο διάσημη. Εκείνη αστειεύτηκε λέγοντας: «Slim, είναι επειδή είμαι εγώ μέσα σε αυτή».
«Αυτές ήταν οι ωραίες εποχές» πρόσθεσε η κ. Linsk, η οποία ζούσε στο ακίνητο τη δεκαετία του 1970, πριν το πουλήσει στον Eugene Klein, τον πρώην ιδιοκτήτη του San Diego Chargers. «O Clark Gable, η Marilyn Monroe ήταν όλοι στο Παλμ Σπρινγκς. Έρχονταν στην έρημο γιατί κανείς δεν τους ενοχλούσε εδώ». Το σπίτι από τότε πέρασε από πολλούς ιδιοκτήτες, συμπεριλαμβανομένου του τραγουδιστή Barry Manilow.
Ο σημερινός ιδιοκτήτης είναι ο Brent R. Harris, διευθύνων σύμβουλος στο Newport Beach, Pacific Investment Management Co. με έδρα την Καλιφόρνια. Ο κ. Harris αγόρασε το ακίνητο με την τότε σύζυγό του στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Η έρευνα και η αποκατάσταση χρειάστηκαν περίπου πέντε χρόνια.
Ξεκινώντας το 1993, ο Marmol Radziner διεξήγαγε αυτό που ο μεσίτης περιέγραψε ως «αρχιτεκτονικό σκάψιμο» για να προσδιορίσει τα αρχικά υλικά, τα φινιρίσματα και τα χρώματα με τα οποία είχε κατασκευαστεί το σπίτι. Το σπίτι είχε υποστεί χρόνια αλλαγών και οι αρχιτέκτονες ξεφλούδισαν τα στρώματα για να αποκαλύψουν τα αρχικά υλικά.
Στη συνέχεια αντικατέστησαν τμήματα του σπιτιού χρησιμοποιώντας αυθεντικούς κατασκευαστές και τεχνίτες. Έκαναν επίσης έρευνα στο αρχείο του Neutra στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, στο Λος Άντζελες και στις φωτογραφίες του κ. Shulman για να επαληθεύσουν το έργο τους.
Η ομάδα χρησιμοποίησε πετρογραφική ανάλυση –μια διερεύνηση των χημικών και φυσικών χαρακτηριστικών ενός δείγματος βράχου– για να προσδιορίσει την πηγή της πέτρας που χρησιμοποιήθηκε για το σπίτι, στη συνέχεια έπεισε ένα λατομείο στη Γιούτα να ανοίξει ξανά ένα παλιό τμήμα που χρησιμοποιήθηκε τη δεκαετία του 1940 για να εξασφαλίσει τον πρωτότυπο ψαμμίτη στην ίδια ακριβώς ροζ απόχρωση και να μπορέσει να αντικαταστήσει τμήματα που είχαν καταστραφεί. Η μεταλλική επένδυση με τις πτυχώσεις κατασκευάστηκε στο Κάνσας σε μια μηχανή που στο παρελθόν ήταν εκτός λειτουργίας για περίπου 50 χρόνια.
«Νομίζω ότι υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που πίστευαν ότι είχαμε χάσει το μυαλό μας» είπε ο Marmol. «Δημιουργήσαμε ξανά φωτιστικά από τη δεκαετία του 1940».
Ο Bisignano είπε ότι ο πελάτης του πουλά το ακίνητο επειδή «αισθάνεται ότι είναι καιρός να το μεταβιβάσει». Από τότε το ακίνητο έχει υποστεί μια ακόμη ανακαίνιση, με κόστος 2,5 εκατομμύρια δολάρια.
Το πιο ακριβό ακίνητο που πωλήθηκε ποτέ στο Παλμ Σπρινγκς ήταν ένα σπίτι που ανήκε στον εκλιπόντα Bob Hope, το οποίο διαπραγματεύτηκε και αγόρασε για περίπου 13 εκατομμύρια δολάρια το 2016 ο επενδυτής Ron Burkle.
Με πληροφορίες από wsj.com
σχόλια