Ένα διαμέρισμα 46 τ.μ. στη Μαδρίτη που έχει το δικό του μικροκλίμα Facebook Twitter

Ένα διαμέρισμα 46 τ.μ. στη Μαδρίτη που έχει το δικό του μικροκλίμα

2

Το μικροκλίμα είναι η λέξη-κλειδί στο παραπάνω διαμέρισμα 46 τ.μ. της Μαδρίτης, καθώς έχει σχεδιαστεί για να είναι όσο το δυνατόν πιο δροσερό, προκειμένου να «αντέχει» τα καυτά καλοκαίρια που έχει κάθε χρόνο η πόλη. Στο διαμέρισμα αυτό ζει ένας γιατρός μαζί με τον σκύλο του και συνηθίζει να μην ανοίγει τον κλιματισμό, αν δεν είναι εξαιρετικά σημαντική ανάγκη. 

Στόχος του αρχιτεκτονικού στούντιο Husos, που ανέλαβε τη διαμόρφωση του χώρου, ήταν να μην υπάρξει κανένα εμπόδιο στον εξαερισμό που προσφέρει η διπλή πρόσοψη και γενικότερα να υπάρχει μια συγκεκριμένη λογική μέσα στο διαμέρισμα. Μάλιστα, δίπλα σ'έναν από τους μακρόστενους τοίχους του διαμερίσματος υπάρχει μια ξύλινη κατασκευή κι ένα στρώμα, που είναι ουσιαστικά το κρεβάτι του ενοίκου. 

Το στούντιο αρχιτεκτονικής φρόντισε ώστε να υπάρχει ένα μικρό σύστημα άρδευσης για το πότισμα των φυτών που βρίσκονται στο μπαλκόνι, καθώς το νερό του μπάνιου, αφού πρώτα φιλτραριστεί, επαναχρησιμοποιείται γι'αυτόν ακριβώς τον σκοπό.

Στον ίδιο τοίχο με το κρεβάτι υπάρχουν και αρκετά ράφια, μέσα στα οποία είναι κατά κάποιον τρόπο «κρυμμένη» η ντουλάπα. Εκτός αυτού, το κρεβάτι μπορεί κι αυτό με τη σειρά του να κρυφτεί χάρη στους συρόμενους ξύλινους τοίχους της κατασκευής. 

Το στούντιο αρχιτεκτονικής φρόντισε, επίσης, ώστε να υπάρχει ένα μικρό σύστημα άρδευσης για το πότισμα των φυτών που βρίσκονται στο μπαλκόνι, καθώς το νερό του μπάνιου, αφού πρώτα φιλτραριστεί, επαναχρησιμοποιείται γι'αυτόν ακριβώς τον σκοπό. 

Επίσης, η ξύλινη κατασκευή, μέσα από το κατάλληλο άνοιγμα, μπορεί να λειτουργήσει και σαν δεύτερο κρεβάτι για έναν φιλοξενούμενο, πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι απαραίτητο να γεμίζει ο χώρος μ'έναν επιπλέον καναπέ-κρεβάτι. Την ίδια στιγμή, με το κλείσιμο της κατασκευής, υπάρχει διαθέσιμος χώρος για να μετατραπεί και σε μεγάλη οθόνη προβολών, αντί για μια συνηθισμένη τηλεόραση που θα ήταν ενδεχομένως χωροταξικά περιττή. 

Ένα διαμέρισμα 46 τ.μ. στη Μαδρίτη που έχει το δικό του μικροκλίμα Facebook Twitter
Φωτο: Josè Hevia
Ένα διαμέρισμα 46 τ.μ. στη Μαδρίτη που έχει το δικό του μικροκλίμα Facebook Twitter
Φωτο: Josè Hevia
Ένα διαμέρισμα 46 τ.μ. στη Μαδρίτη που έχει το δικό του μικροκλίμα Facebook Twitter
Φωτο: Josè Hevia

  

Ένα διαμέρισμα 46 τ.μ. στη Μαδρίτη που έχει το δικό του μικροκλίμα Facebook Twitter
Φωτο: Josè Hevia
Ένα διαμέρισμα 46 τ.μ. στη Μαδρίτη που έχει το δικό του μικροκλίμα Facebook Twitter
Φωτο: Josè Hevia

Με πληροφορίες από Design Diffusion

Design
2

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Casa Gaia Ένα παράδειγμα εμβληματικών μεσογειακών διακοπών

Design / Casa Gaia Ένα παράδειγμα εμβληματικών μεσογειακών διακοπών

Η Casa Gaia από τους Bobotis+Bobotis Architects είναι μια βίλα που, απόλυτα συνδεδεμένη με το τοπίο, ενσωματώνει με ευαισθησία τις καθημερινές ανθρώπινες ανάγκες, αποτίνοντας φόρο τιμής στη διαχρονική ηρεμία του μεσογειακού καλοκαιριού.
ΔΑΝΑΗ ΜΑΚΡΗ
10 απίθανα αθηναϊκά σπίτια

Design / 10 απίθανα αθηναϊκά σπίτια

Τη χρονιά που μας πέρασε, η Τζούλη Αγοράκη «άνοιξε» για τους αναγνώστες της LifO μερικά από τα πιο ιδιαίτερα, όμορφα, παράξενα, εκκεντρικά, γουστόζικα σπίτια της πόλης μας. Διαλέξαμε 10 που θα μας μείνουν αξέχαστα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ - ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΠΑΡΙΣ ΤΑΒΙΤΙΑΝ
CHECK Ένα Μουσείο Παραμυθιού φτιαγμένο από ανακυκλώσιμα υλικά

Design / Ένα Μουσείο Παραμυθιού φτιαγμένο από ανακυκλώσιμα υλικά

Στην πόλη της Καβάλας oγδόντα παραμύθια και αγαπημένοι ήρωες προσφέρουν στα παιδιά την ευκαιρία να ταξιδέψουν σ’ έναν φανταστικό κόσμο με τη χρήση απλών, καθημερινών αντικειμένων που συχνά καταλήγουν στα σκουπίδια.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ένα σπίτι σαν ζεστή αγκαλιά

Design / Ένα σπίτι σαν ζεστή αγκαλιά

Ο διευθυντής προγράμματος του Δίεση, Γιώργος Γιαννόπουλος, προτιμά να ψάχνει πράγματα στο «γιουσουρούμ του Facebook» παρά να μπει σε μια αλυσίδα επίπλων. Και όταν έχει τις κλειστές του, μπορεί να ασχολείται με μια καρέκλα για δέκα ώρες χωρίς να κουράζεται.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Ένα σπίτι που μας προτρέπει να ζήσουμε στο max/ Ένα σπίτι που φοράει με χιούμορ τον μαξιμαλισμό του

Design / «Ο μινιμαλισμός είναι πλήξη»

Κάποτε η Tina Livanos είχε καθυστερήσει σε έναν γάμο, όπου ήταν παράνυμφος, επειδή είχε βρει μια ιδιαίτερη λάμπα. Μέχρι και σήμερα ψάχνει αδιάκοπα σε αντικερί, ανοιχτές αγορές και παζάρια, προκειμένου να γεμίσει το σπίτι της με έπιπλα και μπιχλιμπίδια.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Βιβλίο / Αθηναϊκές πολυκατοικίες: Η πιο ζωντανή ιστορία της πρωτεύουσας

Μια νέα ερευνητική έκδοση του Ιδρύματος Ωνάση, ευχάριστη και ζωντανή, αφηγείται την ιστορία της πολυκατοικίας αλλά και της πόλης μας με τις μεγάλες και τις μικρότερες αλλαγές της, μέσα από 37 ιστορίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα σπίτι σε διάλογο με τη δικαιοσύνη και την τέχνη

Design / Ένα διαμέρισμα του ’70 που απορρίπτει οτιδήποτε παλιό

Το σπίτι του Αλέξανδρου Κασσανδρινού είναι γεμάτο τέχνη, χωρίς καμία αντίκα, με έπιπλα περισσότερο βολικά παρά ντιζαϊνάτα και άπειρο φως — τόσο, που το καλοκαίρι στο καθιστικό χρειάζονται γυαλιά ηλίου για να καθίσει κανείς.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
Γιώργος και Ρούλης Αλαχούζος

Design / Αδελφοί Αλαχούζοι: Οι πιο διάσημοι Έλληνες «εφετζήδες»

Από την «Ανατομία ενός εγκλήματος» και τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 μέχρι τον Harry Potter και την τελευταία ταινία του Κρόνενμπεργκ, εδώ και σαράντα χρόνια ο Γιώργος και ο Ρούλης Αλαχούζος δημιουργούν εντυπωσιακά και τρομακτικά όντα σαν σύγχρονοι αλχημιστές, επιστρατεύοντας τη φαντασία και τη δεξιοτεχνία τους.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Oι Αθηναίοι / «Περηφανευόμαστε ότι δώσαμε τα φώτα μας στον κόσμο, αλλά δεν κρατήσαμε ούτε ένα λυχναράκι»

Η αρχιτέκτονας και υπεύθυνη των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη, Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη, δεν λησμόνησε ποτέ στην πορεία της πως η μορφή ενός κτιρίου πρέπει να έχει χαρακτήρα, ειλικρίνεια και κλίμακα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Sotja

Οι Αθηναίοι / Sotja: «Στο ξεκίνημά μου έλεγαν "αυτό το κοριτσάκι θα μου κάνει το tattoo;"»

Όταν μπήκε στα τατουατζίδικα, ελάχιστες γυναίκες εργάζονταν εκεί. Εξασκήθηκε πάνω σε «πανκιά» και βρήκε το προσωπικό της στυλ στις horror ταινίες των ’60s. Η Αθηναία της εβδομάδας θυμάται την εποχή που τα tattoo προκαλούσαν προβλήματα στη δουλειά και κακεντρεχή σχόλια στον δρόμο - και αυτή η πραγματικότητα δεν έχει ακριβώς τελειώσει.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ

σχόλια

2 σχόλια